Στο ζύγισμα το τελικό....

Ο σκεπτόμενος άνθρωπος του Ροντέν

Δε με νοιάζει η εξυπνάδα σου,

πόσα κιλά μόρφωση κουβαλάς στις πλάτες σου

 κι οι ασήκωτες περγαμηνές σου...

Οι πιθανόν μαρμαρένιες, οι πιθανόν αγαλματένιες!

Κι αν έχεις τόμους αμέτρητους και δερματόδετους,

με αξία ανεκτίμητη στους κάθε είδους πλειστηριασμούς

 για να ακουμπήσεις κάτω από το ύψος των περιστάσεων 

κι αφ' υψηλού να στέκεσαι εμπρός των άλλων,

δεν έχεις όμως την ξάστερη ματιά ενός παιδιού,

αθώου κι αγνού!

Ψυχρός κι ξένος θα μένεις στα μάτια μου

όσες λέξεις φανταχτερές, γυαλιστερές σαν πέτρες-
ξεπλυμμένες με τα χρόνια από τα νερά- 
κι αν αραδιάσεις, 

με στόμφο κι ύφος περισπούδαστο!
Αδιάφορες περνούν από μπροστά μου 
αν λίγο, έστω λίγο, αγάπη δεν έχουν μέσα τους 
κρυμμένη!
Κι αν τον άνθρωπο (κυρίως εκείνον που διώκεται αδίκως) δεν στηρίζουν!
Στο ζύγισμα το τελικό δεν μένουν οι λέξεις.
Μένουν τα έργα της αγάπης....

@ριστέα

Σοφός δεν αυτός που προσπαθεί να επιπλεύσει με λέξεις-σωσίβια,
μα εκείνος που σιωπεί μπροστά στην απόγνωση,
που σέβεται τον ανθρώπινο πόνο.


Καλή σας μέρα