Τον λένε Cao Huishen.
Ένα ατύχημα του στέρησε τα χέρια στην τρυφερή ηλικία των οκτώ ετών.
Κάνει τα πάντα με τα πόδια, αφού αυτά μόνο διαθέτει,
Σήμερα είναι φοιτητής στο Software Engineering Institute
στην πόλη Wuhan στην Κίνα, και σπουδάζει Τεχνολογία Υπολογιστών.
Από φτωχή οικογένεια, έπρεπε να εργαστεί
ακόμα και για τα δίδακτρα της σχολής του.
ακόμα και για τα δίδακτρα της σχολής του.
Έμαθε ποδήλατο λοιπόν και μοίραζε εφημερίδες...
Μουσική, ποδήλατο, γυμναστική, διάβασμα, γράψιμο
τίποτα δεν τον σταματά αν αποφασίσει ότι θέλει να το κάνει κι αυτό!
"Τίποτα δεν σου χαρίζεται.
Η ζωή θέλει αγώνα και εγώ έμαθα να αγωνίζομαι στα δύσκολα!"
αναφέρει με αφοπλιστική ειλικρίνεια!
"Δεν είμαι άχρηστος και δεν αισθάνθηκα ποτέ έτσι. Θέλω να είμαι ένας καλός πολίτης, να μορφωθώ και να διασφαλίσω ότι θα έχω μια πραγματική συμβολή στην κοινωνία που ζω. Επιθυμώ να μεταφέρω την εμπειρία μου και στους άλλους… Να γνωρίσουν και την άλλη πλευρά της ζωής, τη δύσκολη καθημερινότητα αλλά και την ελπίδα που υπάρχει στο βάθος του τούνελ…"
Ντροπή για όλους εμάς που έχουμε τα χέρια μας
να κάνουμε λιγότερα πράγματα!
Δεν νομίζετε;
Όταν συναντώ τέτοιες ιστορίες πάντα στέκομαι με θαυμασμό.
Ποτέ με οίκτο!
Κι έπειτα για μέρες στροβιλίζει γύρω από το κεφάλι μου:
αν μπορεί αυτός, γιατί όχι κι εγώ!
Και κάτι τέτοιες στιγμές θυμώνω με μένα που δεν έμαθα ... κιθάρα!
Σήμερα κάνουμε κάτι παραπάνω από αυτά που μπορούμε!
(Βασικά κάθε μέρα πρέπει...)
Σας φιλώ!
Καλή σας μέρα
@ριστέα
Ποσο πιο δυσκολα γοητευτικη ειναι η ζωη του!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερολουλουδο
Μόνο εσύ θα μπορούσες να το πεις και να ακουστεί τόσο αληθινό!
ΔιαγραφήΥποκλίνομαι!
Φιλί τεράστιο!
καλημερα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήμου αρεσουν ολυ τετοιες αναρτησεις, κανονικα διδαγματα ηθους και ψυχης!
οσο για τη κιθαρα οτε δεν ειναι αργα Αριστεα μου!!!
εχεις ανεμορφο ονομα!!!!
φιλακια!!!!
Εμένα να δεις πόσο μου αρέσουν! Αν ψάξεις στις διδακτικές ιστορίες ως ετικέτα θα βρεις κι άλλες! Παίρνω δύναμη αλλά και κίνητρο!
ΔιαγραφήΦιλιά! :))
Αυτά να βλέπουμε εμείς οι αρτιμελείς (σε αμέτρητα εισαγωγικά το αρτιμελείς...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε, ξεκίνα εσύ την κιθάρα, και πού ξέρεις... ίσως να σε έχουμε μαζί μας σε καμία εκδήλωση για... live band!!!
;-)
Φιλάκιααααα!!!
Καλό Σαββατοκύριακο!!!
Γιάννα μου θέλω πολύ να μάθω ένα όργανο μέχρι να πεθάνω! Καημό το έχω ! :))) Ναι ναι! Και μετά θα αρχίσω τις live εμφανίσεις!
ΔιαγραφήΦιλάκια! :))))
Πρέπει που και που να μαθαίνουμε για τους καλύτερους από εμάς. Τότε αντιλαμβανόμαστε πως δεν είναι αυτοί που νομίζαμε, αλλά αυτοί που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριπτώσεις όπως αυτή του κινέζου Cao Huishen υπάρχουν πολλές. Και σε κάνουν να συνειδητοποιείς πως ο άνθρωπος δεν είναι το περιτύλιγμα.
Είχα συγκλονιστεί όταν είχα διαβάσει την ιστορία του Nick Vujicic που γεννήθηκε χωρίς χέρια και πόδια. Πάρα πολλά τα λινκ με τη ζωή και το έργο του για όποιον θέλει να ψάξει. Ένα μικρό δείγμα:
http://www.youtube.com/watch?v=3L9kEWTujYU&feature=player_embedded#t=18
Να είσαι καλά να μας δίνεις φάπες!
Η ιστορία του Βόγιαβιτς Πέτρο μου με απασχολήσει πολύ και στο μπλογκ έχω κάνει δύο σχετικές δημοσιεύσεις! Θα βρεις κι ετικέτα με το όνομά του!
ΔιαγραφήΤις φάπες δεν τις δίνω εγώ....Μας τις δίνουν όλοι αυτοί και μάλιστα χωρίς χέρια οι περισσότεροι!
Για αυτό δεν λέω εύκολα δεν μπορώ αλλά θα προσπαθήσω! :)))
Φιλιά!
Συγκινήθηκα με την ανάρτησή σου και με τη ζωή αυτού του παιδιού. Μου προκαλεί δέος το πόση δύναμη και κουράγιο έχει! Η προσπάθειά του για ανεξαρτητοποίηση και αυτάρκεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνώ εμείς τι κάνουμε κάθε μέρα;
Καλημέρα και πολλά φιλιά!
Και δεν είναι η μόνη ιστορία γλυκιά μου! Είναι αμέτρητα τα παραδείγματα!
ΔιαγραφήΚαι μόνο ντροπή πρέπει να νιώθουμε όταν δεν προσπαθούμε για απλά πράγματα!
Φιλάκια πολλά πολλά! :))
Το βασικότερο το πόσο προσοχή θα δώσεις στο μειονέκτημά σου. Αν θεωρήσεις ότι δεν σου επηρεάζει την ζωή τότε κάποιες στιγμές νιώθεις ότι δεν υπάρχει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα.
Μαρία έδωσες μια σαφή εικόνα για το πώς λειτουργού όλοι οι άνθρωποι που νομίζουμε ότι μειονεκτούν! Μαθαίνουν να αγνοούν ...μαθαίνουν να βρίσκουν νέους τρόπους! Μήπως να τους μιμούμασταν;
ΔιαγραφήΥπέροχη και πολύ συγκινητική η ανάρτησή σου, Αριστέα μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δύναμη της θέλησης σ' όλο της το μεγαλείο !!!!!!!!!
Σε ευχαριστώ πολύ Νίκη μου!
ΔιαγραφήΦιλάκια! :))
Συγκλονιστικό!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλι
Σε ευχαριστώ ! Το μόνο που έκανα ήταν να "αναμεταδώσω"!
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Θαυμασμό νιώθω κι εγώ όταν βλέπω τέτοια άτομα,μόνο τη λύπησή μας δε χρειάζονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σκ πριγκιπέσσα :)
Kwnnie!!
Έτσι πιτσιρίκα μου!
ΔιαγραφήΦιλιά κι από μένα :)))
ΥΓ: Είσαι στην πατρίδα;
Πηγαινοέρχομαι Χαλκιδική Θεσσαλονίκη,ναιι :))
ΔιαγραφήKwnnie!!
Μπράβο το κοριτσάκι μου!
ΔιαγραφήΚαλά να περνάς!
Και γέμισε το τσουβαλάκι σου με πολλή Ελλάδα ναι;
Φιλάκια πολλά πολλά! :)))
Δύναμη ψυχής! Εμείς πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό και αυτοί οι άνθρωποι μας βάζουν τα γυαλιά, πραγματικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλάαααα Αριστούλα μου!
Καλό σαββατοκύριακο! :))))
Για αυτό και να παραδειγματιζόμαστε ομορφιά μου ε; Αύριο που θα πνιγόμαστε σε ευκολάκια να τον θυμόμαστε τον Cao Huishen!
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά πολλά! :)))
Τίποτα δεν είναι εύκολο αλλά όλα είναι δυνατά, αρκεί να το πιστέψουμε και να προσπαθήσουμε άλλοτε λίγο κι άλλοτε υπέρμετρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια
όλα ξεκινούν από βαθιά εσωτερική δύναμη Φλώρα μου! Ανάγκη του ανθρώπου να αντέξει και να ξεπεράσει εαυτό !
ΔιαγραφήΓια αυτό τους θαυμάζω! :)))
Φιλάκια πολλά!
Σκέφτομαι πόση μιζέρια υπάρχει γύρω μας και στις αντιλήψεις του κόσμου... Αληθινές ιστορίες όπως αυτή στέκουν πραγματικά στο άλλο άκρο. Γειά σου Αριστέα, σε χαιρετώ και σου στέλνω δυο φιλιά :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά φαίνονται εξωπραγματικές τέτοιες ιστορίες Κούνελε. Αλλά δεν είναι ! Είναι δίπλα μας! Λοιπόν εγώ θέλω να τους μιμηθώ! :)))
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά κι από μένα ;-)
Εχουμε πολυ δύναμη μεσα μας και Δυστυχώς πρεπει να φτάσουμε στο άλλο άκρο για να την βγάλουμε! Παράδειγμα προς μίμιση ο νεαρός ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα Φιλιά μου Αριστεα μου.
Μακάρι να μην χρειαστεί να φτάσουμε εκεί! :))
ΔιαγραφήΝα θυμόμαστε τέτοιες ιστορίες συχνά!
Φιλάκια Στέλλα μου!
Κάπου διάβασα: "να μη σου δώσει ο Θεός όσα μπορείς να αντέξεις", γιατί μόνο τότε ενεργοποιεί ο καθένας τις δυνάμεις μέσα του. Καλό απόγευμα και φιλάκια! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ το έχω διαβάσει! Μακάρι να μην χρειαζόμαστε την απελπισία για να προχωρήσουμε μπροστά!
ΔιαγραφήΦιλάκια ξανθή αγαπημένη κοπελιά μου! ♥
Για φαντάσου και πόσοι απο'μας είναι αρτιμελείς και νιώθουν τελείως άχρηστοι γιατί είναι άνεργοι ή ακόμα έχουν παραιτηθεί απ'την ίδια τη ζωή!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα θαλασσινά μου φιλιά
για καλό βράδυ!
Όταν είσαι άνεργος δεν είναι και πολύ στο χέρι σου! Αλλά γενικά είμαι της άποψης πως όποιες δυσκολίες κι αν έχεις δεν μπορείς διαρκώς να κλαίγεσαι! Τα δάκρυα κάνουν ακόμα πιο δυνατή την καταιγίδα απλά!
ΔιαγραφήΆρα πείσμα και προσπάθεια: ο μόνος δρόμος!
Φιλάκι γλυκιά μου! :)))
Συμφωνώ πολύ με το πιο πάνω σχόλιο σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠείσμα και προσπάθεια ο μόνο δρόμος. Θα πρόσθετα μόνο την υπομονή και την αγάπη.
καλό ξημέρωμα Αριστέα μου
σε φιλώ
Καλημέρα Μαρία μου! Όλα χρειάζονται! Κι οι δυσκολίες δείχνουν τελικά να πεισμώνουν τους ανθρώπους και να ανακαλύπτουν όλα αυτά που εμείς τα έχουμε μέσα μας σε ...βαθύ ύπνο!
ΔιαγραφήΚαλά να περνάς!
Φιλάκια!
Δεν μπορεί να σου λείψει κάτι, που ποτέ δεν είχες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν όμως τα έχεις Όλα, σου λείπει η επιθυμία να Ζήσεις, όλα όσα δεν είχες.
Τα φιλιά μου.
Ακριβώς Ben μου! Για αυτό και δεν προσπαθούμε!
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά! ♥
Είναι τόσο μα τόσο εύθραυστα, αυτά που στη ζωή μας παίρνουμε για δεδομένα! (υγεία, αρτιμέλεια, κάποια αγαπημένα πρόσωπα)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φράση "να μην σου δώσει ο Θεός όσα μπορείς να αντέξεις", είναι πολύ βαριά. Τόσο που να σε κάνει να νιώθεις ευγνωμοσύνη για κάθε σου ανάσα... Ακόμα και για κάθε διαφωνία με τους αγαπημένους σου...
Σε ευχαριστώ πολύ που μας το υπενθύμισες!
Φιλί βαθιάς καληνύχτας
Άννα Πάρος
Καλημέρα Αννούλα μου! Αυτή η λέξη που γίνεται συμπεριφορά είναι που μας κρατάει πίσω: δεδομένο! Τα έχουμε στη ζωή μας όλα δεδομένα!
ΔιαγραφήΜια φορά να σκεφτόμασταν ότι όλα είναι δώρα πολύτιμα θα ζούσαμε με περισσότερη ευγνωμοσύνη τη ζωή μας!
Καλό Σαββατοκύριακο!
Φιλάκια!
Η ψυχική δύναμη που κρύβεται μέσα μας είναι απίστευτη. Δυστυχώς όμως πρέπει να μας συμβεί κατι άσχημο για να το ανακαλύψουμε αυτό. Μπράβο σε αυτούς που καταφέρνουν να νικήσουν τις δυσκολίες της ζωής με πείσμα, πίστη και θέληση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς έτσι κάνουμε σχεδόν όλοι μας Μαρία! Για αυτό καλό είναι να θυμόμαστε και να αφυπνιζόμαστε πού και πού!
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά καρδούλα μου! ♥
Και αντί να παίρνουμε παράδειγμα από τέτοιους ανθρώπους, καθόμαστε και κοιτάμε κάτι "φελλούς" που το παίζουν σπουδαίοι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈριξα λίγο το επίπεδο, αλλά πραγματικά αυτό ένιωσα όταν διάβασα το κείμενο!
Υ/Γ: Δεν είναι αργά να μάθεις κιθάρα!
Σε φιλώ <3
Καλά έκανες! Ενώνω και τη δική μου αγανάκτηση με τη δική σου!
Διαγραφήχεχε! Κι εγώ νομίζω ότι ποτέ δεν είναι αγά όταν θέλεις!
Φιλάκια πολλά!
"Τίποτε δεν σου χαρίζεται"
ΑπάντησηΔιαγραφήαφοπλιστικότατο!
Μπράβο σε αυτούς τους ανθρώπους που έχουν τέτοια δύναμη ψυχής!
Μια όμορφη μερούλα σου εύχομαι! :)
Πραγματικά ό,τι κι αν πούμε είναι λίγο!
ΔιαγραφήΦιλάκια! :))
Πόσο δίκιο έχει "Τίποτα δεν σου χαρίζεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζωή θέλει αγώνα και εγώ έμαθα να αγωνίζομαι στα δύσκολα!"
Θα πρέπει να αποτελεί παράδειγμα για μας που συνεχώς γκρινιάζουμε...Ο Θεός να του δίνει δύναμη στον αγώνα του :)))
Πόσο εύκολα όμως ξεχνάμε και τα θεωρούμε όλα εδομένα! Ευτυχώς έρχονται τέτοια παραδείγματα να μας χαστουκίζουν γερά! Το εύχομαι δηλαδή!
ΔιαγραφήΑπίστευτο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω άλλα λόγια...
Έτσι Έλλη μου ! μόνο να σωπαίνουμε και να παραδειγματιζόμαστε!
ΔιαγραφήΦιλιά!