Μαζί με τον καφέ #3 : Περί Συμποσίου

 

Νομίζω πως θα το καθιερώσω.

Κάθε Κυριακή, μαζί με τον ελληνικό, που απολαμβάνω απίστευτα,

να γράφω τις σκέψεις μου.

Δεν το κάνω συχνά.

Κι ας φαίνομαι λαλίστατη μερικές φορές.

Οι προηγούμενες μέρες μου έδωσαν πολύ δυνατές στιγμές, 

καλές και καλές.

Κρατώ μόνο τις καλές και συνεχίζω.

Για όσο αντέχει το στομάχι....

Το Συμπόσιο δημιουργήθηκε από μια μεγάλη μου επιθυμία

να γεμίσουμε από Ποίηση.

Τα βιβλία με ποιήματα είναι λιγάκι παρεξηγημένα.

Κοίταξε στη βιβλιοθήκη σου 

τα λογοτεχνικά σου ή άλλα βιβλία 
κι αυτά με ποίηση.

Σκέψου για λίγο πόση ποίηση έχεις διαβάσει στη ζωή σου.

Και τι σημαίνει για σένα.

Φυσικά και δεν αρέσει σε όλους.

Ούτε είναι εύκολη.

Χτες σε ένα από τα λίγα μπλογκ που πέρασα ήταν της Έλλης μας.

Ανάμεσα σε σχόλια έγραφε:

Η ποίηση δεν είναι τόσο εύκολη στην κατανόηση, όσο ο πεζός λόγος.

Η ποίηση κρύβει λόγια, ο πεζός τα αναλύει.

Έλλη μου , το ίδιο πιστεύω κι εγώ!

Η ποίηση είναι μια υγρασία που την έχουμε ανάγκη, γιατί διώχνει την ξηρότητα της καθημερινότητας. 
Ποίηση δεν αρκεί να υπάρχει μόνο στο σινεμά, αλλά και στη ζωή. 
Είναι ένα μονοπάτι που σε κάνει να αισθάνεσαι κάτι παραπάνω από αυτό που είσαι. 
Σε πάει κάπου αλλού, όπου όλα παίρνουν μια μαγική διάσταση. Άρα σε βοηθάει να ζήσεις.
Θ. Αγγελόπουλος

Εδώ θα βρείτε κι άλλα κείμενα και σκέψεις για την ποίηση.

Κι ερχόμαστε στο δια ταύτα.

Παρά τις όποιες δυσκολίες στην κατανόηση της Ποίησης

24 ποιήματα συγκεντρώθηκαν σε 10 μόλις μέρες και στα δύο Συμπόσια.

42 φίλοι διάβασαν και ψήφισαν και στα δύο επίσης,

(απίστευτες συμπτώσεις αν αναλογιστεί κανείς 

ότι δεν συμμετείχαν κάποιοι και στα δύο είτε ως δημιουργοί 

είτε ως κριτές)

Αγκαλιάσατε με αγάπη το εγχείρημα και το ευχαριστηθήκατε.

Τα μηνύματα σας προς εμένα καταλήγουν σε ένα κυρίως:

"Πότε θα έρθει το επόμενο".

Αφού τα ζύγισα και ενώ ήμουν έτοιμη να πω 

"εντάξει, το σκοπό μου τον πέτυχα, είπα για λίγο...."

σκέφτηκα το πώς λειτουργώ...

Όταν περάσει ένα διάστημα, ξεχνώ πάντα την κούραση (ή τα άσχημα)

κι αναπολώ τα καλά. 

Τι ίδιο θα πράξω κι εδώ...

Θα αφήσω ένα μήνα να ξεκουραστώ,

αλλά και σε σας να προετοιμάζεστε και να αδημονείτε.

Και θα επανέλθω..

Με όρους πιο σαφείς αυτή τη φορά.

Το Συμπόσιο δεν είναι επίσημος διαγωνισμός.

Είναι ένα διαδικτυακό μας δρώμενο.

Δημιουργήθηκε για τα μπλογκ με τα οποία έρχομαι σε αλληλεπίδραση. 

Οι περισσότεροι μεταξύ μας πια γνωριζόμαστε

και αρκετοί γνωριστήκαμε μέσα από το Παιχνίδι των λέξεων

του TEXNIS STORIES, πάνω στο οποίο κι αρχικά πάτησα.

Καθώς πλέον σας γνωρίζω όλους μπορώ να διασφαλίζω 

και τη διαφάνεια.

Κι έτσι θα συνεχίσουμε.

Θα συμμετέχουν είτε στη δημιουργία είτε στη βαθμολόγηση μόνον

φίλοι αναγνώστες.

Το δώρο του νικητή θα εξακολουθήσει να είναι 

ένα δικό μου έργο.

Κάτι που αλλάζει από δω και μπρος είναι 

αντί για δώρο δεύτερου και τρίτου νικητή 

να έχω ένα προς κλήρωση, για όλους όσοι διαβάζουν και ψηφίζουν.

Ακόμα και οι δημιουργοί.

Υπάρχουν τόσοι πολλοί που συμμετέχουν μόνο σε αυτό το μέρος 

της διαδικασίας και νιώθω την ανάγκη της επιβράβευσης,

πέρα από όσα παίρνουν από την ανάγνωση και μόνο.

Ελπίζω έτσι όλοι να είναι ευχαριστημένοι.

Όχι τίποτα άλλο, σκέφτηκα κι εκείνον τον δόλιο

τον Ακυβέρνητο φίλο μας!

Να έχει κι αυτός ελπίδα ότι θα κερδίσει κάτι μια φορά :)))

Ο δικός μου καφές τελείωσε.
Πάω να ζωγραφίσω.
Κάποιες φίλες περιμένουν να με ...κρεμάσουν! 

Καλή Κυριακή σας εύχομαι!
@ριστέα

___________________________

Οι φωτογραφίες της σημερινής ανάρτησης
είναι από το παρακάτω διαδικτυακό τόπο:
http://favim.com/