Αναζητώντας τις ρίζες του κακού....

“Προσέξτε τις σκέψεις σας, γιατί γίνονται λέξεις. 

Προσέξτε τις λέξεις σας γιατί γίνονται πράξεις. 

Προσέξτε τις πράξεις σας, γιατί γίνονται συνήθειες. 

Προσέξτε τις συνήθειές σας, γιατί γίνονται ο χαρακτήρας σας. 

Προσέξτε τον χαρακτήρα σας, γιατί γίνεται το πεπρωμένο σας.” 

 Indira Gandhi 



Περνάω την εβδομάδα παρατήρησης. 

Έτσι την ονόμασα.

Όχι των άλλων.

Περνάω την εβδομάδα της αυτο-παρατήρησης μου.
(Σας προϊδέασα νομίζω λιγάκι με το χθεσινό μου ποίημα)

Παρατήρησης των σκέψεων μου.

Των αντιδράσεων μου.

Του θυμού μου.
Κυρίως του θυμού μου!

Το πώς συμπεριφέρομαι στα γεγονότα.

Και πώς στις προκλήσεις των άλλων.

Καταδύομαι σε σπηλιές ανεξερεύνητες

για ένα ταξίδι παράξενο.

Δεν είναι εύκολο. Καθόλου.

Ήδη έχω χάσει μάχες.

Κι έχω πολλές φορές γυρίσει πίσω τρέχοντας.

Είναι πολύ εύκολο να επιστρέφουμε σε πρότερες συμπεριφορές, 
ειδικά αν αυτές μας είναι πιο βολικές.
Βλέπετε προτιμάμε τους εύκολους δρόμους.
"Γιατί πρέπει να πονάει η γνώση"; ρωτάμε.
"Γιατί τα καλά να απαιτούν κόπο";
Κι εγώ ρωτάω 
"γιατί όχι";

Έχω στο νου μου τους αθλητές και τον ιδρώτα που ρίχνουν.
Νομίζω ότι δεν χαρίζουν με τίποτα αυτόν τον ιδρώτα
ούτε τον ανταλλάσσουν!
Κάτι παραπάνω θα ξέρουν όλοι αυτοί ...οι αγωνιστές!

Photo Julie De Waroquier

Καλημέρα στους συν-αγωνιστές μου!

@ριστέα

Αναγκαία προσθήκη κατόπιν δεκαεπτά σχολίων:

Η σημερινή μου δημοσίευση αφορά μια ενεργητική διαδικασία που μπορεί πιθανόν, 

το τονίζω πιθανόν, να βοηθήσει στην ενδοσκόπηση!

Είναι μία άσκηση που καλό είναι να γίνεται τακτικά 

αλλά δεν γίνεται διαρκώς,  

γιατί αλλιώς πάει περίπατο ο αυθορμητισμός κι άλλα πολλά!

Χρησιμοποιείται ως εργαλείο για να ελέγξουμε τη δημιουργία 

ή τον έλεγχο των συναισθημάτων, κυρίως του θυμού!

Η αυτογνωσία είναι φυσικά μια διαρκής προσπάθεια, χωρίς τέρμα!