Μου αρέσει να περιμένω τη λήξη των Συμποσίων και
λοιπών δρώμενων/κληρώσεων
έτσι ώστε να δημιουργώ με βάση ... τον άνθρωπο.
"Και τι φτιάχνεις @ριστούλα μου για μια ντεκουπατζού
πρώτης κλάσεως και χρυσοχέρα γενικώς και ειδικώς"; αναρωτήθηκα
το Σαββατοκύριακο απλώνοντας μπροστά μου τα διαθέσιμα υλικά μου.
Νομίζω ότι ένα νεσεσέρ και ένα μπουκαλάκι με άρωμα,
διακοσμημένα ρομαντικά και vintage από τα χεράκια μου ,
θα χαροποιήσουν την νικήτρια του 5ου Συμποσίου Ποίησης, Κλαυδία μας!
Για την νικήτρια της κλήρωσης
ένα μπουκάλι vintage με τις δαντελίτσες του και τις τσαχπινιές του
είναι ό,τι πρέπει!
Η μπροστινή του πλευρά....
.....και η πίσω !
Τέλος....
αυτά δεν είναι σοκολατάκια!
είναι τμήμα της τσαντούλας που έφτιαξα επίσης το διήμερο.
δώρο (κι αυτό) για μια φίλη!
Όχι δεν τρελάθηκα κι έγραψα
αυτά δεν είναι σοκολατάκια!!
αυτά δεν είναι σοκολατάκια!!
Η φίλτατη Νάσια
(αν θυμάστε τη μπλούζα αερόστατο την είχε περάσει για πίτσα)
ξαναχτύπησε, στο φέις αυτή τη φορά,
σχολιάζοντας ότι τα λελουδικά μου τα πέρασε
άκουσον, άκουσον.... για σοκολατάκια!
Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται! ☺
Τελικά μου τη λέει..πρέπει να βγούμε το συντομότερο για ...μάσες!
συνεχίζεται.....
♥
Αύριο με χαρά θα φιλοξενώ την Ινώ
και τη συμμετοχή της στο 5ο Συμπόσιο
Καλή σας μέρα
@ριστέα
♥
Τα σχόλια θα ανοίξουν όταν ολοκληρωθούν οι σχετικές αναρτήσεις
"το εργαστήρι πήρε φωτιά" με την παρουσίαση
όλων των πρόσφατων δημιουργιών μου.