Επιστροφή....

-Πώς απεικονίζετε την υπέροχη διάθεση;
-Εννοείτε με χρώματα;
-Με σχέδια, με χρώματα, με ό,τι αγαπάτε....
-Αγαπώ τις σκιές...
-Οι σκιές δεν δείχνουν υπέροχη διάθεση, ικανοποίηση,χαρά....
-Ποιος το δηλώνει;
-Η κοινή πεποίθηση!
-Ποιος διαμορφώνει την κοινή πεποίθηση και κυρίως 
γιατί να ενταχθώ εγώ σε αυτήν;
Δεν το έκανα ποτέ μου
Δεν το θέλω
-Μα δεν μπορείτε να πάτε κόντρα στην καθεστηκυία τάξη των πραγμάτων
Η σκιά είναι μαυρίλα, πώς να το κάνουμε...
-Η μαυρίλα είναι στη σκέψη σας.
Όχι στη δική μου.
Εγώ βλέπω στις σκιές
ψυχές
που χορεύουν ξέχωρα από τον ιδιοκτήτη τους,
και κάποτε χορεύουν και τρελά, υπέροχα τρελά!
-Έχετε φαντασία, κυρία!
-Εσείς πάλι όχι!
Πώς γίνεται αλήθεια χωρίς φαντασία να έχεις υπέροχες διαθέσεις;
Η ζωή θέλει φαντασία!
Η εξουσία θέλει φαντασία!
Ο θάνατος επίσης...
-Να'το! Ξαναγυρίζετε στη σκιά. Στη μαυρίλα. Ολοφάνερο!
-Ο θάνατος είναι μαυρίλα;
Κι όμως άνθρωποι που γύρισαν από στιγμιαίους θανάτους είπαν για φως...
-Και πάλι απομακρύνεστε..
-Καλύτερα μακριά!
Μακριά από την έλλειψη φαντασίας.
Μακριά από τα τετριμμένα και τα αναμενόμενα. 
Τα γνώριμα, τ' απαιτητά!
Μακριά...
Στις θάλασσες της φαντασίας
όπου τα κύματα κάνουν εξαίσιες σκιές και χορεύουν βαλς.
Ο ήχος τους είναι ένας γλυκύτατος Γαλάζιος Δούναβης κι εγώ...
Εγώ αγναντεύω....
Τις χρυσές δαχτυλιές του ήλιου πάνω στα αφρισμένα νερά.
Τα γαλαζοπράσινα νερά που με προσκαλούν
να ακουμπήσω
και να χαϊδέψουν τη γυμνή μου σάρκα
Τα γλαροπούλια που κάνουν κύκλους πάνω 
από τα μάτια μου, άλλα ψάχνοντας για την επιβίωση
άλλα απλά για τη χαρά
Τα μπαμπακένια νέφη, 
εκείνα που ζήλευα μικρή γιατί δεν μπορούσα να τα έχω 
στο κρησφύγετο μου για μαξιλάρι...
Βλέπετε, η υπέροχη διάθεση για μένα
είναι σκιές
γεμάτες χρώματα,
ήχους,
αρώματα.
Κι ας απομακρύνομαι ενίοτε.
Η καλή διάθεση με συνοδεύει κάτι τέτοιες μέρες
που έχει νηνεμία
Και τότε επιστρέφω κι ενώνομαι με το σαρκίο μου..
Αθόρυβα...

@ριστέα

Το 5ο Συμπόσιο σε περιμένει να διαβάσεις 30 υπέροχα ποιήματα
και να ψηφίσεις.
Μην ξεχαστείς...
Οι μέρες τρέχουν!

Καλή σας μέρα και 
Καλή εβδομάδα!

@