στο 12ο Συμπόσιο Ποίησης και πολλοί απόρησαν.
Τι εστί αλεξίφθονος;
Η Άννα μας από την πανέμορφη Πάρο, άστεγη ακόμα,
φιλοξενείται σήμερα με πολλή χαρά στο χώρο μου
για να λύσει απορίες και να απαντήσει στους φίλους!
Εγώ την ευχαριστώ θερμά που ανάμεσα σε πολύ τρέξιμο
και δύο νησιά βρήκε χρόνο να είναι μαζί μας
και σε αυτό το Συμπόσιο,με την υπέροχη γραφή της!
Απολαύστε την μία ακόμα φορά
Ταξιδευτής του Ονείρου
Τον αλεξίφθονο μανδύα
της αθωότητάς του
τυλιγμένος,
Εξεκίνησεν·
ο Ανεξίκακος
Ταξιδευτής του Ονείρου!
Άννα, Πάρος
Εδώ έχουμε τη λήξη και τη γιορτή του Συμποσίου
ενώ η Αλεξάνδρας μας
αφιερώνει τους 12 ταξιδευτές της, στο Συμπόσιό μας!
Καλό Σαββατοκύριακο
@ριστέα
Τι εστί αλεξίφθονος;
Η Άννα μας από την πανέμορφη Πάρο, άστεγη ακόμα,
φιλοξενείται σήμερα με πολλή χαρά στο χώρο μου
για να λύσει απορίες και να απαντήσει στους φίλους!
Εγώ την ευχαριστώ θερμά που ανάμεσα σε πολύ τρέξιμο
και δύο νησιά βρήκε χρόνο να είναι μαζί μας
και σε αυτό το Συμπόσιο,με την υπέροχη γραφή της!
Απολαύστε την μία ακόμα φορά
Ταξιδευτής του Ονείρου
Τον αλεξίφθονο μανδύα
της αθωότητάς του
τυλιγμένος,
Εξεκίνησεν·
ο Ανεξίκακος
Ταξιδευτής του Ονείρου!
Άννα, Πάρος
Εδώ έχουμε τη λήξη και τη γιορτή του Συμποσίου
ενώ η Αλεξάνδρας μας
αφιερώνει τους 12 ταξιδευτές της, στο Συμπόσιό μας!
Καλό Σαββατοκύριακο
@ριστέα
Καλημέρα κορίτσια! Όπως έγραψα και προχθές, αυτόν τον αλεξίφθονο μανδύα πολύ τον φθόνησα και πολύ χάρηκα, Άννα που ήταν δικός σου! Πάντως, έχεις δίκιο. Είναι δύσκολο να μη φθονήσει κάποιος έναν ανεξίκακο ταξιδευτή του ονείρου, οπότε ο μανδύας είναι απαραίτητος για να συνεχίσει απρόσκοπτα το ταξίδι του! Άννα, είσαι ποιήτρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά!
Σ'ευχαριστώ πολύ, Σοφία μου! Ξέρεις πόσο πολύ περίμενα την κρίση σου και πόσο το χάρηκα όταν μου"βγήκες στην στροφή", στο παρά πέντε της λήξης;Το ότι κατάφερα να μιλήσω μέσα σου, είναι για μένα μεγάλο παράσημο!
ΔιαγραφήΝα περνάς όμορφα, καλή μου και μακάρι ν' ανταμώνουμε συχνά, έστω και νοερά.
Καλημέρα σε όλη την μπλογκογειτονιά, από το φιλόξενο "σαλόνι" της εκπληκτικής Πυργοδέσποινας Αριστέας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να την ευχαριστήσω για άλλη μια φορά για την ευκαιρία που μας πρόσφερε να ξεφύγουμε από την δίνη της καθημερινότητας με ποιητικά ταξίδια. Να είσαι πάντα καλά, Αριστέα, να μας παρακινείς προς τον καλύτερο εαυτό μας και να δίνεις νόημα στο Διαδίκτυο !
Τόσες μέρες, ανυπομονούσα να έρθει η λήξη, για να μπορέσω να επικοινωνήσω με την "Ανέσπερη"Ζωή καθώς και με όποιον άλλο μου έκανε την τιμή να ασχοληθεί με τις λέξεις μου.
Λοιπόν, ο Ταξιδευτής του Ονείρου γράφτηκε εν πλω, κάπου ανάμεσα σε Πάρο και Ηράκλειο. Γύρω μου στο καράβι, κάποια νέα παιδιά (φοιτητές, μαθητές μετά τις πανελλήνιες, τουρίστες). Όλοι, λουσμένοι με το φως της αισιοδοξίας, της εμπιστοσύνης του αθώου, του "ανεξίκακου", που δεν έμαθε ακόμα να φοβάται το μέλλον. Και σκεφτόμουν: Τι φοβερό όπλο, αλήθεια, η αθωότητα της νιότης! Τι δύναμη απέναντι στην φθονερή, φθαρμένη ωριμότητα.
ΔιαγραφήΚαι τι αξεπέραστη άμυνα, τι "αλεξίφθονο μανδύα" μπορεί ν ανακαλύψουμε, αν ανασύρουμε από μέσα μας το αλλοτινό παιδί, το ανεξίκακο, που δεν κάτεχε από φόβο κι από φθόνο.
Ζητώ συγγνώμη για το λεξιπλαστικό θράσος μου, αν και εκ των υστέρων ψάχνοντας στο Google, βρήκα πως και κάποιος άλλος είχε πιο πριν χρησιμοποιήσει την λέξη αλεξίφθονος.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΛοιπόν, εντυπωσιάστηκα από το λεξιπλαστικό εύρημά σου, Άννα! Και συγκινήθηκα διαβάζοντας την ιστορία πίσω από τους στίχους!
ΔιαγραφήΜπράβο σου!
Άννα, σίγουρα το ποίημα σου έκλεψε την παράσταση, διότι -εκτός των άλλων- δίνει δουλειά και στους... φιλολόγους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλεξίφθονο το μεράκι σου και ανεξίκακη η ματιά σου στα παιδιά της αθωότητας!
Αρχηγέ μου, σ'ευχαριστώ πολύ, που μπήκες στην ματιά μου!
ΔιαγραφήΌμως τι να πω κι εγώ γι αυτό το μπάρκο σου, που πέταγε σπίθες ταλέντου και ευφυΐας !
Θα σου τα πω και στο σπίτι σου.
Συγχαρητήρια Αννούλα μου για τη συμμετοχή
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξόχως κι αλεξίφθονα τα συναισθήματά μας θα πορεύονται σε ωραίους προορισμούς εκείνους
του ονείρου και του "μη τόπου"
Σε φιλώ πολύ πολύ ♥
Ελένη μου, εγώ θέλω να σε συγχαρώ θερμά, για το έξοχο πόνημά σου, που ανέδιδε Ελυτικό αέρα! Άξιζες την διάκριση και μακάρι πάντοτε στο μέλλον, η ζωή να σου φέρνει την δίκαιη χαρά που σου χρωστάει!
ΔιαγραφήΝαι κι εγώ ονειρεύομαι εκείνη την ουτοπική "χώρα του ποτέ".Αυτήν στην οποία ανταμώνουμε, όταν η Αριστέα μας οργανώνει τέτοια ταξίδια...
Χαίρετε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔειλά-δειλά ξεπροβάλλω και εγώ...
Άννα από την Πάρο,
μόλις διάβασα το ποίημά σου,χαμογέλασα νιώθοντας παιδί πάλι αγνό!
Σου έδωσα απλόχερα τους 3 βαθμούς μου για αυτό και θέλω ξανά να σε συγχαρώ!
(Γιούλη)
Κι εγώ πάλι, φίλη Γεωργία, μόλις διάβασα το ποίημα σου , χαμογέλασα με νοσταλγία.
ΔιαγραφήΜέσα στο ίδιο καϊκι της αγάπης, επιβιβάστηκα κι εγώ πριν χρόνια και , μπορείς να το φανταστείς; Ακριβώς πριν δύο χρόνια, η φίλη blogger Petra φιλοξενούσε ένα ποιηματάκι μου που έλεγε:
Σαν χθες θυμάμαι, αλήθεια, που σαλπάραμε,
ένας πανί κι ο άλλος στο τιμόνι.
Χρόνους μες στις φουρτούνες δεν τουμπάραμε,
μεσοπελάγου η βάρκα μας πλέει μόνη.
Γλάροι φίλοι ψηλά μας συνοδεύουνε
Δελφίνια μας χαράζουνε τη ρότα.
Κι όσο αρμύρας κύματα παλεύουμε
Η αγάπη νιάτα ανθίζει σαν και πρώτα.
Πόσο χαίρομαι για την συνάντησή μας, αγαπητή συνταξιδιώτισσα!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑννούλα μου συγχαρητήρια για τη λιτή αλλά γεμάτη νοήματα συμμετοχή σου! Ο αλεξίφθονος μανδύας έκλεψε τις εντυπώσεις μου απ' την πρώτη ανάγνωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά και καλό μήνα να έχετε!
Τώρα σ εσένα, τι να απαντήσω, κανελλένιο κορίτσι, που έχεις κατακτήσει όλα τα τριάρια μου, από καταβολής λογοτεχνικών διαγωνισμών στην μπλογκοπαρέα!
ΔιαγραφήΜόνο πως χαίρομαι πολύ πολύ που σε έχω γνωρίσει και είχα την τύχη να μπορώ να σε διαβάζω.
Κι αν ο μανδύας άφθαρτος,
ΑπάντησηΔιαγραφήταξιδευτή τού Ονείρου,
για σένα θα ξαναγραφούν
οι στίχοι τού Ομήρου.
…………
Όταν το λεξιπλαστικό κάλλος, φιλτάτη Άννα,
συναγωνίζεται το ωραίον τού περιεχομένου,
ευτυχεί ο αναγνώστης∙
και οι λέξεις τον προκαλούν…
Με τέτοιο έμμετρο σχόλιο από έναν αγαπημένο Δάσκαλο, πώς να μην παραμένω αμετανόητη ταξιδεύτρια του ονείρου;...
Διαγραφήωραίο ποίημα πραγματικά!! καλό μήνα και καλό Σαββατοκύριακο εύχομαι! φιλάκια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ! Σου εύχομαι μια χαρούμενη Κυριακή
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΤον αγάπησα πολύ αυτόν τον ταξιδευτή του ονείρου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι με γοήτευσαν πολύ οι λέξεις που χρησιμοποίησες...ένιωσα αμέσως όλο το νόημά τους!
Συγχαρητήρια Άννα μου!
Φιλιά πολλά!
Κι αυτός σ αγάπησε πολύ, Μαρία μου. Ίσως γι αυτό ακόμα ακολουθεί τον "σπόρο" σου, σε "όνειρα ανείπωτα"...
ΔιαγραφήΣε μια εποχή που δυστυχώς πολλοί …πάσχουν από την ασθένεια της λεξιπενίας, εσύ Άννα με μια μόνο λέξη προκάλεσες αίσθηση, συγκίνηση, θαυμασμό, απορία, προβληματισμό…
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο σου, γιατί απέδειξες πόσο δημιουργική και ξεχωριστή είσαι!
Είναι που ήμουν τριγυρισμένη από Αιγαίο, Ινώ μου. Ξέρεις εσύ...
ΔιαγραφήΑυτό το "λεξιπλαστικό θράσος" που γράφεις πιο πάνω, να μην το χάσεις ποτέ! Μακάρι το θράσος του καθενός μας να εκδηλωνόταν έτσι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μπορούσα να το χαρακτηρίσω άκρως γοητευτικό!
;-)
Μπράβο σου, Άννα!
ΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά (και στην curly artist!) και ευχές για έναν όμορφο μήνα!
Σ'ευχαριστώ πολύ, γειτόνισσά μου.
ΔιαγραφήΑγναντεύοντας την Σύρο από το μπαλκόνι, ανταποδίδω τα φιλιά και στέλνω την αγάπη μου!
Χαίρομαι τόσο πολύ που υπάρχουν ποιητές ανάμεσά μας όπως εσύ Άννα από την Πάρο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκτός από τις λέξεις που εσύ έπλασες με έναν ιδιαίτερο τρόπο, κατάφερες να περάσεις τουλάχιστον σε ΄μένα τι ακριβώς ήθελες να πεις. Διάβαζα και ξαναδιάβαζα το ποίημα σου και στο μυαλό μου ερχόταν η χαμένη αθωότητα. Μα δεν τολμούσα να ταυτίσω το ποίημα σου με τη σκέψη μου γιατί όπως λέω συχνά, στερούμαι φαντασίας. Γι' αυτό ήθελα τη δική σου ματιά. Με βοηθάει πάντα να γνωρίζω τις σκέψεις του κάθε καλλιτέχνη όταν δημιουργεί. Γίνομαι περίεργη και ρωτώ ίσως καμιά φορά και ηλίθιες ερωτήσεις. Μα θέλω να ξέρω. Να καταλάβω ότι με αγγίζει.
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ που μου ξεκαθάρισες την εικόνα.
Να κάτι που δεν θα καταφέρω να κάνω ποτέ!
Να γράψω ποίημα...
Κι εγώ χαίρομαι πολύ που διασταυρώθηκαν οι σκέψεις μας,Ζωή μου. Α! Και ποτέ μην λες"ποτέ". Έχεις ήδη γράψει κάτι τόσο ωραίο, που πολλοί το ξεχωρίσαμε. Έχεις τον τρόπο να αγγίζεις την ψυχή των άλλων.Αυτό δεν είναι ποίηση;
ΔιαγραφήΔεν νομίζω πως υπάρχει ομορφότερος τρόπος να γνωρίσω την Άννα μέσα απ' αυτό το υπέροχο ποίημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ και την Αριστέα γι αυτή την μοναδική ευκαιρία που μας έδωσε και πάλι!
ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς! <3
Κι εγώ ευχαριστώ πολύ την Αριστέα μας, που μου δίνει την ευκαιρία να έρθω σε επαφή με ανθρώπους όπως εσύ, αγαπημένη μαγισσούλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζοντας το θαυμάσιο ποίημά σου Αννα, συνειδητοποίησα πόση ανάγκη έχουμε όλοι ενός αλεξίφθονου μανδύα.....και η έλλειψή του, ειδικά στα χρόνια της ωριμότητας , μας αφήνει απόλυτα εκτεθειμένους στη φθορά....Πολύ την ένοιωσα τη έλλειψη, του αλεξίφθονου μανδύα...ξεγυμνωμένη κι απροστάτευτη σ΄απροσδιόριστη πορεία.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα εσύ, καλή μου Κλαυδία, τον έχεις φτιάξει τον μανδύα σου και μάλιστα...κεντημένο!
ΔιαγραφήΑννούλα μου γράφεις πιο πάνω , στα σχόλια:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Τι φοβερό όπλο, αλήθεια, η αθωότητα της νιότης! Τι δύναμη απέναντι στην φθονερή, φθαρμένη ωριμότητα.
Και τι αξεπέραστη άμυνα, τι "αλεξίφθονο μανδύα" μπορεί ν ανακαλύψουμε, αν ανασύρουμε από μέσα μας το αλλοτινό παιδί, το ανεξίκακο, που δεν κάτεχε από φόβο κι από φθόνο.
Ζητώ συγγνώμη για το λεξιπλαστικό θράσος μου..."
Εγώ αφού σε ευχαριστήσω για το λεξιπλαστικό θράσος σου, το οποίο μόνο θράσος δεν είναι, να σου πω συνοπτικά... ΣΛ!♥
Τι ευλογία που συναπαντήθηκαν οι δρόμοι μας. Από τις πιο ήρεμες, πράες και καλοσυνάτες φωνές που έχω ακούσει στη ζωή μου!
Να είσαι πάντα καλά Αννούλα μας!♥
Νιώθω κι εγώ μεγάλη ευγνωμοσύνη, Αριστέα, για τα εξαιρετικά συναπαντήματα που μου επεφύλασσαν τα σταυροδρόμια του κυβερνοχώρου.
ΔιαγραφήΕυλογία όμως,κατά την γνώμη μου, ξέρεις τι ειναι; Είναι η ικανότητα να βγάζει κανείς από τους άλλους τον καλύτερο δυνατό εαυτό τους. Κάτι μαγικό, που εσύ το διαθέτεις. ♥
Ακόμη περισσότερο από τη λέξη της γλωσσοπλάστρας Αννούλας μού άρεσε ο τρόπος που ...δικαιολογήθηκε: "Ζητώ συγγνώμη για το λεξιπλαστικό θράσος μου..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ξέρεις Αννούλα ότι πολύ, μα πάρα πάρα πολύ, απήλαυσα αυτό το "θράσος" σου και να είσαι βέβαιη ότι πάντοτε θα επαινώ παρόμοιες προσπάθειες, όπου θέλει ο νους να ταξιδέψει χωρίς να γνωρίζει από εμπόδια και να νοιάζεται για κανόνες γραφής.
Πάντα τέτοια!
Αυτός ο νους καμιά φορά...παραταξιδεύει. Εξ ου και συχνά χαρακτηρίζομαι..."ξεμυαλισμένη".
Διαγραφή😄
Πόσο ομορφα επλασες την λεξη που δεν γνωριζα.. είμαι χαρουμενη που την έμαθα Αννα μου στον ταξιδετυτη του ονειρο σου.. να περνας ομορφα γραφοντας.. συνεχισε... καλο σου μηνα φιλακιαααα!!
ΑπάντησηΔιαγραφή