Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2022

Πληρότητα


Απίθωσε στο τραπέζι το καρβέλι της
Το φίλησε τρυφερά και ευλαβικά το θυσίασε 
Εις το όνομα της αγάπης
Σήκωσε το ποτήρι της, κοίταξε ολόγυρα με περισσή χαρά
Και ευχήθηκε "Καλά στερνά"
Έφαγε ειρηνικά
Μάζεψε στο τέλος σιωπηλά το τραπέζι
Έπλυνε το μονό σερβίτσιο
Και στόλισε πάλι τους μικρούς θησαυρούς στη θέση τους
Η μέρα είχε εκπληρώσει το σκοπό της.

@ριστέα



Ήταν η εκτός συναγωνισμού συμμετοχή μου στο επερχόμενο 
το 29ο παρακαλώ!

Τόσες μέρες λαβαίνω στο μέιλ μου θησαυρούς που με μπλόκαραν 
και είχα κλειδώσει, το ομολογώ.
Ποιος να συγκριθεί μαζί σας!

Δεν μπορώ να σας συναγωνιστώ, αλλά ναι, μπορώ να ανήκω 
κι εγώ με τον τρόπο μου στο 29ο Συμπόσιο, αυτό του τραπεζώματος 😁
με μια ταπεινή συμμετοχή!

Μην ξεχαστείτε εκείνοι οι λίγοι της τελευταίας στιγμής! 😉
Ως την Τετάρτη, τα μεσάνυχτα, σας περιμένω στο μέιλ μου.
Αυτή την Τετάρτη, ναι;

Οι φωτογραφίες είναι από το διαδίκτυο και δεν μου ανήκουν.

28 σχόλια:

  1. Βαθιά ανθρώπινο, με λίγα μόνο λόγια βλέπουμε κάποιον που υπομένει την μοναξιά του με έναν αξιοπρεπή και αισιόδοξο τρόπο.
    Δεν τολμώ να γράψω ποίηση, για μένα βρίσκεται πολύ ψηλά, τόσο που φοβάμαι μην μ πέσω.
    Την Καλημέρα μου, Αριστέα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Βασίλη για τα καλά σου λόγια.
      Έτσι ακριβώς αισθάνομαι, έτσι το διατύπωσα. Είμαι συχνά πυκνά αυτοαναφορική όταν γράφω ποίηση. Γράφω από τα 16 μου, το ονομάζω ποίηση γιατί δεν έχω άλλη λέξη αντιπροσωπευτική, εσείς κρίνετε αν είναι ή όχι ποίηση αυτό που κάνω ☺
      Την καλησπέρα μου, Βασίλη!

      Διαγραφή
  2. Μια βαθιά τομή στην έννοια της πληρότητας, της ήσυχης ζωής, της στρωμένης με μια ήρεμη καθημερινότητα. Στο βάθος αντικατοπτρίζεται η μοναξιά της ρουτίνας, ακούσια, αναγκαία, συμβιβαστική, επιβαλλόμενη, αδιέξοδη. Μια φυλακή της ψυχής ή η πληρότητα της ζωής κολλημένης στη ρουτίνα της συνήθειας; Ποιος ξέρει; Τρυφερό, ρεαλιστικό συνάμα και ανθρώπινο.
    Υπέροχο Αριστέα μου!
    Καλή γιορτινή εβδομάδα!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήρεμη δεν είναι πια η καθημερινότητά μου, Άννα μου. Μα όταν κλείνω την πόρτα μου και μένω με τον Μαξ μου, όλα αλλάζουν -όσο δύσκολη κι αν ήταν η μέρα!
      Αντεύχομαι γλυκά, Άννα μου!
      Πολλά φιλιά! ✨

      Διαγραφή
  3. Πόσο πραγματικά αξίζει στο όνομα της αγάπης, έστω και μιά μπουκιά ψωμί, έστω και μιά γουλιά κρασί και το σερβίτσιο πάντα είναι όμορφο. Είναι η καρδιά που δεν αλλάζει και μένει στη θέση της να δώσει το φιλί για να φτάσει η μέρα εκεί που θέλουμε. Υπέροχο, αγέρωχο, καθημερινό αλλά για να το δεις, θέλει καρδιά χωρίς ρυτίδες. Μα δεν έχει ρυτίδες η καρδιά μόνο λάμψη και ζεστασιά όπου της πρέπει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχω λόγια καλέ μου, Δημήτρη,
      Σε ευχαριστώ, ολόψυχα σε ευχαριστώ για όσα έγραψες... ♥

      Διαγραφή
  4. Πράγματι Αριστέα μου, απογειώθηκε το Συμπόσιο με το "απλό ουσιαστικό" σου. Υπέροχο το ποίημα σου! Θαύμασα ιδιαίτερα την δύναμη που κρύβεται πίσω από το "μονό σερβίτσιο"!
    Καλή εβδομάδα.
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μα δεν θα μπορούσε να λείψει η δική σου προσωπική λυρική πινελιά, Αριστέα μου! Δεν γινόταν να λείψει το δικό σου ποίημα, η δική σου συμμετοχή.
    Έδωσες σε ένα μοναχικό τραπέζι τη δική του ιεροτελεστία με απόλυτο σεβασμό και μοναδικά αισθήματα. Τέτοια που να συγκινούν και να γεμίζουν με περισυλλογή.
    Είμαστε εδώ παρόντες. Καλή βδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω ότι μόνο σε 2 συμπόσια δεν κατάφερα να γράψω κι εγώ κάτι και πολύ μου είχε στοιχίσει !
      Το θεωρώ απαραίτητο για μένα, όταν ζητώ κάτι από σας να μπορώ κι εγώ να ανταποκριθώ ανάλογα!
      Άφησα τον εαυτό μου μπροστά στην πραγματικότητα : είμαι μόνη, αλλά δεν νιώθω μοναξιά. Και πέτυχες διάνα με την λέξη ιεροτελεστία! Έτσι είναι! 😉
      Πολλά φιλιά, Γιάννη μου! ♥

      Διαγραφή
  6. Αν και μελαγχόλησα μέσα από τον λυρισμό σου, δεν μπόρεσα να μην σκεφτώ "πες μου ότι δεν το έφαγε όλο το καρβέλι".. κι έτσι ήρθα στα ίσα μου η..σαμποτέρ! 😊 😘

    Αχ, μακάρι να διαβάσουμε και κωμικά ποιηματάκια στο προσεχές συμπόσιο, θα ήταν μια ευχάριστη έκπληξη!

    Τα φιλιά μου Αριστέα μου, θα στο πω όμως άλλη μια φορά, λυπάμαι που δεν θέτεις τα ποιήματά σου σε ψηφοφορία, μια ακόμα συμμετοχή ανάμεσα στις άλλες, σκέψου το σε παρακαλώ 😉💖🎄

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα μπορούσα άνετα να το φάω όλο! Είμαι ψωμού και μακαρονού ( έστω και ολικής! Οπότε αν κόψω αυτά τα δύο με επαναφέρω γρήγορα στην τάξη! ☺)
      Μέχρι στιγμής δεν έχω το κωμικό στοιχείο, καθόλου! Αλλά παρά όλη την απαισιοδοξία και τη συγκίνηση δεν έχω περάσει στιγμή άσχημα, διαβάζοντας τις συμμετοχές σας! Είναι όλες ταμάμ!

      Δεν συμμετέχω, γιατί έτσι ξεκίνησε το Συμπόσιο: Είναι για σας. Και θα ήταν άδικο, γνωρίζοντας τι έχετε γράψει, να γράφω κι εγώ και να συναγωνίζομαι μαζί σας. Συμμετείχα από τότε σε όλα τα άλλα διαδικτυακά δρώμενα (και εξακολουθώ να το κάνω όταν υπάρχει τέτοιο στην μπλογκογειτονιά μας) και νιώθω πολύ όμορφα παίρνοντας μέρος σε άλλα μπλογκς και δρώμενα ☺
      Γράφω και αναρτώ τη δική μου συμμετοχή, ξέχωρα, γιατί όπως σας διαβάζω και σας σχολιάζω στο μέιλ μου, έτσι κι εγώ αγαπώ να διαβάζω τα δικά σας σχόλια για τη δική μου ποιητική δημιουργία☺
      Φιλάκια πολλά! ♥

      Διαγραφή
  7. Η μητέρα μου φιλούσε το ψωμί.
    Ωραία βόλτα με πήγαν τα λογάκια σου.
    Καλή συνέχεια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ το φιλάω! Μου αρέσει ως κίνηση. Είναι το καλύτερο σταύρωμα!
      Καλές γιορτές, Μάνια μου!

      Διαγραφή
  8. Μέσα σε λιγοστές γραμμές, έκλεισες χιλιάδες συναισθήματα και υπερβάσεις, αριστάκι μου. Η μοναξιά, από μόνη της, είναι ένα πολύ μεγάλο, βαρύ κεφάλαιο. Θέλει πολλή δύναμη για να καταφέρεις να την μερώσεις και να την κουλαντρίζεις.

    Υψώνω κι εγώ το ποτήρι μου, λοιπόν, και πίνω στην ικανότητά σου να μας προσφέρεις πάντοτε τέτοια βαθιά νοήματα. Cheers, babe.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Υπέροχη συμμετοχή! Και πάντα εντός να ξέρεις και πότε εκτός 😉 Αναμένουμε τα υπόλοιπα διαμάντια του Συμποσίου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ από καρδιάς, Μάκη μου!
      Καλές γιορτές να έχεις!

      Διαγραφή
  10. Είσαι η απόδειξη ότι το μέγεθος δεν μετράει. Σε λίγες γραμμές, μας έφτιαξες μια εικόνα. Μια εικόνα με λυρισμό, συναίσθημα, που απεικονίζει μια αγέρωχη ιεροτελεστία με έναν τρόπο απλό μα και τόσο ανθρώπινα δοσμένο.
    Αχ βρε Αριστάκι, από την δική σου συμμετοχή και μόνο φαίνεται πως στο τραπέζι αυτού του Συμποσίου, θα γευτούμε μοναδικά πράγματα.
    Στέλνω ολόγλυκο φιλί και ευχές για Καλά Χριστούγεννα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, πράγματι, θα το διαπιστώσεις και μόνη σου!
      Θα γευτείτε υπέροχες και μοναδικές συμμετοχές, Μαρινάκι μου!
      Ολόψυχα σε ευχαριστώ για τα ζεστά σου λόγια!
      Καλά Χριστούγεννα μάτια μου! ♥

      Διαγραφή
  11. Αχ, Αριστέα μου! Οι στίχοι σου, ολόκληρη συγχορδία από συναισθήματα!
    Γιατί...
    "Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος
    να `ν’ ήμερος να `ναι άκακος"...
    "Εις το όνομα της Αγάπης"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι όμορφο σχόλιο!
      Αννούλα μου, πολύ σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
      Να 'σαι καλά, μάτια μου! ♥

      Διαγραφή
  12. Τον ποιητή Δεν τον ερμηνεύεις. Αυτό μας έλεγαν στο σχολείο, άσχετα αν μας ρωτούσαν συνέχεια "τι εννοεί εδώ ο ποιητης". (αυτό το οξύμωρο ποτέ μου δεν το κατάλαβα)
    Χωρίς να σε ερμηνεύω αριστάκι μου λοιπόν, γράφω τι φτάνει σε εμένα και τι μου βγάζεις.
    Επιλεκτική Μοναχικότητα ( όχι μοναξιά)
    Ειρήνευση
    Συνειδητοποίηση
    Γαλήνη
    Ευγνωμοσύνη
    Εσωτερική τάξη
    Δύναμη
    Θλίψη και περηφάνεια εναρμονισμένες μεταξύ τους
    Αξιοπρέπεια
    Στωικότητα που καλύπτει ένα άηχο παράπονο.

    Κι όλα αυτα σε λέγες λέξεις. Και μας λες πως σε μπλοκάραμε κιόλας! Ε, δεν πάμε καλά! Έχεις το 3 μου κι εκτός συναγωνισμού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ, Άννα μου! Πάντα το ίδιο έλεγα: από μαθήτρια! Και τολμούσα και να το γράψω, ξέρεις. Και ανταμείφθηκα από μία φιλόλογο πολύ ανοιχτόμυαλη και προοδευτική: "Όχι δεν θα (σας) πω τι θέλει να πει ο ποιητής. Θα σας πω τι εισέπραξα εγώ!" (Ολοστρόγγυλο 20αρι στις τελικές εξετάσεις στα -τότε- Κείμενα Νεοελληνικής Γλώσσας, παρακαλώ!)
      Διαβάζω, λοιπόν, τι έφθασε σε σένα Άννα μου και χαμογελώ. Με ικανοποίηση!
      Για αυτό λατρεύω την ποίηση από τα μικράτα μου!♥
      Σε φιλώ, αγαπημένη!

      Διαγραφή
    2. Αχ, Άννα μου! Πάντα το ίδιο έλεγα: από μαθήτρια! Και τολμούσα και να το γράψω, ξέρεις. Και ανταμείφθηκα από μία φιλόλογο πολύ ανοιχτόμυαλη και προοδευτική: "Όχι δεν θα (σας) πω τι θέλει να πει ο ποιητής. Θα σας πω τι εισέπραξα εγώ!" (Ολοστρόγγυλο 20αρι στις τελικές εξετάσεις στα -τότε- Κείμενα Νεοελληνικής Γλώσσας, παρακαλώ!)
      Διαβάζω, λοιπόν, τι έφθασε σε σένα Άννα μου και χαμογελώ. Με ικανοποίηση!
      Για αυτό λατρεύω την ποίηση από τα μικράτα μου!♥
      Σε φιλώ, αγαπημένη!

      Διαγραφή
  13. Άλλη μια συγκινητική συμμετοχή!
    Μικρό αλλά θαυματουργό το ποίημα σου Αριστέα μου.
    Μας γέμισε εικόνες.
    Ανυπομονώ να δω ποιοι κρύβονται πίσω από κάθε ποίημα.
    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή