Ευτυχισμένο τέλος !

Με μεγάλη χαρά για τη συμμετοχή μου στο 6ο πανίδι με τις λέξεις της αξιαγάπητης Φλώρας στο μπλογκ  TEXNIS STORIES, και με τη λήξη του διαγωνισμού, μπορώ να σας παρουσιάσω τη δική μου συμμετοχή, η οποία και πάλι δεν διακρίθηκε αλλά αυτό καθόλου δεν με  στενοχωρεί, ούτε με πτοεί!

Περιμένω πώς και πώς να ξεκινήσει το 7ο κατά σειρά παιχνίδι των λέξεων και μάλιστα αυτή τη φορά η αγαπημένη μου Φλώρα μου κάνει τη μεγάλη τιμή να επιλέξω εγώ τις λέξεις!

Να θυμίσω ότι δίνονται πέντε συγκεκριμένες λέξεις που πρέπει να χρησιμοποιηθούν και οι πέντε ( σε οποιαδήποτε πτώση) και να μην υπερβαίνει το κείμενό μας τις 500 λέξεις.

Οι λέξεις αυτή τη φορά ήταν : ιππότης, φυλακή, όνειρο, θάλασσα, γεράνι

-«Έλα! Λίγο ακόμα! Μια αραδούλα; Μετά θα κοιμηθώ, αλήθεια σου λέω! Να φυλάω και σταυρό»! Κι έκανε με τα λεπτά χεράκια της με μιας ένα σταυρό, τον φίλησε και τον έδεσε έπειτα και φιόγκο πάνω από το κεφαλάκι της, να την πιστέψει στα σίγουρα η μαμά της!

Η μικρή Ρηνούλα έκανε κι απόψε τα νάζια της. Μοναχοκόρη, με δυσκολία μεγάλη την έκαναν οι δικοί της έπειτα από προσπάθειες χρόνων. Δεν της χαλούσαν εύκολα χατίρι. Ήταν τόσο γλυκιά ...πώς να αρνηθεί κανείς σε μια παιδική φωνούλα που τόσο γλυκά ζητάει όχι γλυκό, μα μάθηση! Ήθελε τόσο πολύ να της διαβάζουν! 

-«Πες μου για την πριγκιποπούλα μανούλα, σε παρακαλώ! Θα φοβάται μόνη της μέσα στη φυλακή που την έχουν οι κακοί ε»;

-«Ναι Ρηνούλα μου! Μα ο ιππότης της καρδιάς της ετοιμάζεται  για να πάει να την ελευθερώσει». 

-«Πώς ; Δεν μπορεί; Είναι δύσκολα! Είπες ότι την φυλάνε πολλοί στρατιώτες»!

-«Η αγάπη θα τη σώσει, θα το δεις! Θα πάει από τη θάλασσα. Με μια βαρκούλα όλη κι όλη, στα σκοτεινά. Θα σκαρφαλώσει στον πέτρινο τοίχο.....»

-«Ω Παναγίτσα μου ! Κι αν γλιστρήσει μανούλα»;

-«Μη φοβάσαι μικρή μου. Θα τα καταφέρει. Το δοκίμασε πολλές φορές πριν ξεκινήσει να τη σώσει. Θα τη βρει και θα την κατεβάσει. Θα την πάρει στην αγκαλιά του και θα την κρατήσει σφιχτά μέχρι να πάνε πολύ-πολύ μακριά! Εκεί που κανένας δεν θα τους βρει να τους κάνει κακό»!

-«Και μετά, και μετά»;

-«Κι έπειτα θα κάνουν έναν όμορφο γάμο, ένα λουλουδένιο σπιτικό και πολλά, πάρα πολλά παιδιά! Εκεί θα ζήσουν όλοι μαζί χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι...»

Η μικρή Ρηνούλα αποκοιμήθηκε τρυφερά. Στο όνειρό της απόψε θα έβλεπε βάρκες, θάλασσες, λουλούδια και παιδιά. Εξοχές και παιχνίδια. 

Μεγαλώνοντας θα μάθαινε, ίσως σκληρά κι αυτή, πως η ζωή δεν είναι όπως στα παραμύθια. Πως δεν έχουν όλες οι ιστορίες ευτυχισμένο τέλος και ούτε τελειώνουν με το "και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα"! 

Απόψε όμως; Απόψε τα όνειρά της θα μοσχομύριζαν γεράνια και τριανταφυλλιές. Θα είχαν χρώματα κι έναν λαμπερό ήλιο καταμεσής. Το χαμόγελο στο προσωπάκι της το καταμαρτυρούσε. Ήταν υπέροχα ταιριασμένο με την αθωότητα της. Η μητέρα τη σκέπασε τρυφερά και τη γλυκοφίλησε. Η καρδιά της ένιωσε ένα τσιμπιματάκι. Ήθελε τόσο πολύ  να προστατέψει τη μικρή της πριγκίπισσα απ' όλους τους κινδύνους αν γινόταν.

Το ξανασκέφτηκε. 

Άλλο βράδυ θα της μιλούσε και για τους κακούς της ιστορίας.

Σας στέλνω την αγάπη μου και τις καλύτερες ευχές μου για ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.
Καλημέρα
@ριστέα

Ψιλά γράμματα: Οι δυο ζωγραφιές είναι έργα μαθητών μου.....