Μ
Μάνα-Μανούλα-Μαμά!
Το θέμα έχει εισαγωγή!
Κόρη: Γεια σου Μαμά. Μπορείς να μου κρατήσεις τα παιδιά απόψε;
Ελληνίδα Μάνα: Θα βγεις;
Κόρη: Ναι.
Ελληνίδα Μάνα: Με ποιον;
Κόρη: Μ’ένα φίλο.
Ελληνίδα Μάνα: Ειλικρινά δε μπορώ να καταλάβω γιατί άφησες τον άντρα σου. Τόσο καλό παιδί!
Κόρη: Δεν τον άφησα εγώ, ΑΥΤΟΣ με άφησε!
Ελληνίδα Μάνα: Τον άφησες να σ’αφήσει, και τώρα βγαίνεις έξω με τον καθένα.
Κόρη: Δε βγαίνω με τον καθένα. Μπορώ να σου φέρω τα παιδιά;
Ελληνίδα Μάνα: Εγώ δε σ’αφησα ποτέ για να βγω έξω με κανέναν άλλο παρά με τον πατέρα σου.
Κόρη: Ναι, αλλά έκανες ένα σωρό πράγματα που δεν τα κάνω εγώ.
Ελληνίδα Μάνα: Τώρα τι υπονοείς;
Κόρη: Τίποτα. Θέλω απλά να μου πεις αν μπορείς να κρατήσεις τα παιδιά απόψε.
Ελληνίδα Μάνα: Θα περάσεις τη νύχτα μαζί του; Τι θα πει ο άντρας σου άμα το μάθει;
Κόρη: Ο ΠΡΩΗΝ άντρας μου εννοείς! Δε νομίζω πως θα τον νοιάξει… Από τότε που έφυγε από το σπίτι, αμφιβάλλω αν κοιμήθηκε ποτέ μόνος!
Ελληνίδα Μάνα: Τώρα λοιπόν θα κοιμηθείς στο σπίτι αυτουνού του χαμένου;
Κόρη: Δεν είναι χαμένος.
Ελληνίδα Μάνα: Όποιος άντρας βγαίνει με μια χωρισμένη με παιδιά είναι χαμένος και παράσιτο.
Κόρη: Κοίτα, δε θα το συζητήσω… Να τα φέρω τα παιδιά από κει ή όχι;
Ελληνίδα Μάνα: Άμοιρα παιδάκια μου με τέτοια μάνα…
Κόρη: Τι εννοείς με ΤΕΤΟΙΑ μάνα;;;
Ελληνίδα Μάνα: Χωρίς σταθερότητα… Εμ, γι’αυτό έφυγε ο άντρας σου…
Κόρη: Μα ακούς τι λες; Είσαι απαράδεκτη! Δε ντρέπεσαι!
Ελληνίδα Μάνα: Μη μου φωνάζεις εμένα! Πάω στοίχημα ότι κι αυτουνού του χαμένου έτσι του φωνάζεις!
Κόρη: Μπα, τώρα ανησυχείς για τον χαμένο;
Ελληνίδα Μάνα: Ααα, βλέπεις που το παραδέχεσαι πως είναι χαμένος; Το ήξερα εγώ!
Κόρη: Μαμά κλείνω.
Ελληνίδα Μάνα: Κάτσε παιδί μου! Μη κλείνεις! Τι ώρα θα μου φέρεις τα παιδιά;
Κόρη: Ούτε θα σου τα φέρω, ούτε θα βγω έτσι που μ’έσκασες!
Ελληνίδα Μάνα: Μα βρε παιδάκι μου, άμα δε βγαίνεις ποτέ έξω, πώς θα γνωρίσεις κανένα καλό παιδί; (Πηγή)
Επιτρέψτε μου σήμερα να είμαι χαλαρή! Να διασκεδάσω. Ναι, με τη ΜΑΝΑ! Όχι μια οποιαδήποτε όμως μάνα! Αλλά με την Ελληνίδα μάνα! Την παλιά! Αυτή που γνώρισα εγώ! Ίσως κι εσύ!
Μετά από μια νοσταλγική δημοσίευση χτες και προσφάτως (στη γιορτή της μανούλας) μια άκρως συγκινητική δημοσίευση, εγώ έχω ανάγκη να χαλαρώσω! Και να κάνω χαβαλέ!
Μάνες φίλες μπλόγκερ, όσες είστε και νέες, ζητώ συγνώμη, για το χαβαλέ, αλλά θα μιλήσω για τη δικιά μου μάνα! Την Κυριακή λόγω της ημέρας έπρεπε να είμαι κι ήμουν συγκινητική κι ευγνώμων προς μια μαμά που έκανε πολλές θυσίες για να με μεγαλώσει! Αλλά δεν μπορώ να σας κρύψω πόσο γέλασα και πόσο μου ΤΗ θύμισε ο διάλογος που έβαλα στην εισαγωγή μου!
Ε ρε γλέντια!
Πόσες τέτοιες καταστάσεις δεν έχω ζήσει!
Αμέτρητοι διάλογοι, άκρως σχιζοφρενικοί, με τα μη της, την κριτική της, τα όχι της και μετά στο τέλος της συζήτησης να σου λέει "Ναι" σε αυτό που παρακαλούσες μία ώρα, τόσο αβίαστα ... να τρελαίνεσαι!
Της δικιάς μου της έχω πει άπειρες φορές: Μάνα να είσαι πρόβατο στα λόγια και λύκος στις πράξεις! Εσύ μου κάνεις το αντίθετο! Είσαι λύκος στα λόγια ....φωνάζεις , αγριεύεις, κάνεις πως δαγκώνεις, μου έχεις αρνηθεί κάθε βοήθεια και στο τέλος τι κάνεις; Το πρόβατο! Μόνο κολοτούμπες δεν κάνεις μετά! Αφού έχω πάρει τρία υπογλώσσια!
Τίποτα η μαμά! Εκεί ...λύκος στα λόγια!
Αλλά στο τέλος τέλος έχει μια καρδιά.... μάλαμα!
Είναι να κρατάς κακίες ; Όλα παραγράφονται! Σου κάνει μια αγκαλιά κι όλα ξεχνιούνται!
Στην εφηβεία βέβαια έχω να θυμηθώ μονάχα μάχες! Και ξύλο έφαγα και νόμους είχαμε και σαν στρατιωτάκι έδινα αναφορά για πολλά! Περνάω στην Αθήνα και πάω φοιτήτρια να κάνω τη φοιτητική μου ζωή και με ακολουθεί με το πλεκτό και το βελονάκι από πίσω! Εκεί μπάστακας! Το πρώτο εξάμηνο μου έκανε τη ζωή δύσκολη! Μετά από χίλιες και μία μάχες παίρνει το βελονάκι της, τα πλεκτά της και την κάνει! Ένα εξάμηνο μουτρωμένη μετά! ("Κι είχα γνωρίσει τόσο καλές κυρίες στη γειτονιά. Μου έδιναν και σχέδια για το πλέξιμο")!
Για αυτήν ποτέ δεν είμαι καλά ντυμένη, πάντα θα κρυώσω από το καρέ μου που το έχω έξω (το λαιμό μου εννοεί), είδα κι έπαθα να μην μου βάζει έξτρα λάδια κι άλλα παχυντικά στο φαγητό -μάνα κάνω δίαιτα...-να τις αφήσεις τις δίαιτες,τ'ακούς; Δεν είσαι πια κοριτσάκι, θα πέσεις κάτω! Θα αρρωστήσεις και μετά η μάνα θα τρέχει!
Στα χρόνια μετά τις σπουδές με είχε τρελάνει να παντρευτώ να δει εγγονάκι!
- Βρε χριστιανή μου, έχεις δύο! -Ναι και τα χαίρομαι! Αλλά αυτά είναι της αδερφής σου! Θέλω να δω τι θα βγάλεις; - Κανελί με βούλες,εγώ!
Παντρεύομαι - χωρίζω αργότερα, της μένει απωθημένο το εγγονάκι!
Κατά καιρούς πέφτουν αναστεναγμοί και ένα παράπονο υποβόσκει διαρκώς.
Περνούν τα χρόνια!
Βγαίνω έξω; Αρχίζει τις γκρίνιες ... γυρίζεις μα που μυαλό να παντρευτείς ξανά! Όλο έξω είσαι! Την μάνα δεν έρχεσαι να τη δεις καθόλου! ( Με βλέπει κάθε μέρα εν τω μεταξύ. Κάθε πρωί με περιμένει στην αυλή να με φιλήσει- κάθε απόγευμα περνάω να τη φιλήσω και να πάρω και το φαγητό μου -πάντα θα έχει βάλει περισσότερο από ότι πρέπει ..."μάνα μόνη μου τρώω. Δεν τρώει μαζί μου και λόχος"! Πάρτο εσύ! Μπορεί να πεινάσεις μετά"!)
Κάθομαι μέσα! -Βγες βρε πουλάκι μου λίγο έξω! Που θα τον βρεις τον έρωτα στο σπίτι που κλείνεσαι; Από την οθόνη σου θα ξεπηδήσει; Ή θα έρθει με το άλογο κάτω από το μπαλκόνι!
Αγάπες! Τα υπογλώσσια !
Μάνα όμως είναι μόνο μία!
Σας καλημερίζω!
Κι όσες φίλες είστε μάνες πείτε μου ότι αλλάξατε εσείς στην πορεία το σκηνικό! Πείτε το μου να χαρώ λιγάκι!
@ριστέα
____________________________________________
Κι εδώ θα γελάσεις επίσης, αν έχεις χρόνο να περάσεις!
Μάνα-Μανούλα-Μαμά!
Πηγή |
Διάλογος Ελληνίδας μάνας και κόρης
Ελληνίδα Μάνα: Ναι;Κόρη: Γεια σου Μαμά. Μπορείς να μου κρατήσεις τα παιδιά απόψε;
Ελληνίδα Μάνα: Θα βγεις;
Κόρη: Ναι.
Ελληνίδα Μάνα: Με ποιον;
Κόρη: Μ’ένα φίλο.
Ελληνίδα Μάνα: Ειλικρινά δε μπορώ να καταλάβω γιατί άφησες τον άντρα σου. Τόσο καλό παιδί!
Κόρη: Δεν τον άφησα εγώ, ΑΥΤΟΣ με άφησε!
Ελληνίδα Μάνα: Τον άφησες να σ’αφήσει, και τώρα βγαίνεις έξω με τον καθένα.
Κόρη: Δε βγαίνω με τον καθένα. Μπορώ να σου φέρω τα παιδιά;
Ελληνίδα Μάνα: Εγώ δε σ’αφησα ποτέ για να βγω έξω με κανέναν άλλο παρά με τον πατέρα σου.
Κόρη: Ναι, αλλά έκανες ένα σωρό πράγματα που δεν τα κάνω εγώ.
Ελληνίδα Μάνα: Τώρα τι υπονοείς;
Κόρη: Τίποτα. Θέλω απλά να μου πεις αν μπορείς να κρατήσεις τα παιδιά απόψε.
Ελληνίδα Μάνα: Θα περάσεις τη νύχτα μαζί του; Τι θα πει ο άντρας σου άμα το μάθει;
Κόρη: Ο ΠΡΩΗΝ άντρας μου εννοείς! Δε νομίζω πως θα τον νοιάξει… Από τότε που έφυγε από το σπίτι, αμφιβάλλω αν κοιμήθηκε ποτέ μόνος!
Ελληνίδα Μάνα: Τώρα λοιπόν θα κοιμηθείς στο σπίτι αυτουνού του χαμένου;
Κόρη: Δεν είναι χαμένος.
Ελληνίδα Μάνα: Όποιος άντρας βγαίνει με μια χωρισμένη με παιδιά είναι χαμένος και παράσιτο.
Κόρη: Κοίτα, δε θα το συζητήσω… Να τα φέρω τα παιδιά από κει ή όχι;
Ελληνίδα Μάνα: Άμοιρα παιδάκια μου με τέτοια μάνα…
Κόρη: Τι εννοείς με ΤΕΤΟΙΑ μάνα;;;
Ελληνίδα Μάνα: Χωρίς σταθερότητα… Εμ, γι’αυτό έφυγε ο άντρας σου…
Κόρη: Μα ακούς τι λες; Είσαι απαράδεκτη! Δε ντρέπεσαι!
Ελληνίδα Μάνα: Μη μου φωνάζεις εμένα! Πάω στοίχημα ότι κι αυτουνού του χαμένου έτσι του φωνάζεις!
Κόρη: Μπα, τώρα ανησυχείς για τον χαμένο;
Ελληνίδα Μάνα: Ααα, βλέπεις που το παραδέχεσαι πως είναι χαμένος; Το ήξερα εγώ!
Κόρη: Μαμά κλείνω.
Ελληνίδα Μάνα: Κάτσε παιδί μου! Μη κλείνεις! Τι ώρα θα μου φέρεις τα παιδιά;
Κόρη: Ούτε θα σου τα φέρω, ούτε θα βγω έτσι που μ’έσκασες!
Ελληνίδα Μάνα: Μα βρε παιδάκι μου, άμα δε βγαίνεις ποτέ έξω, πώς θα γνωρίσεις κανένα καλό παιδί; (Πηγή)
Επιτρέψτε μου σήμερα να είμαι χαλαρή! Να διασκεδάσω. Ναι, με τη ΜΑΝΑ! Όχι μια οποιαδήποτε όμως μάνα! Αλλά με την Ελληνίδα μάνα! Την παλιά! Αυτή που γνώρισα εγώ! Ίσως κι εσύ!
Μετά από μια νοσταλγική δημοσίευση χτες και προσφάτως (στη γιορτή της μανούλας) μια άκρως συγκινητική δημοσίευση, εγώ έχω ανάγκη να χαλαρώσω! Και να κάνω χαβαλέ!
Μάνες φίλες μπλόγκερ, όσες είστε και νέες, ζητώ συγνώμη, για το χαβαλέ, αλλά θα μιλήσω για τη δικιά μου μάνα! Την Κυριακή λόγω της ημέρας έπρεπε να είμαι κι ήμουν συγκινητική κι ευγνώμων προς μια μαμά που έκανε πολλές θυσίες για να με μεγαλώσει! Αλλά δεν μπορώ να σας κρύψω πόσο γέλασα και πόσο μου ΤΗ θύμισε ο διάλογος που έβαλα στην εισαγωγή μου!
Ε ρε γλέντια!
Πόσες τέτοιες καταστάσεις δεν έχω ζήσει!
Αμέτρητοι διάλογοι, άκρως σχιζοφρενικοί, με τα μη της, την κριτική της, τα όχι της και μετά στο τέλος της συζήτησης να σου λέει "Ναι" σε αυτό που παρακαλούσες μία ώρα, τόσο αβίαστα ... να τρελαίνεσαι!
Της δικιάς μου της έχω πει άπειρες φορές: Μάνα να είσαι πρόβατο στα λόγια και λύκος στις πράξεις! Εσύ μου κάνεις το αντίθετο! Είσαι λύκος στα λόγια ....φωνάζεις , αγριεύεις, κάνεις πως δαγκώνεις, μου έχεις αρνηθεί κάθε βοήθεια και στο τέλος τι κάνεις; Το πρόβατο! Μόνο κολοτούμπες δεν κάνεις μετά! Αφού έχω πάρει τρία υπογλώσσια!
Τίποτα η μαμά! Εκεί ...λύκος στα λόγια!
Αλλά στο τέλος τέλος έχει μια καρδιά.... μάλαμα!
Είναι να κρατάς κακίες ; Όλα παραγράφονται! Σου κάνει μια αγκαλιά κι όλα ξεχνιούνται!
Στην εφηβεία βέβαια έχω να θυμηθώ μονάχα μάχες! Και ξύλο έφαγα και νόμους είχαμε και σαν στρατιωτάκι έδινα αναφορά για πολλά! Περνάω στην Αθήνα και πάω φοιτήτρια να κάνω τη φοιτητική μου ζωή και με ακολουθεί με το πλεκτό και το βελονάκι από πίσω! Εκεί μπάστακας! Το πρώτο εξάμηνο μου έκανε τη ζωή δύσκολη! Μετά από χίλιες και μία μάχες παίρνει το βελονάκι της, τα πλεκτά της και την κάνει! Ένα εξάμηνο μουτρωμένη μετά! ("Κι είχα γνωρίσει τόσο καλές κυρίες στη γειτονιά. Μου έδιναν και σχέδια για το πλέξιμο")!
Για αυτήν ποτέ δεν είμαι καλά ντυμένη, πάντα θα κρυώσω από το καρέ μου που το έχω έξω (το λαιμό μου εννοεί), είδα κι έπαθα να μην μου βάζει έξτρα λάδια κι άλλα παχυντικά στο φαγητό -μάνα κάνω δίαιτα...-να τις αφήσεις τις δίαιτες,τ'ακούς; Δεν είσαι πια κοριτσάκι, θα πέσεις κάτω! Θα αρρωστήσεις και μετά η μάνα θα τρέχει!
Στα χρόνια μετά τις σπουδές με είχε τρελάνει να παντρευτώ να δει εγγονάκι!
- Βρε χριστιανή μου, έχεις δύο! -Ναι και τα χαίρομαι! Αλλά αυτά είναι της αδερφής σου! Θέλω να δω τι θα βγάλεις; - Κανελί με βούλες,εγώ!
Παντρεύομαι - χωρίζω αργότερα, της μένει απωθημένο το εγγονάκι!
Κατά καιρούς πέφτουν αναστεναγμοί και ένα παράπονο υποβόσκει διαρκώς.
Περνούν τα χρόνια!
Βγαίνω έξω; Αρχίζει τις γκρίνιες ... γυρίζεις μα που μυαλό να παντρευτείς ξανά! Όλο έξω είσαι! Την μάνα δεν έρχεσαι να τη δεις καθόλου! ( Με βλέπει κάθε μέρα εν τω μεταξύ. Κάθε πρωί με περιμένει στην αυλή να με φιλήσει- κάθε απόγευμα περνάω να τη φιλήσω και να πάρω και το φαγητό μου -πάντα θα έχει βάλει περισσότερο από ότι πρέπει ..."μάνα μόνη μου τρώω. Δεν τρώει μαζί μου και λόχος"! Πάρτο εσύ! Μπορεί να πεινάσεις μετά"!)
Κάθομαι μέσα! -Βγες βρε πουλάκι μου λίγο έξω! Που θα τον βρεις τον έρωτα στο σπίτι που κλείνεσαι; Από την οθόνη σου θα ξεπηδήσει; Ή θα έρθει με το άλογο κάτω από το μπαλκόνι!
Αγάπες! Τα υπογλώσσια !
Μάνα όμως είναι μόνο μία!
Σας καλημερίζω!
Κι όσες φίλες είστε μάνες πείτε μου ότι αλλάξατε εσείς στην πορεία το σκηνικό! Πείτε το μου να χαρώ λιγάκι!
@ριστέα
Κι εδώ θα γελάσεις επίσης, αν έχεις χρόνο να περάσεις!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ..ΠΡΩΤΗ ΠΡΩΤΗ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΩΙΝΗ ΠΡΩΙΝΗ :) ΩΡΑΙΟ ΘΕΜΑ ΑΡΙΣΤΕΑ ΜΟΥ..ΑΧΧ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΜΑΝΑΔΕΣ ΟΛΕΣ ΤΟ ΙΔΙΟ..ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΦΕΡΝΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ..ΟΛΕΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΛΕΝΕ..ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΓΧΗ,ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ,ΦΟΒΟΥΣ ΕΧΟΥΝ.... ΑΣ ΜΑΣ ΑΦΗΣΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΛΑΘΟΣ , ΤΙ ΘΑ ΠΑΘΟΥΜΕ; ΑΠΟ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ.. ΑΜΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΣΧΗΜΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ Ε ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΛΦΙΝΟΦΙΛΟΥΘΚΙΑ
Τώρα πια καλησπέρα!
ΔιαγραφήΕσύ πρωινή πρωινή, εγώ απογευματινή,απογευματινή !
Θα σκάσω σήμερα! Αλλά το αφήνω στην άκρη!
Αχ αυτές οι μανάδες ! Κι απόψε που γύρισα όνειρο ήταν! Οι ατάκες έπρεπε να καταγραφούν να γίνουν άλλη ανάρτηση!
Α ρε Ελληνίδα μάνα!
χεχε έχω φορτώσει λίγο! Καλά τα λες εσύ!
Φιλούθκια καλό μου Δελφινάκι!
καλημέρα Αριστέα μου ..σε πολλά σημεία "βλέπω" και τη δική μου μάνα ::( Ελληνίδες γαρ) ..ευτυχώς βέβαια εμένα δεν με ακολούθησε ποτέ από πίσω ..και ευτυχώς που αρκετές φορές μετά το "όχι" της μαμας ακολουθούσε το "ναι" του μπαμπά και γλυτώναμε πολλές μάχες!!! Τώρα βέβαια έχουν αντιστραφεί τα πράγματα : η μαμά δεν μιλάει καθόλου , ο μπαμπάς συνέχεια κριτικάρει....
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλάκια :)
Γεωργία μου καλησπέρα!
ΔιαγραφήΌσο πιο παλιά η μαμά τόσο έχει τα χαρακτηριστικά που προαναφέρθηκαν! Εμένα είναι 73!
αχαχα! Αλλά να λέμε δόξα τω θεώ που τις έχουμε στη ζωή μας ε;
Φιλάκια πολλά πολλά!
Χαχαχαχαχαχ!!! Τελικά είναι όλες ίδιες!!! Πάντα κάτι θα έχουν να παραπονεθούν... μα που δεν τους δίνουμε πολλή σημασία, μα που δεν τρώμε τα φαγητά τους... άσ'τα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλληνίδες μανάδες!!!
Καλημέρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεες πριγκιπισσούλα :)))
αχαχα! Ακριβώς! Τραβάτε με κι ας κλαίω ένα πράμα!
ΔιαγραφήΚαλησπέρα ομορφιά μου!
Aθάνατη Ελληνίδα Μάνα !!!..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ έχω άλλο μοτο για τις ασυναρτησίες μου τους πετάω το "μάνα είμαι έχω το ακαταλόγιστο"... και ξεμπερδεύω :pp
αχαχα1 εσύ το λες γιατί ήδη έγινες μάνα!
ΔιαγραφήΕλπίζω να μη γεμίζεις τον τόπο πετσετάκια (βλέπε τηλεοράσεις, λαπιτόπια κλπ)!
Φιλιά!
Tώρα αν σου πω ότι καταβάλω υπεράνθρωπες προσπάθειες για να μην είμαι τέτοια μάνα τι θα πεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά δεν θα πάψω ποτέ να λέω "ΠΡΟΣΕΧΕ" όταν βγαίνουν απ' το σπίτι, να περιμένω ξύπνια να ακούσω τον μικρό να να μπαίνει μέσα στο σπίτι μας και τον μεγάλο στο σπίτι του, δεν θα πάψω ποτέ να στίβω πορτοκαλάδες με το ζόρι...
Δεν θα πάψω ποτέ να γκρινιάζω για να είναι το δωμάτιο του μικρού καθαρό... Ο μεγάλος δεν μου έχει αφήσει περιθώρια να του πλένω και καθαρίζω και εγώ σέβομαι ότι έφυγε για να είναι ανεξάρτητος και δεν χρησιμοποιώ ποτέ το κλειδί μου για να μπω μέσα.
Επίσης επισκέψεις δεν κάνω ποτέ....... ποτέ......
Όλα αυτά όμως με μεγάλη προσπάθεια γιατί δεν θέλω να πάθουν τα παιδιά μου ότι εγώ με τη μάνα μου....
Σε πιστεύω σε όλα!!!!!!
ΔιαγραφήΤην αγωνία σου και την φροντίδα σου την καταλαβαίνω χαρά μου! Το ίδιο νιώθω για τα ανίψια μου κι ας μη τα γέννησα! Πόσο μάλλον εσύ!
Αλλά από τη μαμά μου έχεις 20 χρόνια διαφορά Φλωρούκο μου!
(Για το τελευταίο σε καταλαβαίνω...και σε θαυμάζω! )
Φιλάκια αγαπημένη μου Φλώρα!
Νομίζω πως έχεις δίκιο σε όλα όσα είπες....έτσι είναι όλες οι μάνες....!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ αστείος ο διάλογος...χαχα
Καλή σου μέρα :))
αχαχα! Στο διάλογο γελούσα πόση ώρα γιατί μου θύμισες τον τρόπο που μιλάει η δική μου μαμά! Πάντως δεν αναιρώ την προσφορά τους και την αγάπη τους!
ΔιαγραφήΉθελα μόνο να γελάσουμε!
Φιλάκια πολλά!
Όπως και η Φλώρα κι εγώ προσπαθώ να μην είμαι τέτοια μάνα..αλλά το "Πρόσεχε" το λέω πάντα...μόνο αυτό..."να προσέχεις" λέω στο καθένα ξεχωριστά και αυτές οι δυο λεξούλες κρύβουν μέσα τους όλη μου την αγωνία και την αγάπη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα που το σκέφτομαι η δική μου μάνα δεν είναι έτσι...μόνο για το φαΐ μου κάνει ακόμα παρατηρήσεις (μα της είχα βγάλει την ψυχή) και με βλέπει πάντα αδύνατη που πρέπει να παχύνω..αλλά δεν έχει επέμβει ποτέ με κριτική διάθεση σε ό, τι κάνω, μόνο να βοηθήσει θέλει και καταλαβαίνω την αγωνία της...οι συμβουλές της ήταν πάντα σοφότερες από τις δικές μου ενέργειες και μακάρι να ακολουθούσα έστω και τις μισές....
Πάντως πιστεύω πως σε όλες τις περιπτώσεις (εντάξει εκτός από τις "κλινικές" που υποβόσκουν κι άλλα θέματα) πως μόνο το καλό μας θέλουν κι απλά η καθεμιά το κάνει με τον τρόπο της...
Φιλιά πολλά!
Τι τυχερούλα που υπήρξες! Πίστεψέ με ! Με όσες φίλες έχω κουβεντιάσει, έχουν ζήσει αρκετά τραγελαφικά! Πραγματικά ήσουν τυχερή!
ΔιαγραφήΑυτή την κριτική διάθεση την έχω ζήσει ως το πετσί μου! Ευτυχώς που με τα χρόνια μαλάκωσε αρκετά! Αλλά όπως λες κι εσύ το καλό μου θέλει πάντα! Αυτό της το αναγνωρίζω! :))
Φιλάκια Μαρία μου! ♥
Χα χα χα χα αθάνατη ελληνίδα μαμά της Αριστέας!!! Πόσο γέλασα που έφυγε απο το σπιτι σου ως φοιτητρια με το παράπονο οτι ειχε βρει φιλες για ανταλλαγη σχεδιων για πλέξιμο:))))
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σου πω μόνο ένα....μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μη λες!!!!
Ασε γιατι παρόλο που η μαμά μου δεν ήταν ποτέ η αθανατη ελληνιδα μάνα, με βλέπω να γίνομαι εγώ!!!
Ποια ατιμη θα τυλιξει το γιο μου!!! Θα βρει η κορη μου ενα καλο παιδι οπως εγω το μπαμπα της;;; Θα με κάνουν γιαγιά;;;;
Τα γέλια σου τα είδα το πρωί στο τρέξιμο φυσικά ..και νόμιζα ότι σε άκουγα! Σαν φοιτήτρια έζησα πολλά τρελά με τη μαμά στο πρώτο εξάμηνο ...έγραψα μόνο ένα κομμάτι! Έφερνα συμφοιτητές μου στο σπίτι και την έβλεπες με τα γυαλιά της να πλέκει και να τους περνάει από ακτινογραφία! Άσε! Είχε έρθει μετά στην Αθήνα ως φοιτητής (την επόμενη χρονιά) η (τότε) σχέση μου ( και κατόπιν σύζυγός μου) και δεν μπορούσα να τον δω! αχαχα!
ΔιαγραφήΕσένα δεν σε φοβάμαι! Πάντα θα θυμάσαι να αυτοχαστουκίζεσαι και να συνέρχεσαι!
Φιλάκια κοριτσάρα μου!
Θέλουμε κι άλλη ζωή Αριστέας ως φοιτητρια με μαμα καραούλι.... Φωτα κάμερα πάμε!!!
ΔιαγραφήΔώσε στο λαό σου τροφή!!!!
αχαχαχα! Με θέμα;ς Βλέπεις πάντα οι αναρτήσεις θέλω να έχουν θέμα! Και κάποιο ενδιαφέρον!
ΔιαγραφήΚάποια μέρα πρέπει να τηλεφωνηθούμε ....ξέρεις να τηλεφωνηθούμε Σάββατο και να κλείσουμε Κυριακή βράδυ! :)
Φιλάκια κοριτσάρα μου!
Πάω να δω γιουροβιζιόν!
axaxa!!! Κάτι τέτοιες αναρτήσεις, πραγματικά δεν τις χορταίνω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις ξεκίνησα να γράφω το σχόλιό μου, θυμήθηκα μια άλλη εξίσου απολαυστική ανάρτηση ενός λατρεμένου blog και σκέφτηκα να την μοιραστώ μαζί σου...
Όποτε έχεις χρόνο, ρίξε μια ματιά: http://faoudi.blogspot.gr/2013/03/blog-post.html
Καλή σου μέρα, κούκλα μου!!!
Φιλάκιααα!!!
αχαχα! Πήγα το είδα! Τελικά δεν είμαι η μόνη που είχα την ιδέα! Ας είναι καλά οι μαμάδες μας!
ΔιαγραφήΦιλάκια Γιάννα μου!
Αριστέα,γέλασα πολύ με τη σημερινή ανάρτηση,με την κουκούλα του αυτοκινήτου,με τη μαμά που σε ακολούθησε και βλέπω ότι οι περισσότερες είναι ίδιες. Εγώ προσπαθώ πολύ να μην κάνω τέτοια λάθη,αλλά μερικές φορές δεν τα καταφέρνω. Φιλάκια και καλό απόγευμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήαχαχα! Αυτό το πλεκτό κάλυμμα του αυτοκινήτου όλα τα λεφτά ε;!
ΔιαγραφήΜπράβο σου που προσπαθείς! Η προσπάθεια και μόνο είναι πολύ σημαντική!
Φιλάκια!
Καλό βράδυ!
Ελληνίδα μάνα καλά το λες. Γέλασα μα αναβίωσα ακόμα πιο πιεστικά πράγματα . Οχι με τις κόρες μου είναι αλλιώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν τις ψυχαναγκάζω σε τίποτα , θέλω να είναι ελεύθερες , σέβομαι τις επιλογές τους .
Καλή σου μέρα Αριστέα μου.
Υ.Γ. Οι κόρες μου με παροτρύνουν να βγαίνω και εκείνες να προσέξουν τον ασθενή μας...
Σίγουρα έχουμε ζήσει και πιο πιεστικά πράγματα κάποιοι! Ήθελα να το κρατήσω στο επίπεδο του γέλιου! :)))
ΔιαγραφήΜπράβο σου που προσπαθείς με τις κόρες σου!
Πολλά πολλά φιλάκια! ♥
Μάνα είναι μόνο μία, αλλά η ελληνίδα μάνα είναι κατηγορία από μόνη της!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ και επαυξάνω με όλα όσα λες (στο ίδιο καζάνι βράζουμε, χαχα!!) αλλά αυτό που με έστειλε αδιάβαστη, είναι η πρώτη φωτογραφία (μην τη δει η μαμά μου, μόνο, γιατί όλα τα έχει καλύψει, ψυγεία, τηλεοράσεις, το αυτοκίνητο δεν το έχει σκεφτεί μέχρι στιγμής). ΑΧ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΕΜΕΔΑΚΙ!!!!!!
Ακόμη μάνα δεν έχω γίνει... λες, αν τύχει, να τρέχω κι εγώ ξοπίσω του παιδιού μου με τις ζακέτες παραμάσχαλα, όπως τρέχει (ακόμα) και εκείνη πίσω από μένα;!
Πολλά φιλάκια, Αριστέα μου!
Δεν ξέρεις αυτό που λένε τα παιδιά:
ΔιαγραφήΖακέτα είναι ένα ρούχο που το φοράει το παιδί όταν κρυώνει η μαμά;
αχαχα! Δεν ξέρω με μια από τις δύο να πρωτογελάσω!
ΔιαγραφήΚαλησπέρα ΄Έλλη μου!
Έλιωσα στα γέλια! Η φωτό με το πλεκτό κάλυμμα του αυτοκινήτου ...όνειρο! Παλιά ήταν γεμάτο το σπίτι σεμεδάκια!
Βέβαια μεγαλώνοντας τα εκτίμησα τα σεμεδάκια και τα πλεκτά της...αρκεί να μη τα δω σε τηλεόραση πλάσμα! αχαχα!
Φιλάκια και στις δύο!
Aχ βρε Αριστάκι τι θα κάναμε όμως χωρις αυτή την τρελομάνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τα μυαλά στα κάγκελα μερικές φορές, αλλά τις λατρεύουμε και τώρα που έγινα και εγώ μανα (του δειλινού καμπάνα)πόσες φορές κάνω ακριβώς τα ίδια για τα οποία την κατηγορούσα και την κορόιδευα.
Χαχα!
Εχει ο καρός γυρίσματα.
Και εενοείται ότι μου λέει συνέχεια είδες πως είναι που με κορόιδευες τώρα καλά να πάθεις!
Κλασική ατάκα!
Αχ ρε μανούλα τι θα έκανα χωρίς εσένα.
Φιλιά πολλά γλυκό κορίτσι!
χεχε! Κράτησες τις ισορροπίες με το σχόλιο σου αυτό Έλενα!
ΔιαγραφήΓελάσαμε με την αστεία πλευρά του θέματος πολύ! Αλλά κανείς δεν αντιλέγει ...κρύβεται πολύ αγάπη πίσω από όλα αυτά!
(Μόλις τελειώσω τρέχω να τη φιλήσω τη δική μου! Τι καλά που την έχω κοντά !)
Φιλάκια ...μανούλα!
Χαχαχα... Πόσο γέλασα... Αθάνατη Ελληνίδα μάνα!!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν από τότε που έγινα μαμά, πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται μ' αυτόν τον "παράλογο" τρόπο, που πίστευα ότι σκέφτεται η μαμά μου!!! Ποσο την καταλαβαίνω τώρα!!!
π.χ. αυτή τη στιγμή που σου γράφω, έχει βγει η μικρή για να παίξει στην πλατεία κι εγώ πούυυ μυαλό να διαβάσω για τη δουλειά μου!!! (Ευτυχώς που πήρε μπουφάν!! :P)
Σε φιλώ Αριστέα μου!!!
αχαχα! Καλησπέρα Φωτεινή μου!
Διαγραφή'Αλλη μία αθάνατη Ελληνίδα μαμά λοιπόν! :)))
Συγκεντρώσου....πήρε μπουφάν το παιδί! αχαχα!
Φιλάκια πολλά πολλά!
Χαχαχαχα!!! Πόσο γλυκιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι η γραφική Ελληνίδα μάνα!
Εγώ δεν έχω μια τέτοια, είναι τελείως διαφορετική. Ελευθερία και πάλι ελευθερία με πολύ κουβέντα όμως και γερές βάσεις. Μας είχε και μας έχει τρομερή εμπιστοσύνη χωρίς να μας κυνηγάει από πίσω. Τώρα που μεγαλώσαμε γκρινιάζει λίγο που δεν μας βλέπει αλλά πάλι διακριτικά. Όπως λες όμως Αριστέα μου! Η μάνα είναι Μάνα, όπως και να είναι δεν συγκρίνεται η αγάπη μας για εκείνη και η δική της για εμάς!
Πολλά φιλιά!
χεχε! Είσαι μικρούλα εσύ! Η μανούλα σου θα είναι νεοτάτη μπροστά στη δική μου! Και τυχερή φυσικά! Αλλά τελικά όλοι όσοι έχουμε μια μαμά που μας αγάπησε βαθιά έστω και με τον τρόπο της είμαστε τυχεροί!
ΔιαγραφήΠολλά πολλά φιλάκια!
Ήρθα να σου ξαναγράψω αυτό που διάβασα κάπου και μου άρεσε πολύ! "Το παιδί φοράει ζακέτα όταν κρυώνει η μάνα"!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΡίξε κάτι απάνω σου, θα κρυώσεις...μάνα μου!!
Φιλούθκια τρελοκομείο! Σε σένα και στην αθάνατη Ελληνίδα μάνα(μας)!!! :)))
χεχεχε! Σε είχε προλάβει η Φλοράνς πιο πάνω αγαπητή μου μανούλα...Τζόαν ήθελα να πω! :)))
ΔιαγραφήΦιλάκια τρελοκαμπέρω μου!
Χαχαχα!!!αθάνατη Ελληνίδα μάνα!!!!πάντα συγκινούμε όταν και μόνο προφέρω τη λέξη μάνα γιατί την έχω χάσει και μου λείπει πολύ!!!!να σαι καλά Αριστέα μου!!!φιλιά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑθάνατη! Να σου πω εγώ ατάκες που έχουν παίξει κατά καιρούς που δεν ξέρω αν πρέπει πια να κλάψω ή να λιώσω στα γέλια!
ΔιαγραφήΛυπάμαι για τη μαμά σου! Να ζήσεις να τη θυμάσαι χαρά μου!
Φιλάκια!
Τελικά αυτές οι μανάδες πρέπει να έχουν βγάλει το ίδιο σχολείο. Όλες! Το ίδιο ‘ποίημα’ καρμπόν. Αλλά να σου πω τι νομίζω; Ίσως οι περισσότερες κόρες όταν έγιναν μητέρες να έκαναν και αυτές τα ίδια «λάθη» και με την ίδια ακριβώς σειρά! Αγάπη λέγεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘυμάμαι τη δική μου που μου έλεγε “φάε παιδί μου και την τελευταία σου μπουκιά. Αυτή είναι η δύναμή σου”. Κι εγώ ως κω…παίδι που ήμουν από μικρό της είπα μια μέρα “δεν μου λες ποια είναι η μπουκιά με τη δύναμη να την φάω πρώτη!” :))
ΥΓ: Γι’ αυτό περί έρωτα (τελευταία παράγραφος) η μαμά σου έχει απόλυτο δίκιο.
Λες ε; Το ίδιο σχολείο; Πάντως είχαν την ίδια ύλη! Αυτό είναι σίγουρο!
ΔιαγραφήΑγάπη! Ναι έχεις απόλυτο δίκιο!
Κι εμένα από αγάπη μου έδινε την τελευταία μπουκιά με το ζορι γιατί θα έκλαιγε η γιαγιά που ήταν στον ουρανό ! Πόσες μπουκιές είχα φάει για όλα τα πεθαμένα της μαμάς μου δεν λέγεται!
ΥΓ: Δεν μπορεί... σου έχει τάξει τσεκ η μαμά! :-D
Φιλιά!
-Γιε μου που πας?
ΑπάντησηΔιαγραφή-Μάνα πάω να σκοτώσω ένα δράκο!
-Πάρε και το μπουφάν σου μαζί...! Έχει ψύχρα!
-Αμάν ρε μάνα!!! Αμάν!!!
(Αη Γιώργης 282 μ.Χ.)
Αριστέα μου είσαι το "κοριτσάκι" της μαμάς και τα σεμεδάκια με τα λαδερά φαγητά, δεν είναι παρά η αφορμή για να παραμείνεις το κοριτσάκι της. Αυτό το παιχνίδι με τους ρόλους δεν θα τελειώσει ποτέ.
Σ' αυτά που έγραψες, διάβασα κομμάτια κι απ' την προσωπική μου σχέση με τη μαμά μου.
Είμαστε τυχερές.
Αν είχα έλλειμμα αγάπης, θα ήμουν πιο τρωτή. Της οφείλω πολλά.
Φιλιά και συγνώμη για τη φλυαρία... Παρασύρθηκα απ' το συναίσθημα....
αχαχα! Καλημέρα Μαρία μου!
ΔιαγραφήΝαι είμαστε τυχερές ! Ακόμα και για τα σεμεδάκια! :))) Όχι έλλειμμα αγάπης δεν υπάρχει κι είναι αυτό που σώζει τα πάντα!
Φιλάκια!
Ε ναι Αριστέα μου μάνα είναι μόνο μία... Ξέρεις είναι απίστευτη η δύναμη της αγάπης της... Όπως και η δύναμη του πρηξίματος της...χαχαχα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Ε κάνε και συ ένα παιδί ρε παιδί μου να χαρεί η γυναίκα!χαχαχα
Αν το ξέρω λέει! Η αγάπη είναι το μόνο φάρμακο για όλα!
ΔιαγραφήΣτα 43 Μάκη μου χλωμό πολύ το βλέπω!
Καλή σου μέρα!
Φιλιά!
Σημαντικο να εχεις εναν Μαλαμα(Σωκρατη) στην καρδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε νιωθεις και την αναγκη να πας να τον δεις!
Ολα στο βωμο του εγω!
Ολη η εννοια του να μην...
ειναι για να μην....
Κλεινω τα ματια κι ονειρευομαι....
ΑΓΑΠΕΣ διχως γκρινια....................................
Δεν έχεις άδικο για την αγάπη χωρίς γκρίνια!
ΔιαγραφήΘα ήταν ακόμα πιο όμορφα!
Καλή σου μέρα γλυκιά μου! ♥
Η χιουμοριστική εισαγωγή μου θύμισε το εξής παλιό ανέκδοτο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάζει η δασκάλα στα παιδιά να γράψουν έκθεση σχετική με τη μητέρα με τίτλο «Μάνα είναι μόνο μία».
Και γράφει ο Τοτός: Ήρθαν στο σπίτι δύο ξαδέλφια μου. Η μάνα μου, μου είπε να πάω στην κουζίνα και να φέρω από το ψυγείο δύο πορτοκαλάδες για να τους κεράσουμε. Πήγα αλλά δεν βρήκα δύο πορτοκαλάδες αλλά μία. Και της φώναξα: Μάνα είναι μόνο μία!
Κατά τ' άλλα, η Ελληνίδα μάνα πάντα θα θυμίζει με έξυπνο τρόπο το... χάσμα γενεών, το οποίο όμως το διαιωνίζει μιας και ουδέποτε συνειδητοποιεί ότι τα τέκνα μεγαλώνουν και πέραν της εφηβείας!
Αυτό δεν είναι κακό μεν αλλά ενίοτε είναι ανυπόφορο, όταν τα τέκνα περνούν τα δεύτερα -άντα!!! :)
Πάντως πολύ καλύτερα το υπέρμετρο ενδιαφέρον από το καθόλου! Και το καθόλου μακάρι να μην το βιώσει κανείς...
αχαχα Εγώ το ανέκδοτο το ήξερα με μπίρα κι όχι με πορτοκαλάδα ! Έτσι ή αλλιώς είναι πετυχημένο πάντως!
ΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα με το τελευταίο σου σχόλιο!
Καλή σου μέρα!
Αριστέα μου,δεν μου φτάνει μία ανάρτηση σου τη μέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι διαβάζω παλιές σου αναρτήσεις (τότε που δεν σε είχα γνωρίσει ακόμη )
Ξετρελάθηκα με αυτή σου την ανάρτηση !!!! (μάλλον μου θυμισε τη δικιά μου μαμα !!!)
Φιλάκια !!!!
αχαχαχα! Ελληνίδα μάνα είναι πάντα μία και η ίδια παντού! Το ξαναδιάβασα μόλις κι εγώ κι έλιωσα!
ΔιαγραφήΦιλάκια κορίτσι μου!