Η πυραμίδα της Αριστέας

Κάποτε ήμασταν παιδιά κι όλα ήταν απλά κι εύκολα.

Φαΐ, παιχνίδι, ξεκούραση.

Και την άλλη μέρα πάλι φτου και πάλι από την αρχή.

Κι έτσι περνούσαν οι μέρες της ζωής μας.

Μεγαλώσαμε στην πορεία 

και συναντήσαμε πλάνα, μοτίβα, σχεδιαγράμματα

και προσπαθήσαμε όλοι, λίγο έως πολύ, να συμμορφωθούμε 

και να ζήσουμε σύμφωνα με τις επιταγές της κοινωνίας:

μόρφωση, επαγγελματική αποκατάσταση, οικογένεια.

Η δική μου η γενιά μεγάλωσε με ένα όνειρο να τη στοιχειώνει,

το γνωστό american dream:

ένα σπίτι με κήπο κι άσπρο (ξύλινο κατά προτίμηση) φράχτη

δύο σύζυγοι- δύο παιδιά 

ένα αγόρι-ένα κορίτσι (όλα σε ισορροπία λέμε),

ένα γκαράζ με δύο αυτοκίνητα ,

(οι γκαραζόπορτες με τηλεκοντρόλ παρακαλώ!)

κι ένας σκύλος!

Α και το μπάρμπεκιου στην αυλή μην ξεχάσουμε!

Ένα όνειρο λοιπόν που μπάζει από παντού γιατί δίνει έμφαση

στην κατοχή υλικών αγαθών για την κατάκτηση της ευτυχίας,

ξεχνώντας ίσως ότι η ευτυχία είναι ένα καθαρά προσωπικό ζήτημα.

Καθένας έχει ή πρέπει να έχει το δικό του σενάριο ευτυχίας.

Κι ουαί κι αλίμονο αν στηρίζεται στην κατοχή των υλικών αγαθών.

Η οικονομική κρίση τάραξε πολύ τα νερά κυρίως όσων είχαν αλλοδαπά όνειρα!

Κι από τα όνειρα περνάμε στις πυραμίδες!

Γνωρίζουμε την πυραμίδα του Maslow;

Πηγή

Σύμφωνα με τη θεωρία του μακαρίτη του Maslow,

οι ανάγκες του ανθρώπου είναι ιεραρχημένες 

και για να ανέβουμε σκαλοπατάκι πρέπει να είναι ικανοποιημένες 

οι από κάτω ανάγκες. 

Τόσο απλά!

Κι άμα είναι ικανοποιημένες οι πρώτες, οι φυσιολογικές, ζούμε.

Για την ακρίβεια επιβιώνουμε.

Τώρα τι σόι ζωή είναι αυτή, αυτό είναι άλλη ιστορία.

(Κι υπάρχουν κι αυτοί που αγωνίζονται να ικανοποιήσουν τη πρώτη βαθμίδα

κι αυτή είναι η πονεμένη ιστορία της Ελλάδας του σήμερα).

Από κει πέρα εγώ θα πω ένα μπριτς! στις θεωρίες και στον μακαρίτη

(που by the way όταν αυτός πέθαινε εγώ γεννιόμουν, τον ίδιο ακριβώς μήνα!)

και θα πω εν τάχει- γιατί η ώρα τρέχει, η ζωή επίσης κι είναι Σάββατο 

η πιο όμορφη μέρα της βδομάδας-

να πω εν τάχει λοιπόν

ότι η αφεντιά μου έχει τη δική της πυραμίδα

κι άμα δεν είναι ικανοποιημένες συγκεκριμένες ανάγκες

πέφτει σε μαύρες μελαγχολίες!

Εντάξει ένα πιάτο φαγητό, νερό κι ύπνος είναι η βάση.

Ελάχιστα χρήματα ακολουθούν 

(αφού αποδείχτηκε εδώ και μήνες ότι και με τα ελάχιστα ζω)

κι αμέσως μετά αν δεν τεμπελιάσω και λίγο

δεν επικοινωνήσω με όσους αγαπώ και δεν δημιουργήσω κάτι 

θα σκάσω σου λέω!

Βουαλά η πυραμίδα της @ριστέας σε παγκόσμια πρώτη

(συγχωρέστε μου τη χρήση της αγγλικής 

αλλά το προγραμματάκι που δούλεψα τη φωτό στο τσακ μπαμ, 

δεν έβγαζε ελληνικά το σκασμένο)

Αγάπες μου σας αφήνω!

 Έχω να ικανοποιήσω ανάγκες 

αναψυχής κι αυτοπραγμάτωσης

προκειμένου να αποφύγουμε για μία ακόμα μέρα το τρελάδικο!

Καλή σας μέρα

Καλό Σαββατοκύριακο!

@ριστέα