Τα αλφάβητα των σκέψεων: Xmas Edition~ Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία:" Ποιος μου φέρνει τα δώρα κάτω από το δέντρο @ριστούλα;"

Απαπα! Όλη γειτονιά γράφει ασύστολα 

γράμμα στον Άγιο Βασίλη, εγώ θα μείνω μπουκάλα;

Βασιλάκο μου δεν σε ξέχασα. Αφού κάθε χρόνο σου γράφω καλέ!

Γιατί εγώ πιστεύω σε σένα!*(βλέπε παρακάτω)
Δώρα μπορεί να μην μου φέρνεις πια όπως μικρούλα,
αλλά εγώ δεν σου θυμώνω να ξέρεις!
Έμαθα να δουλεύω στο πόδι σου και να κάνω εγώ άλλους χαρούμενους!
Αυτό είναι το δικό μου δώρο... Η χαρά τους!
Ζητούσα βέβαια κι ένα παλικάρι σαν τα κρύα τα νερά τα τελευταία χρόνια
Ήταν βαθιά... η επιθυμία!
Θαύμα όμως πρέπει να περιμένω σε αυτή τη περίπτωση.
Ίσως και αιώνια...
Καλό είναι λοιπόν να είμαι προσγειωμένη σκέφτηκα με τα πολλά, 
και να να μην έχω προσδοκίες!
Λοιπόν το φιλοσόφησα.
Μην έχοντας προσδοκίες αποδέχομαι με χαρά ό,τι έρχεται....
Ντάξει! Δεν είναι ακριβώς δική μου η φιλοσοφία!
Ξινίζεις τα μούτρα σου ε;
Οκέι το ομολογώ!
Παρμένο από τον Βούδα είναι!
Ροή μπορεί να φαίνεται ότι δεν έχω αλλά θα την τελειώσω
πανάθεμα με τούτη την επιστολή!
Σταμάτα να γελάς
Τι νομίζεις; Ότι δεν θα φθάσω στον τελικό μου στόχο;
Υπάρχει περίπτωση να μην τα καταφέρω;
Φευ! Δεν ξέρεις με ποια έχεις να κάνεις!
Χωρίς αστεία ...εποφθαλμιώ χρόνια τη θέση σου!
Ψωνισμένη με βρίσκεις κι εσύ ε;
Ω! Πρόσεχε όμως γιατί εγώ τα κατάφερα!
Τελείωσα!
Λες να τα καταφέρω και να γίνω κι 
αγιοβασιλίτσα στη θέση του αγιοβασίλη;

Στο πρότζεκτ της διπλανούλας μας ανταποκρίθηκα 
λιγάκι καθυστερημένα ~ με έφαγαν οι στολισμοί βλέπεις.
Να γράψουμε γράμμα στον Άγιο παίζοντας και πάλι με το αλφάβητο.
Ουφ!
Το'καμα κι αυτό.



Μη στάσου, μη φεύγεις.
Σου έχω κι άλλο σήμερα!
Το οποίο δεν είναι καινούργιο.
Αλλά σκέφτηκα ότι καλό είναι να υπάρχει στη 
Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία μας.
Ένα κείμενο που είχα γράψει κάποτε στο άλλο μπλογκ που έγραφα
στα Βότσαλα στη λίμνη και το οποίο κάποιοι φίλοι θα το θυμηθούν 
όταν το διαβάσουν.
Για όσους δεν το είχαν διαβάσει ποτέ....δικό σας! 
(σαν τραγουδιάρα της πίστας αισθάνθηκα!)

"Αριστέα; Θέλω να μου απαντήσεις σε κάτι σοβαρό και θέλω την αλήθεια!"

Ο Τάκης μου, ο μεγάλος μου ανιψιός είχε φτάσει στη κρίσιμη στιγμή, αυτή της απομυθοποίησης… 

Είχε μάθει από άλλα παιδιά ότι Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει. Η αδερφή μου, τον είχε παραπέμψει σε μένα….Όπως σ’όλα τα δύσκολα…. με εμπιστευόταν εν λευκώ!

Εξάλλου το παιδί ήξερε ότι του έλεγα πάντα τα πράγματα όπως έχουν…

"Πες μου την αλήθεια; Ποιος βάζει τόσα χρόνια τα δώρα κάτω από το δέντρο;"

«Συνήθως η μαμά σου. Τη χρονιά που έλειπαν στο εξωτερικό και σας είχαμε πάνω, – Θυμάσαι; Τότε που άκουσες τα κουδουνάκια; Εγώ είχα χτυπήσει κάτι καμπανούλες- τα έβαλα εγώ. Κάποια πρώτα Χριστούγεννα που δυσκολεύονταν οι δικοί σου, ανέλαβε η γιαγιά…

Βλέπεις αγάπη μου; Ο Άγιος Βασίλης δεν είναι ένας… Αλλιώς πώς θα προλάβαινε; 

Η μαμά σου, εγώ, η γιαγιά, όλοι υπήρξαμε κάποια στιγμή Αγιοβασίληδες …υπέροχοι συνεχιστές μιας γλυκιάς παράδοσης!

Να χαίρεσαι για όλο αυτό που έζησες! Να εύχεσαι να συνεχίσουν να υπάρχουν Άγιοι Βασίληδες.

Ναι! ‘Αγιος Βασίλης υπάρχει! Και μη διανοηθείς ποτέ να πιστέψεις το αντίθετο! Όσο κι αν ξέρεις ότι δεν μπορεί να ζει άπειρα χρόνια αυτό το γλυκό γεροντάκι! 

Κάποια στιγμή, με χαρά θα γίνεις κι εσύ καρδούλα μου για τα δικά σου παιδάκια Άγιος Βασίλης! Μπορείς να γίνεις όποια στιγμή θελήσεις… Όταν θα θες να δώσεις χαρά σε κάποιον που αγαπάς πολύ. Όχι δίνοντας κάτι ακριβό… Αλλά διαλέγοντας κάτι για τον άλλον με αγάπη!

Να θυμάσαι αυτό… Εγώ δεν μπορώ να σου πάρω αυτό που ήθελες. Έχει πολλά λεφτά για μένα. Αλλά αντί να πάρω για μένα κάτι, αποφάσισα να κάνω εσένα χαρούμενο. Ε; Δεν είναι αυτό σπουδαίο;

Σε παρακαλώ μόνο… Μέχρι να μεγαλώσει λίγο ακόμα ο Τάσος (σημ. ο μικρός μου ανιψιός κι αδερφός του) ας κρατήσουμε στις καρδιές μας το σπουδαίο αυτό μυστικό ε;

Από τότε πέρασαν χρόνια πολλά….Τα παιδιά αυτά μεγάλωσαν. Έγιναν παλικάρια. 
Στην οικογένεια ανταλλάσσουμε δώρα παραμονή Χριστουγέννων. Έτσι είναι η δική μας οικογενειακή παράδοση! Τα παιδιά μας κάθε χρόνο, παραμονή πρωτοχρονιάς γλυκά συνωμοτούν …από τότε που πήγαιναν σχολείο κι είχαν δικό τους χαρτζιλίκι! Πηγαίνουν έξω και φροντίζουν να πάρουν ένα μικρό δώρο για όλους! Φτιάχνουν και καρτούλες… Εξηγούν γιατί πήραν ό,τι πήραν για κάποιον και χαίρονται που μας κάνουν χαρούμενους!

Κι επειδή μεγάλωσαν να είναι ευαίσθητα παιδιά, φροντίζουν πάντα και τα φιλαράκια τους που δεν έχουν! Αυτό με συγκινεί απίστευτα!

Για μένα είναι σημαντικό που τα "παιδιά" μου έμαθαν να γίνονται ΆγιοΒασίληδες. Προς όλους!

Γιατί ξέρω ότι με χαρά θα συνεχίσουν να δίνουν ελπίδα κάποτε και στα δικά τους παιδιά!

Αν είστε γονείς με μικρά παιδιά θα βρείτε τον τρόπο. Αν έχετε μεγαλώσει ήδη τα παιδιά σας, αν δεν έχετε ακόμα, συνεχίστε την παράδοση σε όλους αυτούς που αγαπάτε! 

Δώστε χαρά με κάτι μικρό! 

Διαδώστε την ελπίδα…..

Διαβάστε σήμερα
από την ANNA Flo, στο Ατενίζοντας
Πρώτη φορά Χριστούγεννα στο χωριό!
και
από τη Μία Πέτρα, στον Πιο πιστό φίλο του σκύλου
Τρίγωνα κάλαντα..μια τόσο δα μικρή χριστουγεννιάτικη ιστορία..

Και για όσους δεν πρόλαβαν χθες σας έχω:

Aπό τις αγαπητές μου,
Μπραϊνώ Μαθηνού & Βασιλική Παναγιωτέλη 
στο Χορεύοντας με τις λέξεις 
διάβασε το 
Γράμμα στο θεό
από τον αγαπημένο μου Γαβρίλη στον Pylaro
Μια Παράξενη Χριστουγεννιάτικη ιστορία
κι από το γλυκό μου "κανελλάκι"
στο Απάγκιο της
Καισάρεια - Ωραία Ρούμελη

&

Εδώ 
παρακολουθούμε 
όλες τις Χριστουγεννιάτικες ιστορίες μας

Καλή εβδομάδα
Σας φιλώ κατάμουτρα!
@ριστέα