Photo a Day Μέρα 29η

Photo a Day 29 January : grow

Μεγαλώνω. Αυξάνομαι. Καλλιεργώ. Γίνομαι. Φυτρώνω. Εξελίσσομαι.

Τόσες πολλές έννοιες για μία λέξη. Για μία λέξη που υποδηλώνει πάνω απ' όλα ζωή. 
Υπέροχη λέξη. Από αυτές που συμπάθησα από την πρώτη στιγμή που είχα δει τη λίστα του Γενάρη. Κι ας είναι δύσκολο να αποδώσεις σε φωτογραφία αυτό το μεγάλωμα. Βλέπεις είναι μια διαδικασία σε εξέλιξη.
Γέννηση, ανάπτυξη,ζωή, θάνατος. Μια κυκλική διαδικασία. Πώς να αποδώσεις την διάρκεια;
Πώς να δείξεις τη ζωή σε ένα στιγμιότυπο; Είχα αποφασίσει στις αρχές του μήνα να φυτέψω. Ως τις 29 κάτι θα προλάβαινε να ξεπεταχτεί. Θυμάστε μικρά στο σχολείο με τα κεσεδάκια και τα φασολάκια ή τις φακές πάνω στο υγραμένο βαμπακάκι; Αλλά η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη! Κι εγώ έμεινα χωρίς υλικό. Λέτε; Να ξέμεινα από ιδέες;
Πήρα ξανά τη λέξη μου αγκαλιά. Άρχισε ο εσωτερικός μονόλογος. Αυτός που με κάνει να κατεβάζω πού και πού ιδέες. 

Ζωή. Δείξε που υπάρχει...Ακόμα κι εκεί που δεν την αναμένεις! Όπου όλες οι συνθήκες είναι αντίξοες! Δείξε κάτι που φιλοδοξεί να γίνει ακόμα μεγαλύτερο. Δείξε και την εξέλιξη, μπορείς. Έχεις φυτά, έχεις ζώα. Έλα @ριστούλα μου! 

Πήρα τα πάνω μου.
Δεν τη φοβάμαι τη ζωή. Ούτε το μεγάλωμα! Αρκεί να γίνεται καλά!  Είναι φυσική εξέλιξη. Κι έμαθα στη ζωή μου να αποδέχομαι όσα δεν μπορώ να αλλάξω, αρκεί να παλεύω για όσα μπορώ να αλλάξω...
Έμαθα να την αγαπάω τη ζωή. Να τη σέβομαι. Να εκτιμώ και το μικρό λουλουδάκι, το μυρμήγκι που θα περπατήσει στο χέρι μου, το σπουργίτι που θα λερώσει το μπαλκόνι μου!

Και να πως οι σκέψεις αποτυπώνονται σε εικόνες....

Στον κήπο της μαμάς.

Μια γλάστρα, με χώμα σε αποσύνθεση. 

Κι όμως,εκεί, μια μικρή ζωούλα επιβίωνε. 

Τολμηρή! Μέσα στην καρδιά του χειμώνα....

Τη ζήλεψα!

Πάνω στις πέτρες (του πηγαδιού μας) το μάτι μου κι ο φακός μου 

έπιασαν δύο μικρούτσικες πρασιναδούλες να επιζούν.

Αυτό κι αν είναι ελπιδοφόρο. 

 Η ζωή μεγαλώνει και στις πέτρες πάνω αν χρειαστεί!

Δεν μπορούσα να δείξω καλύτερα το μεγάλωμα 

παρά μέσα από τη Λίλα μας! Το φθινόπωρο που μας πέρασε 

ήρθε μικρούτσικο κουταβάκι σπίτι μας.

Σήμερα είναι μια πανέμορφη έφηβη,

που τρελαίνεται να ποζάρει.

Η ζωή κάποτε χάνεται. 

Και τι γίνεται; Αποσύνθεση.

Φυσική εξέλιξη είναι κι ο θάνατος.

Τον "τσάκωσα" στα αποξηραμένα μου λουλούδια.

Αυτά μπορούν ακόμα να χαρίζουν ομορφιά θα μου πείτε.

Μην νομίζετε...

Και εμείς μετά τον θάνατο θα μπορούμε να σκορπίσουμε ομορφιά.

Ναι, αλήθεια σας λέω! 

Αφήνοντας ένα άρωμα πίσω μας σε αγαπημένους μας,

αφήνοντας όμορφες αναμνήσεις.

Ένα ακόμα PhotoA Day (Photo album για μένα),

μια ακόμα πρόκληση

ολοκληρώθηκε!

Σας καλημερίζω με χαρά.

@ριστέα

Ψιλά γράμματα: Όλες οι σημερινές  φωτογραφίες (χθεσινές λήψεις) εκτός από της σκυλίτσας μας ήταν τραβηγμένες με το κινητό μου!