Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

Photo a Day Μέρα 8η

Photo a Day 8 January :  Something beginning with ‘T’ 

"T" like treasure...

Τι είναι για σένα αλήθεια θησαυρός; Χρυσός; Ασήμι; Διαμάντια; Ένα ξύλινο κασελάκι με αμύθητης αξίας αντικείμενα ή κοσμήματα; Ποτέ δεν συμπάθησα τα αληθινά κοσμήματα! Πάντα με κάτι "φο" βολευόμουν! Τέτοιος σνομπισμός στον χρυσό δεν έχει υπάρξει ξανά!
Το έπιασες; Τα κοσμήματα δεν είναι για μένα θησαυρός! Τα χρήματα επίσης δεν είναι θησαυρός! Οι άνθρωποι που αγαπώ είναι θησαυρός...τα ανίψια μου -αμύθητης αξίας! Οι φίλοι μου - πολύτιμοι, ανεκτίμητοι! 
Έχω όμως βαθιά στην ντουλάπα μου χρόνια τώρα έναν θησαυρό κρυμμένο. Ελάχιστοι γνωρίζουν την ύπαρξη του. Δεν είναι μέσα σε κανένα ξυλόγλυπτο μπαουλάκι! Ένα χαρτοκούτι όλο κι όλο. Εκεί μέσα κρύβεται μια ιστορία ολόκληρη. 
Γράμματα, ραβασάκια, τα πρώτα " σ' αγαπώ" κάρτες, δωράκια, αφιερώματα, ποιήματα, πόνοι, ελπίδες, χαρά, συγκινήσεις, κλάματα, ευτυχία, αρχή, τέλος όλα μέσα σε ένα κουτί, ένα χαρτόκουτο... 

Είναι ένας σπάνιος θησαυρός για μένα! 
Θα με συντροφεύσει στα γεράματα -αν φτάσω ως εκεί! 






ΥΓ: Αν δεν απαντώ αμέσως στα σχόλια σας  ή δεν με βλέπετε από τα μέρη σας κάποιες φορές παρά το βράδυ, να σας θυμίσω πως η απογραφή στη δουλειά δεν μου αφήνει πολύ χρόνο πια.
Πού θα πάει; Θα περάσει κι αυτό!

Καλή σας ημέρα.
@ριστέα 

24 σχόλια:

  1. Καλημέρα!!!
    Αυτός είναι ο αληθινός θησαυρός μικρή μου...
    Και εκείνος που υπάρχει στην καρδιά μας!!!
    Φιλιά και υπομονή με την απογραφή:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα ! Εκείνος που υπάρχει στην καρδιά μας! Έτσι! Και είναι αυτός που δεν φαίνεται ! :)))
      Ευχαριστώ για την ευχή!
      Σφυρηλατώ χαρακτήρα κάθε χρόνο τέτοιο καιρό!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  2. Πόσο συμφωνώ μαζί σου!!
    Οι θησαυροί δεν είναι τα χρυσάφια και τα διαμαντικά..άλλα είναι..
    Ελπίζω πάντως στα γεράματα να μην έχεις αυτό το κουτί..να έχεις ένα άλλο που θα κλείνει μια αγάπη που θα ξεκινήσει φέτος, τώρα, και θα φτάσει ως εκεί δυνατή και όμορφη...να είναι τόσο καταλυτικός ο νέος έρωτας που θα τα "κάψει" και θα σβήσει όλα τα παλιά..φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι όπως το πας Μαράκι μου θα με πάρουν τα ζουμιά! Κάθε φορά με συγκινείς με τα σχόλια σου!
      Αμήν θα πω στην ευχή σου αλλά δεν θα το σκέφτομαι....Αν είναι θε να 'ρθει αλλιώς θα προσπεράσει!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα καλή μου Αριστέα!
    Και να ΄θελα να διαφωνήσω, δε μπορώ..!Ο θησαυρός μας-όπως τα λες-ειν΄ οι άνθρωποι που ΄χουμε γύρω μας... που τους αγαπάμε και μας αγαπούν.Αυτοί ειν΄ ανεκτίμητης αξίας... κι εύχομαι να βρεις τον τελευταίο σου και πιο δύσκολο, αυτόν που θα σε συντροφεύσει σ΄ όλη σου τη ζωή!
    Φιλιά πολλά!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Σοφία μου!
      αχαχα σε πρόλαβα είδες; Βασικά θησαυροί είναι όλοι αυτοί που αγαπώ αλλά δεν ήθελα μια (ακόμα)προσωπική δημοσίευση κι αφιέρωση! Θα με κυνηγήσουν στο τέλος οι δικοί μου αν με δουν ξανά με κάμερα :-D αχαχαχα!
      Αμήν και στη δική σου ευχή λέω! Καλοδεχούμενη!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  4. Λοιπόν αυτός είναι ανεκτίμητος θησαυρός.
    Φαντάσου πως ακόμη και αν πάθουμ altzhaimer,
    αυτά είναι ντοκουμέντα που αποδεικνύουν ότι ζήσαμε
    και μάλιστα όχι μάταια.
    Αν κάνεις και καμιά εγγονούλα, να της το αφήσεις κληρονομιά.
    Για τις επόμενες γενιές αυτά θα είναι πολύτιμα.
    Θα είναι ένας τρόπος ζωής που σίγουρα δεν θα γνωρίζουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχαχα! Καλό το παράδειγμα με το αλτσχάιμερ!
      Αλλά Φλώρα μου εδώ πια δεν με παίρνει για παιδί ...πού να δω την εγγονούλα! Αλλά από τα ανίψια εύχομαι να δω πολλά ζουζούνια! Γιαγιά τους δεν θα είμαι; Θα τους τα αφήσω κληρονομιά λοιπόν!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  5. Αν θεωρούσαμε θησαυρό τα τιμαλφή, νομίζω δεν θα είχαμε συναντηθεί ποτέ διαδικτυακά και δεν θα ασχολούμασταν καν με το σπορ...
    Κι εγώ μ' ένα χαρτοκούτι γιατροπορεύομαι χρόνια τώρα, που ολοένα και ξεχυλίζει. Από σχολικά λευκώματα, φωτογραφίες και ραβασάκια, μέχρι απλά σημειώματα των παιδιών "Μαμά πάω Αγγλικά. Θα φτιάξεις καρμπονάρα το βράδυ;"...

    Πολύ συγκινητικό το θέμα σου Αριστέα μου.
    Να'σαι καλά και να ...θησαυρίζεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εύστοχη η παρατήρησή σου Μαρία μου! Δεν θα ήμασταν εδώ ...δεν θα γράφαμε...θα δοκιμάζαμε πολύτιμους λίθους πάνω μας στην αντίθετη περίπτωση!
      Χαίρομαι να συναντώ κι άλλους που τιμούν τα απλά, τα καθημερινά και που φυλάσσουν την ιστορία τους - έστω και σε χαρτοκούτια!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  6. Η πρώτη σκέψη στη λέξη treasure έχει πάψει χρόνια να πηγαίνει σε αντικείμενα υλικής αξίας και τρέχει σε αγαθά, υπάρξεις συναισθηματικής αξίας όπως κι εσύ.
    Αυτά σε κρατούν, σε χαροποιούν, σου θυμίζουν, σε ονειροπολούν, σε αφουγκράζονται και νομίζω πως στην παρούσα εποχή επιβάλλεται να βλέπεις αυτούς τους θησαυρούς.
    Φρόντισε αυτον τον θησαυρό που'χεις, ειναι η ζωής σου.

    Όμορφη και ιδιαίτερη πάλι, η επιλογή της λέξης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Welcome back γλυκέ μου ναυαγέ!
      Έλειψες!
      Όταν ακούω τη λέξη treasure ο νους μου πάει σε μια πολύτιμη σχέση .... σε μια παιδική φατσούλα!
      Αλλά εσύ επικεντρώθηκες στη ζωούλα μου ! Δεν πειράζει κι ας μην είναι θησαυρός για κάποιον! Αλήθεια σου λέω....δεν πειράζει....
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  7. Καλησπέρα Αριστέα!
    Υπέροχος θησαυρός...
    Δε μετριέται σε χρήματα. Μετριέται με κάτι κατά πολύ ανώτερο:

    αναμνήσεις :)

    υγ: Καλό κουράγιο στη δουλειά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ γλυκέ μου Σεβάχ!
      Να'σαι καλά! :))
      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  8. Καλησπέρα Αριστέα μου!
    Δεν πρόλαβα να επιστρέψω και έπεσα στο κρεβάτι με πυρετό.
    Αυτός είναι στα αλήθεια ο αληθινός θησαυρός. Και ξέρω πως εσύ είσαι πάμπλουτη!! Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Περαστικά σου Παρασκευή μου!
      Καλό σου ξημέρωμα!
      Σε γλυκοφιλώ! :)

      Διαγραφή
  9. Καλησπέρα. Μπράβο Αριστέα μου που ξεχωρίζεις τον αληθινό θησαυρό!!

    στο υγ συμφωνούμε, αντιγράφω το δικό σου γιατί ισχύει και για μένα το ίδιο αυτές τις μέρες
    ΥΓ: Αν δεν απαντώ αμέσως στα σχόλια σας ή δεν με βλέπετε από τα μέρη σας κάποιες φορές παρά το βράδυ, είναι λόγω πολύς δουλειάς στο γραφείο και επιπλέον ξαναπερνάω όλο το αρχείο που χάθηκε από την κλοπή των κομπιουτερς μας και όλο αυτό δεν μου αφήνει πολύ χρόνο .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Δελφινάκι μου! Εγώ σε καταλαβαίνω! Όταν βλέπω σχόλια χωρίς απάντηση λέω : πωπω θα πνίγεται στη δουλειά ! Ας μην αγχωνόμαστε λοιπόν!
      Ό,τι μπορούμε κάνουμε!
      ΥΓ: Ακόμα ταλαιπωρήσει με τα αρχεία ε;

      Διαγραφή
    2. Kαλησπέρα Αριστέα μου. Χάιρομαι που καταλαβαινόμαστε. Κάποτε αγχώνομαι είναι η αλήθεια, αλλά τι να κάνουμε; Προσπαθούμε να τα συνδυασούμε όλα..Καποιες φορες συνδυαζω δουλεια και μπλογκογειτονια απο το γραφειο, αμα ειμαι πνιγμενη, η μπλογκογειτονια μενει για το σπιτι...
      υγ-Δυστυχώς ακόμα..περασα καμποσα, εχω ομως ακομα πολλα..

      Διαγραφή
    3. Έτσι κι εγώ χαρά μου!
      Τελευταία η πρωινή μου δημοσίευση είναι έτοιμη από το βράδυ! :)))
      ΥΓ: Καλή δύναμη!

      Διαγραφή
    4. Και μένα το ίδιο , τα ετοιμάζω από το βράδυ κάποτε..αναλόγως των περιστάσεων
      καλή δύναμη και στις δυο μας :)

      Διαγραφή
  10. πραγματικός θησαυρός!!! τα λατρεύω αυτά τα γράμματα! κρύβουν τόσες μα τόσες στιγμές!! καλό κουράγιο με την απογραφή Αριστέα μου! φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τι υπέροχος και πολύτιμος θησαυρός. Οι αναμνήσεις από αυτούς που αγαπάμε, μας συντροφεύουν στην ατέλειωτη διαδρομή της ζωής και μας δίνουν κουράγιο και ελπίδα.
    Πάρε λίγη λοιπόν ελπίδα και ακόμα περισσότερο κουράγιο για να τελειώσεις την άτιμη την απογραφή:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή