Κάποια περασμένα Χριστούγεννα.....

Κάποτε ήμουν μικρή κι εγώ (μεταξύ μας, κατά βάθος ακόμα είμαι)
και σαν παιδί τα Χριστούγεννα τ'αγαπούσα πολύ (μεταξύ μας ακόμα τα λατρεύω).
Ο μπαμπάς πάντα έλειπε Χριστούγεννα, στην Αμερική, 
κι η μαμά έφτιαχνε βαλίτσες από τις 20 του Δεκέμβρη,
γέμιζε κούτες με πουλερικά κι αυγά,
ενώ γέμιζε κι ένα τσουβάλι πορτοκάλια και μανταρίνια απ΄ το "περβόλι" μας
και ξεσπιτωνόμασαταν για δυο βδομάδες.
Για να μη νιώσουμε την έλλειψη του...
Αυτό το "ξεσπιτωνόμασαταν" δεν ήταν κατ'ανάγκη κακό,
ίσα-ίσα υπέροχο ήταν,
δεδομένου ότι πηγαίναμε στην Αθήνα,
που τα Χριστούγεννα ήταν κι είναι (;) ονειρικός προορισμός!

πηγή
Μέναμε πάντα στον αγαπημένο μου θείο, στο Περιστέρι 
και τι χαρά... τρία ξαδέρφια έκαναν ό,τι μπορούσαν για να
περάσουμε όσο πιο όμορφα γινόταν!
Το σπίτι μύριζε κάθε μέρα υπέροχες λιχουδιές,
αφού δυο νοικοκυρές πάσχιζαν να περιποιηθούν 
όλο τον κόσμο που μαζευόταν για να μας δει,
συγγενείς και γείτονες που μας είχαν αγκαλιάσει σαν οικογένεια...
Τις παραμονές λέγαμε τα κάλαντα σε όλους τους θείους 
που έχωναν το χέρι βαθιά στην τσέπη, 
ενώ τα ξαδέρφια μας, μας μοίραζαν σε γκρουπάκια 
και γυρίζαμε τις γειτονιές αλλά και τα αστικά λεωφορεία και τρόλει.
Κίνδυνος τότε δεν υπήρχε ούτε σαν σκέψη!
Τα χρήματα που μάζευα εγώ 
εξαργυρώνονταν πάντα στο ίδιο σημείο:
Στο αγαπημένο μου Μινιόν.

πηγή
Και πάντα προτιμούσα τα ίδια παιχνίδια:
"Κουζινικά" και τηλέφωνο!
Τα μεν "κουζινικά" πιστεύω ότι έχουν σχέση 
με τη μεγάλη μου αγάπη για το σπίτι 
και το τηλέφωνο με την ανάγκη μου για επικοινωνία!
Έτσι τα ερμηνεύω τώρα που μεγάλωσα (τι έκανε λέει;)
Ένα από τα αγαπημένα μου όνειρα σαν ήμουν παιδί ήταν
να είμαι με μια κόκκινη μπροστελίτσα, πάνω από μια κατσαρόλα 
σε μια μοσχομυριστή κουζίνα και να μαγειρεύω για να περιποιηθώ
την οικογένεια μου
(βαστώντας το ακουστικό στον ώμο και παρλάροντας αχαχα)

ουπς λάθος φωτό!

οκ καλά πάμε!

Εδώ είμαστε! Το βρήκαμε!

Κάποια όνειρα....μένουν απλά όνειρα....
Στη συγκεκριμένη (του αμερικανικού ονείρου)...ευτυχώς να λέμε!

Έλα! Να επανερχόμαστε!
Στο Μινιόν που λέτε, έβγαζα πάντα φωτογραφία με τον Άγιο Βασίλη, 
που ποτέ δεν πίστεψα ότι δεν υπάρχει!
Θύμωνα πάντα με τη μαμά και με όσους ήθελαν να απομυθοποιήσουν
το μόνο μύθο που θέλω ακόμα και σήμερα να πιστεύω!

Ο δικός μου Αϊβασιλάκος είναι της γυμναστικής!

Ο Άγιος Βασίλης υπάρχει!
Αφού του γράφω κάθε χρόνο και γράμμα!

Απόδειξη:
Όλα τα όμορφα Χριστούγεννα που πέρασα στη ζωή μου!
Τα δυο υπέροχα ανίψια που μου χάρισε  η αδερφή μου
και τα δύο, μέρες Χριστουγέννων!
Όλες οι όμορφες στιγμές που έχω ζήσει ως τώρα.
Όλα τα δύσκολα που μου έτυχαν στο διάβα μου και από τα οποία
βγήκα κερδισμένη στο τέλος....

Εντάξει!
Δεν μου εκπλήρωσε ένα-δύο όνειρά μου!
Και τα τελευταία χρόνια ξεχνάει ο Αγιοβασιλάκος ότι το σπίτι μου είναι κρύο
και θα ήθελα επιτέλους να επιληφθεί του ζητήματος!
Αλλά από την άλλη.... πόσα να προλάβει κι αυτός;
Αφού μικρή ήθελα να γίνω μέχρι και βοηθός του, στην παραγωγή!
Τον λυπόμουν βλέπετε !
Για αυτό και ποτέ δεν ζητούσα υπερβολικά πράγματα!
Ποτέ δε ζητώ!
Λίγα κόκκινα και χρυσά στολίδια 
(ποτέ δεν συμπάθησα τον ασημί στολισμό)
πολλά χαμόγελα, η οικογένεια γύρω από το τραπέζι της αγάπης,
όμορφα στολισμένα πιάτα
και μπόλικη Χριστουγεννιάτικη μουσική!

Μα γίνεται να μην ακούω τα αγαπημένα μου κομμάτια;
Που μεγαλώνοντας εμπλουτίστηκαν από Pavarotti, Bocelli, Celtic Women...
Ναι,ναι κι ας μην το πιστεύεις εσύ μετά από τον Παντελίδη που σου έπαιξα πρόσφατα!

Κι επειδή σας έχω ήδη βάλει αγαπημένα χριστουγεννιάτικα κομμάτια,
αλλά και τη λίστα στο Music Player μου ανανέωσα,
πάρτε κι ένα ακόμη αγαπημένο ξένο κομμάτι, σε όλες του τις βερσιόν!

Στα ελληνικά πάλι, μου αρέσουν όλα τα παραδοσιακά κομμάτια,

ακόμα και τα κάλαντα!

Κι αν δεν έχετε πάρει είδηση τι κάνω ως τώρα 

να κάνω μία παρένθεση και να πω ότι απαντώ σε ερωτήσεις 

που συνοδεύουν αυτό εδώ το Χριστουγεννιάτικο βραβείο. 

το οποίο μου χάρισαν ο Makis και η Βάσια
τους οποίους κι ευχαριστώ.
Και να οι ερωτήσεις:

1.Η πιο όμορφη Χριστουγεννιάτικη ανάμνηση
2.Αγαπημένο ξένο Χριστουγεννιάτικο τραγούδι
3.Αγαπημένο ελληνικό Χριστουγεννιάτικο τραγούδι
4.Το δώρο που θα ήθελα για τα φετινά Χριστούγεννα

Και ουπς!
Τι δώρο θέλω για τα φετινά Χριστούγεννα;

Ό,τι ζητώ κάθε χρόνο!
Να περάσω τρυφερά,ζεστά, αστεία.....
Α Και να μην με πιάσουν στο κλέψιμο των ξύλων!
Ζητάω πολλά;
_____________________________________

Ουφ! Πάει κι αυτό!
-Καλέ ποιος τελείωσε; Μάζεψέ τα και γύρνα πίσω!Έχει και συνέχεια...
-Τον ατελείωτο μου μέσα! Έχω και δουλειές με φούντες,
ένα Συμπόσιο Ποίησης, Ένα Παιχνίδι με τις λέξεις, 
και κάτι πίνακες να φτιάξω!
 -Μια ευχή λέει για το 2014 να κάνεις
και παράδοση του βραβείου σε 6 bloggers...

Ευχή!
Μία μόνο;
Μπορεί να είναι μία, με τρία σκέλη;
Όπως κάποτε τα ερωτήματα στα διαγωνίσματα των μαθηματικών;

Εύχομαι από καρδιάς
λιγότερο πόνο
λιγότερο ψέμα
λιγότερο κρύο
στο σώμα και στη ψυχή!


Νάσια, από το Nasia's blog
me(maria), γνωστή και μη εξαιρετέα,
Μαριλένα, τρελοκομείο μου!
Κατερίνα Βαλσαμίδη, με ονοματεπώνυμο!
Μιράντα από τον κήπο της κατευθείαν
&
Ελενάκι από το Μια καλημέρα
θα το συνεχίσετε παρακαλώ;

Καλή σας μέρα
@ριστέα!


ΥΓ1: Κι ο πίνακας για τον Νικητή του Συμποσίου είναι έτοιμος!
Πάμε για άλλα τώρα!
ΥΓ2: Εγώ για σοβαρό το ξεκίνησα ...Μου λέτε πώς έχασα πάλι τον έλεγχο;