Δεν γεννήθηκα για να μισώ, αλλά
για να αγαπώ,
Αντιγόνη, Σοφοκλέους
Από την εποχή που διδασκόμουν Αντιγόνη στο σχολείο,
είχα λατρέψει την ιδέα της αγάπης -όσο και την ηρωίδα!
είχα λατρέψει την ιδέα της αγάπης -όσο και την ηρωίδα!
Θέλει τσαγανό να ορθώνεις αγάπη απέναντι στο μίσος και στην κακία!
Γίνεσαι γραφικός και αστείος για πολλούς μιλώντας για την αγάπη,
αλλά για μένα είναι το μόνο φάρμακο για όλες τις σχέσεις που πάσχουν.
Έρχομαι αντιμέτωπη συχνά με προβληματικές καταστάσεις,
λόγω επαγγέλματος.
Παιδιά και μεγάλοι χρειάζονται ή δέχονται την παρέμβασή μου.
Και πιστέψετε με, λίγη αγάπη αν δείξεις, λίγη αποδοχή περισσότερο,
ένα πηγαίο χαμόγελο,
όλα μπορούν να γίνουν καλύτερα.
όλα μπορούν να γίνουν καλύτερα.
Ίσως για αυτό έχω λατρέψει τον Μπουσκάλια.
Τον "δόκτωρ αγκαλίτσα" όπως ειρωνικά τον αποκαλούσαν
στο πανεπιστήμιο που δίδασκε, καθώς μοίραζε παντού αγκαλιές κι αγάπη.
Έχω συνηθίσει να ακούω ότι τον βαριούνται, ότι βρίσκουν να επαναλαμβάνεται
στα βιβλία του (κι αυτό εν μέρει είναι αλήθεια-δεν είναι όμως κατ'ανάγκη κακό)
να τον γελοιοποιούν!
Κι εγώ τότε... χαμογελώ!
Καθένας μας και μία γνώμη...
Στο βιβλίο του Να ζεις, Να αγαπάς και να μαθαίνεις
το πρώτο κεφάλαιό του τιτλοφορείται:
Η αγάπη, ως αναμορφωτής της συμπεριφοράς.
Από την κατάφαση του τίτλου μπορεί κανείς να μαντέψει εύκολα τι πρεσβεύει
ο (αείμνηστος) Μπουσκάλια.
Νομίζω ότι αυτό το κεφάλαιο θα έπρεπε να διδάσκεται σε όλα τα σχολεία,
να το μελετούν όλοι όσοι ασχολούνται με την εκπαίδευση των παιδιών μας.
Και όλοι μας θα έπρεπε να το είχαμε διαβάσει μία φορά στη ζωή μας.
Προσωπικά το έχω μάθει απ έξω!
(Σημ: Εδώ μπορείτε να διαβάσετε όλο το κεφάλαιο)
Τον "δόκτωρ αγκαλίτσα" όπως ειρωνικά τον αποκαλούσαν
στο πανεπιστήμιο που δίδασκε, καθώς μοίραζε παντού αγκαλιές κι αγάπη.
Έχω συνηθίσει να ακούω ότι τον βαριούνται, ότι βρίσκουν να επαναλαμβάνεται
στα βιβλία του (κι αυτό εν μέρει είναι αλήθεια-δεν είναι όμως κατ'ανάγκη κακό)
να τον γελοιοποιούν!
Κι εγώ τότε... χαμογελώ!
Καθένας μας και μία γνώμη...
Στο βιβλίο του Να ζεις, Να αγαπάς και να μαθαίνεις
το πρώτο κεφάλαιό του τιτλοφορείται:
Η αγάπη, ως αναμορφωτής της συμπεριφοράς.
Από την κατάφαση του τίτλου μπορεί κανείς να μαντέψει εύκολα τι πρεσβεύει
ο (αείμνηστος) Μπουσκάλια.
Νομίζω ότι αυτό το κεφάλαιο θα έπρεπε να διδάσκεται σε όλα τα σχολεία,
να το μελετούν όλοι όσοι ασχολούνται με την εκπαίδευση των παιδιών μας.
Και όλοι μας θα έπρεπε να το είχαμε διαβάσει μία φορά στη ζωή μας.
Προσωπικά το έχω μάθει απ έξω!
(Σημ: Εδώ μπορείτε να διαβάσετε όλο το κεφάλαιο)
Το σημείο που θέλω να εστιάσω είναι αυτό:
αν θέλουμε να αλλάξει κάτι, δεν θα το επιτύχουμε με την κατάκριση,
τον χλευασμό, την ειρωνεία, την τιμωρία!
Ανοίγουμε μια αγκαλιά,
σκορπάμε θετική ενέργεια,
εμπιστευόμαστε,
πιστεύουμε!
Ναι, μπορεί και να μην πετύχουμε με την πρώτη.
Το σίγουρο είναι ότι χωρίς αγάπη θα αποτύχουμε ...παταγωδώς!
Δεν γεννηθήκαμε για να μισούμε...
Κανείς δεν είναι ευτυχισμένος μέσα στη μιζέρια του φθόνου και της κακίας.
Πληγώνουμε τους άλλους γιατί δεν είμαστε καλά μέσα μας!
Κάτι μας φταίει!
Μα είναι απλό:
αν έχουμε αγάπη μέσα μας, αγάπη (θα) δίνουμε!
Σας γλυκοφιλώ
και σας στέλνω όλα τα θετικά κύματα που μ' έχουν
κατακλύσει τελευταία
....
Καλή Τσικνοπέμπτη!
@ριστέα
Τα παραμύθια μας έχουν πάρει παράταση
ως τις 10 Μαρτίου!
Όλες συμμετοχές ως τώρα τις παρακολουθείς
εδώ!