Μέρες Άνοιξης: Κυματοθραύστες !

Για να βαστάξεις τους χειμώνες της ζωής

δεν αρκούν τα χοντρά πανωφόρια

Ούτε η σκέπη του σπιτιού σου είναι αυτή

που θα θερμάνει τη ψυχή σου
Δεν θα σωθείς από τις όποιες φουρτούνες λιποτακτώντας
Μα κρατώντας σθεναρά το πηδάλιο στο χέρι!

Κυματοθραύστες στη ζωή να'χεις

τα ελάχιστα:

ένα χαμόγελο, υπομονή και την ελπίδα

Και στης άνοιξης τα ασύλληπτα χρώματα να εστιάζεις

Δες την αναγέννηση της γης

Κάθε χρόνο από τις στάχτες της αναβιώνει

κι ακούραστη τον αέναο κύκλο της διαγράφει
Νόμοι που τηρούνται εξάπαντος....

Διδάξου!

Κατανόησε.

Κατάστρωσε.

Προχώρα!
Γιατί να μείνεις πίσω όταν μπορείς να βαδίσεις μπροστά;

 Μια παλιά μου συμμετοχή στο 3ο Συμπόσιο Ποίησης
(εκτός συναγωνισμού, όπως πάντα)
ανασύρθηκε για τις μέρες Άνοιξης 
που δε λέει ο καιρός να μας τις φέρει!
Σας διψασμένοι στην έρημο μας νιώθω!

Υπομονή αδέρφια!
Υπάρχουν πάντα και χειρότερα!

Σήμερα σας στέλνω στη
me maria, στο mytripsonblog η οποία μας έχει
Ο άνεμος κι εγώ…δυο άνεμοι!
μια παλιά, όμορφη συμμετοχή της στο ίδιο Συμπόσιο!

στηνANNA Flo, στο Ατενίζοντας
με τη συμμετοχή 
Ψάχνω σημάδι ανοιξιάτικο.... 


◙

Εδώ
συμμετέχεις και παρακολουθείς 
το νέο μας δρώμενο!

Σας φιλώ γλυκά
από έναν χειμωνιάτικο Πύργο!

@ριστέα