Άκου να δεις!
Αν δε χτυπούσανε τα κύματα εκείνους τους βράχους στ'
ακροθαλάσσι,
δε θα καμάρωνες το σχήμα τους.
Έτσι δεν είναι;
Στοιχίζει ακριβά η πείρα, αγόρι μου.
Στοιχίζει πανάκριβα η σοφία της ψυχής.
Γιατί η
σοφία του μυαλού είναι άλλο πράμα.
Την αποκτά κανείς με τη γνώση.
Τούτη
δω που σου λέω, η σοφία της ψυχής, αποκτιέται μόνο με πόνο."
Αλκυόνη
Παπαδάκη
Μην μελαγχολήσεις.
Επέλεξε να το ακούσεις με τη ψυχή.
Καλό μεσημέρι σου εύχομαι.
airis
Beautiful!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήHave a good week,dear!
Besos, desde España, Marcela♥
Hello Marcela!♥
ΔιαγραφήThanks for visiting!
Kisses! :)))
Αχ..με τη ψυχή το διάβασα,με τη ψυχή άκουσα την όμορφη μελωδία..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό μεσημέρι!
Είναι όντως πανέμορφη μελωδία ...το ακούω το κομμάτι πάντα δυνατά και με τα μάτια κλειστά!
ΔιαγραφήΓια την Παπαδάκη ...τα λόγια είναι περιττά!
Φιλιά!
Αχ @iris, λατρεύω το Requiem του Mozart!!!!!!!!!!! Βασικά όλο το έργο είναι υπέροχο!!!! Σ' ευχαριστώ πολύ που μου το θύμησες! Πραγματικά το απόλαυσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ να δεις!
ΔιαγραφήΠαρακαλώ...πήγαινε και με τον καιρό σήμερα και με λόγια της Παπαδάκη ....
Καλό μεσημέρι!
τι παραστατική που 'ναι η κυρα-Αλκυόνη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως, ο πόνος είναι σπουδαίο μυστήριο. Μόνο που τα μονοπάτια του φαντάζουν τόσο αφηρημένα και παρεξηγημένα σε μας τους ανθρώπους...
Καλό μεσημέρι, Αριστέα μου!
υγ: Τέλειος ο Mozart :)
Είναι παρεξηγημένος γιατί μας έμαθαν από μικρά να τον αποφεύγουμε. Η υπερπροστασία βλάπτει στο τέλος!
ΔιαγραφήΤα λόγια της απλά μαγεύουν.... Όπως και η Lacrimosa!
Καλό μεσημέρι και σε σένα! :)))
καλό δειλινό !
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο πόνο και να νιώθουμε, όσο στραβά κι αν μας πήγε η μέρα μας, αυτό που μας μένει είναι ότι ζήσαμε και το νιώσαμε.Μόνο οι ακίνητοι κι οι νεκροί δε νιώθουν.Εμείς όμως ξέρουμε πως όλ΄ αυτά είναι ξεγελάσματα της ζωής.Όπως έρχονται σαν τα κύματα, με τον ίδιο τρόπο φεύγουν.Θέλουν το χρόνο τους... και πάντα ξημερώνει μια άλλη μέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφη μελαγχολική δημοσίευση και σκέψεις... η Αλκυόνη όπως πάντα απίθανη!
Να περάσεις καλή μου ένα χαρούμενο απόγευμα... μακριά από μελαγχολία!
Ζεστά χαμογελαστά φιλιά!:)))
κύματα .....όμορφη λέξη χρησιμοποίησες Σοφία μου! Έρχονται και φεύγουν όλα σαν κύματα!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ για την ευχή, σήμερα έχω λίγες μελαγχολίες! Θα περάσουν :)))
Φιλιά!♥
Λατρευω Μοτσαρτ (αλλωστε επαιζα κομματια του για χρονια στο πιανο...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Ρεκβιεμ...μοναδικο!!!
Κ η αναρτηση υπεροχη...
Εντελως τυχαια διαβασα καπου σμρ : "η πειρα της ζωης μας ειναι τα λαθη που καναμε!"
Σαν να λεμε οτι τα κυματα λαξευσαν τους βραχους....
. Χυθηκαν κ γιναν λεξεις ολα τα αισθηματα μου.....
Φιλια!!!
Εγώ να δεις πόσο λατρεύω Μότσαρτ! Θα ήθελα να σε άκουγα κάποτε να παίζεις γλυκιά μου!
ΔιαγραφήΤα ένιωσα τα συναισθήματα σου ...πάντα πολύσια και χειμαρρώδη είναι! Μη προσπαθήσεις να τα μαζέψεις ...αυτή είναι η σφραγίδα σου καλή μου ! ♥♥♥
Κ αλιμονο απο οποιον παρουν αμπαριζα.... :-P
ΔιαγραφήΦιλια! Ελπιζω συντομα να ξεκουραστεις, εγω εχω ακομη αγωνα....
(κ εγω θαθελα να με ακουσω να ξαναπαιζω,μα εχω κ εκει ακομη αγωνα...)
Δεν έχει ξεκούραση...κάνω τη βόλτα μου στη γειτονιά κι έφυγα για γυμναστική!
Διαγραφή♥ Φιλάκια!
τι όμορφο απόσπασμα.. και το κομμάτι όμως πόσο απίστευτα δένει με τη φωτογραφία που επέλεξες!! φιλάκια @iris μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εμένα μου άρεσε πολύ η φωτογραφία! :)))
ΔιαγραφήΑγαπούλα μου, τόσα κοινά!Λατρεμένη Αλκυόνη και καλοδιαλεγμένο απόσπασμα!Προς το παρόν ακούω Imany, μου αρέσει επίσης!Μόλις τελειώσει, ακούω και την ανάρτηση!Φιλάκια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ Δε σε προλαβαίνω στις αναρτήσεις, φαντάσου να μην είχες και την απογραφή!
Χαίρομαι που έχουμε πολλά κοινά Γεωργία μου!
Διαγραφήαχαχαχ! Οι αναρτήσεις με βοηθούν στο να ξεκουράζομαι από την απογραφή! :)))