Photo a Day 16 November : the view from your window
Και η φωτογραφική πρόκληση συνεχίζεται με θέμα .. η θέα από το παράθυρο μου!
Θα μπορούσα να το ξεπετάξω το θεματάκι τσάκα τσάκα με μια παλιά μου δημοσίευση εδώ που είχε κι ένα κοτζάμ φεγγάρι ναααα μετά συγχωρήσεως .... μα δεν ήθελα να ανασύρω μια φωτογραφία από το αρχείο, έτσι αβασάνιστα και χωρίς δυο λογάκια , τόσο που σας συνήθισα!
Και τι μπορώ να πω για τη θέα μου; Όπως μου είπε η κολλητή μου που συνομιλούσαμε γραπτώς πριν λίγη ώρα μέσω φέις "μπορείς να γράψεις άπειρες @@ες αγάπη ...Χαζέα είσαι"!
Τιμή μου και γράφω....
Λατρεύω το μέρος που μεγάλωσα και ζω ακόμα! Βρίσκομαι εδώ από τα έξι μου ( πιο πριν ήμουν στο εξωτερικό) κι αν εξαιρέσουμε τα χρόνια που σπούδασα στην Αθήνα δεν το έχω στην ουσία αποχωριστεί ...ούτε και σκοπεύω! Καρκινάκι είμαι ...δένομαι ...ακόμα και με τον κήπο μου και με το χώμα που πατώ !
Όταν ήρθαμε στην Ελλάδα, εγώ και η αδερφή μου, δεν σας κρύβω ότι είχαμε δυσκολία προσαρμογής...Μας ενοχλούσαν οι μύγες , τα κουνούπια,τα μυρμήγκια, οι πυγολαμπίδες το καλοκαίρι! Και παρακαλούσαμε τη μαμά να φύγουμε πάλι , να πάμε πίσω στον πολιτισμό!
Τι χαζή που ήμουν θεέ μου! Πού να ήξερα πώς αυτή την άγρια ομορφιά της φύσης θα τη λάτρευα και χρόνιαααα αργότερα θα την εξυμνούσα!
Μεγαλώσαμε με γειτονόπουλα που παίζαμε τα μήλα, το κορόιδο, κλέφτες και αστυνόμους!
Τα καλοκαίρια μου ήταν πάντα γεμάτα παιχνίδια, χαρά, και αμέτρητες βόλτες με τα ποδήλατα στο κοντινό δασάκι! Τι καθαρό αέρα έχω αναπνεύσει! Πόση ηρεμία έχω χορτάσει!
Φανταστείτε πώς ένιωθα στην Αθήνα 4 χρόνια που σπούδαζα! Έφυγα κι έριξα μαύρη πέτρα πίσω μου!
Αν έκανα ποτέ παιδιά έτσι ακριβώς θα ήθελα να μεγαλώσουν ..... μακριά από κόρνες, θορύβους, καυσαέρια, στρίμωγμα και πανικό! Και πολύ παιχνίδι ...σε γειτονιές .... με άλλα γειτονόπουλα...μακριά από τη τεχνολογία και τις άσχημες επιρροές της! Μήπως είμαι μια αμετανόητη ρομαντική;
Η θέα από το μπαλκόνι μου στην ανατολή....
Και η φωτογραφική πρόκληση συνεχίζεται με θέμα .. η θέα από το παράθυρο μου!
Θα μπορούσα να το ξεπετάξω το θεματάκι τσάκα τσάκα με μια παλιά μου δημοσίευση εδώ που είχε κι ένα κοτζάμ φεγγάρι ναααα μετά συγχωρήσεως .... μα δεν ήθελα να ανασύρω μια φωτογραφία από το αρχείο, έτσι αβασάνιστα και χωρίς δυο λογάκια , τόσο που σας συνήθισα!
Και τι μπορώ να πω για τη θέα μου; Όπως μου είπε η κολλητή μου που συνομιλούσαμε γραπτώς πριν λίγη ώρα μέσω φέις "μπορείς να γράψεις άπειρες @@ες αγάπη ...Χαζέα είσαι"!
Τιμή μου και γράφω....
Λατρεύω το μέρος που μεγάλωσα και ζω ακόμα! Βρίσκομαι εδώ από τα έξι μου ( πιο πριν ήμουν στο εξωτερικό) κι αν εξαιρέσουμε τα χρόνια που σπούδασα στην Αθήνα δεν το έχω στην ουσία αποχωριστεί ...ούτε και σκοπεύω! Καρκινάκι είμαι ...δένομαι ...ακόμα και με τον κήπο μου και με το χώμα που πατώ !
Όταν ήρθαμε στην Ελλάδα, εγώ και η αδερφή μου, δεν σας κρύβω ότι είχαμε δυσκολία προσαρμογής...Μας ενοχλούσαν οι μύγες , τα κουνούπια,τα μυρμήγκια, οι πυγολαμπίδες το καλοκαίρι! Και παρακαλούσαμε τη μαμά να φύγουμε πάλι , να πάμε πίσω στον πολιτισμό!
Τι χαζή που ήμουν θεέ μου! Πού να ήξερα πώς αυτή την άγρια ομορφιά της φύσης θα τη λάτρευα και χρόνιαααα αργότερα θα την εξυμνούσα!
Μεγαλώσαμε με γειτονόπουλα που παίζαμε τα μήλα, το κορόιδο, κλέφτες και αστυνόμους!
Τα καλοκαίρια μου ήταν πάντα γεμάτα παιχνίδια, χαρά, και αμέτρητες βόλτες με τα ποδήλατα στο κοντινό δασάκι! Τι καθαρό αέρα έχω αναπνεύσει! Πόση ηρεμία έχω χορτάσει!
Φανταστείτε πώς ένιωθα στην Αθήνα 4 χρόνια που σπούδαζα! Έφυγα κι έριξα μαύρη πέτρα πίσω μου!
Αν έκανα ποτέ παιδιά έτσι ακριβώς θα ήθελα να μεγαλώσουν ..... μακριά από κόρνες, θορύβους, καυσαέρια, στρίμωγμα και πανικό! Και πολύ παιχνίδι ...σε γειτονιές .... με άλλα γειτονόπουλα...μακριά από τη τεχνολογία και τις άσχημες επιρροές της! Μήπως είμαι μια αμετανόητη ρομαντική;
Η θέα από το μπαλκόνι μου στην ανατολή....
Η θέα μου από μπαλκόνι στη δύση (κομμάτι από τον κήπο μου!)
Όχι δεν θα μπορούσα να ζήσω μακριά από το πράσινο....
καλό σας βράδυ!
airis
οπως παντα μας ταξιδεψες...μας γεμισες εικονες και χαρα για οσους εχουμε ζησει ετσι!και εγω ενα τετοιο παιδι ειμαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤιτη.
Καλώς το χαρούμενο πλάσμα μου! Φυσικά και είσαι τέτοιο παιδί, κι ακόμα είσαι! Κι έτσι θα μεγαλώσεις και τα παιδάκια σου! Γιατί ξέρεις ότι δεν υπάρχει πιο όμορφο μεγάλωμα από αυτό με πολλούς φίλους σε μια γειτονιά με πολλά δέντρα και μια μπάλα!
ΔιαγραφήΦιλιά στην ομορφιά της ζωής! ♥
Στο είπα και θα στο ξαναπώ! Σε ζηλεύω που ζεις μέσα στη φύση! Φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφή:))) Κι εγώ αν δεν ζούσα στη φύση θα ζήλευα όλους τους άλλους! Για αυτό και ευγνωμονώ το θεό και τους γονείς μου γιατί μου πρόσφεραν απλόχερα ένα θείο δώρο!
ΔιαγραφήΦιλιά!
Δεν αρκεί να ζεις μόνο στη φύση, αλλά και σε σπίτι με κήπο όπως το δικό σου κι όχι σε διαμέρισμα, όπως δυστυχώς μένουμε εμείς.Ευτυχώς που προλάβαμε και μεγαλώσαμε μικροί σε κοινές αυλόπορτες κι αλάνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφες οι φωτογραφίες σου και νοσταλγικές.Φαίνεται πως ανήκω στην κατηγορία της αμετανόητης ρομαντικής και μάλλον δε θα ΄μαστε μόνες!
Πολλά φιλιά!:)
Δεν θα άντεχα σε διαμέρισμα για πολύ νομίζω! Έχω εθιστεί να ακούω τον κόκκορα να με ξυπνά το πρωί!
ΔιαγραφήΑυτό που λες έχει τη μεγαλύτερη σημασία : πώς μεγαλώσαμε! Κι αυτό σήμερα πολλά παιδιά το στερούνται και είναι κρίμα :(
Φιλάκια Σοφία μου! ♥
Τι όμορφα τα λες και τα δείχνεις!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η θέα σου είναι υπέροχη από ανατολή σε δύση!
Φιλιά πολλά!
Αυτή τη φορά δεν έβαλα τα κυπαρίσσια ! Πήγα την κάμερα λιγάκι πιο αριστερά! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΝοσταλγός μιας άλλης εποχής! Απόψε με έπιασε...
Καλό βράδυ Μαρία μου!
Φιλιά!
Ζήτω το πράσινο!!
ΑπάντησηΔιαγραφή(Αν και άνθρωπος της θάλασσας, λατρεύω το πράσινο, τα βουνά, το θρόϊσμα του ανέμου καθώς ταξιδεύει ανάμεσα στα φύλλα)
Καλό βράδυ, Αριστέα μου!
Καλώς τον άνθρωπο της θάλασσας!
ΔιαγραφήΘάλασσα και φύση εγώ τα έχω ένα στο μυαλό μου ! Είναι καθαρός αέρας και αυτό είναι το ζητούμενο!
καληνύχτα Σεβάχ! :)))
Η θέα σου είναι υπέροχη και από ότι βλέπω και ο κήπος σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑισθάνομαι τυχερή που μεγάλωσα μέσα σε αλάνες και στην εξοχή. Τυχερά και τα παιδιά μου, που μεγάλωσαν στον ίδιο χώρο. Πριν επτά χρόνια μετακομίσαμε εδώ, οπότε μας τελείωσε όλο αυτό. Τώρα κάνω βόλτες να απολαύσω την φύση :)) Φιλάκια!!
Για τον κήπο είμαι τυχερή γιατί άλλοι τον έφτιαξαν κι άλλοι τον περιποιούνται! Κι όλα ξεκίνησαν όταν εγώ έριξα με το αυτοκίνητο την παλιά μάντρα! Φυσικά δεν ξαναέπιασα τιμόνι από τότε στα χέρια μου! Αλλά μια βλακεία μου βγήκε σε καλό! ;-)
ΔιαγραφήΌλοι όσοι μεγαλώσαμε σε αλάνες υπήρξαμε τυχεροί! Εύχομαι αυτό που πρόλαβαν τα παιδιά σου να ήταν αρκετό! :))))
Καλό ξημέρωμα!
Έχω κι εγώ μια απέραντη θέα από το μπαλκόνι μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπω όλο το λεκανοπέδιο της Αθήνας αλλά είναι όλο τσιμέντο. Και η θάλασσα που φαίνεται στον ορίζοντα νομίζεις πως είναι ξένη, κενή ακόμη και από ψάρια.
Τον Πειραιά δεν τον θεωρώ θάλασσα.
Αντίθετα στο νησί μου παρόλο που το χωριουδάκι μου είναι σε βουνό απέναντί μου βλέπω ένα βουνό με 4 χωριουδάκια επάνω του και ανοίγει το μάτι μου, παίρνουν αέρα τα ρουθούνια μου, γεμίζει η ψυχή μου.
Όμως ήμουν παιδί γεννημένο και μεγαλωμένο στην πόλη,
εδώ έφτιαξα οικογένεια, σαν παιδιά της πόλης μεγάλωσαν τα παιδιά μου και είναι και τα 2 μου πόδια καρφωμένα στην πόλη. Τώρα θέλω να δραπετεύσω για πάντα αλλά οι υποχρεώσεις με κρατούν καρφωμένη στο ίδιο σημείο.
Δεν παραπονιέμαι. Τουλάχιστον έχω τα παιδιά μου κοντά μου και πολύ καλούς γείτονες που τους γνωρίζω από τότε που γεννήθηκα και είναι πιο αγαπημένοι και από τους συγγενείς μου.
Μου αρέσει που βρίσκεις λόγο να μην παραπονιέσαι! Είναι πολύ σημαντικό για μένα! Και ειδικά αν εκεί που έχεις ριζώσει άσχετα που δεν είναι εξοχή ή θάλασσα νιώθεις οικεία και ζεστά!
ΔιαγραφήΝα είσαι πάντα καλά εκεί που είσαι Φλώρα!
καλό ξημέρωμα!
τι τυχεροί αυτοί που γεύονται το πράσινο με το ''καλημέρα'' και ευχαριστιούνται την ησυχία με το ''καληνύχτα''
ΑπάντησηΔιαγραφήπιο ήσυχοι,πιο καθαροί..
ενα γλυκό ύπνο εύχομαι,γεμάτο με αισιόδοξα όνειρα!
μακάρι να
Σε ευχαριστώ πολύ χαρά μου! Αντεύχομαι!
ΔιαγραφήΦιλιά! :))