Ανοίγοντας το συρτάρι...# 1 #

Οι κεφαλές των Ερμών

Όμορφος νέος ήταν ο Αλκιβιάδης*
κι οι πλούσιες ξανθές μπουκλίτσες του
στόλιζαν το όμορφο κεφάλι, το γελαστό του πρόσωπο
το γυμνασμένο εφηβικό κορμί.
Μα και γνωστός και δοξασμένος ήταν ακόμα
τόσο, που οι νέοι λάτρευαν τη χάρη και την τύχη του.
Κι η γενιά του, πλούσια και ξακουστή,
κρατούσε απ' τη γενιά του Περικλή
κι ήταν περήφανος πολύ γι' αυτό ο Αλκιβιάδης
και το' δείχνε, καθώς καμαρωτός πάνω
στο άρμα με τ' άσπρα άλογα την πόλη σεργιανούσε.
Όλα τα είχε ο Αλκιβιάδης...
και δόξα και χρήμα και καμάρι.
Μα τους θεούς ξεχνώντας τους προκάλεσε
κι εχθρούς εκείνοι μισητούς του έστειλαν.
Μια μέρα οι μύτες των Ερμών ευρέθηκαν κομμένοι**
κι ήταν πολλοί εκείνοι που είπαν
πως του Αλκιβιάδη έργο ήταν.
Κι ο Αλκιβιάδης πίσω καλέστηκε να δώσει
απολογία.
(στον πόλεμο ήταν πηγαιμένος πρώτος των πρώτων).
Κι ύστερα, πλούτη και δόξα και φήμες
όλα, σε μια νύχτα και μια μέρα,
έτσι εχάθηκαν....
Κι απόμειναν οι κεφαλές των Ερμών να το δηλώνουν
πόσα ακριβά επλήρωσε ο Αλκιβιάδης!

Ιούλιος 1992

Άνοιξα το συρτάρι. Αυτό που δεν έχουν δει άλλα μάτια πέρα από τα δικά μου. Κι ανέσυρα ένα από τ' αγαπημένα μου ποιήματα. Ήμουν μόλις 22 ... Μην είστε αυστηροί... Ακόμα φοιτητριούλα ήμουν τότε! Δεν είναι τυχαίο που ξεκινώ με αυτό.... 

Την καλημέρα μου
@ριστέα
___________________________________________________________

*Αλκιβιάδης, γιος του Κλεινίου, από τον δήμο του Σκαμβωνίδη  ήταν ένας εξέχων Αθηναίος πολιτικός, ρήτορας και στρατηγός. Ήταν το τελευταίο γνωστό μέλος της αριστοκρατικής οικογένειας των Αλκμεωνίδων. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στο δεύτερο μισό του Πελοποννησιακού πολέμου ως στρατηγικός σύμβουλος, στρατιωτικός και πολιτικός.Η εκστρατεία στη Σικελία ήταν ιδέα του Αλκιβιάδη, και μερικοί μελετητές ισχυρίζονται ότι, αν τη διοίκηση της εκστρατείας είχε αναλάβει ο Αλκιβιάδης και όχι ο Νικίας, η εκστρατεία δεν θα ήταν τόσο καταστροφική για τους Αθηναίους.

**Μια νύχτα, κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών για την εκστρατεία, οι ερμές στον πλίνθο με φαλλό, είχαν ακρωτηριαστεί σε όλη την Αθήνα. Αυτό ήταν θρησκευτικό σκάνδαλο και θεωρήθηκε ως κακός οιωνός για την εκστρατεία. Ο Πλούταρχος εξηγεί ότι ο Ανδροκλής, ένας πολιτικός ηγέτης, χρησιμοποίησε ψευδομάρτυρες, οι οποίοι κατηγόρησαν τον Αλκιβιάδη και τους φίλους του ότι ακρωτηρίασαν τα αγάλματα, βεβηλώνοντας και τα Ελευσίνια Μυστήρια. Αργότερα οι εχθροί του, στρατολόγησαν ρήτορες για να υποστηρίξουν ότι ο Αλκιβιάδης πρέπει να σαλπάρει όπως ήταν σχεδιασμένο και μετά την επιστροφή του, να δικαστεί. Ο Αλκιβιάδης ήταν καχύποπτος για τις προθέσεις τους, και ζήτησε να του επιτραπεί να δικαστεί αμέσως, υπό τον κίνδυνο του θανάτου του, για να καθαρίσει το όνομα του.Αυτή η αίτηση απορρίφθηκε, και ο στόλος σάλπαρε λίγο αργότερα, με άλυτες εκκρεμότητες.Όσο ο Αλκιβιάδης περίμενε, η απουσία του ενθάρρυνε τους εχθρούς του, και εκείνοι άρχισαν να τον κατηγορούν για άλλες ιερόσυλες πράξεις και σχόλια, και μάλιστα ισχυρίστηκαν ότι αυτές οι πράξεις σχετίζονταν με συνωμοσία κατά της δημοκρατίας.Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, οι Αθηναίοι πάντα δέχονταν κάτι με φόβο και καχυποψία. Όταν ο στόλος έφθασε στην Κατάνη, βρήκαν την τριήρη Σαλαμίνια να περιμένει να φέρει τον Αλκιβιάδη και τους υπόλοιπους κατηγορούμενους για τον ακρωτηριασμό των Έρμεων ή για τη βεβήλωση των Ελευσινίων Μυστηρίων πίσω στην Αθήνα για δίκη. Ο Αλκιβιάδης είπε στους κήρυκες ότι θα επιστρέψει στην Αθήνα με το πλοίο του, αλλά στους Θούριους απέδρασε με το πλήρωμα του - στην Αθήνα καταδικάστηκε για την απουσία του και καταδικάστηκε σε θάνατο. Η περιουσία του κατασχέθηκε και οι Αθηναίοι υποσχέθηκαν ένατάλαντο σε αυτόν που θα κατάφερνε να σκοτώσει τους κατηγορούμενους.

(Πηγή: http://el.wikipedia.)