Photo a Day 13 March : sound
Ήχος!
Μουσικής, τηλεφώνου,πουλιού, θρόισμα του ανέμου, βροχής, κομπρεσέρ, μονότονος, ενοχλητικός, αγαπημένος!
Από όλα έχει ο μπαξές! Υπάρχουν αγαπημένοι ήχοι. Χαιρόμαστε να τους ακούμε.Μας ταξιδεύουν. Ανασύρουν αναμνήσεις, μας πάνε πίσω ή μας πάνε κάπου καλά τέλος πάντων!
Υπάρχουν κι ήχοι εκνευριστικοί...μια σταγόνα που στάζει ενώ εσύ κοιμάσαι...Κορναρίσματα, μαρσαρίσματα- δεν έχω χειρότερο! Ή ο ήχος του ξυπνητηριού που γκρινιάζει: σήκω ...μπρος!Ο ήχος από τα κοκόρια σαν ξημερώνει! (Βασικά εγώ τον λατρεύω).Του τηλεφώνου όταν θες την ησυχία σου και τη μοναξιά σου...Ήχοι τριξίματος όταν φοβάσαι στο μισοσκόταδο! Ήχοι που σε τρελαίνουν....
Αλλά υπάρχουν και τόσοι ήχοι που σε ηρεμούν.Σκεφτείτε το νανούρισμα της μάνας, το θρόισμα των φύλλων, τον παφλασμό των κυμάτων, την αγαπημένη σας μουσική, τον ήχο του τηλεφώνου από τον αγαπημένο-η, το μήνυμα που περίμενες με αγωνία, τον ήχο του yahoo messenger για όσους το έχουν ενεργοποιημένο και σε ειδοποιεί για νέο mail!
Ο ήχος της καμπάνας, πένθιμος τη Μ.Παρασκευή, σπαράζεις κι εσύ μαζί του, χαρμόσυνος στην Ανάσταση!
Τόσα όργανα, βιολί, κιθάρα, τύμπανο, πιάνο αλλά κι αντικείμενα που τα χτυπάς κι ηχούν!
Κι εδώ, άσχετα, θυμήθηκα μια παροιμία που την χρησιμοποιούσα στο σχολείο στις εκθέσεις μου ( από τις ατάκες που είχα στο τσεπάκι για να με ξελασπώνουν): τα κενά δοχεία ηχούν περισσότερο!
Προσέξτε το αυτό! Τους ήχους που εσείς βγάζετε... Μπορεί να είναι μελωδικοί και να αφήνετε ένα υπέροχο αποτύπωμα πίσω σας....
Μπορεί πάλι να είστε όλο φασαρία και τυμπανοκρουσίες. Αλλά το μόνο που θα αφήνετε είναι χιονάκια....σαν της χαλασμένης ασπρόμαυρης TV!
Ήχος!
Μουσικής, τηλεφώνου,πουλιού, θρόισμα του ανέμου, βροχής, κομπρεσέρ, μονότονος, ενοχλητικός, αγαπημένος!
Από όλα έχει ο μπαξές! Υπάρχουν αγαπημένοι ήχοι. Χαιρόμαστε να τους ακούμε.Μας ταξιδεύουν. Ανασύρουν αναμνήσεις, μας πάνε πίσω ή μας πάνε κάπου καλά τέλος πάντων!
Υπάρχουν κι ήχοι εκνευριστικοί...μια σταγόνα που στάζει ενώ εσύ κοιμάσαι...Κορναρίσματα, μαρσαρίσματα- δεν έχω χειρότερο! Ή ο ήχος του ξυπνητηριού που γκρινιάζει: σήκω ...μπρος!Ο ήχος από τα κοκόρια σαν ξημερώνει! (Βασικά εγώ τον λατρεύω).Του τηλεφώνου όταν θες την ησυχία σου και τη μοναξιά σου...Ήχοι τριξίματος όταν φοβάσαι στο μισοσκόταδο! Ήχοι που σε τρελαίνουν....
Αλλά υπάρχουν και τόσοι ήχοι που σε ηρεμούν.Σκεφτείτε το νανούρισμα της μάνας, το θρόισμα των φύλλων, τον παφλασμό των κυμάτων, την αγαπημένη σας μουσική, τον ήχο του τηλεφώνου από τον αγαπημένο-η, το μήνυμα που περίμενες με αγωνία, τον ήχο του yahoo messenger για όσους το έχουν ενεργοποιημένο και σε ειδοποιεί για νέο mail!
Ο ήχος της καμπάνας, πένθιμος τη Μ.Παρασκευή, σπαράζεις κι εσύ μαζί του, χαρμόσυνος στην Ανάσταση!
Τόσα όργανα, βιολί, κιθάρα, τύμπανο, πιάνο αλλά κι αντικείμενα που τα χτυπάς κι ηχούν!
Κι εδώ, άσχετα, θυμήθηκα μια παροιμία που την χρησιμοποιούσα στο σχολείο στις εκθέσεις μου ( από τις ατάκες που είχα στο τσεπάκι για να με ξελασπώνουν): τα κενά δοχεία ηχούν περισσότερο!
Προσέξτε το αυτό! Τους ήχους που εσείς βγάζετε... Μπορεί να είναι μελωδικοί και να αφήνετε ένα υπέροχο αποτύπωμα πίσω σας....
Μπορεί πάλι να είστε όλο φασαρία και τυμπανοκρουσίες. Αλλά το μόνο που θα αφήνετε είναι χιονάκια....σαν της χαλασμένης ασπρόμαυρης TV!
Τα κρεμαστά της μαμάς!
Τα χτυπώ ελαφρά πριν μπω αντί για κουδούνι!
Τα χτυπώ ελαφρά πριν μπω αντί για κουδούνι!
Ο ήχος από το τουμπερλέκι
Όταν έχουμε κέφια...
Να και τα κοκόρια μου !
Ενοχλητικά για όσους δεν τα έχουν συνηθίσει!
Εμένα πάλι ....
Αν πω λατρεμένος ήχος;
Έλα κι έφυγε κι αυτό το Photoday-photoalbum!
Με έναν ήχο "ουφ" σας καληνυχτώ!
@ριστέα
Πολυ ωραία το παρουσίασες το θέμα του ήχου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου νύχτα Αριστέα!!!!
Καλημέρα Δέσποινα!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ!
Να έχεις μια υπέροχη μέρα! :))
Ο ήχος των μελωδών... λατρεμένος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τουμπελέκι, επίσης... (πεθαίνω να ακούω κρουστά, στην προηγούμενη ζωή μου πρέπει να ανήκα σε κάποια φυλή της Αφρικής, δεν εξηγείται αλλιώς... όταν τα ακούω πολλά μαζί, εκστασιάζομαι!!!!!!)
Σου στέλνω καληνύχτα και μαζί φιλάκι (μουτς!! άλλος ένας ήχος). Καλή ξεκούραση!
Καλημέρα Έλλη μου!
ΔιαγραφήΚι άλλα κοινά ε; Υπέροχα τα κρουστά, συμφωνώ απόλυτα!
Φιλάκια πολλά πολλά! ♥
Σε συνάρτηση δύο προηγούμενων αναρτήσεών σου... The Sound of Silence...
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=Bo7fAjfp098
Το θέμα σου είναι ωραίο σήμερα και θα μπορούσα να γράψω αρκετά. Αφήνω μόνο αυτό. Δεν θα σε κουράσει. Δές το ως το τέλος...
Καλημέρα!
ΔιαγραφήΘα ανοίξω να δω ποιο είναι αλλά κατά πάσα πιθανότητα θα το ακούσω στο σπίτι. Η σύνδεση μου είναι τριτοκοσμική κι εγώ προχωρώ με γαϊδουράκι!
Ευτυχώς που δεν έγραψες άλλα γιατί μετά θα σε έβαζα να κάνεις εσύ το photoday! ;-)
Φιλιά! ♥
Καλησπέρα!
ΔιαγραφήΤο βιντεάκι το έχω βάλει κι εγώ παλιά μέσα σε αυτό το μπλογκ! ;-)
Σε αυτή εδώ την ανάρτηση με θέμα και πάλι τη τι άλλο; Τη σιωπή!
http://princess-airis.blogspot.gr/2012/08/blog-post_5563.html
Το κομμάτι το λατρεύω σε όλες του τις εκτελέσεις!
Τσέκαρε αυτή που σου έλεγα τις προάλλες:
http://www.youtube.com/watch?v=NZkw4bOJMSo
Έχουν κάνει πολλά γνωστά κομμάτια σε δική τους εκτέλεση...καταπληκτικά κατά τη δική μου ταπεινή άποψη!
Φιλιά!
Χαίρομαι που το γνώριζες...αυτό σημαίνει πως έχω χάσει επεισόδια, αλλά δεν πειράζει καθώς η επόμενη ανάρτησή σου δεν αφήνει περιθώρεια αμηχανίας.
ΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ
:) Φιλάκια! ♥
ΔιαγραφήΟ ήχος που αφήνουμε εμείς νομίζω πως ποτέ δεν φτάνει στα αυτιά μας όπως είναι... όταν ακούσουμε ηχογραφημένη τη φωνή μας νομίζουμε πως δεν είναι δική μας...αλλάζει το ηχόχρωμα καθώς το συλλαμβάνουν τα αυτιά μας... τουλάχιστον αυτή την εντύπωση έχω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέχομαι και αγαπώ τους ήχους... αυτούς που δεν αντέχω είναι οι ήχοι που βγάζει η ένταση των ανθρώπινων σχέσεων.
Όποιοι κι αν είναι αυτοί, φωνές, χτυπήματα πόρτας, γραφείων...
Φιλιά με ήχο για σένα Αριστέα μου
Καλημέρα Φλώρα μου!
ΔιαγραφήΈθιξες ένα πολύ όμορφο θέμα... Πώς φτάνει η δική μας φωνή στα αυτιά μας! Μου έχει τύχει κι εμένα να μην αναγνωρίζω τη φωνή μου ηχογραφημένη!
Όσο για τον ήχο της έντασης και του θυμού είναι μη ανεκτικοί κι από μένα!
Φιλάκια κοπέλα μου!
Καλησπέρα Αριστέα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλεια τα κρεμαστά της μανούλας σου..τα λατρεύω!
Έχω όμως θέμα με τα κοκόρια...όταν έχεις πάει στο χωριό κατά πάσα πιθανότητα σε διακοπές και τον θέλεις τον υπνάκο σου, αυτά ξυπνάνε πολύ νωρίς για τα νεύρα μου...!:-) Αν το είχα καθημερινό βέβαια, δεν νομίζω πως θα με πείραζε, όπως δεν ακούω και τα γαυγίσματα των σκυλιών μου την νύχτα..
Πολλά φιλάκια!
Καλημέρα Κατερινάκι μου!
Διαγραφήαχαχαχα! Το ξέρω ότι όσοι δεν τα έχουν συνηθίσει τα κοκόρια τα μισούν θανάσιμα όταν τα ακούν ! Εγώ πάλι νομίζω ότι ακούγονται γλυκά ή κάποιες φορές και καθόλου!
Φιλάκια πολλά!
Να έχεις μια υπέροχη μέρα!
Καλησπέρα Αριστέα μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛατρεύω τους μελωδούς, τα κοκοράκια και όλα τα μουσικά όργανα!!! Αρκεί να μην με ξυπνάνε!!! Εκεί μάλλον θα ακούσω τον ήχο που βγάζω σαν χιονάκια! :)))
Καλημέρα Παρασκευούλα μου! αχαχα βγάζεις κι εσύ χιονάκια;
ΔιαγραφήΦιλάκια χαρά μου!
Να έχεις μια υπέροχη μέρα!
Καλημέρα.Ωραία παρουσιαση..Εγώ να προσθέσω,ότι άμα κάποιος μάθει μια ζωή μόνος σε ησυχία και ηρεμία και ξαφνικά του τα χαλούν αυτά, δεν αντέχεται με τίποτα..Ωραίες φωτος..τι πιο ωραίο από τον κόκορα..δηλώνει,χωριό,φύση,πιο χαλαρά και αληθινά τα πράγματα στο χωριό..το θροισμα του ανέμου τι ωραίο..
ΑπάντησηΔιαγραφήααα,λάτρεψα τα δελφινάκια μου!!! δεν ήξερα ότι έχεις και κάθε πρωί,απόγευμα,τα συναντάς..συναντάς τους συγγενείς μου...
το απόγευμα δώσε τους ένα φιλούδι με ήχο (σημερινό θέμα) από την συγγένισσα τους :)
Καλημέρα Δελφινάκι μου! Κι αναρωτιόμουν: θα τα προσέξεις τα δελφινάκια;Κι είναι και μοβ παρακαλώ!
ΔιαγραφήΑλλά με το κινητό που να βγάλω καλύτερη φωτό!
αχαχαχα! Όταν τα χτυπώ θα τους δίνω χαιρετίσματα από σένα οκ;
Φιλάκια!
Να έχεις μια υπέροχη μέρα!
ααα δυο σε ένα ..και δελφινακια και μωβ..οι δυο αγαπες μου...ευτυχως που μου το ειπες , γιατι με αυτη την οθονη εχω προβλημα..δε μου δειχνει το πραγματικο χρωμα... καποτε ειχα μια ιδεα στο μπλογκ μου, ομορφα δελφινοενθυμια απο δελφινοφιλαρακια...μηπως να εβαζα αυτο εκει ή οχι;
Διαγραφήφιλουθκια , να εχεις μια ομορφη ημερα
Μπορώ να προσπαθήσω να βγάλω πιο ωραία φωτο για να τη βάλεις στο μπλογκ σου!
ΔιαγραφήΦιλάκια! ♥
και αυτή η οθόνη , δε μου το δείχνει ότι ειναι μωβ...φιλούθκια.
ΔιαγραφήΤρελαίνομαι για τα κοκόρια οι περισσότεροι εκνευρίζονται εγώ τα λατρεύω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει αυτός ο ήχος τον θεωρώ αγνό, σπιτικό, δεν ξέρω μου αρέσει πολύ.
Καλημέρα κορίτσι είναι σαν να το άκουσα.
Φιλιά!
Καλημέρα!
ΔιαγραφήΑ! Εσύ είσαι δικιά μου! Κι εγώ το λάλημά τους το έχω συνδέσει με την εξοχή! Κι είμαι παιδί της φύσης! ( καλά αυτό το παιδί μη το πάρεις πολύ στα σοβαρά αχαχα!)
Φιλιά κοπέλα μου!
Να έχεις μια υπέροχη μέρα!
Κάποτε είχε ο γείτονας ένα "χαλασμένο" κόκορα...άρχιζε να λαλάει από τις δυο τα ξημερώματα που ξυπνούσε και συνέχιζε μέχρι που νύχτωνε και κούρνιαζε..δυνατά κι επαναλαμβανόμενα..που έσπαγε νεύρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις διάβασα πως δεν έχεις πρόβλημα με τα κοκόρια σκέφτηκα πως δεν είχες ακούσει έναν τέτοιο...χαχα!
Το καλοκαίρι ήταν εφιαλτικό..δεν μπορούσες να κοιμηθείς..σκεφτόμουν όπλα (που τα σιχαίνομαι) και σφεντόντες...παρακαλούσα να τον φάνε να ησυχάσουμε..τελικά μια μέρα ένα κουνάβι (που του χρωστάω την ηρεμία μου) μπήκε στο κοτέτσι του και δεν άφησε πούπουλο...το άγιο κουνάβι έμεινε στην ιστορία και το μνημονεύουμε ακόμα..χαχα!
Καλημέρα..φιλάκια!
αχαχαχχα! Χαλασμένο κοκόρι! Έλιωσα στα γέλια Μαρία μου! Μέχρι στιγμής το πιο χαλασμένο σε ήχο στην αυλή μας είναι η αγριοφωνάρα μου! αχαχα!
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά μου έφτιαξες τη μέρα!
Φιλάκια!
Καλημέρα ομορφιά!
Λατρεύω τους ήχους των μελωδών -έχω μεταλλικό και ξύλινο (σε διαφορετικούς χώρους) και πολλές φορές... χαζεύω αυτούς τους ήχους! (Όσο παράδοξο κι αν μοιάζει, ναι, τους χαζεύω, "ταξιδεύω", σκέφτομαι...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε κοντινό σπίτι υπάρχουν κόκκορες, είμαι λοιπόν εξοικειωμένη με αυτούς και μ' αρέσει να τους ακούω! Όχι πολύ καιρό πριν, όταν ξενυχτούσα δουλεύοντας, ήταν το... ρολόι μου (λίγο πριν το πρώτο λεωφορείο!)
Παλαιότερα, στο ίδιο σπίτι, οι κόκκορες ήταν πολύ... αριστοκράτες! Λαλούσαν γύρω στη μία το μεσημέρι!
Άλλος αγαπημένος ήχος... Σαντούρι!...
Πανέμορφο το σημερινό, οπτικο-"ηχητικό" ταξίδεμά σου, Αριστέα μου!...
Να είσαι καλά! Πολλά φιλάκια! ❀~✿
Καλησπέρα Ιωάννα μου.
ΔιαγραφήΕγώ πάλι έχω εξοικειωθεί με τα κοκόρια μας και δεν μπορώ χωρίς αυτά!
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Φιλάκια! ♥
Καλή κι η ζωή της υπαίθρου, αλλ΄ όταν έχεις να κάνεις με κοκόρια, κατσίκια, γελάδια και μοσχάρια, δεν είναι για ύπνο.Άσε που ΄χω ένα σκύλο μόνιμα δίπλα μου και λες και το ΄χει τάμα, σχεδόν κάθε βράδυ να γαυγίζει.Μ΄ αυτόν τι να κάνω!Τα νεύρα μου..!Ανυπομονώ να ΄ρθει το καλοκαίρι για να κοιμάμαι με τον ήχο της θάλασσας!Προς το παρόν αναζητώ τον ήχο της σιωπής μέσα από μελωδίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφα το ανάπτυξες το θέμα των ήχων Αριστέα μου!Κι οι φωτογραφίες σου το έδεσαν καλύτερα!
Χάλια η μέρα σήμερα(πιο χάλια δε γίνονταν), χάλια και το ίντερνετ(με διακοπές και σε δόσεις), ευτυχώς τουλάχιστον που συντηρώ καλή διάθεση!αχαχα!Φαντάσου πως είσαι η πρώτη που επισκέπτομαι και δεν έχω κάνει τίποτα!
Χαρούμενη καλημέρα γλυκιά μου και να περνάς πάντα καλά!Φιλάκια πολλά!:-)
αχαχα! Πάντως χίλιες φορές όλα τα ζώα που ανέφερες παρά αυτοκίνητα,κορναρίσματα, τρελά φορτηγά!
ΔιαγραφήΗ μέρα είναι και εδώ άθλια... είχα που είχα χάλια σύνδεση, σήμερα έχει και κακοκαιρία ...τα έκανε όλα μούσκεμα!
Τη διάθεση προσπαθώ να τη κρατώ ψηλά αλλά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό όταν όλοι γυρίζουν με το κεφάλι σκυφτό και μιζεριάζουν!
Καλό μεσημέρι χαρά μου!
Φιλάκια!
Τώρα να σου πω πως αυτή ίσως κ' να είναι μια από τις αγαπημένες αναρτήσεις???
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε κάθε παράγραφο μου δημιούργησες κ' διαφορετικά συναισθήματα κ' σκέψεις (όσον αφορά τους ήχους!).
Είναι τόσο αυτονόητο πως ένα τρίξιμο στο απόλυτο σκοτάδι, πιθανότατα θα με ανησυχήσει, αλλά είναι ΗΧΟΣ!!!
Τόσο αυτονόητο που δεν το είχα σκεφτεί ποτέ!!!
Εννοώ πως συνήθως σε μουσικές/μελωδίες πηγαίνει το μυαλό μας στο άκουσα της λέξης "ήχος".
Εσύ το πήγες (και πάλι!) παρακάτω κ' αυτό μου άρεσε πολύ-πολύ!!!
Καλό μεσημέρι, κορίτσι μου!!!
ΥΓ1.: Νομίζω πως οι κόκορες στη γειτονιά μου έχουν... ξερρυθμιστεί... Φωνάζουν ό,τι ώρα τους τη... βαρέσει!!!
ΥΓ2.: Απελευθερώνεις το πνεύμα πολυλογίας(!), που μέχρι τώρα κατάφερνα να κρύβω καλά, μέσα μου!!!
;-)
Αν δεν ήταν από τις αγαπημένες σου εσένα που είσαι μέσα στη μουσική και στους ήχους σε ποιον θα ήταν;;;;; Ε;
ΔιαγραφήΓιάννα μου χαίρομαι που σε κατέκτησε κάτι που βγήκε τόσο αβίαστα και με κέφι!
Κι εγώ τη χάρηκα αυτή τη δημοσίευση! Για το σημερινό Photoday πχ... έχω μια ανακατωσούρα! Μην έρθεις να δεις! Τυπικά θα κάνω μια ανάρτηση! Και θα την προσπεράσουμε όπως όπως!
ΥΓ: Πάει ; Τρελάθηκαν και τα κοκόρια;
ΥΓ2: αχαχα! Γράφε όσο θέλεις ! Δεν πληρώνεις!
Φιλάκια!
Πολύ όμορφη παρουσίαση για τους ήχους στην ζωή μας, ενοχλητικούς και μη.. και ξαφνικά συνειδητοποίησα πως εμείς έχουμε την δυνατότητα και να τους ακούμε και να τους συνδυάζουμε με εικόνες και να χαμογέλαμε ή να να στραβομουτσουνιάζουμε..γιατί ακριβώς ξέρουμε.. πόσο λυπηρό για όσους δεν μπορούν να το μοιραστούν.. (σε πάω σε παλιά ανάρτηση σου το ξέρω..αλλα έτσι μου ήρθε)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα! Σου στέλνω τα φιλιά μου!
** Αυτα τα κρεμαστά είναι και εμένα τα αγαπημένα μου..
Τι καλά που ανέσυρες την πρόσφατη δημοσίευση με τη σιωπή της Έλεν Κέλλερ! Πόσοι συνάνθρωποι μας δεν ζούμε στην απόλυτη ησυχία!
ΔιαγραφήΠράγματι λυπηρό!
Φιλάκια πολλά πολλά γλυκό μου κορίτσι! ♥
Γειά σου γλυκούλα μου!!! Κοκκόρια αγαπω να ακούω! Παρόλο που μένω στην πόλη, εχουμε από πίσω μια μονοκατοικία που εχει κοκκόρια και είναι ανώμαλα και κικκιρίζουν άσχετες ώρες. Καμιά φορά τυχαίνει να μιλάω στο τηλέφωνο και μου λένε "καλά, έχεις κοκκόρια εκεί?" τους φαίνεται παράξενο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που απεχθάνομαι είναι το ξυπνητήρι!!!
Τα κρεμαστά αγαπημένα, το καλοκαιράκι ειδικά... Είναι πανέμορφα της μανουλας σου:)
Καλώς μου τη!
ΔιαγραφήΧαλασμένο κοκόρι ανέφερε το πρωί η (me)maria ανώμαλα εσύ! Μωρ' τι γίνεται ;;;;;;;;
Αχ αυτό το ξυπνητήρι! Από τις 7 το βάζω για να σηκωθώ με το ζόρι στις οκτώ παρά είκοσι! Κάθε μέρα τρώω και δύο λεπτά περισσότερο!
Φιλάκια κοριτσάκι μου!
Καλή συνέχεια! ♥
Μου αρέσουν τα κρεμαστά της μαμάς σου Αριστέα μου. Μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη.. Σου στέλνω φιλάκι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα είναι και μελωδικά και νοσταλγικά...Μας πάνε πίσω σε παιδικές μας στιγμές ε;!
ΔιαγραφήΦιλάκια Μαρία μου! ♥
Σκέψεις όπως έρχονται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι οι ήχοι σε υπερβολική ένταση είναι, αποκρουστικοί
έως επικίνδυνοι!
Πρέπει να προσέχουμε το volume παιδιά!!
Επίσης σημασία έχει το πότε και που...για παράδειγμα, στην εξοχή ένας κόκορας είναι ανεκτός, κάτω από το μπαλκόνι σου όμως που είναι ο ακάλυπτος, κι ο παππούς που μένει θέλει
να έχει κόκορα, ε δεν είναι!!!
(μου είχε συμβεί παλαιότερα, κατακαλόκαιρο και να μην μπορώ να ανοίξω μπαλκονόπορτα!Πήγα στην αστυνομία κι έκαναν τον σταυρό τους οι αστυνομικοί!!!)
Άντε φεύγω από δω, πάω στην καινούργια (δεν σε προλαβαίνω μάνα μου...Joan!!)
Α όχι και δεν με προλαβαίνεις! Εσύ άργησες :-p
ΔιαγραφήΔεν έχεις άδικο για το volume και τον τόπο! Αλλά που να σε καταλάβω εγώ παιδί της εξοχής ε; Εμένα αυτά μου φαίνονται φυσιολογικά ! Αρκεί να μην ακούω αυτοκίνητα και τους τσιγγάνικους γάμους όταν γίνονται κοντά στο σπίτι μου ( βλέπεις σε κοντινή μου απόσταση έχω τσιγγάνικο καταυλισμό)!
Καλή συνέχεια.... μάνα μου (Joan) !
Παιδί παιδί μη μου το χαλάς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!
αχαχα! Οκ! Με έψησες!
ΔιαγραφήΦιλί!
Γειά, συμμετέχω και εγω στο photo a day. Βάζω και το blog σου στη λίστα. Πες μου αν συμμετέχουν και άλλοι
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ το έχω εγκαταλείψει καθώς με το κινητό ήταν μεγάλο παίδεμα!
ΔιαγραφήΗ me mariα ( τη βρίσκεις κάτω χαμηλά στο μπλογκ μου στα ιστολόγια που διαβάζω ως mytripsonblog) συνεχίζει σχεδόν δύο χρόνια!
Θα σε παρακολουθώ :)))
Φιλιά!