Το θαύμα της θέλησης

Από μικρή θαύμαζα τους δυνατούς ανθρώπους. Όχι αυτούς που τραβούσαν αυτοκίνητα με τα δόντια ή έσκιζαν τηλεφωνικούς καταλόγους λες κι ήταν τσιγαρόχαρτα. Θαύμαζα αυτούς που η φύση δεν τους προίκισε με τίποτα από τα απλά φυσιολογικά που μου έδωσε εμένα κι εσένα. Που τους στέρησε πολλά κι όμως αυτοί όχι απλά βρήκαν το δρόμο τους, μα έκαναν στο τέλος θαυμαστά πράγματα.

Όταν με ρωτούσαν αν έχω πρότυπο και ποιο, εγώ από μικρή έδινα μία και μόνη απάντηση: Έλεν Κέλλερ. Προτού καν ακόμα δω την ταινία με τη ζωή της, πριν αρχίσω να ρουφώ σαν σφουγγάρι οτιδήποτε είχε σχέση με τη ζωή της.
Η ιστορία της σε πολλούς πιθανόν να είναι γνωστή: Όταν ήταν 19 μηνών η γεννημένη στα 1880, Αμερικανίδα (Γερμανίδα στην καταγωγή) Helen Keller πιθανότατα από μηνιγγίτιδα ή οστρακιά, μένει κωφή και τυφλή και κατά συνέπεια άλαλη! Θα γίνει διάσημη αργότερα, αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή.

Φανταστείτε ένα παιδί που μεγαλώνει σε ένα κόσμο σκοτεινό, άχρωμο,άηχο.
Δεν έχει δει ποτέ το πρόσωπο της μητέρας του.
Δεν έχει δει τον ήλιο, δεν γνωρίζει την ομορφιά της άνοιξης και την λάμψη του καλοκαιριού. 
Δεν την έχει νανουρίσει η γλυκιά φωνή της μανούλας. Δεν έχει γαληνέψει με το θρόισμα των φύλλων. Δεν έχει ποτέ μαγευτεί με τα κελαηδήματα των πουλιών. Ποτέ !

Σκεφτείτε μαρτύριο. 
Να διψά και να μην μπορεί να το ζητήσει.
Να πεινά και να μην υπάρχει τρόπος να ικανοποιήσει την πείνα της.
Να είναι βουβή μέσα σε απέραντους σκοτεινούς θαλάμους. 

Μα μέσα σε όλη αυτή την ατυχία ( ; -φτάνει η λέξη για να περιγράψεις ένα δράμα;) να που η ζωή της έχει στείλει μια οικογένεια που έχει περίσσια αγάπη κι ενδιαφέρον. Όταν ήταν στα έξι της, η μητέρα που αγωνιούσε για το σπλάχνο της κι έψαχνε  να βοηθήσει ή έστω να ελπίσει, παίρνοντας θάρρος κι έμπνευση  από μια αφήγηση του Κάρολου Ντίκενς,για την εκπαίδευση ενός άλλου τυφλού και κωφάλαλου παιδιού (μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στα 1886 περίπου, τι ενημέρωση να υπήρχε τότε;) αρχίζει να αναζητά τρόπους. Ο πατέρας θα πάρει τη μικρή Έλεν και θα πάει σε μια άλλη πόλη αναζητώντας ιατρική αρχικά βοήθεια και κατεύθυνση. Εκεί θα του προταθεί μια δασκάλα κωφών, μόλις 20 ετών να αναλάβει το δύσκολο έργο να επικοινωνήσει με το σιωπηλό παιδί. Το όνομα αυτής: Αν Σάλλιβαν.

Για μένα δεν μπορείς να μνημονεύεις τη μία χωρίς να αναφέρεις την άλλη. Οι ζωές τους, συνυφασμένες. Η φιλία τους θα κρατήσει 49 χρόνια. Είναι ο θεόσταλτος άγγελος που θα εισβάλλει στα σκοτάδια της μικρής Έλεν και θα την οδηγήσει στο φως! Κι ας μην το είδε ποτέ της! Της χαρίζει μια κούκλα με το καλώς ήλθες και ταυτόχρονα της γράφει τη λέξη "κ-ο-ύ-κ-λ-α" γράμμα γράμμα μέσα στο χέρι. Θα περάσουν βδομάδες μέχρι να κατανοήσει η μικρή Έλεν πως κάθε πράγμα έχει το όνομά του.Στην αρχή είναι για αυτή ένα παιχνίδι μίμησης.
Αφού παιδέψει τη δασκάλα της πολύ, αφού σπάσει την άλλη κούκλα που θα της δώσει η δασκάλα της από το μπέρδεμα της γιατί χρησιμοποίησε τα ίδια γράμματα (κ-ο-υ-κ-λ-α) η δασκάλα της την πάει στην αντλία νερού για να της διδάξει το νερό κι εκεί θα αρχίσει σιγά σιγά να ανακαλύπτει την επικοινωνία, τη γλώσσα! Πράγματα για μας αυτονόητα και δεδομένα χρειάστηκαν τεράστια υπομονή κι επιμονή από τη δασκάλα Σάλλιβαν και τρομερή θέληση και κουράγιο από τη μικρή Έλεν. Εκείνη τη μέρα που έσπασε την κούκλα κι ένιωσε ότι όλα τα πράγματα είχαν ένα όνομα, ένιωσε πρώτη φορά μεταμέλεια.
Πόσο σημαντικό είναι να νιώθεις μεταμέλεια! Να αναγνωρίζεις ένα λάθος σου! Ακόμα και μέσα στους σιωπηρούς κόσμους υπάρχουν όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα.

Εκείνο το βράδυ σκέφτομαι την ευτυχία της! Σχεδόν τη νιώθω! Κάποιος είχε μπει μέσα της και την είχε τραβήξει έξω! Κάποιος είχε το κουράγιο να πιστέψει σε αυτήν! Και να τη βοηθήσει! Δυνατό αίσθημα και για τις δύο! Προσπαθώ να μπω και στη θέση της δασκάλας. Παρακολουθεί το μικρό κορίτσι , ανέχεται τα καπρίτσια ενός δύσκολου παιδιού- και πώς να μην ήταν εξάλλου; Γιατί το κάνει; Ποια η ανταμοιβή; Αν έχεις διδάξει και βλέπεις έπειτα το πρόσωπο του παιδιού που δίδαξες, αν αγωνιάς μαζί του για κάθε γράμμα, για κάθε συλλαβή κι έπειτα βλέπεις να σχηματίζει τις λέξεις και να μαθαίνει και να μαθαίνει.... πετάς κι εσύ τότε μαζί του....Λάμπει το παιδί , λάμπεις κι εσύ... Και τότε και κούραση και κόποι όλα πάνε περίπατο!
Συγχωρέστε με. Μπήκα ξανά για λίγο στη θέση της δασκάλας.Αν εγώ το ένιωθα με δυσλεξικά παιδιά, αν εγώ το ένιωσα με κάθε παιδί που του δίδαξα προανάγνωση, φανταστείτε αυτή τη δασκάλα! Πόσο ευτυχισμένη θα ήταν σε όλη της τη ζωή! Κι ας αφοσιώθηκε μοναχά σε αυτό το κοριτσόπουλο στη ζωή της κι έμεινε ....δεσποινίς!
Φανταστείτε και τη μικρή Έλεν τώρα! Είχε μάθει να επικοινωνεί. Είχε μάθει ότι τα πάντα έχουν όνομα. Μπορούσε να διαβάζει έπειτα τα πρόσωπα των άλλων με τα χέρια της , το λαιμό τους, τα γράμματα που της έγραφαν μέσα στη χούφτα της!
Κι έγραφε κι αυτή .....'

Η συνέχεια είναι γνωστή: Μαθαίνει τη νοηματική,  το σύστημα τυφλών Μπράιγ,διδάσκεται φιλοσοφία, μαθηματικά, φιλολογία, καλές τέχνες, μαθαίνει όχι μία αλλά πέντε γλώσσες ( αγγλικά ,γερμανικά, γαλλικά, αρχαία ελληνικά και λατινικά) προεδρεύει σε ίδρυμα για τυφλούς για δεκαπέντε χρόνια, γνωρίζεται με  σπουδαίους ανθρώπους των γραμμάτων της εποχής εκείνης. ταξιδεύει σε πολλά μέρη της γης ( και στην πατρίδα μας ήρθε μία και μοναδική φορά μετά την κατοχή για τη δημιουργία του Φάρου Τυφλών) κάνει τόσα πολλά απίστευτα για ένα κορίτσι που ατύχησε τόσο πολύ στο ξεκίνημα της ζωής του!

Σκοπός μου δεν ήταν να κάνω ένα αφιέρωμα ή τη βιογραφία της Κέλλερ. Στο διαδίκτυο αν googlαρεις το λήμμα θα διαβάσεις πολύ περισσότερα και πιο τεκμηριωμένες πληροφορίες, ενώ στο you-tube θα βρεις με το όνομά της ακόμα και βίντεο με την ίδια και τη δασκάλα της. Μπορείς επίσης να βρεις σε συνέχειες την υπέροχη ταινία“The miracle worker”. Υπάρχουν δύο ταινίες, η μία του 1962 κι η άλλη του 2000).

Η περίφημη σκηνή του νερού! 

Είναι η σκηνή (από την ταινία του 1962 ) 

που η μικρή Έλεν αντιλαμβάνεται πως όλα τα πράγματα έχουν ένα όνομα

Σκεφτόμουν όλους εμάς, που έχουμε όλες μας τις αισθήσεις. Που βλέπουμε όλα τα χρώματα, ακούμε όλους τους ήχους, μιλάμε πολύ εύκολα στους άλλους κι ακούμε τι μας λένε.

Πόσο νιώθουμε ευγνωμοσύνη για όλα αυτά; Πόσο τα εκτιμούμε; Αλήθεια πόσο εκμεταλλευόμαστε όλες μας τις δυνατότητες; Πόσο αξιοποιούμε την όρασή μας και την ακοή μας για να κάνουμε όσα περισσότερα μπορούμε; Για να γεμίσουμε γνώση; 

Η Έλεν τα στερήθηκε. Κι όμως έκανε όσα δεν θα κάνουμε εμείς σε μια ολόκληρη ζωή.

Φυσικά δεν εννοώ ότι θα έπρεπε να μάθουμε πέντε γλώσσες και να γυρίσουμε όλο τον κόσμο για να πούμε ότι αξίζουμε! Αλλά ας τη θυμόμαστε πού και πού όταν εύκολα εγκαταλείπουμε χωρίς να προσπαθήσουμε. Ας τη θυμόμαστε πού και πού όταν κοιτάζουμε τον ουρανό ή ένα λουλούδι. Ή όταν ακούμε το όνομά μας.....

Σας εύχομαι ένα υπέροχο βράδυ!

@ριστέα

Η δύναμη της θέλησης παρά τις αντίξοες συνθήκες!

Η Έλεν Κέλλερ είχε γεννηθεί στις 27 Ιουνίου.