Τα χάλια μας!

Αντί για το Photoday της ημέρας που ήταν να βγάλω στον αέρα άλλαξα πλώρη! Έτρωγα κι έπινα μπρος στο ίντερνετ, όπως συνήθως κάνω κατά τις 6,30 το απόγευμα ( το βασικό και τελευταίο γεύμα της ημέρας μου).
Έχω ανοιχτή τη σελίδα του φέις για να ενημερωθώ τι έχασα όλη μέρα στη δουλειά! 
Μια αγαπημένη φίλη από Γερμανία , μαχητική κι από τον πιο μαχητικό Έλληνα, ταγμένη σχεδόν δύο χρόνια στον αγώνα για τη λευτεριά και τον ξεσηκωμό μας, δημοσιεύει άρθρο  και φωτογραφίες για τον Κάρλο Τζουλιάνι ο οποίος σαν σήμερα, αν ζούσε, θα γινόταν 35 χρονών. 
Σήμερα ο Κάρλο θα είχε γενέθλια, αν το 2001 δεν τον είχαν δολοφονήσει στους δρόμους της Γένοβα. Ο Κάρλο σήμερα θα γινόταν 35 χρονών.

Θυμήσου τη Γένοβα - θυμήσου τον Τζουλιάνι - το πλήθος που τρόμαζε τους ισχυρούς και κατέκτησε την πόλη - τα ασφυκτικά γεμάτα με οργή πλοία των Ελλήνων που μάταια κάποιοι προσπαθούσαν να τα σταματήσουν - Την Παρασκευή 20 Ιουλίου το μεσημέρι που ο Carlo Juliani έπεσε νεκρός από σφαίρα στα 23 του θύμα της αστυνομικής βίας, της καταστολής ενός μοναδικού κινήματος. Θυμήσου πως αν ο Κάρλο ζούσε σήμερα θα γινόταν 35 χρονών.

Θα βρισκόταν απέναντι από τον Γκρίλο, τον Μόντι, τον Μπερλουσκόνι και τους καραμπινιέρους τους...

Carlo Guiliani: γράφοντας με αίμα τη σύγχρονη ιστορία

20 Ιουλίου 2001. Ο Carlo Guiliani κειτόταν νεκρός στη πλατεία «Gaetano Alimonda» της Γένοβα. Η σφαίρα του αστυνομικού Mario Placanica ήταν η αιτία που ο τότε 23χρονος Ιταλός έχασε τη ζωή του, διαμαρτυρόμενος με το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης.

Εκείνη την Παρασκευή του 2001, ο Carlo Guiliani βρέθηκε μαζί με χιλιάδες άλλους ανθρώπους απ' όλο τον κόσμο στη Γένοβα για να συμμετάσχει στις διαδηλώσεις κατά των ηγετών της G8. Χιλιάδες όμως ήταν και οι αστυνομικοί που σκοπός τους ήταν να προφυλάξουν την «ομαλή διεξαγωγή» της συνάντησης των ισχυρών του πλανήτη.

Οι διαμαρτυρίες των συγκεντρωμένων εξελίχθηκαν σε βίαιες συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομικών. Η σύγχυση που ακολούθησε ήταν μεγάλη και η δραστηριοποίηση των δυνάμεων καταστολής ακόμη μεγαλύτερη απαντώντας δυναμικά στους διαδηλωτές.

Δακρυγόνα και χημικά απ'τη μια, ρίψη αντικειμένων και πέτρες, απ’ την άλλη.

Σύμφωνα με την εκδοχή της αστυνομίας, σε αυτά τα αντικείμενα περιλαμβανόταν και ένας πυροσβεστήρας, τον οποίο φέρεται να κρατούσε στα χέρια του ο Carlo με σκοπό να τον εκτοξεύσει κατά ενός αστυνομικού οχήματος. Σε αυτό το όχημα ήταν επιβιβασμένος και ο αστυνομικός Mario Placanica που, βλέποντας τον νεαρό να πλησιάζει το αυτοκίνητο, σήκωσε το όπλο του και τον πυροβόλησε στο κεφάλι, αφήνοντάς τον νεκρό.

Αυτό, όμως που ακολούθησε θα μείνει ανεξίτηλο στη μνήμη όλων όσοι παρακολουθούσαν τα γεγονότα είτε από την τηλεόρασή τους είτε ζωντανά. Ενώ ο Carlo ήταν ξαπλωμένος στην άσφαλτο, ο οδηγός του αστυνομικού οχήματος, μετά τον πυροβολισμό, έκανε όπισθεν περνώντας πάνω από το σώμα του νεαρού ακτιβιστή, ξανακινήθηκε προς τα εμπρός περνώντας για δεύτερη φορά από πάνω του και τελικά σταμάτησε λίγα μέτρα πιο κάτω.

Φρίκη και φόβος ήταν τα δύο συναισθήματα που έκαναν όλους όσοι βρίσκονταν στην πλατεία να παγώσουν. Ορισμένοι έτρεξαν να βοηθήσουν τον Carlo, αλλά το αίμα που έρεε στο πρόσωπό του δήλωνε ότι ήταν πια νεκρός. Ο αστυνομικός που πάτησε τη σκανδάλη τέθηκε υπό κράτηση, για να αθωωθεί στη δίκη που ακολούθησε, καθώς ο δικαστής απεφάνθη πως η σφαίρα χτύπησε τον Carlo μετά από εξοστρακισμό.

Όσο για τον οδηγό που πάτησε το κορμί του, το δικαστήριο αποφάσισε ότι δεν μπορεί να ασκηθεί δίωξη εις βάρος του, γιατί ο Carlo Guiliani ήταν ήδη νεκρός όταν πέρασε με το αυτοκίνητο από πάνω του.

Ωστόσο, οι γιατροί που εξέτασαν τη σορό του 23χρονου μετά το θάνατό του, διέγνωσαν ότι η καρδιά του Carlo Giuliani χτυπούσε ακόμα και αφού τον πάτησε το όχημα, κάτι που επιβεβαίωσε και ο ιατροδικαστής Marco Salvi.

Ο ίδιος ιατροδικαστής κατέθεσε σε μια άλλη δίκη διαδηλωτών της Γένοβα ότι η σφαίρα που χτύπησε τον Giuliani κινήθηκε σε ευθεία γραμμή.

Μετά από 8 χρόνια, στις 25 Αυγούστου 2009, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε ότι ο Mario Placanica βρισκόταν σε αυτοάμυνα τη στιγμή που πυροβόλησε, συνεπώς δεν έκανε κατάχρηση εξουσίας χρησιμοποιώντας υπερβολική βία.

Ο Αμερικανός καταδικασμένος σε θάνατο Mumia Abu-Jamal, σχολιάζοντας την υπόθεση, έγραψε λίγο μετά το θάνατο του Giuliani: «Με αυτήν τη βάρβαρη σφαγή, το μήνυμα που μας στέλνουν είναι ότι η αντι-παγκοσμιοποίηση αποτελεί ποινικό αδίκημα. Το προτεταμένο όπλο εμπρός στο πρόσωπο ενός Ιταλού αναρχικού που έχει καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, απεικονίζει την κλιμάκωση των επιχειρήσεων των ενόπλων δυνάμεων του κεφαλαίου».

Το αμερικανικό περιοδικό «Time», είχε σχολιάσει ειρωνικά τη δολοφονία του Carlo Giuliani τον Ιούλιο του 2001, γράφοντας: «Ό,τι σπέρνεις, θερίζεις ». Ο θάνατος του 23χρονου ακτιβιστή πυροδότησε την αγανάκτηση πολλών ανθρώπων ανά τον κόσμο ενώ αποτέλεσε παράλληλα έμπνευση για πολλούς νέους και καλλιτέχνες.

Συνθήματα στους τοίχους υπενθυμίζουν ότι «ο Carlo ζει» ενώ τραγούδια στη μνήμη του από νεανικά πανκ-ροκ και χιπ χοπ συγκροτήματα αποτυπώνουν τον αγώνα ενός ασυμβίβαστου νέου χαράζοντάς τον ανεξίτηλα στη μνήμη μας.

tvxs.gr του Πέτρου Κατσάκου

Και στην αμέσως από κάτω δημοσίευση  της αρχικής μου σελίδας στο Facebook μια δημοσίευση του tsantiri.gr Πες μου τι ζώδιο είσαι, να σου πω τι θα ντυθείς τις απόκριες!

Δηλωτικό της κατάστασης μας ! Δηλωτικό γιατί κοιμόμαστε...Δηλωτικό της ύπνωσης; Της αποχαύνωσης μας; 
Ντρέπομαι!

Ντράπηκα!

Μια φίλη από τη Γερμανία, τόσο μακριά, δεν έχει σταματήσει δυο χρόνια σχεδόν να μάχεται , να αγωνιά, να δημοσιεύει ό,τι άρθρο πέφτει στην αντίληψή της ...να φωνάζει, να βελάζει.....
ξυπνήστε!

Γαλήνη μου! Keep walking! Η επανάσταση αρχίζει από τους λίγους! Ποτέ από τους πολλούς!
Εξάλλου ..θυμάσαι: πολλά κεφάλια -λίγο μυαλό! (Φούλερ)

Τα υπόλοιπα; Τα αφήνω στην κρίση σας!
Ντρέπομαι να παίξω σήμερα ένα σχεδόν χαζό θέμα του Photaday!
@ριστέα