Λήξη 11ου Συμποσίου Ποίησης - Η γιορτή μας & η κλήρωση!

(...)"Έχω για τη ζωή μιαν αντίληψη δραματική και ρομαντική. 

Ο,τι δεν αγγίζει βαθιά την ευαισθησία μου δεν με ενδιαφέρει. 

Όσον αφορά την ποίηση, στην πραγματικότητα καταλαβαίνω πολύ λίγα πράγματα. 

Γι' αυτό συνεχίζω με τις αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας. 

Ίσως απ' αυτά τα φυτά, τη μοναξιά, τη σκληρή ζωή, βγαίνουν 

οι μυστικές, αληθινά βαθιές "Ποιητικές Πραμάτειες"  (...)

Pablo Neruda

Αγαπημένοι φίλοι και φίλες.

Το 11ο Συμπόσιο Ποίησης,
το πιο τρυφερό και συγκινητικό , κατά τα λεγόμενά σας, Συμπόσιο,
φθάνει σήμερα στο τέλος του ταξιδιού του.

Ευχαριστώ ολόθερμα 
όσους στηρίξατε κι αυτό το Συμπόσιο με τις ποιητικές σας δημιουργίες,
αλλά και όσους ξεκλέψατε χρόνο για να μελετήσετε 
και να αξιολογήσετε τόσες πολλές συμμετοχές.

Καταλαβαίνω πόσο επίπονη διαδικασία είναι η αξιολόγηση
των ποιημάτων κάθε φορά, 
ελπίζω κι εύχομαι όμως να μην στερεί κάτι στην απόλαυση
που ήταν κι από τη γέννησή του ο πρωταρχικός μου σκοπός!



Η υποχρεωτική λέξη 
παιδί (ή παιδικός)
έκανε
30 δημιουργούς να μας δώσουν 
30 εξαιρετικές συμμετοχές
ενώ 43 φίλοι του μπλογκ 
έδωσαν και πάλι το παρόν τους στη βαθμολόγηση.

Κυρίες και Κύριοι

Μεγάλη Νικήτρια του 11ου Συμποσίου είναι
η Μαρία Κανελλάκη,
με το Ποίημα στη θέση 13
(που καθόλου γρουσούζικη δεν αποδείχθηκε!)

1997-2015
που συγκέντρωσε 26 βαθμούς.

Θερμά συγχαρητήρια στη Μαρία μας,
για το σαρκαστικό κατηγορώ της στο άθλιο σύστημα των εξετάσεων
που εξοντώνει τα παιδιά μας,
μα και το σπαρακτικό λυγμό της συνάμα
για όλα τα παιδιά που "έφυγαν" από την αγωνία και το άγχος τους...

Πάμε να το θυμηθούμε...

Photo: Anna Padchenko

13.1997 – 2015

Ήταν να πάει λέει το παιδί στις πανελλαδικές,

[άριστος θηρευτής παρεμπιπτόντως]

καμάκωνε σαν τον Άη-Γιώργη [μεγάλ' η χάρη του]

δράκοντες εξεταστικούς  

με εικοσάρια και επαίνους.

Αφού σου λέει,

απ' τη θερμοκοιτίδα του μαιευτηρίου

τσιφ στο εκ-παιδευτήριο με το κίτρινο σχολικό

γιατί άμα δεν τα μάθεις από μωρά κολύμπι,

μετά σου πνίγονται.

Ναι αμέ!

Σαράντισε που λες το πρόωρο

αγκού και ιδιαίτερα [πενήντα η ώρα παρεμπιπτόντως]

και ρευόταν βρεφική αριθμητική

και φαρίν λακτέ με αστρολάβους

«Μία για τη μαμά!»

και ρυζάλευρα με αζιμούθια

«Και μία για το μπαμπά!»

Στις νουτρίτσιες - 5 φρούτα / σούπερ δυναμωτικές

είχε ήδη γνωμοδοτηθεί:

*τι φρούτο θα γίνει

*τι ομάδα θα είναι

*πού θα κάνει μεταπτυχιακό

*πού θα κάνει διδακτορικό

*πού θα μείνει

*πού θα εργαστεί

*με ποια θα συνάψει σχέση

*πότε θα παντρευτεί

*πόσα παιδιά θα κάνει

*πότε θα χωρίσει

*πότε θα αποδημήσει

Όλα και παραόλα σου λέω!

Κι ήρθε η αποφράς μέρα των εξετάσεων που λες Φεβρωνία μου

και το ζαβό δε σηκώθηκε

όλως αιφνιδίως

«Σήκω για τη μαμά πουλάκι μου!»

«Το βηματοδότη του μπαμπά δε τον σκέφτεσαι;»

 Είδαν κι έπαθαν οι Χριστιανοί

να τον ξεκρεμάσουν απ' το πολύφωτο

[έλεγκαντ με ματ συρματόσχοινο και λεντ φθορίου παρεμπιπτόντως]

Περιστρεφόμενος στο κενό

σαν το κρεμαστό παιχνίδι που είχε στην κούνια του μωρό

κουρντισμένος στη μελωδία:

«γύρω-γύρω όλοι ♪ ♫ ♪ στη μέση ο Μανώλης»

στη διαπασών το είχε βάλει το σκασμένο

κι έφερνε γύρους στο ταβάνι

με τη γλώσσα του να κρέμεται

[που παρεμπιπτόντως ποτέ δεν είχε βγάλει γλώσσα αυτό το παιδί]

και τα παιδικά του αεροπλανάκια

«που μείναν α-α-αταξίδευτα»

χέρια-πόδια στο κενό

κι όλοι ψάχνουν το γιατί

να κλωτσήσει το σκαμνί;

αιφνιδίως και αναιτίως!

Κλώτσησε την τύχη του το χαζό!

Λαμπρός επιστήμων θα γινόταν.

Απαρεγκλίτως.

Δεκαοκτάχρονος μαθητής σε γειτονιά της Νέας Σμύρνης έκανε διπλή απόπειρα αυτοκτονίας επειδή δεν έγραψε καλά στις πανελλαδικές εξετάσεις στις 5 Ιουλίου 2010.27 Ιανουαρίου 2010, 18χρονος μαθητής των εκπαιδευτηρίων Μάνεση στο Νέο Ηράκλειο, βούτηξε στο κενό από μπαλκόνι τρίτου ορόφου, έξω από τη σχολική αίθουσα.Δευτέρα, 4 Ιουνίου 2012 δεκαοκτάχρονη αυτοκτόνησε στη Νέα Ερυθραία.28 Μαΐου 2014, δεκαοκτάχρονος μαθητής στα Γιαννιτσά Πέλλας  ανέβηκε σε μία πολυκατοικία και βούτηξε στο κενό δίνοντας τέλος στη ζωή του, πριν από την γραπτή εξέταση του πρώτου μαθήματος των Πανελλαδικών εξετάσεων.Τρίτη, 10 Ιουνίου 2014 δεκαοκτάχρονη μαθήτρια έκανε απόπειρα αυτοκτονίας στο Ηράκλειο Κρήτης μέσα στις σχολικές τουαλέτες κατά τη διάρκεια της πανελλαδικής εξέτασης.Πηγή: thepressproject

Ας γίνουν οι υπόλοιπες συστάσεις

Κι αυτή τη φορά θα δείτε μαζί με τις συστάσεις 

και τους στίχους που αγάπησα περισσότερο, από το κάθε ποίημα.

Συμμετοχές από 1-9 τις βρίσκουμε ► εδώ

1.Ο χορός, Δημήτρης Ασλάνογλου, (18)
Τα μάτια σου τα παιδικά, έσταζαν στη ψυχή μου

2.Έφυγες,Makis Del, (13)
Η ζωή, πίστεψε με, δεν είναι μοναχά μια μάχη, άλλα ένας πόλεμος

3.χαϊκού, Ariadni St., (10)

Άνοιξη ήρθε 

σα χεράκι παιδικό
που απλώνεται

4.Μα είσαι παιδί..,Katerina Verigka, (7)

Είμαι παιδί, δεν σημαίνει πως δεν καταλαβαίνω.

Είμαι απλώς ένας άνθρωπος σε μικροσκοπική συσκευασία,
με τεράστιες αποσκευές που θα γεμίσουν σιγά σιγά..

5.Στο παιδί μου, ANNA Flo, (11)

Σε σας κληροδοτήσαμε βαρύ κι ασήκωτο φορτίο

τον κόσμο αυτό ν'αλλάξετε.
Γι αυτό, γκρεμίστε τον συθέμελα 

6.Το χαμόγελο της αθωότητας, Τάσος Γ. Κάβουρας, (7)

Πες του στις καρδιές δεν υπάρχουν συρματοπλέγματα

7.Στο λαβύρινθο μιας μπούκλας, Mary Pertax, (25)

Πόση μα πόση δύναμη παλεύω να σου δώσω,
και άλλη τόση δύναμη δίνεις εσύ, σε μένα.

8.Η δική μου πλατεία! ino, skiathos, (9)

Κι αν τώρα πια δεν παίζω πλέον στην πλατεία

τα βράδια του καλοκαιριού
εκεί αναπολώ την παιδική μου ευτυχία!

9.Με λεν Ευτυχία, Ανέσπερη, (14)

Υπάρχω και είμαι εδώ!

Με λεν Ευτυχία και κατοικώ στα όνειρά σου

στα μάτια κατοικώ μικρών παιδιών και στο χαμόγελό τους
στα δάση κατοικώ και στα ψηλά βουνά!

Συμμετοχές από 10-20 τις βρίσκουμε ► εδώ

10.Απολογία..., Μαρίνα (to e - periodiko mas official), (12)

Παιδί μου, ήλιε μου κι αυγερινέ μου

κάτσε κοντά μου λίγο και πες μου,

πώς θα μπορέσεις να με σχωρέσεις

για τον κόσμο που 'φτιαξα, για να παλέψεις;...

11. Ένα πάνινο αρκουδάκι, ποιώ - ελένη, (22)

Στις απαρχές της ζωής ξεφτισμένο παιχνίδι

Που κοιμάται παγωμένο στα σύνορα

Μάρτυρας σου ένα πάνινο αρκουδάκι

Με λασπωμένο το κρύο του πέλμα

12.Παιδί μου..., BUTTERFLY, (8)

Ντρέπομαι...

Παιδί μου!

Δείξε επιείκεια στο γονιό σου

και συγχώρα με!

Δεν ξέρω... δεν μπορώ...

λιγότερο Άνθρωπος να γίνω...

13. 1997 – 2015, Maria Kanellaki  (26)

(Πιστέψτε με, δεν μπορώ να επιλέξω απόσπασμα!

Ολόκληρο καίει... σαν καυτή πατάτα!)

14.Ανοιξιάτικο πέρασμα. Μαρία Νικολάου, (4)

Θαμπωμένο από τα κάλλη και τις θύμησες.

προσπαθεί να καταλάβει τι είναι αυτό,

το κίτρινο το πρώτο χρώμα της ζωής,

αυτό που αλλάζει τα πάντα στην γη,

15.Εσύ, Σμαραγδένια Ρούλα, (16)

Σκύψε και δες μέσα βαθιά

στην άκρη της καρδιάς σου

και δώσε απ το περίσσευμα 

και εσύ της ανθρωπιάς σου.

16.Στο πεζούλι,Stella Papoutsaki, (11)

«΄Ολα αυτά τα χρόνια, γεράσαμε μαζί

στο ίδιο το πεζούλι δίπλα-δίπλα

εσύ να περιμένεις πότε θα φανώ

κι εγώ να περιμένω

πότε θα γύριζες να με κοιτάξεις∙

με λένε Ευτυχία».

17. Όρκος παιδικός, Woman in Blogs, (8)

γιατί είναι η αγάπη γιατρικό

ένα χέρι δυνατό

τις πληγές φροντίζει

να μην πέσεις σε στηρίζει

18.Παιδικός χορός, Vasiliki Dragouni, (12)

Είναι καλοκαίρι

και είμαστε παιδιά πάλι

παίζουμε κρυφτό και κυνηγητό

αναζητώντας ουράνια τόξα.

19.Οι ακτές των παιδιών, Γλαύκη, (7)

σφυρίζοντας ο θάνατος ξανά μανιασμένα

ξεβράζει μ’ ορμή τις παιδικές ανίδεες ψυχές

20.Π, marilenaspotofart, (7)

Έσκουζε ο τοίχος σαν σφαχτάρι, δεν μ΄ ένοιαζε,

στρίμωχνα μέσα μου τα θρύμματα κι όσα δεν χώραγαν,

τα έβαζα στην κούνια, τα κοίμιζα, μεγάλωνα αυταπάτες,

Συμμετοχές από 21-30 τις βρίσκουμε ► εδώ

21.Η κούκλα, me (maria) , (11)

Πόνος ανείπωτος, βαρύς, σαν κάποιος να υποφέρει.

Κούκλα που έμεινε ορφανή, για ένα παιδί σπαράζει.

22.Παίξαμε μαζί σου λέω, Mia Petra, (16)

έχω τώρα πόσην ώρα που στα χρόνια ταξιδεύω

κι όπως λένε όσοι ξέρουν, ένα φως με τριγυρνά

το παιδί που πήγε όμως, εδώ γύρω δεν το βλέπω

μάλλον θα 'μαι Εγώ εκείνο που στ' αστέρια κολυμπά..

23. Ξουτ κακό σκοτάδι ,Christina Andromeda, (4)

Κι εκεί που η νύχτα γλυκά με τη χαραυγή θα σμίγει,

εκεί θα είναι η δική σου μαγική στιγμή.

Λίγο πριν ο ήλιος ανατείλει,

εσύ θα έχεις ξαναγεννηθεί.

24.Να βρεις στον ήλιο μοίρα..., Knakalos Kafyatis (orthakofta), (10)
Μικρό παιδί της φρίκης,
ποιος έκανε
τον κόσμο σου πυρακτωμένο μολύβι,
το είναι σου μπαρούτι
και την ψυχούλα σου
σπασμένο γυαλί ;

25.Φύλαγμα, Lysippe, (13)

Κείτομαι

κυρτωμένος δείκτης, 

με την άκρη του

αβυσσαλέο κεντρί

- αιώνιος φρουρός, 

φυλάττει το παιδί που έχω μες στα σωθικά μου

απ' των ετών το δηλητήριο που στάζει.

26.Το παιδί μέσα σου,Πέτρος Κ, (4)

Η αγάπη είναι το κλειδί

που ξεκλειδώνει ουρανούς

μη το ξεχνάς.

27.Το στερνό αντίο της κυρά Στέλλας,Stylianos Paschalidis, (3)

Πόσο καρτερούσε  το μοναχογιό να ΄ρθει απ΄ τα ξένα,

να της ζεστάνει την καρδιά με μια αγκαλιά,

με μια γλυκιά κουβέντα!

28.Αν γλιτώσει… Μαζεστίξ, (20)

Κι απ’το τρανζίστορ ν’αντηχεί

του Παύλου η γάργαρη φωνή:

«γιατί αν γλιτώσει το παιδί,

            υπάρχει ελπίδα»!

29.Στο φόντο πάντα ένα παιδί, Η blogger της διπλανής πόρτας.(8)
Γιατί ο άνθρωπος ξεχνά πως από μάτια παιδικά 
τον κόσμο πρώτη φορά είχε αντικρίσει.

30.Ηλιαχτίδα, katerina koko (8)

Ένα παιδί είναι Ζωή

πώς να ξεχωρίσω την ανατολή ή τη δύση  

στα μάτια ενός παιδιού, δικό μου ή του κόσμου

αφού όλα βρίσκονται εκεί, ανάμεσα στην αγάπη!

Καλωσορίζω στο Συμπόσιο μας τη Stella Papoutsaki, 
φίλη που αγαπάει την ποίηση και μας σύστησε 
η αγαπητή μας Κλαυδία.

Όλοι είναι νικητές άσχετα από βαθμούς.
Και δικαιούνται ένα βραβείο!

Για όλους όσοι διάβασαν/ψήφισαν (πλην της νικήτριας)

ακολούθησε κλήρωση αμέσως μετά τη λήξη, για μια δημιουργία μου. 

Με τη σειρά που ψήφισαν και τους κατέγραψα, έχουμε:

1.Ariadni St.
2.Euzonas
3.Katerina Verigka
4.ANNA Flo
5.Woman in Blogs
6.skouliki
7.Stella Papoutsaki
8.Mary Pertax
9.syros2js
10.Πέτρος Κ.
11.me (maria)
12.Funky Monkey
13.Lysippe
14.giwta ar
15.Αρτίστα του βωβού...
16.ino skiathos
17.Μαρία Έλενα
~Maria Kanellaki
18.marilenaspotofart
19.Τάσος Γ. Κάβουρας
20.Makis Del
21.Ανέσπερη
22.Κλαυδία
23.DIMITRIOS ASLANOGLOU
24.Κική Κωνσταντίνου
25.Μαρία Νικολάου
26.Σμαραγδένια Ρούλα
27.Γλαύκη
28.Christina Andromeda
29.paloma
30.Natasha N
31.Maria Fe
32.to e - periodiko mas official
33.BUTTERFLY
34.katerina koko
35.Σοφία ΜΒ
36.Μαζεστίξ
37.Mia Petra
38.Ρένα Χριστοδούλου
39.Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου
40.Η blogger της διπλανής πόρτας
41.Stylianos Paschalidis
42.Katia Markouizou

Στο 13 (πάλι το 13!) βρίσκεται η Lysippe

Πάντα καλότυχη να είναι, εσείς πάντα καλά, 

και το επόμενο Συμπόσιο θα είναι, καλώς εχόντων των πραγμάτων

αρχές καλοκαιριού.

Σας ευχαριστώ,

σας γλυκοφιλώ

...και σιγά σιγά θα επανέλθω (θέλω να πιστεύω!)

@ριστέα

(Την αγάπη σας και τη σκέψη σας στην αγαπημένη μας Ελένη 

που περνάει αυτόν τον καιρό δύσκολες στιγμές

και λογικά θα απέχει για αρκετό καιρό από την παρέα μας)

◙

Είδες χτες στις Μέρες Άνοιξης, που τρέχουν ως το τέλος του μήνα
τη λουλουδάτη αιτία της Σμαραγδένια μας ;
◙

Συμπληρωματική κατάθεση (2:48 μμ)

Δεν κρατιέμαι η έρμη!
Ήρθε πατέρας σήμερα (στο λύκειο μας) να παραλάβει το καρτελάκι για τις 
πανελλήνιες εξετάσεις του υιού του κι ανάμεσα σ' άλλα 
(με θράσος θα πω) ξεστόμισε:
"το καλό που του θέλω να περάσει! 
Μου χρωστάει!"

Ποιος είδε τον θεό και δεν τον φοβήθηκε!
Τούρκος η @ριστούλα! (Τι; Με έχετε για καλό παιδί;)
Ξεσπάθωσα! Του τα έσουρα ένα χεράκι.... άδικος κόπος!
Στου κουφού την πόρτα μόνο ένα θαύμα να περιμένεις για να σου ανοίξει!
Δόλια παιδιά μας τι τραβάτε!!!