" Εκεί αναπολώ την παιδική μου ευτυχία..." ( Φιλοξενία)

Η δική μου πλατεία!

Όταν ήμαστε παιδιά, στον ήλιο του καλοκαιριού
αναζητούσαμε την ευτυχία, τρώγοντας χωνάκι παγωτό
στη μικρή πλατεία.
Και στης βραδιάς τη σιγαλιά ξέγνοιαστα παίζοντας,
βρίσκαμε την ευτυχία με φίλους στην πλατεία.

Με καρδιά ζεστή, χαρά αληθινή, φιλία πραγματική
κάθε καλοκαίρι μας κρατούσε μια ζωή.

Τώρα που δεν είμαστε παιδιά και φύγαμε απ’ την πλατεία
παράξενα ο χρόνος έχει στενέψει…
Την ψυχή μας την αγνή, τη ματιά την καθαρή
ό,τι πολύτιμο είχαμε, ύπουλα μάς έχει κλέψει…

Κι αν τώρα πια δεν παίζω πλέον στην πλατεία
τα βράδια του καλοκαιριού
εκεί αναπολώ την παιδική μου ευτυχία!

Ινώ, Σκιάθος



Πόσες φορές δεν έχουμε αναπολήσει την ευτυχία μας
στις αλάνες ή στις πλατείες του χωριού;
Άλλη μία συμμετοχή του Συμποσίου
από την άστεγη Ινώ μας.
που έδωσε τη δική της οπτική 
στη λέξη παιδί και την ευχαριστώ πολύ
που είναι πάντα εδώ, κομμάτι κι αυτή του Συμποσίου
από τότε που οι δρόμοι μας συναπαντήθηκαν!

Ένεκα Μ. Εβδομάδας τα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά
έως και το Μ. Σάββατο.



Μέχρι και το Μ.Σάββατο μπορείτε να χαρίζετε 
Μέρες της Άνοιξης
στο δρώμενο μας.
Δευτέρα του Πάσχα θα έχουμε την κλήρωση !

Περάσατε χτες από τη Μαριλένα, στο marilenaspotofart 
που μας έχει μια ακόμα συμμετοχή
Διαβάτη δεν υπάρχει δρόμος, Αντόνιο Ματσάδο


Σας γλυκοφιλώ
@ριστέα