Τα μάτια σου τα παιδικά, έσταζαν στη ψυχή μου... ( Δημήτρης Ασλάνογλου)

Ο χορός

Βρέθηκα με την σκέψη μου, σ' απόμερη καλύβα

Να σου χαϊδεύω τα μαλλιά, να σε κοιτώ στο στόμα

Ήταν οι τοίχοι της χλωμοί, πέτρινο στο κρεβάτι στρώμα

Στο πάτωμα λασπόνερα κ' υγρ' η οροφή απ' το Λίβα

Ξάφνου οι τοίχοι έλαμψαν, πολύχρωμοι γεννήκαν

Νερά απ' τα πατώματα, βαθειά στη γη χωθήκαν

Φως χρυσαφί ανάβλυζε, σε κάθε παραθύρι

στέγνωσαν όλα γύρω μας, τυλίχτηκαν στ' ασήμι.

Μ' ένα χαμόγελο ζεστό, τύλιξες τη ματιά μου

Τα χέρια μου αστράψανε, γέμισανε με χρώμα

Χρώμα ξανθό απ΄τα μαλλιά, που απλώνονταν στο στρώμα

Φωτίζοντάς με τρυφερά, στην άτονη καρδιά μου

Μια μουσική αγγελική, πλημμύρισε το χώρο

Ολόλευκο ένα φόρεμα, σε στόλισε ψυχή μου

Σηκώθηκες απλώνοντας, τα χέρια σου με στόμφο

Ν' αγγίξεις θέλησες με μιας, τ' αμήχανο κορμί μου

Μ' αγκάλιασες κι ανθίσανε, λουλούδια στη σκιά μου

Αρώματα με τύλιξαν, απ΄του φιλιού σου τη μαγεία

Σαν το μετάξι κύλησε, η ανάσα στο κορμί μου

λέξεις από τα χείλη μου, ντύσαν την άγια μελωδία

Τα βήματά σου απαλά, στου τραγουδιού τους τόνους

Παρέσυραν μεθυστικά, τ' αμέριμνο κορμί μου.

Το γέλιο σου με μάγευε, μου σκέπαζε τους πόνους

Τα μάτια σου τα παιδικά, έσταζαν στη ψυχή μου

Ξάφνου κουράστηκες πολύ, τα μάτια χαμηλώσαν

Αφήνοντας τα χέρια μου, έγειρες στο κρεβάτι

Κοιμήθηκες απότομα, όλα γύρω βουρκώσαν

Ερήμωσε στη σιγαλιά, το φωτεινό μας το παλάτι

Η ελπίδα να σε βρω ξανά, στα φύλλα της καρδιάς μου

Μέσ' απ' τ' ονείρου τα πλαστά κι αιθέρια μονοπάτια

Πνοή χαρίζει κι άνεμο, στα λιγοστά κατάρτια

Να σηκωθούνε τα πανιά και να βρεθείς κοντά μου

Δ.Λ.Α.



Με μεγάλη συγκίνηση φιλοξενώ σήμερα τον καπετάνιο και ποιητή μας
Δημήτρη Ασλάνογλου
που άγγιξε πολλές χορδές και διακρίθηκε σε υψηλή θέση,
στο 11ο Συμπόσιο μας.

Το ποίημα είναι αφιερωμένο στη μικρή του κορούλα,
που "έφυγε" πολύ νωρίς κι άδικα από την αγκαλιά του...
Η φωτογραφία επιλέχτηκε από μένα, από το διαδίκτυο,
όταν διάβασα το ποίημα του και ήξερα που ήταν αφιερωμένο...

Δημήτρη μου,
σε ευχαριστώ

♥

Σας καλημερίζω 
και σας εύχομαι 
Καλή Μεγαλοβδομάδα!

@ριστέα

Μέχρι και το τέλος της βδομάδας συνεχίζονται οι 
Μέρες Άνοιξης.
Προλαβαίνεις κι εσύ να πάρεις μέρος!
Με ποίημα, με πεζό, με εικόνες, με ανοιξιάτικες δημιουργίες!

Διαβάστε σήμερα
Διαβάτη δεν υπάρχει δρόμος, Αντόνιο Ματσάδο, 
από τη Μαριλένα, στο marilenaspotofart