Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Αν είσαι ερωτευμένος....

Ο γιος του Τζον Στάινμπεκ, ο Τομ, ήταν έφηβος όταν γεμάτος ταραχή έγραψε ένα γράμμα στον πατέρα του για τα βάσανα της αγάπης: είχε ερωτευτεί ένα κορίτσι από το σχολείο, τη Σούζαν, και δεν ήξερε τι να κάνει. Ο Στάινμπεκ απάντησε με ένα γράμμα που θα καθησύχαζε μεγάλους και μικρούς.
Νέα Υόρκη
10 Νοεμβρίου 1958
Αγαπητέ μου Τομ:
Πήραμε το γράμμα σου σήμερα το πρωί. Θα σου απαντήσω από τη δική μου πλευρά και φυσικά η Ελέιν θα σου απαντήσει από τη δική της.
Πρώτον– αν είσαι ερωτευμένος – πρόκειται για κάτι καλό – είναι το καλύτερο πράγμα που μπορεί να συμβεί σε κάποιον. Μην αφήσεις κανέναν να το υποβιβάσει ή να το αντιμετωπίσει επιπόλαια.
Δεύτερον – υπάρχουν πολλά είδη αγάπης. Υπάρχει ένα εγωιστικό, μικροπρεπές, εγωκεντρικό, αρπαχτικό πράγμα που χρησιμοποιεί την αγάπη για επιβεβαίωση. Αυτό είναι το άσχημο και χωλό είδος. Το άλλο προκαλεί το ξεχείλισμα όλων των θετικών που υπάρχουν μέσα σου – της ευγένειας και της λεπτότητας και του σεβασμού – όχι μόνο από την άποψη των καλών τρόπων αλλά του σεβασμού που αναγνωρίζει κάποιον άλλον άνθρωπο ως μοναδικό και πολύτιμο. Το πρώτο είδος μπορεί να σε αρρωστήσει και να σε κάνει αδύναμο και μικρό και το δεύτερο μπορεί να απελευθερώσει τη δύναμή σου, το θάρρος και την καλοσύνη, ακόμα και σοφία που δεν ήξερες ότι διέθετες.
Λες ότι δεν πρόκειται για απλό ενθουσιασμό. Αν το νιώθεις έτσι – τότε φυσικά δεν πρόκειται για απλό ενθουσιασμό.
Αλλά δε νομίζω ότι με ρωτάς τι είναι αυτό που νιώθεις. Αυτό το ξέρεις καλύτερα από οποιονδήποτε. Αυτό που ζητάς από μένα είναι να σε βοηθήσω στο τι να κάνεις μ’ αυτό το συναίσθημα– και αυτό μπορώ να σου το πω.
Αρχικά να το τιμήσεις και να είσαι πολύ ευτυχισμένος και ευγνώμων.
Το αντικείμενο της αγάπης είναι το πιο υπέροχο πράγμα. Προσπάθησε να φανείς αντάξιος.
Αν αγαπάς κάποιον – δεν είναι κακό να το παραδέχεσαι – μόνο πρέπει να θυμάσαι ότι μερικοί άνθρωποι είναι πολύ ντροπαλοί και μερικές φορές πρέπει να λαμβάνεις αυτό το χαρακτηριστικό υπόψη.
Τα κορίτσια μπορούν να διαισθάνονται ό,τι νιώθεις, αλλά συνήθως θέλουν και να το ακούν.
Μερικές φορές, για διάφορους λόγους, τα αισθήματα δεν είναι αμοιβαία – αυτό δεν κάνει την αγάπη σου λιγότερο πολύτιμη.
Τέλος, ξέρω τι νιώθεις επειδή νιώθω το ίδιο και είμαι ευτυχισμένος που το νιώθεις κι εσύ.
Θα χαρούμε να γνωρίσουμε τη Σούζαν. Είναι απόλυτα ευπρόσδεκτη. Αλλά τις προετοιμασίες θα τις κάνει η Ελέιν γιατί αυτά είναι στη δική της δικαιοδοσία και θα τις κάνει με μεγάλη χαρά. Κι αυτή ξέρει από αγάπη και ίσως μπορεί να σε βοηθήσει περισσότερο από εμένα.
Και μην ανησυχείς για την απόρριψη. Όταν είναι σωστό, πετυχαίνει – το σημαντικό είναι να μη βιάζεσαι. Τίποτα καλό δε χάνεται.
Με αγάπη,
Ο μπαμπάς

πηγή : lifo.gr


Τζον Έρνστ Στάινμπεκ (1902-1968) ήταν αμερικανός συγγραφέας. Έγραψε το βραβευμένο με Βραβείο Πούλιτζερ  μυθιστόρημα Τα Σταφύλια της Οργής (1939) και τη νουβέλα Άνθρωποι και Ποντίκια (1937). Συνέγραψε συνολικά είκοσι επτά βιβλία, τα οποία περιλαμβάνουν 16 μυθιστορήματα, έξι πραγματικές ιστορίες και πέντε συλλογές διηγημάτων. Το 1962 ο Στάινμπεκ τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Όχι άλλοι βιασμοί!



Απλή γραμματική:
"Βιάζω" ενεργητική.
"Βιάζομαι" παθητική.
Μη βιάζεσαι λοιπόν!
"Βιάζεις " το χρόνο σου! 

"Βιάζεις" τη μέρα σου!
"Βιάζεις" τη Ζωή σου !

Όχι άλλοι "βιασμοί"
Απόλαυσε!

Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

Να μη μείνει λέξη....

Εκεί που σκάει το κύμα 
θα χαράξω όλα όσα νιώθω!
θα περιμένω μέχρι να βγει ο αφρός, 
αφηνιασμένος 
να τα σβήσει!
Αχόρταγα να τα ρουφήξει πίσω στο βυθό ...
Να μην μείνει λέξη που να πονάει...
Μετά θα γυρίσω και θα ξαπλώσω.
Ευχόμενη να ονειρευτώ μια παραλία
χωρίς κύματα!

@iris

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Τo κλειδί είναι στην απόλαυση





Η ζωή κυλάει 
σαν άμμος μέσα από τα χέρια μας......
Για αυτό απόλαυσε κάθε στιγμή, 
είτε δημιουργείς, είτε εργάζεσαι, είτε τεμπελιάζεις .....
Το κλειδί είναι στην απόλαυση!


@iris

Παραμορφωμένη πραγματικότητα


Είναι σαν να χρησιμοποιείς διαρκώς κυάλια
για να παρατηρείς το περιβάλλον σου!
Νομίζεις ότι όλα είναι κοντά σου ...
ότι μπορείς να απλώσεις τα χέρια σου και να αγγίξεις τα πάντα!
Τι κρίμα....μόνο έτσι δεν έχουν τα πράγματα!

@iris

Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Ξεκούραση!


Απόλαυσε τη χαλάρωση 
και την ηρεμία του "δεν κάνω τίποτα" 
όσο και τις δημιουργικές σου στιγμές!
Μην νιώθεις τύψεις ....
έλα απλώσου σ' ένα κρεβάτι και άδειασε το κεφαλάκι σου
από τις καθημερινές σκοτούρες!
Έχει ο θεός! Από Δευτέρα βλέπουμε!

@iris

Το μήνυμα

Θα έγραφα σε ένα χαρτάκι πόσο σε αγαπάω ζωή,
θα το έκλεινα ερμητικά στο γυάλινο μπουκάλι
και θα έστελνα στους ωκεανούς μακριά το μήνυμα:
Η ζωή είναι όμορφη ! Λατρέψτε την !



@iris

Ίδιο τοπίο ...απλά, άλλη μέρα !

Ίδιο τοπίο, άλλη μέρα!

Δεν είσαι κάθε μέρα το ίδιο .....
Χθες γελούσες...
Σήμερα είχες νεύρα !
Αύριο μπορεί να πλήττεις.
Την παράλλη μελαγχολείς.
Και υπάρχουν μέρες που κλαις!
Αυτό που δεν αλλάζει είσαι Εσύ!
Ίδιο τοπίο ...απλά, άλλη μέρα !

@iris

Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

Το κλειδί της καρδιάς μου

Είμαι πολύ κλειστή
κι ας απαντώ ευθέως και με ειλικρίνεια σε ερωτήσεις!
Ίσως με θεωρήσεις κοινωνική και ευχάριστη!
Όχι δεν είμαι!
Ευγενική, ναι!
Πρέπει να με κερδίσεις !
Δύσκολα !
Μετά όμως ...
Αν ανοίξει η πύλη....
Ο κήπος είναι ολάνθιστος
και είναι για σένα,
να τον χαρείς!
Απλά ...
Σεβάσου τον!

@iris

Πλήξη


Αν τη νιώθεις τακτικά
να ανησυχήσεις!
Να φοβηθείς θα έπρεπε!
Η ζωή είναι γεμάτη προκλήσεις,
ενδιαφέροντα, χρώματα, αρώματα, ήχους
και εσύ απέναντι σε όλα αυτά
βαριέσαι;
Ψάξε βαθύτερα τα αίτια!
Αν εσύ πλήττεις με σένα
γιατί να μην σε βαρεθώ εγώ;


@iris

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Πλήξη είναι, να σε βαραίνει η ανία του κόσμου, η στεναχώρια του να ζεις,
η κούραση του να έχεις ζήσει.
Αυτός που βρίσκεται στο έλεος της πλήξης είναι καταδικασμένος σ ένα κελί δίχως όρια.
Φερνάντο Πεσσόα, ο εθνικός συγγραφέας της Πορτογαλίας


Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

Μάθε να βλέπεις τα καλά πίσω από ένα κακό!

Για όσους γκρινιάζουν για το βροχερό καιρό.

Δε θα μιλήσω για ουράνια τόξα και γνωστές σαχλίτσες!
Απλά....
Νομίζω ότι όλα είναι μέσα στο παιχνίδι!
Μάθε να βλέπεις τα καλά πίσω από ένα κακό!
Δε χάθηκε ο κόσμος για λίγο νεράκι , μια δροσούλα, λίγη συννεφιά!
Αν δεν μπορείς να αντέξεις αυτά καλέ μου
πώς, πες μου αλήθεια,πώς θα αντέξεις
τις πραγματικές δυσκολίες της ζωής;
Πριν γκρινιάξεις την επόμενη φορά
ότι "δεν την παλεύεις"- για οτιδήποτε-σκέψου
ότι κάποιος μπορεί να παλεύει για τη ζωή του!
Ευχαριστώ που με διάβασες!

@iris

Τρίτη 22 Μαΐου 2012

Άσχετο........


" Άσχετο, αλλά ποτέ μου δεν αγάπησα τους θριαμβευτές.
Τους τροπαιούχους.
Πάντα με φοβίζει το ποδοβολητό των καβαλάρηδων.
Αγάπησα τους μοναχικούς.Τους ορειβάτες.Τους κουρασμένους παλιάτσους.
Αγάπησα αυτούς που έχουν ένα στυφό χαμόγελο και ψάχνουν ένα στυφό χαμόγελο
και ψάχνουν ένα ανθισμένο κλαδί,για να ενωθούν ξανά με τη ζωή.
Αυτούς που,όταν γλιστρήσουν στη λακκούβα με τα λασπόνερα ,
γελάνε με το χάλι των ποδιών τους.
Καθόλου δε λυπάμαι που με πέταξε έξω από τη δεξίωση ο πορτιέρης,
γιατί δε φορούσα το κατάλληλο ένδυμα.
Λυπάμαι μόνο που σπατάλησα πολύτιμο χρόνο,ψάχνοντας τις λάθος
διευθύνσεις,που μου είχαν χώσει στο χέρι διάφοροι επιτήδειοι.
Λυπάμαι μόνο που δεν μπορώ να φοράω κατάσαρκα το βλέμμα των ανθρώπων"


Αλκυόνη Παπαδάκη



Από τη ΒΑΡΚΑΡΙΣΣΑ ΤΗΣ ΧΙΜΑΙΡΑΣ



Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

Τον εαυτό του παιδί

Τον εαυτό του παιδί απ' το χέρι κρατάει
στα ίδια μέρη κι απόψε η ζωή θα τους πάει.
θα περάσουν ξανά απ' της μνήμης τα σπίτια
από θάλασσες άδειες, απ' του φόβου τα δίχτυα.

Θα σταθούνε μαζί και θα δουν να περνάνε
σαν καράβια οι στιγμές που ποτέ δε γερνάνε
και τα πρόσωπα που έγιναν δρόμοι κι αιώνες
και τα όνειρα που έσκαψαν μες στα χρόνια κρυψώνες.

Όταν ήμουν παιδί είχα βρει έναν κήπο
για να κρύβομαι εκεί απ' τη ζωή όταν λείπω
όταν ήμουν παιδί είχα κρύψει έναν ήλιο
να 'χει ο δρόμος μου φως κι η σιωπή μου έναν φίλο.

Τον εαυτό του παιδί απ' το χέρι θα πιάσει
σαν γυαλί μια στιγμή θα ραγίσει, θα σπάσει
θα χωρίσουν μετά κι ο καθένας θα πάει
σ' έναν κόσμο μισό που τους δυο δεν χωράει.

Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
Μουσική: Μάριος Φραγκούλης
Πρώτη εκτέλεση: Μάριος Φραγκούλης

Μην ψάχνεις έξω



Μην ψάχνεις τον εαυτό σου εκεί έξω!
Μην κοιτάς σε λάθος μέρη....
Γύρνα μέσα ....
Γύρνα μέσα σου!

Διαφορετικότητα



Τρομάζει.
Είναι πιο ασφαλές να κρύβεσαι μέσα στην ομοιομορφία
και τον σωρό!
... Είναι πιο ελπιδοφόρο όμως να τολμάς....
Μέσα από τον πλουραλισμό διαφορετικών εικόνων,ήχων, χαρακτήρων, συμπεριφορών
προκύπτει η σύνθεση της ομορφιάς!

@iris

Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Για ό,τι κερδίζουμε ....κάτι χάνουμε

Για ό,τι παίρνουμε, κάτι δίνουμε
κι αν ο πόνος μετριέται και με τα δάκρυα
η θάλασσα λειτουργεί και ως σύρτης
που άλλοτε ανοίγει και άλλοτε κλείνει
αφού στου χρόνου το ταξίδι
- οι Ιθάκες ποτέ δεν έλειψαν -
κάποτε αποκαλύπτεται
φαντασίας και ζωής διάμεσος.

Για ό,τι κερδίζουμε, κάτι χάνουμε.

Νίκος Τομαράς, Μονόλογος

Από την ποιητική συλλογή:  Πόλεμος ήταν πικραλίδες με αγάλματα, 
εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2005

Αυτά μόνο....



Το μόνο που χρειάζεσαι στη ζωή είναι η αγάπη και το γέλιο.
Αυτά μόνο!
Αγάπη στο ένα χέρι και γέλιο στο άλλο
August Wilson

Stay With My Heart

Fell in love with my lover in the morning
Or maybe I fell long before you
Now I wonder what lovers are missing
and how the name seems to mean passing through

It's a sad but maybe a self-caused trouble
Perhaps I've been sad longer than you
I might have been fooling my lover
You have always been so much more to me

I ain't got the heart babe
I ain't got the heart
Go with the morning
I'll stay with my heart
I ain't got the heart babe
I ain't got the heart
Go with the morning
I'll stay with my heart
I'll stay with my heart

You know I was sent for that morning
Or maybe it just was the night that threw me out

I ain't got the heart babe
I ain't got the heart
Go with the morning
I'll stay with my heart
I ain't got the heart babe
I ain't got the heart
Go with the morning
I'll stay with my heart
I'll stay with my heart
I'll stay with my heart



Sophie Zelmani-

Phil Collins - We Fly So Close


My harbour lights are fading fast
soon they'll disappear
alone I sit in darkness
hoping someone might come near
though I wait, though I try
no one ever comes
and the feeling that I have flood over me
the river starts to run

We fly so close
we fly so close
sometimes we fly too close

Every place you run to, everywhere you turn
there are places that you know you should not go
but some bridges just won't burn
all my life, though I try
I cannot change the past
and the ghosts that come back to haunt you
make you realise at last

We fly so close
we fly so close
sometimes we fly too close
we fly too close

My heart is racing much faster now
life passes before my eyes
something's I see, they make me smile
something's they make me cry
so I look, so I try to find
a lesson I can learn
the passing of time hasn't changed my mind
and the ghosts I know return

You know we fly so close
we fly so close
sometimes we fly too close
we fly too close

We fly so close, you and I sometimes
sometimes we fly so close,
we'll never know how many times
we fly so close
we fly so close

Σάββατο 19 Μαΐου 2012

Συν-εργασία


Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει ότι με τη συνεργασία 

τα πράγματα είναι πιο βατά...
Όχι πιο εύκολα !
Αλλά πιο προσπελάσιμα ίσως.....
Έχουν ξεχάσει ότι το μοίρασμα δεν λιγοστεύει,
αλλά πολλαπλασιάζει...
Έχουν ξεχάσει τους στίχους του ποιητή.... όταν οι άνθρωποι
δίνουν τα χέρια ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο!

Ναι , οι δημιουργικές στιγμές είναι μοναχικές στιγμές,
αλλά όταν πρόκειται για το γενικό καλό
μόνο η συνεργασία παράγει ωφέλιμο έργο !
Με έναν καλό ηγέτη-μπροστάρη πάντα!

@iris

Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

Ο χρόνος

Δευτερόλεπτα, λεπτά, ώρες, μέρες, βδομάδες, μήνες,
χρόνια....
Χρόνια στην πλάτη, ρυτίδες, αναμνήσεις....
Χθες σήμερα, τώρα!
Χρόνος άπειρος, χρόνος δημιουργικός, χρόνος για χάσιμο....
Πότε ήμουν κοριτσόπουλο...
Πότε έφτασα εδώ!
Όλα τρέχουν ...
Μαζί τους τρέχω κι εγώ!
Στιγμή δε θέλω να χάσω!
Στιγμές με χαμόγελα....
Δευτερόλεπτα, λεπτά, ώρες, μέρες, βδομάδες, μήνες
χρόνια από χαμόγελα.....

@iris

Τρίτη 15 Μαΐου 2012

Ο καθρέφτης



Μπορεί να μακιγιάρεσαι εντέχνως.....
Με το μέικαπ κρύβεις τις ατέλειες και τα μαύρα στίγματα.
Χτενίζεις όμορφα τα μαλλιά.
Βάζεις και το κόκκινο κραγιόν!
Ρίχνεις μια τελευταία ματιά στο καθρέφτη: άψογη!
Φεύγεις !
Παίρνεις την πλάνη σου , την εικόνα που έφτιαξες μόλις
και πας να τη μοστράρεις στον κόσμο....
Κανένας καθρέφτης δεν θα σου δείξει το μέσα σου......

@iris

Κυριακή 13 Μαΐου 2012

Η Ζωή είναι αλλού

Βλέπουμε, ακούμε, μυρίζουμε, γευόμαστε, αγγίζουμε και νιώθουμε....
Έτσι ρουφάμε τη ζωή.....
Πόσο τοις εκατό από τις αισθήσεις σου όμως χρησιμοποιείς; 

Και κυρίως ... παρατηρείς;
Αν παρατηρούσαμε πιο προσεκτικά , αν σταματούσαμε να είμαστε διαρκώς σε ένα απίστευτο κυνήγι με το χρόνο, θα βλέπαμε ότι η Ζωή είναι ...αλλού!


@iris

Γιν και γιανγκ

Αν ανάψεις ένα φως την ημέρα
δεν πρόκειται να αντιληφθείς τίποτα!
Χρειάζεσαι το σκοτάδι 

για να αντιληφθείς το φως ......
Χαίρεσαι την ξεκούραση ακόμα περισσότερο 
αν λιώσεις στην κούραση..... 
Την αγάπη μετά από περιόδους μοναξιάς ......
Όλα στη φύση είναι αντίθετα και συμπληρωματικά .....

Γιν κ γιανγκ.......
Πρέπει να χάσεις για να κερδίσεις.....
Πρέπει να αδειάσεις για να μάθεις.....
Πρέπει να πεθάνεις για να αναστηθείς!

@iris



05/01/2012

Για τη μητέρα



Έκοψε το ψωμί σε δύο κομμάτια και τα έδωσε στα παιδιά,
που τα έφαγαν λαίμαργα.
Δεν κράτησε καθόλου για τον εαυτό της.
-Επειδή δεν πεινάει, είπε ο στρατιώτης.
-Επειδή είναι μητέρα, είπε ο λοχίας! 
Βίκτωρ Ουγκώ
(από το βιβλίο: Για τη μητέρα, Helen Exley)

Σάββατο 12 Μαΐου 2012

Όλα είναι κύκλος

Όλα είναι κύκλος ...
Αδειάζω τη σκέψη για να γεμίσει ξανά .......
επιστρέφω μέσα μου γιατί εκεί κατοικώ 
κ εκεί μπορώ να με συναντήσω ...
Όχι έξω, 
όχι ανάμεσα στο πλήθος ,
όχι έξω, στη φασαρία ....
δεν θα ακούσω έτσι τη φωνή μου.....
Μέσα στη σιωπή μου .......
εκεί κατοικώ!

@iris

08/03/12

Ο δικός σου κόσμος

Ο κόσμος είναι απέραντος.
Ο κόσμος μας έχει όλα όσα ζητάς.
Ο δικός σου όμως είναι αυτός που
βαραίνει πιότερο.
Τι τον γεμίζεις;
Πόσο τον ανέχεσαι;
Με τι αρκείσαι 

και που θες να φτάσεις!
Πόσο ανυπόμονος ή γαλήνιος είσαι
να ζήσεις!
Να τον απολαύσεις μια και κάτω
σαν σφηνάκι
ή βασανιστικά αργά
όπως όταν βάζεις στο στόμα
μια μικρή μπουκιά
γλυκιάς αμαρτίας..........

@iris

15/03/2012

Η ζωή στο χωριό ......

Ένας πατέρας με οικονομική άνεση, θέλοντας να διδάξει στο γιο του τι σημαίνει φτώχεια, τον πήρε μαζί του για να περάσουν λίγες μέρες στο χωριό, σε μία οικογένεια που ζούσε στο βουνό.

Όταν επέστρεφαν στο σπίτι, μέσα στο αυτοκίνητο, ο πατέρας ρώτησε το γιο του:
“Πως σου φάνηκε η εμπειρία;”
“Ωραία” απάντησε ο γιος με το βλέμμα καρφωμένο στο κενό.
“Και τι έμαθες;” συνέχισε με επιμονή ο πατέρας.

Ο γιος απάντησε:
- Εμείς έχουμε ένα σκύλο, ενώ αυτοί τέσσερις…
- Εμείς διαθέτουμε μια πισίνα που φτάνει μέχρι τη μέση του κήπου, ενω αυτοί ένα ποτάμι δίχως τέλος, με κρυστάλλινο νερό, μέσα και γύρω από το οποίο υπάρχουν και άλλες ομορφιές…
- Εμείς εισάγουμε φαναράκια από την Ασία για να φωτίζουμε τον κήπο μας, ενώ αυτοί φωτίζονται από τα αστέρια και το φεγγάρι…
- Η αυλή μας φτάνει μέχρι το φράχτη, ενώ η δική τους μέχρι τον ορίζοντα…
- Εμείς αγοράζουμε το φαγητό μας, ενώ αυτοί σπέρνουν και θερίζουν γι’ αυτό…
- Εμείς ακούμε CDs. Αυτοί απολαμβάνουν μια απέραντη συμφωνία από πουλιά, βατράχια και άλλα ζώα. Και όλα αυτά διακόπτονται που και που από το ρυθμικό τραγούδι του γείτονα που εργάζεται στο χωράφι…
- Εμείς μαγειρεύουμε με ηλεκτρική κουζίνα. Αυτοί ότι τρώνε έχει αυτή τη θεσπέσια γεύση, μια και μαγειρεύουν στα ξύλα…
- Εμείς για να προστατευθούμε, ζούμε περικυκλωμένοι από έναν τοίχο με συναγερμό. Αυτοί ζουν με τις ορθάνοιχτες πόρτες τους, προστατευμένοι από τη φιλία των γειτόνων τους…
- Εμείς ζούμε “καλωδιωμένοι” με το κινητό, τον υπολογιστή, την τηλεόραση. Αυτοί, αντίθετα, “συνδέονται” με τη ζωή, τον ουρανό, τον ήλιο, το νερό, το πράσινο του βουνού, τα ζώα τους, τους καρπούς της γης τους, την οικογένειά τους…

Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

Δεν το βάλαμε κάτω....


Μαθαίνοντας ποδήλατο.
-Κοίτα μονάχα μπροστά.
-Μη το βάζεις κάτω.
-Ναι, σε κρατάω.
Παρά τα καθησυχαστικά λόγια της μαμάς (ή του μπαμπά) 
και γόνατα γδάραμε
και αγκώνες τσακίσαμε, 
και χώμα, πολύ χώμα φάγαμε!
Όμως!
Δε το βάλαμε κάτω! Μάθαμε ποδήλατο!
Το πώς δεν έχει πολλή σημασία.
Απλά ήταν η επιθυμία, η προσήλωση, 
η επιμονή!

Ντριν , ντριν


@iris

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Αντιμετωπίζοντας τις δυσκολίες.....

Θλίψη.
Όλοι περνούμε κατά καιρούς δυσκολίες.
Κάποιες στιγμές, οι δυσκολίες είναι πραγματικά δύσκολες στιγμές.
Κάποιες στιγμές είναι από κείνες τις φορές που νιώθεις να λυγίζεις,
Που νιώθεις πως θέλεις να μείνεις μόνος....
Που νιώθεις να πνίγεσαι...
Το τι σου τυχαίνει στη ζωή δεν είναι τις περισσότερες φορές επιλογή σου .... 
Το πως όμως θα αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες , τις θλίψεις σου και τα εμπόδια, είναι καθαρά προσωπική σου εκλογή. 
Μπορείς να επιλέξεις να πέσεις στα πατώματα,
να μιζεριάσεις, να κλάψεις....
Μπορείς πάλι να σφουγγίσεις τα όμορφα ματάκια σου και να πεις:
Θα περάσει κι αυτό!

@iris

Σάββατο 5 Μαΐου 2012

Ο κήπος μου

Έχω έναν κήπο πολύχρωμο
ευωδιαστό...
Μαραίνεται, ανθίζει,
δίνει καρπούς
ξεραίνεται-λουλουδιάζει'
πάντα ακολουθεί τη ροή των εποχών...
Έχω μια μάντρα επίσης και κάγκελα
όλα περιφραγμένα,
κρυμμένα...
Μια πόρτα μένει να διαβείς....

@iris

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Για ένα χάδι

Είχε πονέσει πολύ!
Ήταν φανερό στα μάτια της.
Όσο κι αν γελούσε
τα μάτια ήταν πάντα υγρά.
Μια ανεπαίσθητη λάμψη στο μισοσκόταδο....
Είχε ωριμάσει πολύ...
Και το μισούσε- θεέ μου πόσο το μισούσε!
Ωριμότητα σήμαινε για αυτήν
μέστωμα'
σάπισμα σήμαινε!
Της θύμιζε τα σύκα, στη μεγάλη συκιά...
που γίνονταν τσαπέλες
-νόστιμα ήταν-
αλλά! 
Αλλά δεν κρατούσαν πολύ...
Είχε ωριμάσει όμως 
αθέλητα, 
βίαια σχεδόν,
μέσα από τη σιωπή
και τη στέρηση.
Είχε μάθει 
σκληρά
πόσο πονάει η απουσία...
πόσο κοστίζει ένα χάδι!
Κι ήταν ολοφάνερο στα μάτια της μέσα : τά'δινε όλα πίσω
για ένα χάδι......


@iris

Τρίτη 1 Μαΐου 2012

Ξέρω ένα μέρος που δεν μοιάζει με κανένα....

Ξέρω ένα μέρος που δε μοιάζει με κανένα
Δε πάνε πλοία, δεν πάνε τρένα
Κι όταν βραδιάζει ποτέ δε σκοτεινιάζει
Μονάχα όνειρα γιορτάζει

Ξέρω ένα μέρος που όταν βρέχει σε ζεσταίνει
Κι όταν ουρλιάζεις αυτό σωπαίνει
Και όταν γύρω σου η γη τρελή γυρίζει
Σε αγκαλιάζει και σε κοιμίζει

Ξέρω ένα μέρος που δε μοιάζει με κανένα
και εμφανίζεται μαζί με σένα

Είναι ένα μέρος που αγαπάς τον εαυτό σου
και δίνεις το όπλο στον εχθρό σου
που όταν κλαις τα δάκρυα σου συντροφεύει
Σε αγαπάει και σε μαγεύει

Όναρ

'Ολα στο χρώμα της αγάπης

Κόκκινο....
Όλα στο κόκκινο......
δεν έχει μαύρο, δεν έχει κάτι άλλο κ να θες , μόνο κόκκινο!
Κόκκινο της φωτιάς, της αγάπης, του έρωτα.
Κόκκινο της απαγόρευσης και του κινδύνου.
Δεν φοβάμαι !
Όλα στο χρώμα της αγάπης!

@iris

Χτίστης ή κηπουρός;

Καθένας μας μπορεί να υιοθετήσει δύο στάσεις στη ζωή του: να Χτίζει ή να Φυτεύει.
Οι χτίστες μπορεί να χρειαστούν χρόνια για το έργο τους,
μια μέρα όμως τελειώνουν αυτό που έκαναν και περιορίζονται
από τους ίδιους τους τοίχους τους.
Οταν ολοκληρώνεται το χτίσιμο, η ζωή χάνει το νόημά της.
Εκείνοι που φυτεύουν μπορεί να υποφέρουν από τις καταιγίδες
και σπάνια ξεκουράζονται.
Ένας κήπος όμως δε σταματά ποτέ να αναπτύσσεται
και παρόλο που απαιτεί την προσοχή του κηπουρού,
του δίνει παράλληλα και τη δυνατότητα να ζήσει τη ζωή του σαν μια μεγάλη περιπέτεια.

( Από τη Μπρίντα του Π. Κοελο)

Συντροφικά τραγούδια


"Δεν ανοίγουμε σήμερα

δε δουλεύουμε
γιορτή έχουμε
ξόδι έχουμε
κόκκινα πουκάμισα
κόκκινα γαρίφαλα.
Μην τους φοβάσαι
στο φόβο σου ποντάρουν
το κόκαλο είναι άσπρο
η πόρτα μαύρη
μαζί με τη γροθιά σου
σφίγγεται ο ήλιος".

Γιάννης Ρίτσος