Μαζί με τον καφέ #18: Το έξυπνο τηλέφωνο και η Χαζέα ☺!

Έλα κάθεσαι αναπαυτικά;

Έκαμες καφέ;

Το ξέρω ότι δεν είναι Κυριακή, όπως σε είχα συνηθίσει,
αλλά εμένα σήμερα μου ήρθε να σου εξιστορήσω τα βάσανα μου, 
γιατί κάπου πρέπει να πω κι εγώ τον πόνο μου.

Κι αν δεν τον μοιραστώ με σένα, που με νιώθεις 
και μου συμπαραστέκεσαι στα δύσκολα
 με ποιον θα τα πω; 
Στο λέω, να το ξέρεις όμως...
Θα πολυλογήσω!

Λοιπόν ... Θα ξετυλίξω το κουβάρι από πολύ παλιά...
Εγώ καθώς είμαι μεγαλοκοπέλα, άργησα στη ζωή μου να εισέλθω
στις τεχνολογίες και στα κινητά.
Και είναι γνωστό ότι τα παιδιά μαθαίνουν πιο εύκολα από τους μεγάλους
αυτά τα πράγματα!
Γύρω στα 29 μου απέκτησα το πρώτο μου κινητό
και να σου πω εδώ ότι το νούμερο που απέκτησα τότε, το μακρινό 1999.
το έχω ακόμα και σήμερα!
Ναι, δεν έχω αλλάξει αριθμό τηλεφώνου ποτέ ως τώρα!
Και ούτε θέλω! Με πήρε 16 χρόνια να το μάθω απέξω
κι αν δεν ήταν να το γράφω κάθε τρεις και λιγάκι στο ταχυδρομείο
που στέλνω δέματα, δεν θα τα είχα καταφέρει ποτέ!
Αχ, έχω ένα πρόβλημα....να'ταν το μόνο...
 δεν τα πάω καλά με τα αριθμητικά ψηφία...
(Αφού στους διαγωνισμούς του μπλογκ
σκέφτομαι να προσλάβω γραμματειακή υποστήριξη
να μετράει αντί για μένα!
Δηλώστε συμμετοχή σήμερα  εδώ ☺)

Το 2004 που λες απέκτησα, για κείνη την εποχή, μία καθωσπρέπει συσκευή, 
και την είχα μέχρι προχθέ που λέει ο λόγος,
(την προηγούμενη βδομάδα ήταν...
σου είχα πει βιαστικά τον πόνο μου σε μια ανάρτηση)
Σταθερά κι αμετάκλητα είχα για 11,5 ΟΛΟΚΛΗΡΑ χρόνια τούτο το κινητό ►

Το τι προβλήματα είχα τα τελευταία χρόνια, μόνο η ψυχούλα μου το ξέρει...

αλλά δεν βαριέσαι...

Προηγούνταν άλλες ανάγκες πάντα!

Δεν είμαι από αυτούς που καλύπτουν τις μικρές, γλυκές επιθυμίες πρώτα...

Έχω μάθει να περιμένω στη ζωή ...μέχρι που δεν πάει άλλο!

Και ήρθε εκείνη η στιγμή, προχθέ που σου'λεγα,

που χάλασε και της μαμάς που με εξυπηρετούσε 

κι εγώ είχα έργα έτοιμα και δεν είχα με τι να φωτογραφίσω!

Οπότε αρχίζω να σκέφτομαι ότι τα λίγα χρήματα που είχα βάλει στην άκρη

θα πάνε υπέρ πίστεως και πατρίδος!

Βάζω τ'ανίψια να μου βρουν ένα κινητό έξυπνο, αφής,

εμ αλλάζω που αλλάζω ας εκμοντερνιστώ σκέφτηκα,

οικονομικό, γιατί δεν μας τρέχουν κι από τα μπατζάκια,

και που να βγάζει καλές φωτογραφίες.

Όχι καλοί μου άνθρωποι, δεν ζήτησα να μου κάνει καφέ, μασάζ,

να έχει πρόγραμμα εύρεσης γαμάτου γκόμενου!

Δεν είμαι πλεονέκτρια!

Ζήτησα απλά και ταπεινά πράγματα εγώ!

Τα ανίψια δεν μπορώ να πω,στην αρχή  με χαρά πρόστρεξαν στη θεία 

που είχε πελαγώσει και ήταν έτοιμη να βάλει τα κλάματα.

Μετά όμως που άρχισα η καψερή τις πολλές ερωτήσεις 

έφαγα το δούλεμα της ζωής μου!

Έπρεπε να τους στείλω αυτό το βίδεο, αλλά μέσα στην απελπισία μου

εκείνη τη στιγμή δεν το σκέφτηκα!

Με τα πολλά και για να μη πολυλογώ...

όχι ότι σε σκέφτομαι αλλά κουράστηκα να γράφω κι άφησα 

έναν πίνακα στη μέση,

απέκτησα κι εγώ ένα έξυπνο τηλέφωνο!

Για να νιώσω ευθύς αμέσως χαζή!

Πιο χαζή πεθαίνεις λέμε!

Δεν μπορούσα να ανοίξω το καπάκι, 

(πάνω από 10 λεπτά πρέπει να προσπαθούσα 

και ήθελα να κλάψω γιατί φοβόμουν ότι σίγουρα θα το κατέστρεφα)

ούτε να βάλω την κάρτα (δεν έμπαινε με τίποτα η σκασμένη

κι όταν μπήκε δεν κατάλαβα πώς έγινε..θα με λυπήθηκε).

Δεν μπορούσα να ανοίξω τον γκούγκλε λογαριασμό μου, 

τίποτα δεν μπορούσα εδώ που τα λέμε...

Κι όμως μετά από δύο μέρες (!) αφού πέρασα αυτούς τους σκοπέλους

μετά κατάφερα ολομόναχη:

να περάσω τον κωδικό wifi, να συνδεθώ στη γκούκλε,

στο φέις και να φτιάξω μόνη μου και το μέσσεντζερ...

Υπερήφανη!

Και να τα χαμόγελα!

Και να ψηλώνω ίσαμε 10 πόντους !

-Μαμά είμαι έξυπνη... είμαι ζούπερ έξυπνη...

Έλα όμως που ήρθε η ώρα να μάθω να το χρησιμοποιώ και ως τηλέφωνο!

Ω ναι! Γιατί καταβάθος είναι τηλέφωνο!

Κι αυτό έγινε σήμερα (σημ. χτες)

αφού δεν με είχε πάρει κανείς στο κινητό τόσες μέρες.

..........

Με παίρνει που λες η Ρούλα, η δικιά μας η Σμαραγδένια καλέ, να τα πούμε...

Δέκα φορές της το έκλεισα κατάμουτρα!

Να μην μπορώ να απαντήσω με τίποτα.

Με τα πολλά την πήρα εγώ από το σταθερό

γιατί ως γνωστόν όσα δεν φτάνει η αλεπού πηδάει και τα πιάνει.

Με το που κλείσαμε συνειδητοποίησα ότι είχα πολλά ακόμα να μάθω...

Άρχισα να με καλώ από το σταθερό μου συνέχεια...

Τίποτα!

Απελπισία.

Μου το έκλεινα κατάμουτρα!

Πάει!

Ειμ' ντιπ Χαζέα!

Κι έφτασα επιτέλους στο δια ταύτα!

Με την ανάρτηση αυτή και αφού σου είπα τον πόνο μου,

(προσ)καλώ οποιονδήποτε νέο, ωραίο κι αρρενωπό αρσενικό, 

(κοιλιακοί προαιρετικοί-  είπαμε, δεν είμαι και πλεονέκτρια)

άνευ υποχρεώσεων, το τονίζω αυτό,

 με ευγενική και φιλάνθρωπη ψυχή κυρίως,

που μένει σε κοντινή εμβέλεια με μένα,

να έρθει να μου δείξει πώς λειτουργεί το @@@ το τηλέφωνο 

κι εγώ δεν θα τον αφήσω έτσι!

Χαζέα είμαι.... Αχάριστη ποτέ!

Καλή σου μέρα

αν με άντεξες και δεν έφυγες τρέχοντας!

@ριστέα

ΥΓ: Μην μου ευχηθείς μεγιές .

Καλή επιτυχία στην αγγελία να μου ευχηθείς! 

Κι αν πάλι τηρείς τις προδιαγραφές....μην με πάρεις τηλέφωνο...

Δεν θα σου απαντήσω...

Να μου γράψεις ...στο μέσσεντζερ! Εκεί το'χω!

ΥΓ2: Καλέ ναι;

Έχει ανοιχτά σήμερα και αερίζεται ο χώρος πανταχόθεν !

ΥΓ3: 9ο Συμπόσιο Ποίησης και Άλλαξέ το #2 τρέχουν παράλληλα

και δεν σας λέω τίποτα άλλο...
Θα μας καταπλήξουν και τα δύο!

ΜΟΝΟΝ 3 μέρες ακόμα για το Άλλαξέ το #2

Γεννημένη την 27η Ιουνίου! Τυχαίο; Δεν νομίζω!

Την 27 Ιουνίου έχουν γεννηθεί
η Έλεν Κέλερ
μερικά εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι 
κι εγώ!
Άνθρωποι με θέληση, υπομονή  κι αισιοδοξία.
 Με αρχές, πίστη και αγάπη αλτρουιστική στον άνθρωπο.
Με ευαισθησία στον πόνο και τη δυστυχία
Δεν τα λέω εγώ μανούλα μου. Άνοιξε κι ένα site αστρολογικό! 

Την Ιστορική αυτή μέρα επέλεξε ο Πρωθυπουργός μας 
Αλέξης Τσίπρας
να την κάνει ακόμα πιο Ιστορική,
με το διάγγελμά του τα ξημερώματα και την προκήρυξη 
δημοψηφίσματος που θα κρίνει την τύχη μας,
αποδεικνύοντας πώς δεν είναι τα ίδια σκατά με τους άλλους!
Ότι έχει θέληση, υπομονή  κι αισιοδοξία.
Αρχές, πίστη και αγάπη στον άνθρωπο.
Ευαισθησία στον πόνο και τη δυστυχία.

Αλλά όχι Αλέξη!
Δεν θα μου κλέψεις εσύ όλη τη δόξα!
Όχι Αλέξη!
Η μέρα είναι δική μου και θα την τιμήσω όπως είχα αποφασίσει.
Ξηγηθήκαμε;

Τα 45αρια!

Μπαίνω στο ψητό γιατί πολύ μεγάλη η εισαγωγή και θα σε χάσω!
Ακολουθεί ένας διάλογος με τον εαυτό μου.

Εγώ και η Χαζέα!
Γιορτάζοντας για άλλη μια χρονιά τα γενέθλια μου.
Ίδια μα διαφορετικά!☺


*

Χαζέα-Τι γελοιότητες ανεβάζεις πάλι σήμερα;

@ριστέα- Τα γενέθλια μου. Και δεν είναι γελοιότητες!
Γίνομαι κι επισήμως 45!

Χ-Σαν δεν ντρέπεσαι κοτζάμ γαϊδάρα να γιορτάζεις ακόμα γενέθλια!

@-Τι ζόρι τραβάς εσύ, μου λες; 

Χ-Μα δεν φτάνει που τα γιορτάζεις, λες και την ...ηλικία μας!

@-Γιατί να την κρύψω;

Χ-Μα κουκούτσι μυαλό δεν έχεις; Είσαι επικίνδυνη εσύ!

Δε βλέπεις παιδί μου που τόσες καθωσπρέπει κυρίες 

δεν λένε την ηλικία τους;
Χαλάς την πιάτσα, πώς το λένε!

@-Σιγά καλέ; Θα κερδίσω χρόνια αν πω λιγότερα, 
ή θα σβήσουν οι ρυτίδες;

Χ- Βρε μαζέψου σου λέω!
Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά! 

@- Καλέ κάθε χρόνο το κάνω! Να κι εδώ κι εδώ!
Τώρα σε πήρε ο πόνος;

Χ- Και αυτό πάλι με τα 45αρια; Νέο φρούτο;

@-Όχι καλέ. Αλλά να, λόγω των 45 Ιούνηδων μου,
νιώθω ότι είμαι συλλεκτική και ανεκτίμητη, 
σαν τα παλιά δισκάκια των 45 στροφών...

Χ-Πάει, το έχασε και το λίγο που είχε!
Ρε ψωνάρα μαζέψου. Θα μας πάρουν με τις τομάτες.
Και καλά εσύ. Εγώ τι φταίω η καψερή;

@-Αλήθεια; Θα πετάξουν τομάτες;
Ευκαιρία να μαζέψω μερικές για το βράδυ, 
να τις κάνω σαλάτα για το πάρτι.
Και δεν είχα τομάτες...
Λες να πετάξουν και αγγούρια να κάμω και τζατζίκι;

Χ-Μωρ' τίποτα δεν έχεις! 
Μου θες και πάρτι, τρομάρα σου!
Βρε που είναι το κατοχικό σου σύνδρομο (πεσκέσι από τη μαμά αυτό)
και τα είχες όλα γεμάτα, ψυγεία, αποθήκη, ντουλάπια..
και σε καμάρωνα;
Τίποτα δεν μας έλειπε κάποτε!
Τι ωραίες εποχές...
Έσκιζες από οργάνωση, τάξη, ευμάρεια, χλιδή...

@-Αυτό είναι αλήθεια...Αλλάζουν όμως οι καιροί Χαζέα μου!
Όπως αλλάζουμε κι εμείς!

Χ- Α, για σε παρακαλώ! 
Εσύ αλλάζεις. Εμένα με ρώτησες αν θέλω;

@-Γιατί εμένα ποιος με ρώτησε;
Ήθελα εγώ να κάμω ρυτίδες, 
να μη βλέπω να διαβάσω χωρίς τα γυαλάκια μου,
να θέλει η ρίζα κάθε τρεις και λιγάκι βάψιμο,
να μην τρώω κι όμως να δυσκολεύομαι να χάσω ένα κιλό;
Αμ το άλλο...Τα ποδαράκια μας..
Χ-Τα ποδαράκια μας; Τι; 
@-Αυτά, που με έβγαζαν χρόνια ασπροπρόσωπη...
Που με ρωτούσαν τι αυτοκίνητο έχω 
κι απαντούσα με καμάρι "Πεζό 2!"
Πάνε κι αυτά...
Στενάζουν!
Πάνε περίπατο τα 12ποντα...
Κομμένα! Σε φωτογραφίες μόνο τώρα πια θα τα κοιτώ!



Κι αχ Χαζέα μου... Ποιος το περίμενε;
Να βγαίνω εγώ και να κυκλοφορώ με φορμούλες 
κι αθλητικά παπουτσάκια ολημερίς στην πόλη;
Ποιος το περίμενε ότι εγώ η κοκέτα 
θα βγαίνω σπορτίφ, με τη χαίτη πιασμένη ψηλά
 -κι άκουσον άκουσον- χωρίς άι λάινερ....

Χ-(καιρό σου τα είχα μαζεμένα για όλα τούτα....
και κυρίως για τις μπούκλες μας!
Για συνέχισε να δω που θα το φτάσεις)

@-...και να νιώθω καλά Χαζέα μου!
Μεγαλώνουμε κι όμως αυτό δεν με στενοχωρεί!
Νιώθω μια απίστευτη γαλήνη και χαίρομαι κάθε στιγμή που περνάει.
Ζω για τη στιγμή!
Και είμαι πιο χαρούμενη από ποτέ!
Να, απόψε θα το κάψω! 

Χ-Καλέ! Κάθε χρόνο το καις εσύ. Λωλάθηκες;
Θα ξεχάσω εγώ τα "πιο ωραία λαϊκά 
που στης βεράντας σου τα μωσαϊκά τα είχαμε χορέψει"!



Πες μου ότι θα τους υποδεχτείς και με τις φόρμες να με αποτελειώσεις!

@-Γιατί νομίζεις ότι διστάζω να το κάνω; ¨
Τώρα πια είμαι "πρώτα η βολή μου"!

Χ- ιιιιιι ! Πού πήγαν οι καλές εποχές;
 Εσύυυυ; Εσύ που ήσουν "μπρος στα κάλλη τι'ναι ο πόνος"
Να σου πω καλή μου...
Μου φυλάς κι άλλες εκπλήξεις για το μέλλον;
Να ξέρω να προετοιμάζομαι, σιγά σιγά....

@-Προετοιμάσου και για άλλα.
Έρχεται καλπάζοντας....

Χ-Τι; Μορφονιός; 
Πες ναι,πες ναι... να κάνω εγώ ΤΩΡΑ το δικό μου πάρτι

@-Όχι καλέ. Ποιος καίγεται για μορφονιούς;
Άλλη έρχεται καλπάζοντας!
Η προκλιμακτήριος και μετά η αυτού μεγαλειότης
η κλιμακτήριος αυτοπροσώπως! 
Στο λέω να το ξέρεις, μην σου κακοφανεί, αλλά αυτό
είναι όπως το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού μας!*

Χ-Δηλαδή;

@-Απλούστατο: δεν είναι στο χέρι μας! ☺

Χ-Κοίτα τη που έχει όρεξη για χιούμορ!
Απορώ που βρίσκεις το κουράγιο!

@-Μα αφού σήμερα είναι η μέρα μας!
Άμα δεν έχω όρεξη σήμερα, πότε θα την έχω ;

Χ-Τι να σου πω κορίτσι μου.
Λες πως άλλαξες.
Αλλά σε μερικά σημεία ίδια και απαράλλαχτη είσαι!
Το μυαλό πάνω από το κεφάλι! (έχει δίκιο η μανούλα)
Χαζοχαρούμενη, αιθεροβάμων, τρεις λαλούν και δυο χορεύουν!
Δεν σε πιάνει κρίση οικονομίας,
δεν σε πιάνει κρίση ηλικίας,
δεν σε πιάνει κρίση συντροφικότητας, ανασφάλειας, ...τίποτα!
Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά!
Από τι είσαι φτιαγμένη εσύ;

@-Χους ειμί και εις χουν απελεύσω!

Χ-Βρε κακόχρονο να'χεις! 
Φτου φτου, τι μελετάς μέρα που είναι!
Άσε... πάρε στροφή ξανά. 45 έχεις τρομάρα σου!
Σε προτιμώ στα άλλα σου! 

@-Το παραδέχεσαι λοιπόν! 
Είμαι γούτσου γούτσου!

Χ-Μπορώ να κάμω κι αλλιώς; Κομμάτι σου είμαι!
45 χρόνια συμβιώνουμε (αναγκαστικά, το τονίζω!)
Τώρα ελπίζω απλά να μην μας πάρει χαμπάρι κανένας τρελογιατρός
και θελήσει να με... παύσει!

@-Αφήνω εγώ να χάσω το πολυτιμότερο κομμάτι μου;
Άντε βρε! Χρόνια μας πολλά !
Και του χρόνου!

Χ-Όχι πάλι....δεν θα το αντέξωωωωωωωωω!

Ουφ αν αντέξατε και δεν το βάλατε στα πόδια...
άντε βρε να με χαίρεστε!
Σας αξίζω!
Δοξάστε με!
(καλέ μαζέψτε μεεεεε)

♥Τα κεραστικά μου προσεχώς!♥

Καλημέρα!
Καλό ΣΚ!

@ριστέα



(Αφρούλι μου... του χρόνου με την κοράκλα σου μαζί ...
Απόψε θα λείπεις.
Μου λείπεις!)

24 Days Challenge, Day # 22 : Χ

Εισαγωγή και πρόλογος μαζί!
Με το Χ έχω θέμα!

Θέλω να πατήσω ένα Χι μεγάλο και να τα διαγράψω όλα!
Να γράψω για "Χ"ράουλες, Χρησαυγίτες, χαράτσια, "χανόμαστε χωριανοί" και "χωρίς"..... !

Για χαρακίρι επίσης (Ben  σε ευχαριστώ για την ιδέα).

Χ! Για τη  Χαζέα θα ήθελα επίσης να σας γράψω... εμένα δηλαδή ...για όσους δεν ξέρουν το αγαπημένο μου ψευδώνυμο! ( εκ του Χαζή+Αριστέα= Χαζέα). Ολόκληρο κεφάλαιο!)

Αλλά κάτι έκανε χρατς χρουτς μέσα μου! Επαναστατούσε! Το Χ είναι υπέροχο από μόνο του!

Πατάω Χ και τα διαγράφω ΟΛΑ!

Πετάω ένα χμ και δείχνω αμφιβολία ! Ή μήπως συγκατάβαση;

Κι όμως εγώ για τη Χαζέα ήθελα να γράψω !

Αλλά και η χαρά και το χάδι  από Χ αρχίζουν. Και μου είναι και τα δύο πολύτιμα! ( Και τα δύο είναι ζωή!)
Είπα ζωή και μου ήρθε στο νου και στη καρδιά ο Χριστός! Όχι , όχι ο χριστιανισμός...όχι άλλα ανθρώπινα κατασκευάσματα! 
Χριστός! Ο μέγας παιδαγωγός για μένα! Δεν θέλησε να ονομαστεί και να προαχθεί σε κάτι! Δεν τον ενδιέφεραν ονομασίες, τίτλοι, ειδικότητες. Δεν δίδαξε, δεν χρηματίστηκε, δεν σκοτίστηκε διόλου για αυτά! Μιλούσε και προχωρούσε. Ακολουθήστε έλεγε. Τόσο απλά, τόσο ταπεινά.
Κι όμως εγώ για τη Χαζέα ήθελα να γράψω !

Να μη μου μείνει απωθημένο λέω....

Χ
Χαζέα!

Το περίμεναν, το ζητούσαν πολλοί ! Κι η κολλητή μου, η νονά επίσης! Όχι η Στανίση καλέ! Η νονά του χαϊδευτικού μου! 

Και τι περιμένεις δηλαδή βρε Τζόαν να γράψω; Για όλη τη Χαζομάρα που με δέρνει! Που σκουντουφλάω σε πόρτες, που διαρκώς σημαδεύομαι και δεν μπορώ να πω ότι είναι και γλωσσόφιλα τα σημάδια, που δεν θα με πιστέψει κανείς! Που είμαι στον κόσμο μου και άνετα μπορείς να μου πουλήσεις φύκια για μεταξωτές κορδέλες; Έχω και το Κανελλάκη από την άλλη να συνηγορεί: Ναι, ναι για τη Χαζέα να γράψεις! Και θα πεταχτεί κι η Δημητρούλα ( όταν αδειάσει από την οικογένεια και καταφέρει να σερφάρει) και θα αφήσει ατέλειωτα γέλια!  Μπορεί να θέλει και πάλι να με αποκαταστήσει! Και θα έρθει η γλυκιά μου η Φλώρα και θα απαιτεί να μάθει ποιος σκαρφίστηκε τέτοια βλακεία! Μπορεί και να θυμώσει! 
Το Δελφινάκι μου και αρκετοί άλλοι θα διασκεδάσετε με τον τρόπο που γράφω, η Γιάννα μου από τη Σύρο θα επιμείνει για stand comedy κι ο φίλος Πέτρος θα διαβάζει και θα αναρωτιέται: κοπελιά  τι κατέβασες απόψε; Η αγριομελούσα φίλη μου θα μονολογεί "ας έπαιρνα λίγο από αυτό και να ξεχάσω για μια ώρα μόνο" Και το χαμένο μου Μαράκι (me maria) θα μου αφήσει το πιο γλυκό μήνυμα! Η Βαϊλί μου ...το αγαπημένο Βαϊλάκι θα γελάει ως το Πάσχα, επίσης και η Παρασκευούλα μου! Η mystickland  θα φρικάρει ....πήρα την πρόκλησή της και της άλλαξα τα φώτα....αλλά όλοι θα αναρωτιέστε ...πόση χαζομάρα με δέρνει τελικά; Αληθεύει ότι όταν ήμουν μικρή, ως άλλος Οβελίξ, έπεσα μέσα σ' ένα βαρέλι; (Αυτό της απίστευτης βλακείας ) Έλα βρε Ναυαγέ μου....Πού ήσουν; Σε περιμένω κάποια στιγμή να περάσεις για την ανάλυσή μου! Εσύ είμαι σίγουρη ότι θα βάλεις τα πράγματα στη θέση τους! (Κι η νονά αν περάσει... το καλό που της θέλω....με το μαλακό)!

Τι; Περιμένατε εμένα να γράψω για τη Χαζέα;;; Να περιαυτολογήσω; 

Βουαλά! Ο χώρος ...δικός σας!
Τα φιλιά μου!

Καλημέρααααααααα!