Μαζί με τον καφέ #18: Το έξυπνο τηλέφωνο και η Χαζέα ☺!

Έλα κάθεσαι αναπαυτικά;

Έκαμες καφέ;

Το ξέρω ότι δεν είναι Κυριακή, όπως σε είχα συνηθίσει,
αλλά εμένα σήμερα μου ήρθε να σου εξιστορήσω τα βάσανα μου, 
γιατί κάπου πρέπει να πω κι εγώ τον πόνο μου.

Κι αν δεν τον μοιραστώ με σένα, που με νιώθεις 
και μου συμπαραστέκεσαι στα δύσκολα
 με ποιον θα τα πω; 
Στο λέω, να το ξέρεις όμως...
Θα πολυλογήσω!

Λοιπόν ... Θα ξετυλίξω το κουβάρι από πολύ παλιά...
Εγώ καθώς είμαι μεγαλοκοπέλα, άργησα στη ζωή μου να εισέλθω
στις τεχνολογίες και στα κινητά.
Και είναι γνωστό ότι τα παιδιά μαθαίνουν πιο εύκολα από τους μεγάλους
αυτά τα πράγματα!
Γύρω στα 29 μου απέκτησα το πρώτο μου κινητό
και να σου πω εδώ ότι το νούμερο που απέκτησα τότε, το μακρινό 1999.
το έχω ακόμα και σήμερα!
Ναι, δεν έχω αλλάξει αριθμό τηλεφώνου ποτέ ως τώρα!
Και ούτε θέλω! Με πήρε 16 χρόνια να το μάθω απέξω
κι αν δεν ήταν να το γράφω κάθε τρεις και λιγάκι στο ταχυδρομείο
που στέλνω δέματα, δεν θα τα είχα καταφέρει ποτέ!
Αχ, έχω ένα πρόβλημα....να'ταν το μόνο...
 δεν τα πάω καλά με τα αριθμητικά ψηφία...
(Αφού στους διαγωνισμούς του μπλογκ
σκέφτομαι να προσλάβω γραμματειακή υποστήριξη
να μετράει αντί για μένα!
Δηλώστε συμμετοχή σήμερα  εδώ ☺)

Το 2004 που λες απέκτησα, για κείνη την εποχή, μία καθωσπρέπει συσκευή, 
και την είχα μέχρι προχθέ που λέει ο λόγος,
(την προηγούμενη βδομάδα ήταν...
σου είχα πει βιαστικά τον πόνο μου σε μια ανάρτηση)
Σταθερά κι αμετάκλητα είχα για 11,5 ΟΛΟΚΛΗΡΑ χρόνια τούτο το κινητό ►

Το τι προβλήματα είχα τα τελευταία χρόνια, μόνο η ψυχούλα μου το ξέρει...

αλλά δεν βαριέσαι...

Προηγούνταν άλλες ανάγκες πάντα!

Δεν είμαι από αυτούς που καλύπτουν τις μικρές, γλυκές επιθυμίες πρώτα...

Έχω μάθει να περιμένω στη ζωή ...μέχρι που δεν πάει άλλο!

Και ήρθε εκείνη η στιγμή, προχθέ που σου'λεγα,

που χάλασε και της μαμάς που με εξυπηρετούσε 

κι εγώ είχα έργα έτοιμα και δεν είχα με τι να φωτογραφίσω!

Οπότε αρχίζω να σκέφτομαι ότι τα λίγα χρήματα που είχα βάλει στην άκρη

θα πάνε υπέρ πίστεως και πατρίδος!

Βάζω τ'ανίψια να μου βρουν ένα κινητό έξυπνο, αφής,

εμ αλλάζω που αλλάζω ας εκμοντερνιστώ σκέφτηκα,

οικονομικό, γιατί δεν μας τρέχουν κι από τα μπατζάκια,

και που να βγάζει καλές φωτογραφίες.

Όχι καλοί μου άνθρωποι, δεν ζήτησα να μου κάνει καφέ, μασάζ,

να έχει πρόγραμμα εύρεσης γαμάτου γκόμενου!

Δεν είμαι πλεονέκτρια!

Ζήτησα απλά και ταπεινά πράγματα εγώ!

Τα ανίψια δεν μπορώ να πω,στην αρχή  με χαρά πρόστρεξαν στη θεία 

που είχε πελαγώσει και ήταν έτοιμη να βάλει τα κλάματα.

Μετά όμως που άρχισα η καψερή τις πολλές ερωτήσεις 

έφαγα το δούλεμα της ζωής μου!

Έπρεπε να τους στείλω αυτό το βίδεο, αλλά μέσα στην απελπισία μου

εκείνη τη στιγμή δεν το σκέφτηκα!

Με τα πολλά και για να μη πολυλογώ...

όχι ότι σε σκέφτομαι αλλά κουράστηκα να γράφω κι άφησα 

έναν πίνακα στη μέση,

απέκτησα κι εγώ ένα έξυπνο τηλέφωνο!

Για να νιώσω ευθύς αμέσως χαζή!

Πιο χαζή πεθαίνεις λέμε!

Δεν μπορούσα να ανοίξω το καπάκι, 

(πάνω από 10 λεπτά πρέπει να προσπαθούσα 

και ήθελα να κλάψω γιατί φοβόμουν ότι σίγουρα θα το κατέστρεφα)

ούτε να βάλω την κάρτα (δεν έμπαινε με τίποτα η σκασμένη

κι όταν μπήκε δεν κατάλαβα πώς έγινε..θα με λυπήθηκε).

Δεν μπορούσα να ανοίξω τον γκούγκλε λογαριασμό μου, 

τίποτα δεν μπορούσα εδώ που τα λέμε...

Κι όμως μετά από δύο μέρες (!) αφού πέρασα αυτούς τους σκοπέλους

μετά κατάφερα ολομόναχη:

να περάσω τον κωδικό wifi, να συνδεθώ στη γκούκλε,

στο φέις και να φτιάξω μόνη μου και το μέσσεντζερ...

Υπερήφανη!

Και να τα χαμόγελα!

Και να ψηλώνω ίσαμε 10 πόντους !

-Μαμά είμαι έξυπνη... είμαι ζούπερ έξυπνη...

Έλα όμως που ήρθε η ώρα να μάθω να το χρησιμοποιώ και ως τηλέφωνο!

Ω ναι! Γιατί καταβάθος είναι τηλέφωνο!

Κι αυτό έγινε σήμερα (σημ. χτες)

αφού δεν με είχε πάρει κανείς στο κινητό τόσες μέρες.

..........

Με παίρνει που λες η Ρούλα, η δικιά μας η Σμαραγδένια καλέ, να τα πούμε...

Δέκα φορές της το έκλεισα κατάμουτρα!

Να μην μπορώ να απαντήσω με τίποτα.

Με τα πολλά την πήρα εγώ από το σταθερό

γιατί ως γνωστόν όσα δεν φτάνει η αλεπού πηδάει και τα πιάνει.

Με το που κλείσαμε συνειδητοποίησα ότι είχα πολλά ακόμα να μάθω...

Άρχισα να με καλώ από το σταθερό μου συνέχεια...

Τίποτα!

Απελπισία.

Μου το έκλεινα κατάμουτρα!

Πάει!

Ειμ' ντιπ Χαζέα!

Κι έφτασα επιτέλους στο δια ταύτα!

Με την ανάρτηση αυτή και αφού σου είπα τον πόνο μου,

(προσ)καλώ οποιονδήποτε νέο, ωραίο κι αρρενωπό αρσενικό, 

(κοιλιακοί προαιρετικοί-  είπαμε, δεν είμαι και πλεονέκτρια)

άνευ υποχρεώσεων, το τονίζω αυτό,

 με ευγενική και φιλάνθρωπη ψυχή κυρίως,

που μένει σε κοντινή εμβέλεια με μένα,

να έρθει να μου δείξει πώς λειτουργεί το @@@ το τηλέφωνο 

κι εγώ δεν θα τον αφήσω έτσι!

Χαζέα είμαι.... Αχάριστη ποτέ!

Καλή σου μέρα

αν με άντεξες και δεν έφυγες τρέχοντας!

@ριστέα

ΥΓ: Μην μου ευχηθείς μεγιές .

Καλή επιτυχία στην αγγελία να μου ευχηθείς! 

Κι αν πάλι τηρείς τις προδιαγραφές....μην με πάρεις τηλέφωνο...

Δεν θα σου απαντήσω...

Να μου γράψεις ...στο μέσσεντζερ! Εκεί το'χω!

ΥΓ2: Καλέ ναι;

Έχει ανοιχτά σήμερα και αερίζεται ο χώρος πανταχόθεν !

ΥΓ3: 9ο Συμπόσιο Ποίησης και Άλλαξέ το #2 τρέχουν παράλληλα

και δεν σας λέω τίποτα άλλο...
Θα μας καταπλήξουν και τα δύο!

ΜΟΝΟΝ 3 μέρες ακόμα για το Άλλαξέ το #2