Σαν τα λουλούδια και τις μέλισσες να είστε στις ηδονές σας

ΥΣΤΕΡΑ, ένας ερημίτης, που επισκεπτόταν την πόλη μόνο μια φορά το χρόνο, βγήκε μπροστά και είπε, Μίλησέ μας για την Ηδονή.
Κι εκείνος αποκρίθηκε λέγοντας:
Ηδονή είναι ένα τραγούδι ελευθερίας, Αλλά δεν είναι ελευθερία.
Είναι το άνθισμα των πόθων σας,αλλά δεν είναι ο Καρπός τους.
Είναι ένα βάθος που καλεί το ύψος, αλλά δεν είναι ούτε το βαρύ ούτε το υψηλό. Είναι το φυλακισμένο πουλί που ανοίγει τα φτερά του,
Αλλά δεν είναι το απέραντο διάστημα. Ναι, αληθινά, η ηδονή είναι ένα τραγούδι, ελευθερίας.
Και θα μου έκανε χαρά να το τραγουδάτε με όλη την καρδιά σας αλλά δε θα 'θελα να χάσετε τις καρδιές σας στο τραγούδι της.
Μερικοί από τους νέους σας αναζητούν την ηδονή σαν αυτή να ήταν το παν και τους κρίνουν και τους κατηγορούν.
Εγώ δε θα τους έκρινα ούτε θα τους κατηγορούσα. Θα τους άφηνα να αναζητούν.
Γιατί θα βρουν την ηδονή, αλλά όχι μόνη της
Η ηδονή έχει εφτά αδελφές, που και η τελευταία από αυτές είναι πιο. όμορφη από την ηδονή.
Δεν έχετε ακούσει για τον άνθρωπο που έσκαβε στο χώμα για να βρει ρίζες και βρήκε θησαυρό;
Και μερικοί από τους μεγαλύτερους σας αναθυμούνται τις ηδονές με λύπη σα να ήταν αδικήματα που διέπραξαν στη μέθη.

Αλλά το μετάνιωμα είναι το συννέφιασμα της ψυχής και όχι ή τιμωρία της.
Αυτοί θα πρεπε να θυμούνται τις ηδονές τους μ' ευγνωμοσύνη, όπως θα θυμούνταν τη σοδειά του καλοκαιριού.
Κι ωστόσο αν τους κάνει παρηγοριά να μετανιώνουν, αφήστε τους να παρηγορούνται
Και υπάρχουν ανάμεσά σας εκείνοι που δεν είναι ούτε νέοι για να αναζητούν ούτε γέροι για να θυμούνται και από το φόβο της αναζήτησης και της θύμησης αποφεύγουν όλες τις ηδονές, για να μην παραμελήσουν το πνεύμα ή να μη το προσβάλουν.
Άλλα σ' αυτά ακριβώς βρίσκεται ή ηδονή τους.
Κι έτσι κι αυτοί βρίσκουν ένα θησαυρό ενώ σκάβουν ψάχνοντας για ρίζες με τρεμάμενα χέρια.
Αλλά πέστε μου, ποιος είναι εκείνος που μπορεί να προσβάλει το πνεύμα;
Μπορεί το αηδόνι να προσβάλει την ησυχία της νύχτας, Ή η πυγολαμπίδα τ' αστέρια;
Και μπορεί ή φωτιά σας ή ο καπνός σας να ταράξει τον άνεμο;
Νομίζετε ότι το πνεύμα είναι μια ήρεμη λιμνούλα που μπορείτε να ταράξετε μ' ένα ραβδί;
Πολλές φορές όταν αρνείστε στον εαυτό σας την ευχαρίστηση, το μόνο που κάνετε είναι να αποθηκεύετε τον πόθο στο εσωτερικό της ύπαρξής σας.
Ποιος ξέρει αν αυτό που παραλείπετε σήμερα, δεν περιμένει για αύριο;
Ακόμα και το σώμα σας γνωρίζει την κληρονομιά του και τη δικαιωματική του ανάγκη και δεν ξεγελιέται.
Και το σώμα σας είναι ή άρπα της ψυχής σας,
Και εξαρτιέται από σας αν ή άρπα αυτή θα βγάλει γλυκιά μουσική η μπερδεμένους ήχους.
Και τώρα αναρωτιέστε μέσα στην καρδιά σας, «Πώς θα διακρίνουμε αυτό που είναι καλό στην ηδονή από εκείνο που είναι κακό;» Πηγαίνετε στα χωράφια και στους κήπους σας, κι εκεί θα μάθετε ότι η ηδονή της μέλισσας είναι να μαζεύει μέλι από το λουλούδι, Άλλα είναι και ηδονή του λουλουδιού να χαρίζει το μέλι του στη μέλισσα. Γιατί, το λουλούδι είναι για τη μέλισσα μια πηγή ζωής, και για το λουλούδι ή μέλισσα είναι ο αγγελιαφόρος της αγάπης.

Αλλά και για τους δυο, μέλισσα και λουλούδι, το δόσιμο και η απολαβή της ηδονής είναι μια ανάγκη και μια έκσταση. Λαέ της Ορφαλεζίας, να είστε στις ηδονές σας, σαν τα λουλούδια και τις μέλισσες.

Χαλίλ Γκιμπράν, Ο Προφήτης, μετάφραση: Ευάγγελος Γράψας, εκδ. Μπουκουμάνη

_____________________________________________________________

Αλισβερίσι θα το πω εγώ.
Χρειάζονται δυο χέρια για να χτυπήσουν παλαμάκια....
Για να πάρεις, πρέπει να δώσεις!
Και για να απολαύσεις, πρέπει να αφεθείς......
Γιατί εκτός από ανάγκη, η ηδονή είναι κυρίως έκσταση!

Εκστασιαστείτε λοιπόν!

Η δική μου πάντως "εκδοχή" για την ηδονή είχε κατατεθεί εδώ!

Καλή σας μέρα
@ριστέα______________________________________________________

ΥΓ: Γέλιο-θεραπεία ήταν να βγει στον αέρα σήμερα. Αλλά ο υπολογιστής μου ...κάηκε!.
Τα αρχεία μου φυλακίστηκαν μέσα και μέχρι να βγει από την εντατική χρησιμοποιώ δανεικό λαπιτόπι (ακι για την ακρίβεια).
Για το λόγο αυτό δεν πέρασε η αφεντιά μου χτες από τα μπλογκς σας.