Μείνε πιστός σε εκείνο που είναι καλό,
ακόμα κι αν είναι μια χούφτα χώμα.
Μείνε πιστός σε αυτό που πιστεύεις,
ακόμα κι αν αυτό είναι ένα μοναχικό δένδρο.
Μείνε πιστός σε εκείνο που πρέπει να κάνεις,
ακόμα κι αν αυτό είναι πολύ μακριά από εδώ.
Μείνε πιστός στη ζωή σου
ακόμα κι αν είναι πιο εύκολο να τα παρατήσεις.
Κράτα το χέρι μου σφιχτά,
ακόμα κι αν κάποια μέρα θα φύγω για μακριά.
Προσευχή των Ινδιάνων
Είναι βέβαιο ότι αυτές τις μέρες οι περισσότεροι
από μας βρισκόμαστε σε μια κατάσταση περίεργη.
Ίσως και αμφιθυμική.
Δεν έχουμε αποφασίσει μέσα μας ποια εξέλιξη είναι η καλύτερη για μας.
Δεν έχουμε αποφασίσει μέσα μας ποια εξέλιξη είναι η καλύτερη για μας.
Άλλοι είναι σαν να ξύπνησαν από ένα σκληρό, ανελέητο hangover,
άλλοι νιώθουν ένα σφίξιμο στο στομάχι, άλλοι βλέπουν τη ζωή τους σαν άμμο
που κυλάει μέσα στην κλεψύδρα της ζωής- κόκκοι που χάνονται, χωρίς ουσία.
Αυτές τις μέρες ελάχιστοι μπορούν να κοιτάζουν το μέλλον με αισιοδοξία.
Εξαιρούνται οι έχοντες μόνιμη βλάβη, που είναι στα @@@ τους όλα.
Έχω κατηγορηθεί πολλάκις πως κι εγώ σε αυτή την κατηγορία
έχω θρονιαστεί, παιδιόθεν!
Άντε βρε παιδιά λοιπόν!
Ας τα βάψουμε όλοι, μαύρα όλα,
ας βάλουμε και μια πέτρα στο λαιμό
και πάμε να δούμε ποιος θα κάνει το καλύτερο μακροβούτι θανάτου!
Αν δεν βρεθούν και εκείνοι οι παλιάτσοι της ζωής
πώς θα βγει ζωή;
Παλιάτσοι που θα κρατήσουν το χαμόγελο έστω και με το ζόρι
για να μπορέσουμε να σηκώσουμε μανίκια.
για να τα βγάλουμε πέρα.
Όχι μοιρολατρικά.
Εκεί εξάλλου ποντάρουν.
Στον εκφοβισμό μας.
Να μην σηκώσουμε ποτέ κεφάλι.
Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη.
Ίσως δεν ήγγικεν ακόμα η ώρα αδέρφια.
Ίσως απλά προετοιμάσαμε το δρόμο με το συντριπτικό μας ΟΧΙ.
Δεν μετανιώνω στιγμή!
Αποτελεί για μένα το "Ξύπνημα".
Το μόνο αισιόδοξο μήνυμα των τελευταίων πέντε ετών!
Από κει και πέρα
μένω πιστή και σου κρατώ το χέρι.
Κράτησε το μου κι εσύ.
Δεν βγαίνει αλλιώς.
Μαζί.
Καλημέρα!
Αριστέα
