Σαράντα οκτώ

Η ιστορία ξεκινά 

κάπως έτσι

Αναπάντεχα μια μέρα

Μια κοπέλα
Ένα ταξίδι

Ένας άντρας

Ένας κοινός γνωστός

Μια φευγαλέα εικόνα

Μια ιδέα 

Όλα αστραπιαία

Μια εβδομάδα καιρός

Ένα γαμήλιο σμίξιμο

Λίγα χρόνια ευτυχίας

Ένα σπιτικό

Μοιρασμένο

Δυο ήπειροι

Μια θάλασσα
ανάμεσο τους

Απόσταση

Αγώνες

Κούραση

Απουσία
Απόσταση

Γράμματα

Απουσία!

Ένας κοινός σκοπός

Υπηρετήθηκε πιστά

Επιθυμίες που πνίγηκαν

Όνειρα που αγνοήθηκαν

Εγωισμοί που νικήθηκαν

Για έναν κοινό σκοπό

Να δώσουν αγάπη

Δεν ήταν Έρωτας

Μήτε φιλία

Μα έγινε αγάπη

Και τώρα,

στη δύση της ζωής,

χρόνια σαράντα οκτώ μετά

το χέρι κρατά ο ένας του άλλου

Τέλος δεν έχει η ιστορία

Όταν έχεις δώσει αγάπη

η ιστορία συνεχίζεται

Παντοτινά...

Η φωτογραφία είναι από εδώ
όταν έκανα το photoday.
Είναι τα χέρια των γονιών μου 
που σήμερα κλείνουν 48 χρόνια παντρεμένοι.
Με αυτό τον τρόπο τιμώ σήμερα
την αγάπη και τη φροντίδα τους
προς στα παιδιά τους και τα εγγόνια τους.
Του Αγίου Αναστασίου, επίσης,
χρόνια πολλά στο μπαμπά και στον μικρότερο ανιψιό μου,
τριπλή χαρά στο σπιτικό μας!

Καλή σας μέρα!
@ριστέα


_____________________________________

Το 6ο Συμπόσιο περιμένει τα ποιήματα σας
για 8 ακόμα ημέρες!
Μην ξεχαστείτε λόγω εκλογών ☺
Αλλάζω ή αλλαγή 
οι λέξεις κλειδιά!
Δεν μίλησαν ακόμα μέσα σου;