Επιστροφή....

-Πώς απεικονίζετε την υπέροχη διάθεση;
-Εννοείτε με χρώματα;
-Με σχέδια, με χρώματα, με ό,τι αγαπάτε....
-Αγαπώ τις σκιές...
-Οι σκιές δεν δείχνουν υπέροχη διάθεση, ικανοποίηση,χαρά....
-Ποιος το δηλώνει;
-Η κοινή πεποίθηση!
-Ποιος διαμορφώνει την κοινή πεποίθηση και κυρίως 
γιατί να ενταχθώ εγώ σε αυτήν;
Δεν το έκανα ποτέ μου
Δεν το θέλω
-Μα δεν μπορείτε να πάτε κόντρα στην καθεστηκυία τάξη των πραγμάτων
Η σκιά είναι μαυρίλα, πώς να το κάνουμε...
-Η μαυρίλα είναι στη σκέψη σας.
Όχι στη δική μου.
Εγώ βλέπω στις σκιές
ψυχές
που χορεύουν ξέχωρα από τον ιδιοκτήτη τους,
και κάποτε χορεύουν και τρελά, υπέροχα τρελά!
-Έχετε φαντασία, κυρία!
-Εσείς πάλι όχι!
Πώς γίνεται αλήθεια χωρίς φαντασία να έχεις υπέροχες διαθέσεις;
Η ζωή θέλει φαντασία!
Η εξουσία θέλει φαντασία!
Ο θάνατος επίσης...
-Να'το! Ξαναγυρίζετε στη σκιά. Στη μαυρίλα. Ολοφάνερο!
-Ο θάνατος είναι μαυρίλα;
Κι όμως άνθρωποι που γύρισαν από στιγμιαίους θανάτους είπαν για φως...
-Και πάλι απομακρύνεστε..
-Καλύτερα μακριά!
Μακριά από την έλλειψη φαντασίας.
Μακριά από τα τετριμμένα και τα αναμενόμενα. 
Τα γνώριμα, τ' απαιτητά!
Μακριά...
Στις θάλασσες της φαντασίας
όπου τα κύματα κάνουν εξαίσιες σκιές και χορεύουν βαλς.
Ο ήχος τους είναι ένας γλυκύτατος Γαλάζιος Δούναβης κι εγώ...
Εγώ αγναντεύω....
Τις χρυσές δαχτυλιές του ήλιου πάνω στα αφρισμένα νερά.
Τα γαλαζοπράσινα νερά που με προσκαλούν
να ακουμπήσω
και να χαϊδέψουν τη γυμνή μου σάρκα
Τα γλαροπούλια που κάνουν κύκλους πάνω 
από τα μάτια μου, άλλα ψάχνοντας για την επιβίωση
άλλα απλά για τη χαρά
Τα μπαμπακένια νέφη, 
εκείνα που ζήλευα μικρή γιατί δεν μπορούσα να τα έχω 
στο κρησφύγετο μου για μαξιλάρι...
Βλέπετε, η υπέροχη διάθεση για μένα
είναι σκιές
γεμάτες χρώματα,
ήχους,
αρώματα.
Κι ας απομακρύνομαι ενίοτε.
Η καλή διάθεση με συνοδεύει κάτι τέτοιες μέρες
που έχει νηνεμία
Και τότε επιστρέφω κι ενώνομαι με το σαρκίο μου..
Αθόρυβα...

@ριστέα

Το 5ο Συμπόσιο σε περιμένει να διαβάσεις 30 υπέροχα ποιήματα
και να ψηφίσεις.
Μην ξεχαστείς...
Οι μέρες τρέχουν!

Καλή σας μέρα και 
Καλή εβδομάδα!

@

Μεγαλώσαμε και πάψαμε να πιστεύουμε..

Μεγαλώσαμε και πάψαμε να πιστεύουμε στον φανταστικό μας φίλο, στις μαγικές στιγμές, σε νεράιδες, αγγέλους!
Κι όμως κάποτε ...που' μασταν παιδιά όλα ήταν τόσο μαγικά....
Να αφήσω τον Κοέλο να μας τα πει;

"Όποιος αποφασίσει να μιλήσει με τους αγγέλους του θα ανακαλύψει ότι δεν είναι η πρώτη φορά.
Όλα τα παιδιά μιλούσαν με το φύλακα άγγελό τους, μέχρι που ερχόταν η περίφημη μέρα που οι γονείς τους πρόσεχαν ότι το παιδί τους μιλούσε με κάποιον που "δεν υπήρχε". Τότε έδειχναν ενδιαφέρον, κατηγορούσαν την υπερβολική παιδική φαντασία, κατέφευγαν σε παιδαγωγούς και ψυχολόγους και κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι το παιδί τους έπρεπε να σταματήσει αυτή τη συμπεριφορά. Οι  γονείς πάντα επέμεναν να λένε στα παιδιά τους ότι δεν υπήρχαν αόρατοι φίλοι, ίσως επειδή οι ίδιοι είχαν ξεχάσει ότι κι αυτοί κάποτε μιλούσαν με αγγέλους. Ή ποιος ξέρει, ίσως να πίστευαν ότι ζούσαν σ' έναν κόσμο στον οποίο δεν υπήρχε πια θέση για τους αγγέλους.  

Ας ανακαλύψουμε δυνάμεις που είχαμε όταν ήμαστε παιδιά. Ποιες ήταν αυτές: Είχαμε πείσμα, χαμογελούσαμε, δεν χρειαζόμασταν πολλά για να είμαστε ευτυχισμένοι, παίζαμε, είχαμε πλούσια φαντασία, τρελαινόμασταν για τα Χριστούγεννα.
Πιστεύαμε στον ΄Αγιο Βασίλη με θέρμη και η πίστη αυτή μας έδινε απίστευτη χαρά κι όρεξη για τις γιορτές....
Νεράιδες, άγγελοι, Αγιο Βασίληδες υπάρχουν όσο κρατάμε το παιδί μέσα μας ζωντανό!

Ένα κομμάτι που λατρεύω πολύ.

Ξυπνήστε όσοι κοιμάστε. Συνεχίστε όσοι ονειρεύεστε! 

Να έχετε μια υπέροχη μέρα.

Καλή εβδομάδα!

airis

Αυτοσχεδιασμός

Απλότητα, φαντασία, αγάπη!
Αχτύπητος ο συνδυασμός....
Δε χρειάζεσαι περισσότερα πολλές φορές
για να μεγαλουργήσεις!
Αφεθείτε και δημιουργήστε! 


@iris

Γέμισε τις αποσκευές σου και ξεκίνα

Να κυνηγας πάντα το όνειρό σου.
Ακόμα κι κανένας δεν το νιώθει...
Γέμισε τις αποσκευές σου και ξεκίνα....
Δε χρειάζεσαι εγκρίσεις...
Χρειάζεσαι κέφι, επιμονή και φαντασία.........

@iris

Φαντασία!

Κι από την ανάποδη φοριέται η φαντασία
  και σ' όλα τα μεγέθη της.

Οδυσσέας Ελύτης