Photo a Day Μέρες 30 & 31

Photo a Day 30 March : relax

Όλοι έχουμε ανάγκη την ξεκούραση, τη χαλάρωση. Αλλιώς ο οργανισμός δεν θα αντέξει και θα καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος. Ευτυχώς που υπάρχουν άπειροι τρόποι να χαλαρώνει κανείς, τόσο προσωπικοί και διαφορετικοί για τον καθένα μας. 

Δεν χαλαρώνω πάντα με τον ίδιο τρόπο. Ανάλογα από το τι θέλω να ξεφύγω. 
Μια σωματική κούραση θα φύγει από πάνω μου με ένα αρωματικό, καυτό αφρόλουτρο. Μια ψυχική κούραση για μένα φεύγει με δύο τρόπους: δυνατή μουσική και γυμναστική (ενίοτε εξοντωτική) ή δυνατή μουσική και τακτοποίηση ραφιών, ντουλαπιών, συρταριών και ότι άλλο βρει ο σίφουνας Αριστέα στο πέρασμά του!

Μια απλή καθημερινή μέρα, χωρίς πολλή κούραση και χωρίς ψυχικές αναταράξεις αντιμετωπίζεται  ως εξής:

Καφεδάκι και διάβασμα

Photo a Day 31 March : stuff

Πράγματα.
Είμαστε γεμάτοι πράγματα. Μάθαμε να μετράμε τη ζωή μας με τα πράγματα που μαζεύουμε!
Είναι από τα στοιχεία του χαρακτήρα μου που θα ήθελα πολύ να δουλέψω. Να συσσωρεύω λιγότερα! Συνήθως δένομαι συναισθηματικά με πολλά μικρά και ασήμαντα πραγματάκια κι έπειτα γεμίζω και γεμίζω κι αν χρειαστεί να ξεχωρίσω τι θα έπαιρνα μαζί μου σε μια έκτακτη ανάγκη νομίζω ότι θα περνούσε η ανάγκη κι εγώ ακόμα θα μάζευα!
"Όσα λιγότερα πράγματα έχεις , τόσες λιγότερες ανησυχίες έχεις", έλεγε ο Βούδας.
"Αν ξανάρχιζα από την αρχή , θα κουβάλαγα πολύ λιγότερες αποσκευές", έλεγε ο Μπουσκάλια.
Να θυμάσαι να κουβαλάς περισσότερες στιγμές μαζί σου παρά αντικείμενα λέει η υποφαινόμενη.( το ότι με βάζω ένα σκαλάκι κάτω από τους διάσημους το παραβλέπουμε!)

Αυτό που άλλα γράφω κι άλλα φωτογραφίζω είναι προς μελέτη κι έρευνα!

Ένα σημειωματάριο, ένα στιλό και τα απαραίτητα πλέον γυαλάκια μου

(ένα από τα δώρα της ωριμότητας!)

The end!
Μάρτης τέλος!
Καλό μήνα φίλοι μου!
Μην μου πείτε ψέματα αύριο- τα πιστεύω!
Επίσης αν δεν με δείτε να τριγυρνώ όλη μέρα μην ανησυχήσετε. Το πρόγραμμα στη δουλειά αύριο προβλέπεται βαρύ κι ασήκωτο! Θα τα πούμε αργά το απόγευμα!
Σας φιλώ ματς μουτς!
@ριστέα!

Photo a Day Μέρα 4η

Photo a Day 4 February : hope 

Ελπίδα!

4 Φεβρουαρίου. Ημέρα κατά του καρκίνου.

Η Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καρκίνου καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης κατά του Καρκίνου (UICC), που εκπροσωπεί 280 οργανώσεις σε 90 χώρες του κόσμου. Η εκστρατεία ενημέρωσης κάθε χρόνο στις 4 Φεβρουαρίου δίνει έμφαση στην πρόληψη και στη διαπίστωση ότι το 43% των καρκίνων μπορούν να αποφευχθούν υπό ορισμένες προϋποθέσεις. 

Ο καρκίνος είναι η πρώτη αιτία θανάτου παγκοσμίως. Κάθε χρόνο 7 εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους και 11 εκατομμύρια νοσούν, το 70% των οποίων σε χώρες μέσου και χαμηλού εισοδήματος.
Πηγή:http://www.sansimera.gr/worldays/194#ixzz2Jqw8iJIx

Ήταν πριν εννέα χρόνια τέτοιες μέρες, αρχές Φλεβάρη. Διαγνώστηκε καρκίνος. Προχωρημένης μορφής.Οι διαδικασίες που ακολούθησαν ήταν γρήγορες και συντονισμένες. Αν και οι γιατροί δεν ήταν βέβαιοι για την έκβαση της εγχείρησης, δεν το σκεφτήκαμε καθόλου. Απρίλη μήνα είχε ήδη εγχειριστεί.. Οι γιατροί επέμεναν πως κακώς έγινε, πιθανόν ο οργανισμός να μην άντεχε πάνω από ένα- δύο χρόνια. 

Επέστρεψε σπίτι, ακολούθησε όλες τις θεραπείες που του χορηγήθηκαν, όσο επίπονες κι αν ήταν, έκανε και κάνει όλες τις εξετάσεις του, όλα αγόγγυστα.
Όταν στάθηκε στα πόδια του συνέχισε με όλες τις ασχολίες του, σαν τίποτα να μην είχε αλλάξει στη ζωή του. Το περιβολάκι του, τα ζωντανά του, όποια βοήθεια του ζητούσαν παιδιά και εγγόνια.
Γίνεται γελωτοποιός, αστείος κι ότι άλλο προκύψει σε γιορτές κι οικογενειακές συναθροίσεις, αρκεί να βλέπει τα εγγόνια του να χαμογελούν. Όταν η συζήτηση έρχεται στον καρκίνο απαντά δείχνοντας τον ουρανό: " Όσο γράφει, παιδί μου. Μονάχα ο θεός ξέρει."! Δεν σταμάτησε να χαμογελά, να είναι απλός και να μην ζητάει παρά ελάχιστα στη ζωή του. 
Δεν υπήρξε ένας σπουδαίος επιστήμονας, ένας άνθρωπος των γραμμάτων, δεν διακρίθηκε κάπου ιδιαίτερα. Ήταν (και είναι) ένας απλός οικογενειάρχης που δούλεψε σκληρά στην ξενιτιά, το περισσότερο διάστημα μακριά από την οικογένειά του, για να μεγαλώσει τις δύο κόρες του και να τους δώσει όσα περισσότερα μπορούσε και με όσα ήξερε να κάνει.

Δεν το έβαλε κάτω ποτέ, δεν λέει κουβέντα όταν πικραίνεται, δεν χαλάει χατίρι σε κανέναν.

Είναι ο πατέρας μου και είμαι υπερήφανη για αυτόν!

Τον Απρίλη θα κλείσει τα ογδόντα Είναι υπέροχο που στα σαράντα και τρία μου χρόνια τον έχω ακόμα στη ζωή μου να μου χαμογελά.

Νίκησε και νικάει κάθε μέρα τον καρκίνο με το χαμόγελο και την πίστη του στο θεό.
Για μένα είναι η ελπίδα προσωποποιημένη.

____________________________________________________________
Αναγκαία σημείωση: Υπάρχουν αμέτρητα παλικάρια και κοριτσόπουλα που δεν τα καταφέρνουν στη μάχη με τον καρκίνο και χάνουν τον αγώνα μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Οι γερασμένοι οργανισμοί που δεν έχουν ταχύτατο πολλαπλασιασμό κυττάρων, αντέχουν ίσως περισσότερο. Δεν θέλω να πω δηλαδή ότι όλοι αυτοί που χάνουν τον αγώνα, δεν πάλεψαν με αισιοδοξία και χαμόγελο οι περισσότεροι και δυναμικά. 
Παρ' όλα αυτά η ίδια η ιατρική επιστήμη υποστηρίζει ότι η θεραπεία πολλές φορές είναι αποτέλεσμα εσωτερικής αντιμετώπισης! Εκεί συμβαίνουν τα θαύματα σαν του μπαμπά μου! Ενδιαφέροντα στοιχεία μπορείς να βρεις στα βιβλία του Γ. Πιντέρη, Προσωπικότητα και υγεία Ι και ΙΙ, εκδόσεις Θυμάρι. Εκεί θα συναντήσετε όρους όπως το γραμμικό και το ολιστικό μοντέλο θεραπείας στην ιατρική , το φαινόμενο placebo και το ρόλο της ψυχολογίας στη ίαση.

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ : Η ΕΓΚΑΙΡΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΣΩΖΕΙ ΖΩΕΣ. ΜΗΝ ΑΜΕΛΕΙΤΕ ΝΑ ΕΞΕΤΑΖΕΣΤΕ.

Photo a Day December # Feed back #

Πάει και ο  Δεκέμβρης. Και μαζί του και το 2012, thanks god!

Τελικά η φωτογραφική πρόκληση είναι όντως εθιστική! Όταν ξεκίνησα το Photo a day δεν το πίστευα ότι θα τα κατάφερνα να βγάλω εις πέρας όλες τις δοκιμασίες! Και να που όχι απλά έβγαλα έναν μήνα, αλλά δύο! Και μάλιστα έβγαλα έναν Δεκέμβρη όπου έτρεχαν πολλές υποχρεώσεις, ο όγκος δουλειάς μου έχει ήδη αυξηθεί -κι αναμένεται κι άλλο- κι όλο αυτό με έβγαλε κάποιες στιγμές μέχρι και νοκ άουτ!
Όμως είναι τόσες οι χαρές και οι ικανοποιήσεις που έχω πάρει από το Photo A Day! Το λάτρεψα !
Κάθε μέρα και μια φωτογραφία. Κάθε μέρα και μια προσωπική εξομολόγηση! 
Κοιτώντας πίσω τον Δεκέμβρη αναρωτιέμαι ακόμα κι εγώ πώς τα κατάφερα ! Πώς μου κατέβαιναν ιδέες! Κάποιες φορές θυμάμαι ερχόταν και με χτυπούσε κατακέφαλα τελευταία στιγμή η έμπνευση και ενώ άλλα είχα σκεφτεί αλλού κατέληγα! 
Αν είναι να ξεχωρίσω κάποια φωτογραφία περισσότερο από τις υπόλοιπες είναι η μέρα που έβαλα το παιχνίδι των σκιών ( κάτι που να αρχίζει από s) και η προτελευταία μέρα του Δεκεμβρίου (κάτι που με έκανε να χαμογελάσω τη χρονιά που πέρασε) κι αναφέρθηκα στο μπλογκ μου και σε όλους εσάς!

Αλήθεια, εσένα ποια μέρα σου άρεσε περισσότερο;

Μέρα 1η: 8:00
Μέρα 2η: Ειρήνη
Μέρα 3η: Κάτι που κράτησα
Μέρα 4η: Άσπρο-Μαύρο
Μέρα 5η: Κοιτάζοντας πάνω
Μέρα 6η: Εικόνα του τόπου μου
Μέρα 7η: Αστέρια
Μέρα 8η: Κάποιος που αγαπάς
Μέρα 9η: Με τι απαχσχολήθηκες
Μέρα 10η: Από κάτω
Μέρα 11η: Γλυκό
Μέρα 12η: Καπέλο
Μέρα 13η: Φώτα
Μέρα 14η: Πράσινο
Μέρα 15η: Ύπαιθρος
Μέρα 16η: Κάτι που έφτιαξα
Μέρα 17η: Στο πάτωμα
Μέρα 18η: Κάτι που με κάνει χαρούμενη
Μέρα 19η: Κάτι που να αρχίζει από s
Μέρα 20η: Καιρός
Μέρα 21η: Δέντρο
Μέρα 22η: Διακόσμηση
Μέρα 23η: Χαρά είναι____
Μέρα 24η, 25η, 26η :Παράδοση/ Γεύμα/ Ανακατωσούρα
Μέρα 27η: Πώς χαλαρώνω
Μέρα 28η: Κρύο
Μέρα 29η: Ζεστό
Μέρα 30η: Κάτι που με έκανε να χαμογελάσω τη χρονιά που πέρασε
Μέρα 31η: Πορτραίτο

Και με αυτή την ανάρτηση κλείνω το 2012!
Εύχομαι σε όλους σας απόψε καλή Πρωτοχρονιά, καλά να περάσετε, να γελάσετε, να διασκεδάσετε,να ξεδώσετε!
Έχουμε έναν ολόκληρο χρόνο για σκοτούρες και προβληματισμούς!
Γεροί να'μαστε........

Σας φιλώ
@ριστέα

Photo a Day Μέρα 31η

Photo a Day 31 December :  self-portrait

Πορτραίτο ζητάει η τελευταία δοκιμασία του Photo A Day!
Για χρόνια δεν έβγαζα φωτογραφίες. Έτσι έχω ένα κενό πολλών χρόνων όπου ξαφνικά μεγάλωσα! Αλλά δεν με τρομάζουν τα χρόνια που φορτώνομαι! Ούτε οι ρυτίδες. Αρκεί να είμαι γερή, δυνατή, να έχω την υγεία μου. Από κει και πέρα δεν με τρομάζει ο φακός! Είναι ένα παιχνίδι για μένα! Εσύ βλέπεις μια φωτογραφία, μια εικόνα. Αλλά πρέπει να με αγαπάς για να δεις πιο βαθιά μέσα μου. Να με γνωρίσεις! 
Μια φωτογραφία από μόνη της δεν λέει τίποτα.....

Είναι λοιπόν η τελευταία μου φωτογραφία τον χρόνο που φεύγει και την μοιράζομαι μαζί σου! 

Μισοχαμογελαστή. Περιμένω.... Αφουγκράζομαι.... Ελπίζω.... Εύχομαι...
Όλα να είναι καλύτερα τη νέα χρονιά, λιγότερο δύσκολα , πιο εύθυμα.....
Του χρόνου τέτοια μέρα εύχομαι απλά να χαμογελώ ακόμα περισσότερο!

Καλή σας μέρα

ΥΓ: Δεν σας αποχαιρετώ ακόμα....

Photo a Day Μέρα 30η

Photo a Day 30 December : Something that made you smile this year 

Κάτι που έκανε να χαμογελάσω τη χρονιά που πέρασε. 
Τι να πρωτοθυμηθώ;. Δεν χρειάζομαι εξάλλου πολλά για να χαμογελάσω εγώ. Ένα αστείο του μπαμπά μου - που έχει αστείρευτο κέφι, το φάρμακό του ενάντια στον καρκίνο, ένα πείραγμα του μικρότερου ανιψιού μου, ακόμα ακόμα και το καυστικό χιούμορ του μεγάλου μου ανιψιού, μια γκάφα δική μου (αρκεί πολλές φορές για να σκάσω απίστευτα χαμόγελα- ω θεέ μου η χρονιά μου ήταν γεμάτη από τέτοιες στιγμές) και τα πλακάκια που έσπασαν στο σπίτι με έκαναν να χαμογελάσω ως αντίδοτο στην απόγνωση και το καινούργιο μας σκυλάκι μου έδωσε χαμόγελα πολλά,κι η κολλητή μου; ακόμα περισσότερα!
Και στη δουλειά ακόμα, παρά την κούραση ορισμένες μέρες και την γκρίνια, την πίεση και το αλαλούμ που μπορεί να επικρατεί περνάμε ονειρικές στιγμές γέλιου.
Κι όμως θέλω να αναφερθώ σε κάτι άλλο που έδωσε απίστευτα χαμόγελα αυτή τη δύσκολη χρονιά και το οποίο δεν μπόρεσα να το αποδώσω καλά σε φωτογραφία- ας πάρω κάτω από τη βάση σήμερα λοιπόν! Δεν πειράζει!

Ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την απίστευτη χαρά που μου δίνετε όλοι εσείς που περνάτε από τα μέρη μου και μου αφήνετε μια καλημέρα, ένα φιλί, μια σκέψη σας! Αλλά το ίδιο αισθάνομαι κι εγώ όταν σας διαβάζω να ξέρετε!
Δημιούργησα λογαριασμό στον blogger στο τέλος του 2008 χωρίς να ξέρω γιατί! Και μέχρι το Δεκέμβρη του '10 δεν ήξερα τι να κάνω με αυτό!  Ντρεπόμουν να γράψω κάτι δημόσια! Δειλά δειλά έκανα κάποιες δημοσιεύσεις μέσα στα επόμενα δύο χρόνια αλλά ήταν κομματάκι βουβές! Δεν ήξερα τι σημαίνει μπλόκινγκ κι άργησα πολύ να πάρω χαμπάρι, όπως και εσείς αργήσατε να με ανακαλύψετε! 
Πιο πολύ λοιπόν δημοσίευα για πάρτη μου! 
Αλλά ήταν η επικοινωνία μαζί σας λατρεμένοι μου που μου έδωσε χαρά ! Μοιραζόμαστε ορισμένες φορές πολύ περισσότερα από μια καλημέρα και ένα φιλί! 
Μοιραζόμαστε κοινές ελπίδες, ίδιες ανησυχίες, το φόβο μας για το μέλλον! Δώσαμε και πήραμε  λόγια καρδιάς, συμπαράσταση κι ανακούφιση για πολλά προβλήματά μας μέσα στη δύσκολη αυτή χρονιά που φεύγει.
Εύχομαι ο νέος χρόνος που έρχεται να είναι για όλους μας κάθε άλλο παρά γρουσούζικος ( λόγω του 13). Να έχει προκλήσεις, χαρές  και ευχάριστες εκπλήξεις !
Να δεθούμε ακόμα περισσότερο και να συνεχίζουμε να στηριζόμαστε, να εκφραζόμαστε ελεύθερα και να ενθαρρύνει ο ένας τον άλλον! 
Η αποδοχή και η ενθάρρυνση είναι ότι χρειάζεται για να εξελιχθεί σωστά μια ανθρώπινη ύπαρξη!
Και εσείς μου τα χαρίσατε απλόχερα!
Είναι λοιπόν να μην χαμογελάω;

Καλή συνέχεια να έχουμε
@ριστέα

Photo a Day Μέρα 29η

Photo a Day 28 December : hot !

Ζέστη! Τι υπέροχη αίσθηση ειδικά μέσα στην καρδιά του χειμώνα! Είμαι παιδί του καλοκαιριού και λατρεύω το καλοκαίρι αλλά όταν έχεις ζέστη μες στο χειμώνα είναι όνειρο.
Σήμερα ήταν μια από αυτές τις μέρες.... Που ξημερώνει και μπαίνει ο ήλιος από τις χαραμάδες και σου ψιθυρίζει: "έλα σήκω, σε περιμένω" . Πετάς τα σκεπάσματα κι αφού δεν δουλεύεις, τρέχεις με λαχτάρα έξω να πιεις έναν ζεστό καφέ, μαζί με την όμορφη παρέα σου! 
Θα μπορούσαν να είναι φωτογραφίες από το καλοκαίρι που πέρασε, ξεχασμένες στο αρχείο μου, στον υπολογιστή. Μα είναι σημερινές, μεσημεριανές, στην αυλή του σπιτιού μου!

Τα σύννεφα αφού άδειασαν χτες βράδυ 

το νερό που κουβαλούσαν, σήμερα χάθηκαν.

 Έμειναν δύο-τρία να παίζουν με τον ολόλαμπρο ήλιο!

 Λιακάδα!

Λες και είναι καλοκαίρι!

 Όλα τα έλουζε το φως!

 Την ένιωσες τη ζεστασιά;

Το βράδυ το κορμί που γλυκάθηκε όλη μέρα

επεδίωξε κι άλλη θερμότητα.

Τι όμορφα που γλείφουν οι φλόγες το ξύλο!

 Αλλά από το τζάκι της μαμάς είχα καλύτερη οπτική!

Να έχετε ένα ζεστό, υπέροχο Σαββατόβραδο!

@ριστέα

Photo a Day Μέρα 28η

Photo a Day 28 December : cold 

"Κρύο, κρύο! Καιρός για δύο" !
Για το κρύο θα μιλήσουμε απόψε, Πώς τα πας εσύ αλήθεια μαζί του;
Όταν κάνει ζέστη το επιθυμούμε διακαώς! Σκεφτόμαστε μια παγωμένη μπύρα, σε παγωμένα ποτήρια και λιώνουμε! Τώρα που κρυώνουμε ψάχνουμε τρόπους να ζεσταθούμε! Λέμε μέσα μας "αχ ας ήταν καλοκαιράκι κι ας έσκαγα από τη ζέστη".
Έτσι είναι ο άνθρωπος! Με τίποτα δεν είναι απόλυτα ικανοποιημένος! Κι όταν έχει το ένα, επιθυμεί το άλλο.
Ουδέν καλόν, αμιγές κακού! Κάτι ήξεραν οι αρχαίοι μας πρόγονοι... Τίποτα από μόνο του δεν είναι πανάκεια. Όλα χρειάζονται! Η εναλλαγή είναι ευλογία και στην εναλλαγή κρύβεται ζωή. Κρύβεται η εξέλιξη!


Έλα να παίξουμε απόψε:

Σκέψου τη ζέστη.

Σκέψου τους τόνους ιδρώτα 

που χύνεις κάθε καλοκαίρι

τις στιγμές που αποζητάς 

τη δροσιά όσο τίποτα άλλο!

Και μετά κοίτα τις φωτογραφίες που επέλεξα

για το Photo A Day

Είναι κρύο, πραγματικά.

Και πάγωσα για ελάχιστα λεπτά.

Αλλά θα θυμάμαι πόσο πολύτιμος μου είναι ο πάγος το καλοκαίρι

για να δροσίσει τα χείλη μου....

Καλό σας βράδυ

@ριστέα

Photo a Day Μέρα 27η

Photo a Day 27 December :  how you relax

Είναι ωραίο το τεμπέλιασμα κάπου-κάπου! Να ξαπλώνεις και να κοιτάζεις το ταβάνι. Και να μην κάνεις τίποτα. Ή να κάνεις μόνο ό,τι σε ευχαριστεί... Για παράδειγμα ακούγοντας μουσική, διαβάζοντας ένα βιβλίο, ονειροπολώντας.....
Συνήθιζα από μικρή να ξαπλώνω στα πατώματα. Η μαμά διηγείται συχνά ότι με έβρισκε κάτω από τα τραπέζια ή πίσω από τους καναπέδες. Εγώ νομίζω ότι από τα χαμηλά παρατηρούσα από μια άλλη οπτική τα πράγματα.....
Μεγάλωσα κι άλλαξα σε πολλά. Αλλά όχι σε όλα. Εξακολουθώ να "κυλιέμαι" κάτω όταν χαλαρώνω. Έχω κι αγαπημένες μεριές μέσα στο σπίτι. Με ένα βιβλίο ή χωρίς, με τη μουσική για παρεΐτσα, η απόλυτη ξεκούραση για μένα : να απλώνομαι στο πάτωμα, να τεντώνομαι, να κάνω ασκήσεις χαλάρωσης, να νιώθω ότι λύνομαι, αποσυντίθεμαι,  για να με μαζέψω έπειτα, να με συναρμολογήσω ξανά και να συνεχίσω με φορτισμένες τις μπαταρίες μου!

Στη φωτό της ημέρας λοιπόν

relax στο πιο αγαπημένο μου σημείο...

(έχει και χώρο να κουτρουβαλήσω άνετα)

Και τώρα μπορώ να αποσυρθώ να χαλαρώσω και στα πιο μαλακά, στο κρεβατάκι μου !
Είμαι κι ελαφρώς αρρωστούλα σήμερα, χωρίς άλλες αντοχές. 
Σας καληνυχτώ
@ριστέα

Photo a Day Μέρα 24η 25η 26η

Photo a Day 24, 25, 26 December :  Όλα μαζί τουρλούμ!

Σήμερα, το Photo A Day  θα μπορούσε να είναι μια έκθεση με θέμα : "Πώς πέρασα το τριήμερο των Χριστουγέννων".
Κάτι οι φιλοξενίες μου , κάτι τα οικογενειακά γεύματα και δείπνα, κάτι το δικό μου  παραδοσιακό τραπέζι, έμεινα λίγο πίσω στη φωτογραφική πρόκληση και τα μάζεψα να τα κάνω 3 σε 1!
Σημασία έχει ότι περάσαμε ζεστά, οικογενειακά και καταφέραμε παρά την κρίση να ανταλλάξουμε μικρά, όμορφα δωράκια, πολλές ευχές και να μοιραστούμε πολλή αγάπη!

Στις 24 ζητάει: tradition ....να αποτυπώσω σε φωτογραφία κάτι που είναι οικογενειακή παράδοση. 
Εδώ και χρόνια χρόνια οικογενειακή παράδοση είναι να τρώμε παραμονή Χριστουγέννων όλη η  οικογένεια μαζί στο δικό μου σπίτι και να ανταλάσσουμε έπειτα τα δωράκια μας. Φέτος κάναμε μια μικρή αλλαγή και το τραπέζι του Christmas Eve  το ανέλαβε η αδερφή μου στο δικό της σπίτι ( κι εγώ ανέλαβα το τραπέζι της επομένης των Χριστουγέννων).

 Τα φωτισμένα κουτάκια με τα ονόματα μας, με χαρά παραχωρήθηκαν 

στην αδερφή μου για να στολίσει το τραπέζι της.

 Τα δωράκια κάτω από το δέντρο περιμένουν ....

Στις 25 η φωτογραφική πρόκληση ζητάει: lunchtime..... Να φωτογραφίσω το μεσημεριανό γεύμα.Την ημέρα των Χριστουγέννων φάγαμε κλασσικά στο σπίτι των γονιών μου! Αλλά δεν φωτογράφισα κάτι από το γεύμα. Έτσι έχω δύο στιγμιότυπα από το τραπέζι που ανέλαβα σήμερα, δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων, εγώ. Ένα γεύμα απλό, λιτό, που λόγω κρύου έγινε στην κουζίνα μου, καθώς εκεί βρίσκεται το τζάκι μου! 

Τέλος στις τις 26 ζητούσε: mess..... Να φωτογραφίσω το χάος, την ανακατωσούρα!  Ταψιά και πιατέλες σε παράταξη πριν και μετά .... Mess για μένα είναι όταν πρέπει να τα βάλω ξανά όλα στη θέση τους! Μην περιμένετε να δείτε καμιά φοβερή ακαταστασία ... Δεν το 'χω με την ακαταστασία! 

όταν ζύμωνα το ψωμάκι μου

 και μετά ό,τι περίσσεψε 

Και επεράσαμε όμορφα. όμορφα και τούτη τη φορά!
Άντε και του χρόνου μας! 

Σας φιλώ κουρασμένη 
@ριστέα

Photo a Day Μέρα 23η

Photo a Day 23 December :  Joy is______

Τι με γεμίζει με χαρά! Χρόνο να είχα και θα γέμιζα όλη την πρώτη σελίδα μου με φωτογραφίες !
Είναι τόσα πολλά που μπορούν να με γεμίσουν χαρά ! Ένα μικρό δωράκι, μια αγκαλιά, ένα μήνυμα αγάπης ....νομίζω ότι θα σας κουράσω από την επανάληψη.
Για αυτό σήμερα θέλω να δείξω κάτι που πραγματικά με κάνει να χαίρομαι κι ας είναι φωτό-κονσέρβα ε; Κάτι που δεν είναι προφανές αλλά εμένα είναι μέσα στις πρώτες μου επιλογές μεγάλης χαράς : Να μαγειρεύω για αυτούς που αγαπάω και μάλιστα να το παιδεύω λιγάκι: κάτι σαν υπερπαραγωγή ας πούμε;

Ας μιλήσουν οι φωτογραφίες:

Στις φωτό: 

Φωλιές από φύλλο κρούστας 

που γέμισαν με μπρεκρή μεζέ και λιωμένο καπνιστό τυρί! 

Ναι είμαι χαρούμενη όταν βρίσκομαι μέσα στην κουζίνα μου 

και μαγειρεύω για τους άλλους! 

Καλό σας βράδυ!

Καλή εβδομάδα να έχουμε 

και εύχομαι

υπέροχες γιορτές σε όλους!

@iris

Photo a Day Μέρα 22η

Photo a Day 22 December : decoration

Διακόσμηση ζητάει η σημερινή φωτό από το Photo A Day! Στις επεξηγήσεις του "παιχνιδιού" μιλάει γενικά για διακόσμηση όχι ντε και καλά για Χριστουγεννιάτικη.

Ας μιλήσουμε για διακόσμηση σήμερα λοιπόν. Όχι δεν είμαι ειδικός. Ούτε θεωρώ ότι το κατέχω! Απλά δεν φοβάμαι να πειραματιστώ, να δοκιμάσω αυτό που θα έρθει σαν ιδέα στο μυαλό μου! Δεν συνηθίζω να λέω "δεν μπορώ " ( εκτός κι αν πρόκειται για την οδήγηση!). Συνηθίζω να λέω "θα το προσπαθήσω", "κάτι θα κάνω..." θα το αναλάβω"!

Ένα καλοκαίρι λοιπόν πριν κάποια χρόνια ήθελα απελπισμένα μια αλλαγή στη ζωή μου! Ήθελα φρέσκο αέρα, κάτι να κινηθεί! Κοιτάζοντας τους λευκούς τοίχους της κάμαρας μου θύμωσα ! Σε όλο το σπίτι είχα χρώμα και μόνο στο δωμάτιο μου και στο γραφείο μου οι τοίχοι παρέμεναν λευκοί. Μια ιδέα μου καρφώθηκε και δεν ήθελα πολλά για να την κάνω πραγματικότητα. Αγόρασα χρώματα, τα απαραίτητα αξεσουάρ (πινέλα , βούρτσες κλπ) καινούργιες κουρτίνες και μπήκε μπρος η διαδικασία νέας διακόσμησης των δύο αυτών δωματίων. Φυσικά χρησιμοποίησα και τη βοήθεια του κοινού , ήτοι τον μεγάλο μου ανιψιό - σχολείο πήγαινε ακόμα τότε- γιατί όσο να τον κάνεις μια αντρική δύναμη πάντα είναι απαραίτητη! Ξεκινούσαμε πρωί και τελειώναμε νύχτα! Αλλά έγινε με τόσο κέφι και χαρά ....
Ούτε ο Παπαμιχαήλ τόσο τραγούδι με την μπατανόβουρτσα στο χέρι!
Και σήμερα θα σας δείξω ένα μικρό κομμάτι εκείνης της διακόσμησης! Πώς ένας μεγάλος απλός καθρέφτης στον τοίχο μπορεί να πάρει θεατρική άποψη! 

Περιμετρικά στον καθρέφτη κράτησα μια άσπρη μπορντούρα από τον παλιό λευκό τοίχο, πιο μέσα μια πορτοκαλοκεραμιδή μπορντούρα, φωτάκια και μια κλάρα εκρού με ένα λουλούδι που ήταν σε αχρηστία αλλά εδώ αξιοποιήθηκε δεόντως!
Την ίδια μπορντούρα κράτησα και γύρω από τη μπαλκονόπορτα. Ο υπόλοιπος τοίχος απαλό σομόν! 
Ήταν μια διακόσμηση by airis!

Σας καληνυχτώ!
Καλό ξημέρωμα!
@ριστέα

Photo a Day Μέρα 21η

Photo a Day 21 December : tree!

Δέντρο ζητάει σήμερα η φωτό της ημέρας ! Μα δέντρο είχε ζητήσει και στις 27 Νοεμβρίου ! Θυμάσαι ; Σε σένα το λέω που δεν χάνεις το Photo A Day ...Να δες εδώ !
Τζάμπα είχα μεγαλουργήσει εγώ τότε; Και πώς να ξεπεράσω τον ίδιο μου τον εαυτό;
Το παίδεψα από δω , το παίδεψα από κει ...τι άλλο να κάνω; Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο μου, το έχεις δει σχεδόν απ' όλες του τις πλευρές..... Πώς να σε κερδίσω απαιτητικέ αναγνώστη μου οεο;
Κι όμως σαν από μηχανής θεός..... Κοιτώντας στο υπερπέραν! Κοιτώντας τυχαία την πόρτα του γραφείου μου... Κάποτε ήταν το παιδικό μου δωμάτιο.... Χρόνια τώρα στέκονται εκεί δυο ζωγραφιές μου ...από το γυμνάσιο η μία.... Λίγο μετά η άλλη ! Δεν τα θεωρώ καν τα πρώτα μου έργα! Όμως είναι όπως να το κάνεις το ξεκίνημά μου  στη ζωγραφική. Αστεία σχεδόν ...Απλοϊκά!
Αλλά έχουν από ένα δέντρο .......

Μη γελάσεις και πολύ! ε; 
Πάω κατάκοπη για ύπνο ...θα σε διαβάσω αύριο
Φιλιά! 
@ριστέα

Photo a Day Μέρα 20η

Photo a Day 20 December : weather

Τον "καιρό" ζητάει  το  Photo A Day ! Σιγά το δύσκολο θα μου πείτε!
Το δύσκολο δεν είναι να βρω κάτι σχετικό με το θέμα... Το δύσκολο είναι να μιλήσει μέσα μου! Να βγει με μεράκι και αυτό το μεράκι να περάσει και σε σας ! Αλλιώς γιατί να δείτε μια φωτογραφία ακόμα;
Ο καιρός! Οι οδηγίες έλεγαν : δείξε τι έκανε σήμερα...Ζέστη; Κρύο; 
Σήμερα άλλαξαν όλες οι εποχές και οι φύσες! Τι εννοώ ; Και σύννεφα είχε και μια υποψία βροχής είχε και ήλιος βγήκε και ξεγελάστηκες αν κοίταξες τον ήλιο πως είχες καλοκαίρι και ξεπάγιασες αν τόλμησες να σκάσεις μουρίτσα έξω! Όλα, αχταρμάς!
Και η φωτογραφία μου θα είναι 4 σε 1! 
Χρησιμοποιώντας και υλικό από το αρχείο μου βέβαια...
Και μιλώντας για τη δύναμη του 4!

Τέσσερις εποχές!
Χωρίς αυτές τίποτα δεν θα κυλούσε ομαλά στη ζωή.... Όπου απουσιάζει αυτός ο κύκλος πιστεύω υπάρχει θέμα! Και είμαστε τυχεροί που ζούμε στη συχνότητα του 4! Τα πάντα είναι καλώς καμωμένα. Μπορεί να λατρεύω το καλοκαίρι αλλά χωρίς το χειμώνα δεν θα επιθυμούσα  τόσο την άνοιξη!
Θυμηθείτε με πόση λαχτάρα βγαίνουμε να πιούμε έναν καφέ στον ήλιο τις αλκυονίδες μέρες... πόση αξία έχει ο ήλιος τις πρώτες μέρες της άνοιξης, με πόση χαρά καλωσορίζουμε  το καλοκαίρι και πόσο ανάλαφροι κι ελεύθεροι αισθανόμαστε σε όλη του τη διάρκεια  και τέλος πόση ομορφιά κρύβει μέσα στη μελαγχολία του το Φθινόπωρο!

Κάθε εποχή μένει τόσο...όσο!  Και κάθε τέλος εποχής είναι μια νέα αρχή! 
Αποδέξου όσα δεν  μπορείς να αλλάξεις και βρες έναν λόγο για  να τα εκτιμάς. Αυτό είναι σοφία!

Σας χαρίζω κι ένα παιχνίδι με το φακό και τον ήλιο σήμερα κάποια στιγμή που έψαχνα τον ήλιο για να πάρω κουράγιο και δύναμη!

Και θα ντύσω τη αν αποψινή μου δημοσίευση με το αγαπημένο μου απόσπασμα από τις τέσσερις εποχές του Vivaldi.... Χειμώνας ....Λατρεμένο....

Καλό ξημέρωμα

@ριστέα