Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ελπίδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ελπίδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 14 Ιουλίου 2015

Οδηγίες προς ναυτιλομένους



Οδηγίες προς ναυτιλομένους
Να'ναι κόκκινα τ'όνειρα σας- πολύ κόκκινα.
Όσο και να ξεθωριάσουν ένα αποτύπωμα-πειστήριο ζωής,
δεν μπορεί, θα το αφήσουν!

*
Αυτό ήταν ένα από τα δύο ολιγόλεκτα με τα οποία είχα πάρει μέρος 
πριν λίγο καιρό στα Ολιγόλεκτα #2 της Μαρίας Νι
(Το άλλο ήταν κάτι σαν τίτλος στη φωτογραφία:
Ερωτικό ενσταντανέ 
εφηβικού ξελογιάσματος.


*

Θα μου πεις ποια όνειρα και ποιοι θα μπορούν πια να τα κάνουν;
Με ποια δύναμη και ποιο κουράγιο...
Η Ζωή είναι Ωραία 
ήταν και στα δύσκολα αισιόδοξη πάντα.
Ο άνθρωπος, δεν φαίνεται τόσο στις νίκες του
αλλά στο πώς αντιμετωπίζει τις ήττες του...

Θα συνεχίσω να ονειρεύομαι.
Θα συνεχίσω να πορεύομαι, με όση δύναμη έχω,
με χαμόγελο, όπως πάντα,
γιατί όπως γράφω και πλάι, στα δεξιά μας,
εκεί που είναι το προφίλ μου καλέ, που κοιτάς;
"δεν γίνεται να κάνω πίσω,
ούτε να μείνω στο ίδιο σημείο για πάντα"!

Ένας φίλος σήμερα πρωί πρωί με την αυγούλα μου είπε:
"τα πουλιά ακόμα και μέσα στο κλουβί έχουν τα φτερά τους.
Τα ερπετά ό,τι κι αν γίνει πάντα θα έρπονται!"
Αρνούμαι να λερώσω την κοιλίτσα μου!


Καλημέρα κόσμε!
Θα συνεχίσεις να ονειρεύεσαι ή θα πας στον πάτο;

@

ΥΓ1: Βοηθήστε τους άλλους!
Κάντε τονωτικές ενέσεις σε όσους ασθένησαν από την κρίση.
Η χαρά μας, η επιμονή μας, η εξέλιξη μας θα είναι η εκδίκησή μας!

ΥΓ2: Αφήστε ό,τι έχετε ευχαρίστηση ☺




Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2015

Μεγάλες στιγμές...

...ζω αγαπητοί φίλοι τις μέρες αυτές!
Έχω και τα φωτογραφικά ντοκουμέντα βεβαίως βεβαίως:

Θερμοκρασία σαλονιού!
Συντηρώ άνετα τα τρόφιμα του ψυγείου 
και βγάζω το ψυγείο από την πρίζα!
Θερμοκρασία κουζίνας!
Α, Κουζίνα θα καθίσω λοιπόν!
Εδώ είναι Χαβάη 9-0!
Το Τζάκι άδειο από ξύλα, ξεστολισμένο πια,
μα κράτησα μια σειρά φωτάκια
για την εύκολη μετάβαση!
*
Όχι τίποτα απ' όλα αυτά δεν μου προκαλεί θλίψη!
Η διάθεση, από την πρώτη μέρα του χρόνου διατηρείται ψηλά,
σε σημείο να ψάχνομαι η γυναίκα...
Δεν μπορεί... Και σήμερα θα μου πέσει,
αύριο θα μου πέσει...
Αλλά χαμογελώ!
*
Μπορείς να επιλέξεις
να κλαίγεσαι,
να μεμψιμοιρείς,
να οργίζεσαι,
να κατσουφιάζεις,
να καταθλίβεσαι,
να πέφτεις στα πατώματα,
να γονατίζεις και να μπαίνεις όλο και πιο βαθιά....

...αλλά μπορείς πάλι
να ελπίζεις,
να χαμογελάς
να λες ευχαριστώ που τα κατάφερα και τούτη τη μέρα,
να μοιράζεσαι,
να βοηθάς ακόμα κι από τα ελάχιστα που έχεις,
να έρχεσαι πιο κοντά με όσους αγαπάς,
να ανοίγεσαι αντί να κλείνεσαι,
να νιώθεις ευτυχής και μόνο που αναπνέεις 
και είσαι υγιής!
*
Αλλά μάθαμε στα πολλά,
στα υλικά,
στα χειροπιαστά!
Και δεν μας αρκεί η υγεία, η αγάπη, η φιλία.
Ναι, δεν χορταίνει το κορμί με αυτά.
Αλλά, πες μου ....
θυμάσαι να χαμογελάς εσύ που έχεις;

α, έτσι είναι πιο ζεστό! ☺

Βέβαια, πάντα υπάρχουν λόγοι θλίψης και θυμού και απογοήτευσης.
Με όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο.
γύρω μας, στην άθλια πολιτική μας σκηνή...

Και είμαι σίγουρη πως δεν θα είμαι πάντα ευδιάθετη.
Όλοι κάποτε λυγίζουν!
*
Αλλά βρε αδερφέ
μην παραπονιέσαι χωρίς λόγο!
Μην γίνεσαι μουρτζούφλης γιατί δεν σου πέτυχε
το γλυκό, το φαγητό, η φράντζα!

Μην παριστάνεις ότι λυπάσαι όσους δεν έχουν ...
Μην παριστάνεις ότι συμπονάς.
Κάνε κάτι έμπρακτα!
Όχι άλλα λόγια!
*
Από τις υπέροχες δροσερές θερμοκρασίες του σπιτιού μου
σας στέλνω πολλά ζεστά χαμόγελα!

Καλή σας μέρα
@

ΥΓ: Και ετοιμαστείτε ποιητές μου και ποιήτριες μου!
Σκάει Συμπόσιο οσονούπω
για να μεθύσουμε και να ζεσταθούμε  από Ποίηση!

Σάββατο 1 Ιουνίου 2013

Ελπίδα εναντίον Σούλας


Η κάτωθι ιστορία αφορά δύο δίδυμες, την Ελπίδα και τη Σούλα. Δύο δίδυμες με ίδια φυσιογνωμία, μα καθόλου ίδιες εν τέλει εσωτερικά! Είναι βέβαιο πια πως προέρχονται από διζυγωτικά ωάρια.
Το ότι μεγάλωσαν στριμωγμένα, στα ίδια στενά τοιχώματα  και μοιράστηκαν το ίδιο αίμα, τους έδωσε μονάχα μια υποψία ότι μοιάζουν. Γιατί δεν μοιάζουν τελικά καθόλου καλέ μου άνθρωπε!

Η μία, η Ελπίδα, μαυρομαλλούσα, λιτή στη ζωή της, στολισμένη μόνιμα σχεδόν με ένα καλόκαρδο χαμόγελο. Όταν την κοιτάζεις, ο ορίζοντας σου παίρνει χρώματα ανατολής! Μπορείς να ατενίζεις το μέλλον σου με δύναμη και χαρά. Σου δίνει κουράγιο και προχωράς.
Η άλλη, η Σούλα, σκέτη λατέρνα! Ξανθιά, λουσάτη, με χαχανίσματα και σπεσιάλε κουνήματα! Ο πειρασμός να την επιλέξεις για παρέα σου, μεγάλος! Σταθμός στη ζωή σου η επιλογή που θα κάνεις!

Ελπίδα ή Σούλα;

Η Ελπίδα δεν εγγυάται τίποτα πέρα από το γεγονός ότι θα είναι μαζί σου στους αγώνες σου. Και θα σε βοηθάει να αντέξεις!
Η Σούλα, από την άλλη, είναι διασκεδαστική. Στην αρχή, θα την καταευχαριστηθείς, είναι σχεδόν βέβαιο. Εδώ, απαραίτητο είναι να σου αποκαλυφτεί μία λεπτομέρεια: Η Σούλα είναι υποκοριστικό. Ψευδαίσθηση-Ψευδαισθησούλα-Σούλα! 

Τώρα κατανοείς καλέ μου άνθρωπε γιατί μιλάμε; Αν την επιλέγεις στη ζωή σου, θα ζεις με φρούδες ελπίδες, καθηλωμένος κι άπραγος! Σαν όλους αυτούς που πιστεύουν τους πολιτικούς μας και περιμένουν την ανάπτυξη!
Η Σούλα είναι τόσο ζωντανή όσο κι η ανάπτυξη!

Το πολύ πολύ να της ανάψουμε ένα κερί. Της Σούλας. Ή της ανάπτυξης! Και να πούμε κι ένα "Θεός σχωρέστην"! Ήταν τόσο καλή για να είναι αληθινή!

Στα ταπεινά και στα μετόπισθεν μην αγνοείς την Ελπίδα....
Σε περιμένει.....





Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο 10ο παιχνίδι με τις λέξεις  της γλυκύτατης Φλώρας μας, το οποίο τελείωσε χτες πανηγυρικά, δημοσιεύτηκαν αποτελέσματα και νικητές κι εγώ πρώτευσα....από το τέλος! χοχοχο!

Εμ πάει η καλή σου (εμουά) και στέλνει άρον άρον την ιστορία της πρώτη. Τι πας και κάνεις καλή μου; Και ξέρεις τρομάρα σου κι από γιουροβίζιον! Δεν βγαίνεις πρώτη με τη θέλησή σου. Καίγεσαι! Όπως κάηκε και το καταπληκτικό κομμάτι της Γαλλίας στον φετινό διαγωνισμό! Απαπα! Άλλη φορά τελευταία! Να κάνω κι εντύπωση!

Η ιστορία μου αυτή, να πω εδώ, ότι γράφτηκε εκείνη την ημέρα για το 24 Day Challenge, όπου ήμουν στο Ε και την έγραφα για την Ελπίδα. Μου άρεσε κι έτσι την έστειλα στη Φλώρα κατευθείαν πριν αλλάξω γνώμη κι αντί αυτής, εκείνη την ημέρα, έπαιξα Ελληνικό κινηματογράφο, γιατί αυτό προλάβαινα τελευταία στιγμή! 

Επίσης το παρατσούκλι Σούλα από την Ψευδαίσθηση-Ψευδαισθησούλα, δεν ήταν δική μου ιδέα, αλλά του αγαπημένου μου ψυχολόγου Γ. Πιντέρη. Μέχρι εκεί όμως ! Όλα τα υπόλοιπα ήταν δική μου δουλειά! Να ξηγιόμαστε! Γιατί μπορεί να μην της δώσατε σημασία, εγώ όμως νιώθω καμάρι για αυτό το μικρούτσικο κείμενο μου, που το αγάπησα περισσότερο από κάθε άλλο κείμενο που έχω γράψει ως τώρα για το Παιχνίδι με τις λέξεις!
Τέλος να σας πω ότι η μανούλα μου με γέννησε με λόξες πολλές: πεισματάρα, ξεροκέφαλη και με περίσσια υπομονή! Για αυτό μάλλον τρέμετε συναδέλφισσες και συνάδελφοι. Κάποια στιγμή που θα πάει ...θα βελτιωθώ από το γράψε γράψε .... και τότε ...Ξύπνησα! 

Αν μη τι άλλο ...είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα εδώ! Δεν συμφωνείτε;

Σας φιλώ τρελά
Σας καλημερίζω
Καλό Σαββατοκύριακο
Καλό καλοκαίρι όλα καλά να μας πάνε, που δεν το βλέπω, είναι που θα άρχιζα τα μπάνια μου σήμερα, μπα που τέτοια τύχη, για βροχερός Οκτώβρης μοιάζει έξω! 

@ριστέα

Ψιλά γράμματα: Δεν ξέρω τι έφαγα σήμερα, αλλά ευτυχώς που δεν είστε εδώ να με ζήσετε! Θα χρειαζόσασταν κι εσείς λίγη από την υπομονή μου! Πωπω όλα πάλι η κολλητή μου θα τα τραβήξει σε λίγο στο γνωστό Σαββατιάτικο καφέ μας! Φιλιά!

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

Η ελπίδα που δεν χάνεται !

Έχω ένα κήπο
γεμάτο αμυγδαλιές, καρυδιές και βερικοκιές.
Και δέντρα που ανθίζουν κόντρα στον καιρό.
Πόσο τυχερή κι ευλογημένη με έκανες θεέ μου 
να ανοίγω το παραθύρι και να αντικρύζω τον πιο όμορφο πίνακα 
αφημένο στα πόδια μου;
Μα πιο σπουδαία κι από την ομορφιά στα μάτια είναι το βάλσαμο στη ψυχή:
"Να δες κοριτσάκι!
Δεν φοβόμαστε. Στολιστήκαμε. 
Ο χειμώνας θα φύγει. 
Να δες την άνοιξη...
Καλπάζοντας έρχεται από μακριά, 
χαμογελαστή και γεμάτη από τα πιο όμορφα, τα πιο ακριβά σου δώρα!
Άρχισε να μετράς ανάποδα και να σβήνεις μέρες....
Έτσι να σβήνεις και τις λύπες καρδιά μου!" 


Αχ πόσο σοφές και πολύτιμες είναι οι αμυγδαλιές μου!

 Ουπς ! Να κι ένα παλιό σκουριασμένο ποδήλατο.
Αφημένο εκεί κάτω από τα δέντρα πόσο ταίριαξε;
Τι κι αν έζησε σε άλλες εποχές. 
Το ζητήσαμε και μας το έδωσαν ως άχρηστο πια.
Ε λοιπόν...Θα το ξύσω, θα το βάψω, θα το στολίσω
Θα αποκτήσει ξανά ζωή!

Ό,τι αφήνεται. σε αφήνει.
Ό,τι το τιμάς στο ανταποδίδει στο πολλαπλάσιο!


Η δημοσίευση αυτή είναι εξαιρετικά αφιερωμένη στη γλυκιά μου Βαϊλί
Η οποία με δημοσίευση που είχε κάνει πριν λίγο καιρό εδώ , 
μας ζήτησε ως πρόκληση να αναρτήσουμε μια φωτογραφία, 
ένα ποιηματάκι, μια ιστοριούλα, μια κατασκευή (ζωγραφιά ή ό,τι άλλο)
που να δείχνει την ελπίδα που δεν χάνεται!!!
 Είμαι σίγουρη ότι θα λατρέψει τις φωτογραφίες το λαμπερό, μικρό Βαϊλί μου!


Καλή σας μέρα φίλοι!
Εύχομαι η Ελπίδα να δίνει δύναμη 
Να αντέξουμε όλα τα δύσκολα που είναι μπροστά μας!

@ριστέα


_______________________________________________________________________________
Ψιλά γράμματα: Όταν κάνω "ανάλαφρες" δημοσιεύσεις δεν είναι ότι είμαι εκτός τόπου και χρόνου. Δεν είναι ότι δε συμμερίζομαι τα όσα συμβαίνουν σε Κύπρο κι Ελλάδα. Είναι που αρνούμαι να το βάλω κάτω! Κάποιοι δεν πρέπει με τίποτα να σταματήσουν να αισιοδοξούν!

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Ένα κομμάτι κάρβουνο !



" Ο Πικάσο σχεδιάζει"

Ο συμβολισμός στη δική μου σκέψη είναι προφανής:
Σχεδίασε τη ζωή σου όπως επιθυμεί η ψυχή σου.
Ακόμα κι αν σου τελειώσουν τα χρώματα και δεν έχεις χρήματα να πάρεις άλλα
φτάνει ένα κομμάτι κάρβουνο!
Ένα κομμάτι κάρβουνο και ξεκίνα....
Γραμμές, ημικύκλια, τεθλασμένες κι ακατανόητα σκίτσα...
Θα είναι όμως δικά σου σχέδια....

αυτό μετράει...

Καλημέρα
@ριστέα


Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Πρόσκληση


Όταν αισθάνεσαι ότι ήρθαν τα πάνω κάτω
και τίποτα δεν είναι πάει σωστά


Ακολούθησέ με
Πάμε να πετάξουμε


Κλείσε τα μάτια.
Πάρε βαθιές ανάσες.
Και ταξίδεψε με την σκέψη.
Κάνε μου παρέα σήμερα, αν θες

Κι άκουσε δυνατά


Πού και πού λοξοδρομώ..
Η πίστη όμως ότι στο τέλος όλα στρώνουν
με φέρνει ξανά πίσω,πάντα!

Καλημέρα
με χαμόγελο!
@ριστέα

αφιερωμένο..

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

Πεισματικά!




Όσο θα επιμένει να βγαίνει και μετά τη χειρότερη καταιγίδα
εγώ θα συνεχίζω να ονειρεύομαι...
Πεισματικά!

Οι φωτογραφίες είναι σήμερα το πρωί, 
μέσα από το αυτοκίνητο, 
καρέ καρέ,
καθώς ερχόμουν στη δουλειά.

Καλημέρα σας!
airis

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Τα χαστούκια....

Χθες 
ανεμοστρόβιλος

Σήμερα
ηλιοφάνεια

Επιμύθιο:

Μπορεί να τρως πολλά χαστούκια
σε μιαν ημέρα μπορεί να μαζέψεις κι ένα τσουβάλι από δαύτα!
αν θέλεις κλάψε, αν θέλεις γέλασε - μακάρι πάντα να γελάς!
μόνο κρατήσου όρθιος, δυνατός και βγες στον ήλιο 
να τρέξεις η να καθίσεις 
ο,τι θελήσει η ψυχή σου τέλος πάντων.
.............................
και εκεί στον ήλιο, καθώς η κεφαλή σου θα' χει ψηθεί για τα καλά
και ο νους σου στο γρασίδι και στην πλάση θα αγναντεύει
εκεί, στον ήλιο θα νιώσεις αλήθεια τι θα πει ζωή
και τι αξία έχουν στο φινάλε τα χαστούκια !

@iris 

Εκεί στον ήλιο 
22/02/1995

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Κάνε μια άσκηση...


Αφιερωμένο σε έναν φίλο που χρειάζεται να αντέξει!

Σε όλους μας συμβαίνει κατά καιρούς να περνάμε δυσκολίες ή να ζούμε καταστάσεις που μας στενοχωρούν, μας βγάζουν από το δρόμο της ευτυχίας, μας ακινητοποιούν, μας συνθλίβουν.
Όταν νιώθεις ότι είσαι εγκλωβισμένος σε μια κατάσταση που δεν σε ικανοποιεί ή δεν σε καλύπτει κάνε μια άσκηση σε παρακαλώ : βρες τι σε ευχαριστεί
Σκέψου ή γράψε σε ένα κομμάτι χαρτί, τους λόγους για τους οποίους νιώθεις ευγνωμοσύνη που ζεις! Δεν μπορεί , κάτι θα υπάρχει.
Σκέψου για λίγο μόνο αυτό κι όχι τι σου λείπει! Σκέψου τι έχεις!
Πίστεψέ με πολλοί θα ήθελαν να ήταν στη θέση σου!


Ένα παγκάκι. Μοναχικό. Ίσως εγκαταλειμμένο. Το βλέπει κάποιος και θλίβεται. 
Πονάει. 
"Ω! Πόσο έρημο είναι το κακόμοιρο"! σκέφτεται.
Το βλέπει  ένας άλλος και μονολογεί: "α! Τι όμορφη, τι ήρεμη εικόνα! Περιμένει να φιλοξενήσει αγάπη, πολλή αγάπη πάνω του!"

Καθυστερημένη καλημέρα !
airis

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Να βλέπεις μακριά....

Να βλέπεις μακριά...
Να μην είσαι στενόμυαλος  ή δυσκοίλιος στο πνεύμα.


"Οι πρόγονοί μας φύτευαν ελιές, αν και ήξεραν ότι δεν θα τις δουν να καρπίζουν!"
(Κορνήλιος Καστοριάδης)


Ξεκινάμε αισιόδοξα.
Σήμερα είναι μια νέα μέρα.
Κι όπως έγραψε σ' ένα σχόλιό του ο φίλος Ναυαγός στο γαλάζιο
"But in the light, everything looks beautiful and bright.
I can see no clouds up in the sky"



Καλή σας ημέρα!
airis

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Η αλλαγή έρχεται μέσα από την απελπισία!


Υπάρχει ένας άνθρωπος που όλοι γνωρίζουμε.
Η ιστορία του είναι η ακόλουθη:
Δυο φορές ασχολήθηκε με επιχειρήσεις κι απέτυχε.
Έβαλε υποψηφιότητα δυο φορές για τη Βουλή και το Κογκρέσο και πάλι απέτυχε.
Απέτυχε επίσης, δυο  φορές στην εκλογή του σαν γερουσιαστής.
Προσπάθησε σκληρά να γίνει αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, χωρίς επιτυχία.
Η γυναίκα που αγαπούσε πέθανε πολύ νέα.
Τελικά έπαθε νευρική κατάπτωση.
Αλλά, παρ' όλα αυτά είχε την αυτογνωσία και τη δύναμη να αντιμετωπίζει τις αντιξοότητες, να συνεχίσει τον αγώνα και να γίνει Πρόεδρος της Αμερικής. 
Το  όνομά του Αβραάμ Λίνκολν .


Δεν είμαστε όλοι Λίνκολν. Έχουμε όμως να μάθουμε πολλά από το παράδειγμά του.
Όταν κάτι πάει στραβά, μαζεύουμε τα κομμάτια μας και πάμε για την επόμενη προσπάθεια! 
Μια αποτυχία είναι το τέλος μιας προσπάθειας. Δεν είναι το τέλος του αγώνα μας!


Καλό απόγευμα!
airis

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

Το τρίξιμο του κόσμου..



Η ζωή είναι κύκλος.
Η αρχή της ζωής προδηλώνει έναν θάνατο 
και ο θάνατος την αναγέννηση.
Δεν με τρομάζει η αλλαγή του τοπίου...
Δεν με πονούν τα φύλλα που κιτρινίζουν και πέφτουν.
Θα ξαναγίνουν πράσινα.
Θα ξαναλάμψει η ψυχή μου.
Το μόνο που θέλω είναι να με αφήσουν να ακούσω το τρίξιμο του κόσμου έως τα σωθικά μου !

Καλό μήνα
@iris

Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012

Το δικαίωμα του να ονειρεύομαι......


Χαιρετώ τους Δον Κιχώτες αυτής της ζωής που συνεχίζουν να αγωνίζονται για τα όνειρα τους και τα πιστεύω τους ..... 
Αυτούς που όσο πάτο κι αν πιάσουνε δεν εγκαταλείπουν ........ 
Όσα στραπάτσα κι αν φάνε κατάμουτρα πεισμώνουν ακόμα περισσότερο....
Άλλο στρουθοκαμηλίζω κι άλλο υπερασπίζομαι το δικαίωμα του να ονειρεύομαι... 
Ο αληθινός Ιππότης αντέχει σαν το ατσάλι.......
Παλεύει με τους ανεμόμυλους έστω ....... προχωρά κι ας τον πούνε κ τρελό!
Εξάλλου μόνο όσοι ήταν πολύ τρελοί ώστε να πιστεύουν ότι θα αλλάξουν το κόσμο τον άλλαξαν!

Καλημέρα σας! 

@iris

Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

Μόνο ο ανθρωπος που ρισκάρει είναι πραγματικά ελεύθερος.


Όταν γελάς κινδυνεύεις να περάσεις για χαζός
Όταν κλαις κινδυνεύεις να περάσεις για συναισθηματικός
Όταν ανοίγεσαι στον άλλο κινδυνεύεις να μπλεχτείς
Όταν εκδηλώνεις τα συναισθήματά σου κινδυνεύεις να δείξεις τον πραγματικό σου εαυτό
Όταν εκθέτεις τις ιδέες και τα όνειρά σου μπροστά στους άλλους κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς αφελής
Όταν αγαπάς κινδυνεύεις να μην στο ανταποδώσουν
Όταν ζεις κινδυνεύεις να πεθάνεις
Όταν ελπίζεις κινδυνεύεις ν'απογοητευτείς
Οταν δοκιμάζεις κινδυνεύεις ν'αποτύχεις

Ναι, αλλά πρέπει να ρισκάρεις γιατί ο μεγαλύτερος κίνδυνος στη ζωή είναι να μη ρισκάρεις τίποτε.
Ο άνθρωπος που δε ρισκάρει τίποτε, δεν κάνει τίποτε, δεν είναι τίποτε και δε γίνεται τίποτε. Μπορεί να αποφεύγει τον πόνο και τη λύπη όμως δε μπορεί να μάθει και να νιώσει και ν'αλλάξει και ν'αναπτυχθεί και να αγαπήσει και να ζήσει. Δεμένος με τις βεβαιότητες του, είναι ένας σκλάβος. Έχει παραιτηθεί από την ελευθερία του. Μόνο ο ανθρωπος που ρισκάρει είναι πραγματικά ελεύθερος.


Λεο Μπουσκαλια

Το στοίχημα σήμερα είναι να μη φοβόμαστε να εκφραστούμε!
Καλή εβδομάδα να έχουμε!

@iris

Τετάρτη 15 Αυγούστου 2012

Το μόνο που χρειάζεται είναι να τους κάνεις να ποθήσουν


Αν θες να κάνεις τους ανθρώπους να κατασκευάσουν καράβια, μη κάνεις φασαρία προσπαθώντας να τους συγκεντρώσεις, να τους αναθέσεις εργασίες και να τους βάλεις να κόβουν ξύλα. 

Το μόνο που χρειάζεται είναι να τους κάνεις να ποθήσουν το μεγαλείο και την απεραντοσύνη της θάλασσας.


Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ο πόθος είναι η κινητήριος δύναμη... Το πάθος για ζωή! 

Έχει ένα βιβλίο ο Λεό Μπουσκάλια... "Λεωφορείο 9 για τον Παράδεισο ο τίτλος του. 
Σε αυτό του το βιβλίο μας δείχνει ότι ένας επίγειος παράδεισος δεν είναι ένας μακρινός και απλησίαστος προορισμός.Αντίθετα, μπορούμε εύκολα να φτάσουμε στον προορισμό αυτό, όποτε πραγματικά το θελήσουμε, μέσα από ένα συναρπαστικό ταξίδι αγάπης.

Το κλειδί για το μαγικό αυτό ταξίδι βρίσκεται στην αναγνώριση της πραγματικότητας ότι η ζωή γίνεται παράδεισος μόνο για όσους αγαπούν πολλά πράγματα με πάθος! Οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι ανάμεσά μας είναι αυτοί που αγκαλιάζουν τη ζωή, τον έρωτα, τους ανθρώπους, την τέχνη, τις αναμνήσεις, τα βιβλία, τη μουσική,τη μάθηση,το χορό, το καλό φαγητό, τη θάλασσα.... και χιλιάδες άλλα μικρά και μεγάλα πράγματα με πάθος. 

Ο Παράδεισος, λέει ο Μπουσκάλια, βρίσκεται μέσα στις απεριόριστες πνευματικές μας ικανότητες και διαμορφώνεται μέσα από τις προσωπικές μοναδικές εμπειρίες μας και τη θέλησή μας να ωριμάσουμε και να αλλάξουμε!

Αγαπήστε, ποθήστε με όλη τη δύναμή σας και θα τα καταφέρετε!

Καλημέρα, Χρόνια πολλά !

@iris

Σάββατο 9 Ιουνίου 2012

Πάντα υπάρχει ελπίδα!

Και φθάνοντας σε ένα συμπέρασμα λοιπόν, 
διαπίστωσα ύστερα από όλα αυτά,
ότι η "παιδεία" δεν είναι θέμα ακαδημαϊκών γνώσεων!
Είδα, με φρίκη δυστυχώς, πτυχιούχους να είναι στείροι 
από ευγενή αισθήματα,
γεμάτοι μίσος και κακία....
Πολύς πόνος αγαπητοί μου ...πολλά απωθημένα!
Και είδα απλούς και ταπεινούς ανθρώπους, που δεν πέρασαν ποτέ
το κατώφλι κάποιου πανεπιστημίου,
με ανοιχτά μυαλά,
με όμορφα μυαλά
και αναθάρρησα:
Υπάρχει ελπίδα!



@iris