Έτσι κάνει ένας Πατέρας....

...." Η τραγωδία τόσων ανθρώπων μοιάζει να αποτελεί απόδειξη ότι ο θεός δεν μπορεί να είναι και Παντοδύναμος και Πανάγαθος. Αν ο θεός μας αγαπούσε και είχε τη δύναμη να αλλάξει την κατάστασή μας, τότε δεν θα μας άφηνε να πονάμε. Έτσι δεν είναι;"
Ο καμεράριος συνοφρυώθηκε.
"Έτσι είναι;"

Ο Σαρτράν ένιωσε άσχημα... Μήπως είχε ξεπεράσει τα όρια; Μήπως τα ερωτήματα που τον βασάνιζαν ήταν από κείνα που απλώς δεν πρέπει να τίθενται σε άλλους;
"Θέλω να πω, αν ο θεός μας αγαπά και μπορεί να μας προστατέψει, θα έπρεπε να το κάνει. Δηλαδή, φαίνεται σαν να είναι είτε Παντοδύναμος και αδιάφορος, είτε Πανάγαθος κι ανίσχυρος να βοηθήσει.

" Έχετε παιδιά ανθυπολοχαγέ;"
Ο Σαρτράν κοκκίνισε. 
"Όχι κύριε".
" Φανταστείτε ότι έχετε έναν οχτάχρονο γιο ...Θα τον αγαπούσατε;"
"Φυσικά".
"Θα κάνατε ότι περνούσε από το χέρι σας ώστε να μην πονέσει ποτέ στη ζωή του;"
"Φυσικά".
"Θα τον αφήνατε να κάνει ποδήλατο;"
Ο Σατράν γύρισε και κοίταξε παραξενεμένος το συνομιλητή του. Ο καμεράριος ήταν από κείνους τους κληρικούς που αιφνιδίαζαν με τον τρόπο που κατάφερναν να βρίσκονται σε επαφή με την καθημερινότητα.
"Φαντάζομαι πως ναι" είπε ο Σαρτράν. " Σίγουρα θα τον άφηνα να κάνει ποδήλατο, αλλά θα του έλεγα να προσέχει".
" Δηλαδή ως πατέρας αυτού του παιδιού, θα του δίνατε ορισμένες καλές συμβουλές και ύστερα θα το αφήνατε να πάει να κάνει τα δικά του λάθη..."
"Δεν θα έτρεχα από πίσω του συνέχεια, με αποτέλεσμα να καταντήσω υπερπροστατευτικός, αν αυτό εννοείτε". 
"Ναι , αλλά αν έπεφτε κι έγδερνε το γόνατό του";
"Θα μάθαινε να είναι περισσότερο προσεκτικός".

Ο καμεράριος χαμογέλασε.
"Δηλαδή, παρ' ότι θα είχατε τη δύναμη να επέμβετε και να προστατέψετε το παιδί σας από τον πόνο, θα επιλέγατε να δείξετε την αγάπη σας αφήνοντάς το να μάθει μέσα από τις δικές του εμπειρίες...."
"Φυσικά! Ο πόνος είμαι μέρος της ζωής. Έτσι μαθαίνουμε!"
Ο καμεράριος έγνεψε καταφατικά.
"Ακριβώς"!

Άφησα απόψε στην άκρη για λίγο την απογραφή μου κι αντέγραψα ένα απόσπασμα. Είναι από το βιβλίο του Ντ. Μπράουν, Illuminati. 
Είναι ενδεικτικό της σκέψης μου. Παρ' ότι ο συγγραφέας και τα κείμενά του είναι αμφιλεγόμενα κι έχουν προκαλέσει αντιδράσεις, δεν παύουν να είναι καλογραμμένα και να έχουν μερικά σημεία που αξίζουν της προσοχής μας.
Το αφήνω στην κρίση σας.
Επιστρέφω στην εργασία μου!

@ριστέα

Θεωρίες συνωμοσίας!

Μιλάμε τελευταία για το σύμπαν και τις συνωμοσίες του, για θετικότητα που γεννάει θετικότητα, πολλοί έχουμε διαβάσει τον αλχημιστή και λίγο-πολύ οι περισσότεροι γνωρίζουμε το The Secret. Βλέπω πως αρκετοί φίλοι μπλόγκερς το έχουν διαβάσει ή ξεκίνησαν μόλις να το διαβάζουν ;-)
Εγώ θα ασχοληθώ με το ανάποδο. Το πόσο μπορεί εμείς, να προκαλούμε-προσκαλούμε τη δυστυχία πάνω μας!
Έχετε παρατηρήσει ότι κάποιοι άνθρωποι βομβαρδίζονται με περισσότερες δυσκολίες , εμπόδια, ατυχίες από κάποιους άλλους; ( Και δεν θα βγάλω τον εαυτό μου απέξω ...κάποιες στιγμές το νιώθω προσκαλώ όλες τις καταστροφές μαζεμένες! Κι όχι μόνο!) Και δεν έχετε αναρωτηθεί ποτέ; Mα όλα σε αυτόν; Δεν τον λυπάται ο θεός; Έχετε σκεφτεί πως τα εμπόδια έρχονται για κάποιο λόγο ίσως;
Εγώ το έχω σκεφτεί . Για αυτό και τις ατυχίες μου τις μαζεύω ( όπως και τα λάθη μου) τις χαϊδεύω ( όλα γλυκαίνουν με ένα χάδι) και μετά τις αφουγκράζομαι...
Τι έχουν να μου πουν; Όλο εξομολογήσεις είναι! Κάποιος από κει ψηλά τις στέλνει.
Άνθρωπος που δοκιμάζεται για μένα σημαίνει ευνοημένος άνθρωπος . Καλότυχος ! Τι; Αναρωτιέστε τι παίρνω και δεν σας δίνω ε;

Είναι η πίστη μου σε έναν Θεό που έχει σχέδιο. Πού δεν τιμωρεί , δεν βασανίζει αλλά δοκιμάζει για κάποιο σκοπό!

Όταν χώρισα, πόνεσα! Μένω χωρίς δουλειά ταυτόχρονα και χωρίς φίλους. Όταν στον μήνα πάνω του χωρισμού μου, ο πατέρας μου διαγνώσκεται με προχωρημένο καρκίνο λέω δεν μπορεί ... ο Θεός με μισεί! Κάποια χρόνια μετά σας λέω: ευχαριστώ το Θεό για όλες τις δυσκολίες που μου έστειλε μαζεμένες.

Όταν όλα σου έρχονται δεξιά , μεγαλώνεις χωρίς δυσκολίες και όλα μα όλα σου είναι  εξασφαλισμένα, για μένα  είναι φορτίο βαρύ! Τι θα κάνεις στην πρώτη δυσκολία; Τι θα κάνεις όταν απομείνεις μόνος στη ζωή ; Με ποια εφόδια θα πολεμήσεις; Οι δυσκολίες είναι μαθήματα! Κι είτε τις προσκαλείς εσύ είτε όχι μην βάζεις τα κλάματα ...γιατί με τα δάκρυα που να δεις τα δώρα που κρύβονται από πίσω...............

Μη κρύβεσαι, Βγες και αντιμετώπισε τις δυσκολίες σου

ΥΓ:Για αυτό κι όλοι εσείς που είστε γονείς ή πρόκειται να γίνετε θυμηθείτε σας παρακαλώ να αφήνετε τα παιδιά σας να πονέσουν. Να αφήσετε να γδάρουν λίγο τη ζωούλα τους ...Μην μεγαλώνουν στα πούπουλα... Τα πούπουλα είναι χρήσιμα στα μαξιλάρια μόνο!

Καλό σας βράδυ
airis