Σε χρόνο Παρακείμενο

Έχω ζήσει

Έχω τρέξει
Έχω παίξει

Έχω σκεφτεί

Έχω πράξει
Έχω γελάσει
Έχω κλάψει
Έχω πονέσει

Έχω ερωτευτεί
Έχω αγαπήσει
Έχω αγαπηθεί
Έχω χαθεί
Έχω ανακαλύψει
Έχω βρει

Έχω χορτάσει
Μα έχω και πεινάσει

Δεν με τρομάζει ο Παρακείμενος 
Κανένα χθες δεν κλαίω
Κανένα αύριο δεν με αναστατώνει
Όλοι οι χρόνοι, της ζωής μου είναι
κομμάτια

αριστέα

Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά!

5,30 το πρωί σήμερα. 

Ξυπνάω από τη δυσφορία, την κάπνα στο ρουθούνι και το ήχο τριξίματος ...λες και έβρεχε... 
Ο αγαπητός μου αλλά πυρομανής πατερούλης είχε βάλει φωτιά στα ξερόκλαδα και στους θάμνους που είχε κόψει πριν μέρες,ξημερώματα, για να αποφύγει τις γκρίνιες των γειτόνων -και τις δικές μου! (μένουμε στην ίδια αυλή!) 
Έλα όμως που όλη η κάπνα μπήκε από την ανοιχτή μπαλκονόπορτα και κόντεψα να σκάσω η γυναίκα...
Βέβαια μέχρι να επιστρέψω από τη δουλειά θα έχει καταλαγιάσει ο θυμός μου και το πολύ πολύ να κάνω πλάκα μαζί του για πιθανή καταγγελία στην πυροσβεστική!

Εκεί λοιπόν που έχασα τον ύπνο μου άρχισα να σκέφτομαι για άλλες φωτιές!

Κάπου κάπου ανάβουμε φωτιές και εμείς οι ίδιοι και δεν σκεφτόμαστε ότι οι καπνοί  μας θα πνίξουν τον διπλανό μας. Δεν ρωτάμε αν ενοχλούμε, αν δυσκολεύεται ο άλλος να αναπνεύσει.Εκεί εμείς το χαβά μας! Και οι καπνοί να σκορπίζουν πανταχόθεν και να δηλητηριάζουν τις ψυχές και εμείς περιχαρείς κοιτάζουμε τις λάμψεις της φωτιάς μας!
Είναι αδηφάγα ζώα κάποιοι άνθρωποι... Κατασπαράζουν τα πάντα κι αφήνουν πίσω τους καμμένη γη!

Όταν επιστρέψω σπίτι δεν θα τα βάλω με τον μπαμπά..Εξάλλου τι θα έκανε με τα ξερόχορτα; Θα τα έτρωγε; Θα του δώσω ένα γλυκό φιλί του μπαμπά! Άλλα πράγματα δηλητηριάζουν τις ψυχές μας!

Καλημέρα
@iris 

Το μεγάλο θεριό!

Το μεγάλο θεριό είναι το σκοτάδι μέσα μας!

Μη μείνουμε μόνοι.....

Για αυτό και τόσες αρρωστημένες σχέσεις συνεχίζουν 

να επιπλέουν χωρίς κουπί ...

Φοβάσαι τη μοναξιά ;

Γιατί;

Αλήθεια, φοβάσαι τον εαυτό σου;

Αν δεν αντέχεις τον εαυτό σου εσύ

τότε πώς περιμένεις να σε αντέξει ο άλλος;

Καλημέρα φάτσες!

Η μοναξιά είναι σχολείο, όχι φυλακή!

airis

Το μυστικό ενός μακροχρόνιου γάμου!

"Κάποιοι ρωτούν για το μυστικό του μακροχρόνιου γάμου μου. Διαθέτουμε χρόνο να πηγαίνουμε δυο φορές την εβδομάδα σ' ένα εστιατόριο. Λίγο φως των κεριών, δείπνο, χαμηλή μουσική και χορό. Εκείνη πηγαίνει τις Τρίτες, εγώ τις Παρασκευές." 

Henny Youngman

~~~~~

Δεν είμαι κατά των σχέσεων και του γάμου. Πιστεύω ότι αρκετοί βρίσκουν το δρόμο στο να δημιουργήσουν όμορφες, υγιείς σχέσεις!

Είμαι κατά της σαλατοποίησης, της ζήλιας, της έλλειψης επικοινωνίας! 
Γνωρίζω από πρώτο χέρι αυτά τα μικρά μυστικά που κάποτε μάθαιναν σε περιοδικά τύπου cosmopolitan οι περισσότερες! 
Λόγω σπουδών έχω ασχοληθεί με την οικογενειακή θεραπεία και πολλά από από αυτά που πρεσβεύω τα δοκίμασα κι εγώ  στην πράξη! 
Έμαθα αρκετά μέσα από την "αποτυχία"!
Αναρωτιέμαι όμως τι είναι αποτυχία και τι επιτυχία σε μια σχέση ή σ' έναν γάμο: η διατήρηση της σχέσης πάση θυσία και με οποιοδήποτε κόστος ή ολοκλήρωση μια ευτυχίας με ημερομηνία λήξεως;

Καλό απόγευμα! 
airis

Κάπου χάσαμε την αγάπη....

Συνηθίζουν οι άνθρωποι να πυροβολούν τους άλλους για λάθη δικά τους ...

Είναι πιο εύκολο! 

Η δίκη γίνεται με συνοπτικές διαδικασίες !

Τα ελαφρυντικά παραβλέπονται εύκολα !

Σημασία έχει ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει!

Για αυτό και τόσες ανάπηρες σχέσεις, τόσοι ανάπηροι άνθρωποι, μισοί!

Γιατί κάπου, μέσα στους τόσους φόβους μας,στα τόσα κενά μας και στο συνεχές τρέξιμο, χάσαμε την αγάπη .....

Καλημέρα!

@iris

Είναι φορές.....

Κάποιες φορές δεν θες να σηκωθείς από το κρεβάτι σου. 

Νιώθεις πως δεν έχεις λόγο  να το κάνεις..

Νιώθεις πως θέλεις να τυλιχτείς ακόμα πιο μέσα στα σκεπάσματα 

ώσπου να σκάσεις από την έλλειψη του οξυγόνου!

Δεν σκας όμως έτσι και σηκώνεσαι, γιατί δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά.

Φοράς τα ρούχα σου, το χαμόγελο που είχες κρεμάσει στη κρεμάστρα κι αυτό 

-ή μήπως το 'χες πεταμένο βιαστικά κάπου στο πάτωμα;-

ενδύεσαι τη χαρούμενη εικόνα που όλοι αγαπάνε 

και παίζεις το ρόλο σου αντάξιο βραβείου. 

Κι όμως αυτές τις φορές θα ήθελες τόσο να φύγεις από τη σκηνή

να σβήσουν τα φώτα

να μην έχεις λόγια, ατάκες, πράξεις! 

Θέλεις μόνο να κάτσεις σε μια ήσυχη γωνιά και να κλάψεις!

Για τα όνειρα που τελειώνουν όταν ξυπνάς.....

airis

ΥΓ: Δεν είναι κακό να παραδέχεσαι τις αδυναμίες σου, νομίζω! 

Είναι ανθρώπινο!

Κανείς δεν γεννήθηκε από ατσάλι φτιαγμένος....

Ναι, είναι φορές που λυγίζω... 

Έτσι είναι όμως η ζωή ...Έχει τα πάνω της , έχει και τα κάτω της ...

Δυο μέρες να αντέξω ..θα περάσει κι αυτό! :)

Μπορεί να υπάρχει και μια άλλη ερμηνεία.....

Δυο κύριοι στέκονται μπροστά σε έναν πίνακα που απεικόνιζε μια γυμνή γυναίκα κι έναν κύριο.

-Πω πω ντροπή, τι ανήθικος πίνακας ! λέει ο ένας κύριος! Αυτή η γυναίκα βγάζει τα ρούχα της μπροστά σ' έναν άγνωστο άντρα!
-Πρώτον η γυναίκα δεν γδύνεται-ντύνεται και δεύτερον ο κύριος δεν είναι άγνωστος - είναι ο άντρας της! Άρα το ανήθικο δεν είναι στον πίνακα αλλά στα μάτια σας! 
Κι εγώ είμαι ο ζωγράφος!

Όταν κρίνουμε να έχουμε λοιπόν τη γνώση ότι κρίνουμε μέσα από τα δικά μας μάτια ( με πρισματικά γυαλιά ή όχι), τις δικές μας εμπειρίες, το δικό μας προσωπικό σύστημα αξιών, κι επίσης ότι πιθανό να υπάρχει πάντα και μια άλλη ερμηνεία: του άλλου! 

Βιαζόμαστε να κάνουμε υποθέσεις τι σκέφτεται ο άλλος, να ερμηνεύσουμε τη συμπεριφορά του, έχοντας κάποια κομμάτια του παζλ - όχι όμως και όλη την εικόνα...
Πού μπορεί τελικά καμία σχέση να μην έχει με τη εικόνα του άλλου !

Σπεύδουμε να βγάλουμε συμπεράσματα ...είμαστε γεμάτοι συμπεράσματα, λες και είναι τα πάντα ιδιότητες των μαθηματικών : όταν συμβαίνει αυτό , τότε προκύπτει το άλλο!

-Δεν μου είπε να βγούμε -δεν με θέλει!
-Δεν με πήρε τηλέφωνο- του είμαι αδιάφορη!
-Χάθηκε μια βδομάδα - τελείωσε ! Έχει άλλη!

Πολλές φορές μπορεί και να επιβεβαιωθούν οι φόβοι μας!
Άλλες τόσες έχουμε πέσει τόσο έξω!

Αλήθεια ; Δεν σου έχει συμβεί;
Κι εξακολουθείς να είσαι προπέτης; 

Λέω πάντα τούτο: Περίμενε!  Άκουσε !  Κι έπειτα βλέπεις τι θα κάνεις!

Καλό σας βράδυ!

airis

~~~~~~~~~
Περιμένω !
Να το ξέρεις! 
Υπομονετικά! 

Πόσο μοιάζουν η βροχή κ ο Έρωτας..

Φεύγει , έρχεται, δυναμώνει, δροσίζει, παγώνει, ποτίζει, μουσκεύει..

Πόσο μοιάζουν η βροχή κ ο Έρωτας................

Πάντα ελπίζουμε σε ένα ουράνιο τόξο!

Καλημέρα!

airis

Δεν φταίει ο άλλος ....

Πολλές φορές εμείς οι ίδιοι δεχόμαστε να γίνουμε σκλάβοι και να χάσουμε κάθε ίχνος ελευθερίας μας!
Άπειρες φορές επιτρέπουμε να γινόμαστε υποχείρια των άλλων και έπειτα γκρινιάζουμε "έτσι, για τα μάτια" που λέει και η μανούλα μου!
Ελεύθερος είσαι πρώτα από όλα εσύ στη σκέψη σου! Όταν σταματήσεις να αναγνωρίζεις την εξουσία των άλλων πάνω σου!
Δεν φταίει ο άλλος γιατί σου είπε το ένα, σου έκανε το άλλο ....φταίει η κούτρα σου, η λοξή, που ζωγραφίζει τα δεσμά της περίτεχνα!

Κλαις γιατί επιτρέπεις στον άλλον να σε κάνει να βάλεις τα κλάματα.......

Ξύπνα μια μέρα και πες ΄Οχι ! 

Όχι άλλο!

Και μετά πες Ναι στη ζωή!

Καλημέρα σε όλους

Καλημέρα Ζωή!

airis

Λάθη- όστρακα!

Άνθρωπος σημαίνει αδυναμίες και λάθη .Όλοι κάνουμε. 

Εγώ που λέτε τα λάθη μου τα γιορτάζω!

Τα παίρνω αγκαλιά και τα χαϊδεύω σαν όστρακα ....και έπειτα τα αφουγκράζομαι .. 

Πόσα μου λένε; 

Πόσα μου μαθαίνουν!

Δεν βάζω τα κλάματα, δεν γκρινιάζω, δεν νιώθω μισή ή η ίδια ένα λάθος!

Χάρη σε αυτά, είμαι αυτή που είμαι!

Χάρη στα λάθη μου θέλω να γίνομαι καλύτερη!

ΥΓ: Απόψε άνοιξα ένα κόκκινο κρασί ..Έχω μια από κείνες τις γιορτές ....

Άντε στην υγειά μας!

Καλό σας βράδυ!

airis

Μια αγκαλιά...

Ένα παιδάκι είχε ένα γέροντα γείτονα, του οποίου η γυναίκα είχε πεθάνει πρόσφατα. Μόλις το παιδάκι τον είδε να κάθεται στην αυλή του και να κλαίει πήγε και απλά κάθισε στην αγκαλιά του. 
Όταν η μαμά του το ρώτησε τι είχε πει στον παππού το παιδάκι είπε :
-Τίποτα, απλώς τον βοήθησα να κλάψει......

Λεό Μπουσκάλια

Μερικές φορές η αγκαλιά είναι αυτό που έχει ανάγκη ο συνάνθρωπος δίπλα μας που πονάει... Το μόνο...  
Δεν χρειάζονται όλοι οι άνθρωποι λύσεις...
Υπάρχουν πολλοί που προσεύχονται... Η προσευχή τους δεν έχει ανταπόκριση σε κουβέντες και συμβουλές . Κι όμως η προσευχή τους ανακουφίζει.....
Μια αγκαλιά ... είναι τόσο απλό...

@iris

Σαν παλιές φωτογραφίες....

Αναμνήσεις.

Ξεθωριάζουν με το χρόνο λίγο. 

Κιτρινίζουν στις άκρες, τσαλακώνονται σαν ρυτίδες προσώπου,

μυρίζουν πολυκαιρία.

Σαν παλιές φωτογραφίες.

Αλλά αν δεν θες να χαθούν , δεν χάνονται.

Γυρίζοντας πίσω, μέσα σε τόσες αναμνήσεις, 

είναι στιγμές που νιώθουμε τη ζεστασιά της μάνας, 

τη γλύκα της αγκαλιάς

Θυμόμαστε τις στιγμές που παριστάναμε τους μεγάλους

και βιαζόμασταν να μεγαλώσουμε!

Τις πρώτες φιλίες....

Τους πρώτες έρωτες...

Τα πρώτα χρόνια στα θρανία....

Τις σχολικές εκδρομές....

Την ξενοιασιά της εφηβείας... 

Τις νεανικές τρέλες....

Τον Έρωτα! Τον πρώτα μεγάλο Έρωτα!

Τα τραγούδια που αγαπήσαμε....

Τα πράγματα με τα οποία δεθήκαμε.... 

 Τα παγκάκια που χαράξαμε 

Α+D = Love for ever....

Δεν ξεχνάς, αν δεν θες να ξεχάσεις! Κυρίως αν αυτό το κομμάτι που έζησες ήταν γεμάτο όμορφες στιγμές, αν το έζησες με πάθος!

Και όταν θα φτάσεις στο ηλιοβασίλεμα της ζωής σου , αυτές οι στιγμές , αυτές οι εικόνες θα είναι όλη σου η ζωή ,

σαν ταινία μπρος στα μάτια σου!

Ο χρόνος και μια φωτογραφία ...δική σου!

Όσα χρόνια κι αν περάσουν  δεν ξεχνώ!

Επιλέγω όμως τη νοσταλγική συγκίνηση 

Όχι τη θλίψη.

Όχι την πίκρα.

Όχι τον πόνο!

Κι επιλέγω να κάνω νέες αναμνήσεις ............

@iris

Περί του χρόνου-γιατρού

Ο χρόνος είναι γιατρός.

Όχι γιατί το λέει η εικόνα.

Απλά γιατί μόνο αν θέλεις να συνεχίζεις να πονάς 

κι αφού περάσει ο χρόνος, μπορείς να πονάς.

Μελετήστε την εικόνα και τα λέμε!

Θα επανέλθω!

airis

Τολμήστε να είστε διαφορετικοί!

Διαφορετικότητα.

Τρομάζει.

Είναι πιο ασφαλές να κρύβεσαι μέσα στην ομοιομορφία

και τον σωρό!

Είναι πιο ελπιδοφόρο όμως να τολμάς....

Μέσα από τον πλουραλισμό διαφορετικών εικόνων,ήχων, χαρακτήρων, συμπεριφορών

προκύπτει η σύνθεση της ομορφιάς!

Καλημέρα

@iris

Μαθήματα αυτοπεποίθησης

Μαθήματα αυτοπεποίθησης.

Μάθημα πρώτο 
Αγαπώ αυτό που είμαι ......
Αν εγώ αισθάνομαι εντάξει,
κανείς δεν μπορεί να με πείσει για το αντίθετο!

@iris

Εικόνες Φθινοπώρου....

Άλλος μπορεί να βρίσκει τις φθινοπωρινές εικόνες μελαγχολικές, άλλος μπορεί να ξετρελαθεί με τα χρώματα....  

Συγκέντρωσα εδώ αγαπημένες φωτογραφίες που φύλαγα στο αρχείο μου ...δεν είναι δικές μου ' μακάρι να ήταν! 

Λατρεύω το καλοκαίρι.... Περνάω όμως πιο δημιουργικές στιγμές άνοιξη και φθινόπωρο πάντα!

Αυτό το κίτρινο-πορτοκαλί εμένα μιλάει μέσα μου! Δίνει χρώμα στους χώρους του σπιτιού μου , στα έργα ζωγραφικής μου, στη σκέψη μου...

Το γλυκό αεράκι που μπαίνει από το παράθυρο το νιώθω σαν χάδι.

Όπως με συγκινούν ακόμα και οι ξεθωριασμένες αναμνήσεις ....

Η έρημη παραλία δεν με μελαγχολεί... 

Τι κι αν φαίνεται μουντή η εικόνα ...Για μένα είναι πρόκληση ...Θα ξαναβγει ο ήλιος ! Θα ξαναγεμίσει ζωή το λιμάνι. Θα έρθει ξανά η αγάπη που ζεσταίνει τα πάντα.....

Και τα φύλλα που πέφτουν θα γίνουν ένα όμορφο σκηνικό....λίπασμα για το έδαφος , τροφή για τα δέντρα......

Και έρχεται έπειτα και η βροχή που ξεπλένει τα πάντα ...τη σκόνη του καλοκαιριού, τις στιγμές που θέλεις να ξεχάσεις ... και δροσίζει, αν εσύ διψάς για δροσιά!

Μερικοί άνθρωποι στη βροχή αισθάνονται βρεγμένοι...άλλοι πάλι νιώθουν τη βροχή και την απολαμβάνουν ..... 

Έτσι έχει να κάνει με όλες τις εποχές , με όλα τα πράγματα στη γη ...Δεν αρέσουν σε όλους τα ίδια, ευτυχώς δηλαδή! Εσύ όμως διαλέγεις πως θα αισθανθείς και τι θα κρατήσεις....
Δείτε τα πράγματα με άλλη ματιά! Δείτε ακόμα και στα άσχημα και στα δύσκολα την ομορφιά που κλείνουν μέσα τους!

Είμαι η airis και δεν τελείωσα με το Φθινόπωρο ακόμα!
Καλημέρες!!!!!