Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα προβλήματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα προβλήματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2016

Ενός λεπτού σιγή!

draws love

Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας
κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,
έναν ώμο ν' ακουμπάτε την πίκρα σας,
ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας,
κοκκινίσατε άραγε για τη τόση ευτυχία σας,
έστω και μια φορά;
Είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
για τους απεγνωσμένους;

Ντίνος Χριστιανόπουλος
Ενός λεπτού σιγή
(από τη Συλλογή: Ανυπεράσπιστος Καημός)


Θα το πάω ένα βηματάκι πιο πέρα εγώ...

Εσείς κι εγώ μαζί σας
που έχουμε την υγειά μας,
ένα χέρι δίπλα μας,
(κι ας μην είναι κατ' ανάγκη σύντροφος)
εμείς που βλέπουμε,
τρέχουμε,
αναπνέουμε,
κάνουμε όνειρα,
έχουμε να φάμε και τούτη την ημέρα,
χαμογελάσαμε άραγε για την τόση ευτυχία μας
έστω και λίγο;



Όταν έχω να αντιμετωπίσω στη δουλειά μου,
"αστεία" προβλήματα 
(συμβαίνει κάποιες φορές να πνιγόμαστε εμείς οι άνθρωποι
σε μια κουταλίτσα νερό
και την τρίχα να την κάνουμε τριχιά)
μιλώ για τα δύσκολα,
για όσους πραγματικά υποφέρουν
κι έπειτα ρωτώ:

Θέλετε να (αντ)αλλάξετε προβλήματα;



Καλή σας μέρα
Σας γλυκοφιλώ
@ριστέα


Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι !


Θυμίζω:
Γράφουμε παραμύθια 
ως τις 10 Μαρτίου!

Όλες συμμετοχές ως τώρα τις παρακολουθείς
εδώ!


Τέλος
και σημαντικότερο όλων

δεν ξεχνάμε τον 17χρονο Παύλο που χρειάζεται
τη βοήθειά μας.




Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

Διακοπή για διαφημίσεις....


Σε διάβασα προσεχτικά χτες.
Και σε ευχαριστώ που μου θύμισες
πως μόνη πρέπει να διεκδικώ την κάλυψη των αναγκών μου.
Περιστασιακά όλοι ξεχνάμε.
Σε ευχαριστώ που μου θύμισες να θυμάμαι...
Σε αφήνω χωρίς θέμα σήμερα.
Ένα χαμάμ στα μέτρα μου έφτιαξα...
και με τις σκέψεις μου ταξίδεψα...
χτες βράδυ..


Βλέπεις ... δεν απάντησε κανείς 
στην αγγελία.
Όλα μόνη πρέπει να τα κάνω!

Καλημέρα ....

@ριστέα



Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

Έστω για λίγο....

Ήταν από κείνες τις φορές που τίποτα δεν πήγαινε καλά...
Τίποτα δεν πήγαινε  όπως τα είχες υπολογίσει και προγραμματίσει.
Έχεις ξυπνήσει από το πρωί με έναν φοβερό πονοκέφαλο
και τα παυσίπονα δυο-δυο που κατεβάζεις δεν πιάνουν
-περισσότερο σαν πλασέμπο εύχεσαι να ενεργήσουν μέσα σου-
κι όλο το σύμπαν λες και συνομοτεί για να γεμίσεις ένα 
τσουβάλι απογοητεύσεις.
Κι επιστρέφεις με τις απογοητεύσεις σου, τις πίκρες σου
την αβεβαιότητα για το αύριο
και νιώθεις κι άλλα που σε άλλη περίπτωση δεν θα υπήρχαν μπρος σου
-αλήθεια, πώς ξεφυτρώνουν οι θλίψεις κι οι δυσκολίες έτσι...σαν μανιτάρια;-
κι αναρωτιέσαι θα αντέξω ... 
Πόσα ακόμα;

Και τότε ... πλατς!
Ο ήχος θα μπορούσε να συνοδεύσει το φανταστικό χαστούκι...
Ένα από τα πράγματα που σιχαίνομαι είναι η αυτολύπηση!
Οι απογοητεύσεις είναι στο πρόγραμμα...
Από δω και πέρα όλα χειρότερα ίσως να πηγαίνουν...
Ο Χειμώνας πάντα με τσάκιζε...
Φέτος προβλέπεται ακόμα χειρότερος...
Δεν ωφελεί λοιπόν να κυλιέμαι στα πατώματα..

Σαν τίποτα να μην πονούσε
σαν όλα να δούλευαν σαν καλοκουρδισμένο ρολόι
απόψε το βράδυ (σημ. χτες) θα ξέφευγα!
Γέμισα την μπανιέρα ζεστό, αφρισμένο νεράκι.
Κατέβασα διακόπτες,
άναψα τα γνωστά πυρομαχικά
κι απόλαυσα τα δώρα της χαλάρωσης του νου και του σώματος...


Για λίγο μόνο...
Για λίγο γίνεσαι ξανά κυρίαρχος του σύμπαντος σου.
Τα προβλήματα γίνονται μπουρμπουλήθρες
και παίζεις ανέμελα μαζί τους.
Αδειάζεις το νου και ξεπλένεις τη σκέψη.
Όταν επανέλθεις,
τα προβλήματα θα είναι εκεί.
Δεν θα έχουν κατέβει στο σιφόνι της αποχέτευσης 
μαζί με τα αφρισμένα νερά..
Όμως εσύ θα έχεις δύναμη να συνεχίσεις τους αγώνες σου....
Να αντέξεις τους πονοκεφάλους
Να χωρέσουν κι άλλες απογοητεύσεις ...


Εύχομαι απλά να κρατήσει και σήμερα!
Καλή σας μέρα!
@ριστέα