1ο δρώμενο Φωτογραφίζειν

Πόσο θα ήθελα να έχω μια γέφυρα,

να γεφυρώσω τους καημούς και να σε φθάσω... Ζωή!

Κάπου από δίπλα μου, περνάς και τρέχεις.

Κι εγώ, εντελώς απόμερα, κάθομαι άπρακτη και σε παρακολουθώ!

Εκεί που νόμιζα ότι όλα τα είχα υπό έλεγχο.

Κι όλα ήταν του χεριού μου!
Αμ δε!
Πόσο ετοιμόρροπα είναι όλα τελικά!
Κάθε μέρα πρέπει να αγωνίζεσαι και να παλεύεις.
Να κερδίζεις τον εαυτό σου και την ισορροπία σου μόνος σου.
Κάθε μέρα!
Και να τα βάζεις με το θεριό:
Φόβος, μοναξιά, ανασφάλεια... Διάλεξε πρόσωπο.
Έχει πολλά!

Κι εκεί που κάθομαι και ανακατεύω τις σκέψεις σαν τραπουλόχαρτα
θυμήθηκα το making of της φωτογραφίας.
Το κρύο που τραβήξαμε, 
τον φίλο ακυβέρνητο που με φιλοξενούσε στην πόλη του και στο σπίτι του,
έτσι, χωρίς λόγο κι αφορμή,
που με πήγε όσο πιο κοντά μπορούσε στη γέφυρα 
και να ρίχνει χιονόνερο εκείνη την ημέρα...αλλά ήταν η μοναδική μου ευκαιρία
για να έχω ένα καλό πλάνο για το Φωτογραφίζειν,
τα γέλια που κάναμε και την πλάκα
(μα όλα αυτά για μια φωτογραφία;)
και δώστου να τρέμω από το κρύο που ξύριζε στην κυριολεξία
κι όμως, όλα πήγαν υπέροχα!
Γιατί δεν έχει σημασία το πλάνο...
Η φωτογραφία.
Ακόμα και ο διαγωνισμός ...δρώμενο whatever! 
Ή η ζωή που τρέχει και στα φέρει ανάποδα κάποιες φορές.
Ακόμα και οι ατυχίες!
Φευ! Γεμάτη η ζωή από δαύτες!

Σημασία έχουν οι στιγμές.
Τούτη η γέφυρα θα μου θυμίζει πάντα ένα υπέροχο διήμερο!
Πέτρο και Χριστίνα!
Σας την αφιερώνω!

@ριστέα

Το Φωτογραφίζειν της Μαρίας Νικολάου 
έγινε δρώμενο κι αυτή η φωτογραφία ήταν η συμμετοχή μου.
Την ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία 
αλλά και τις προκλήσεις που συνεχίζει να μας δίνει ακούραστα...

Θα τα κρεμάσω τα ρημάδια, σκέφθηκα......

...και πολύ απλά τα κρέμασα!

Με μανταλάκια!

Να δες:

"καθώς το πορτοκαλί δίνει τη θέση του στο γκρίζο"

Γιατί κάτω από τον μεγάλο μας πλάτανο, όσα είχαν πέσει,

ήταν λίγα και η εικόνα τους πολύ κοινότυπη.

Άσε δε που κοιτούσα γύρω μου για χρώματα Φθινοπώρου

και ο δικός μου κήπος ήταν ακόμα πράσινος!

Ούτε άνοιξη να ήταν!

Και τι θα έστελνα εγώ στη Μαρία Νικολάου για το 
25ο Διαγωνισμό ''Φωτογραφίζειν''

με θέμα  "Χρώματα Φθινοπώρου";

Είχα αγανακτήσει να ψάχνω και τίποτα να μην μου κάθεται.
Γιατί είχα εγώ το έχω κάπως στο νου μου το Φθινόπωρο.
Γυρνούσα με τα φύλλα ανά χείρας, ένα ολόκληρο πρωινό.
Η μαμά και ο μπαμπάς στο μεταξύ με παρακολουθούσαν στενά.

"Come on Tea! Think!
Think as a photographer.... " με παρακινούσα!
Τα κρέμασα κι εγώ κι άρχισα τις λήψεις....
Ο ουρανός καταγάλανος.
Ούτε κι εδώ μου έκανε το χατήρι ο καιρός!
Να δες την αρχική φωτογραφία:

Η μαμά άρχισε να σταυροκοπιέται!

"Πάει ζουρλάθηκε η τσούπα μας!

-Γιατί κρεμάς παιδί μου τα φύλλα;

-Σκηνοθετική άποψη! είπα εγώ και μετά 

όλα τα άλλα τα έκανε το φωτοσόπι και το παιχνίδι με το κοντράστ και τα εφέ!

Και κάπως έτσι η αλεπού 

όσα δεν φθάνει, πηδάει και τα πιάνει! 

Ευχαριστώ θερμά τη Μαρία για τη φιλοξενία της

και όσους φίλους την ξεχώρισαν!

Πριν σε αφήσω να σε 

ενημερώσω ότι από σήμερα ξεκίνησαν οι 

Οικογενειακές Ιστορίες #2. 

Σε φιλώ

@ριστέα

Ανάβοντας φωτιές!

"Κόκκινο", μας ζήτησε η Μαρία στο 
24ο Φωτογραφίζειν 
κι εγώ σκέφτηκα σαν γυναίκα, 
όχι σαν φυσιολάτρης, 
αν και λατρεύω τις φωτογραφίες με λουλούδια.
Αλλά το κόκκινο εμένα με παραπέμπει 
στο πάθος
στον Έρωτα, 
στο ξελόγιασμα...

Και να πώς αποτύπωσα το κόκκινο εγώ

Ευχαριστώ θερμά όλους όσοι ψήφισαν 

τη φωτογραφία μου 

"Ανάβοντας φωτιές", την ονόμασα.

Δεν είχα τέτοια πρόθεση.

Απλά ήταν μια στιγμιαία σκέψη 

που έγινε πράξη και μάλιστα θυμάμαι που την έστειλα 

άρον άρον,πριν οι δεύτερες σκέψεις με συγκρατήσουν!

Νομίζω όμως ότι έτσι είναι και ο Έρωτας...

Χωρίς δεύτερες σκέψεις.

Αυθόρμητος.

Άλογος.

Τώρα, στα άλλα μας....
►Συνεχίζεται να στέλνετε τη συμμετοχή σας στο 
12ο Συμπόσιο Ποίησης 
ως τις 23 Ιουνίου, στο μέιλ μου

►Η Κοινωνία Ώρα Αγάπης
πάει ως τις 20 Ιουνίου 
που θα έχουμε οριστικά την καθιερωμένη κλήρωση,

►Στο Κείμενο της Μαρίας Νικολάου γράφουμε 

Καλοκαιρινές Ιστορίες

►η Ελένη Β,

μας ζητάει να κάνουμε ως το τέλος Ιουνίου 
ένα ταξίδι μουσικό

► σκεφτόμαστε το Παζάρι Αλληλεγγύης που έρχεται
αυτό το Σαββατοκύριακο
και με ποιο τρόπο θα βοηθήσουμε! 

►Βλέπουμε την υπέροχη νικητήρια φωτογραφία στο 
24ο Φωτογραφίζειν
τον Ιβίσκο της Memaria

►Και μια ακόμα συμμετοχή στο δρώμενο της αγάπης
Κοινωνία Ώρα αγάπης, 
Butterfly, στο BUTTERFLY'S WORLD

Καλή σας μέρα
@ριστέα

22ο Φωτογραφίζειν ~ Επρόβαλε η Άνοιξη! Ξέχνα τα περασμένα!

Να κριθεί κάθε Άνοιξη από τη χαρά της 

από το χρώμα του το κάθε λουλούδι 

από τοχάδι του το κάθε χέρι 

ἀπ᾿ τ᾿ ανατρίχιασμά του το κάθε φιλί 

Μίλτος Σαχτούρης

Πάλε ξυπνάει της άνοιξης τ'  αγέρι

στην πλάση μυστικής αγάπης γλύκα,

σα νύφ' η γη, πόχει άμετρα άνθη προίκα

λάμπει ενώ σβηέται της αυγής τ'  αστέρι.

Λορέντζος Μαβίλης

Παντού ξεχύνετ' η χαρά. Μόνον εσύ, μικρή μου, βλέπεις τις τόσες

ομορφιές με μάτια δακρυσμένα. Έλα να βρεις παρηγοριά στ'

ολόθερμο φιλί μου! Επρόβαλε η Άνοιξη! Ξέχνα τα περασμένα!

Κώστας Καρυωτάκης 

Όταν μιαν άνοιξη χαμογελάσει

θα ντυθείς μια καινούργια φορεσιά

και θα 'ρθεις να σφίξεις τα χέρια μου

παλιέ μου φίλε

Κι ίσως κανείς δε σε προσμένει να γυρίσεις

μα εγώ νιώθω τους χτύπους της καρδιάς σου

κι ένα άνθος φυτρωμένο στην ώριμη,

πικραμένη σου μνήμη

Μανόλης Αναγνωστάκης

Άνοιξη θρύψαλο μενεξεδί

Άνοιξη χνούδι περιστέρας

Άνοιξη σκόνη μυριόχρωμη

[…]

Άνοιξη πίκρισμα του σκίνου

Άνοιξη άζωτο της αμασχάλης

Άνοιξη σουσάμι αόρατο

[…]

Άνοιξη μυρμηγκιά της μέρας

Άνοιξη αίμα του βολβού

Άνοιξη οπλοπολυβόλο απύλωτο

Στων ωραίων γυναικών τα χέρια

Όπου τύχει

Ριπές θανάτου

Εκατομμύρια σπερματοζωάρια

Στων ωραίων γυναικών τα χέρια

Τα δυνατά λουλούδια με τον ήλιο μέσα τους

[…]

Οδυσσέας Ελύτης

Απόψε κοιμηθήκαμε στην αγκαλιά της άνοιξης

ακουμπώντας το κεφάλι στην καρδιά της.

Ακούγαμε στον ύπνο μας τις ανάσες των πουλιών και την  καρδιά μας.

Το πρωί που ξυπνήσαμε, είδαμε τον ουρανό να περπατάει στην

κάμαρά μας σα γαλανό πουλί με χρυσά μάτια που τσίμπαγε

τα ψίχουλα των σκιών που ‘χαν μείνει από χθες βράδυ στο πάτωμα.

Μια στιγμή να νιφτούμε και φτάσαμε.

Γιάννης Ρίτσος

Με αυτή την τελευταία φωτογραφία πήρα μέρος 
στο 22ο Φωτογραφίζειν,
στο Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά, της Μαρίας Νικολάου
και πρώτευσα ωραιότατα από το τέλος!

Χτες μια άκρως χειμωνιάτικη εθνική επέτειος,
σήμερα ήλιος, έστω και με δόντια...
Επρόβαλε η Άνοιξη! 
Ξέχνα τα περασμένα!

Εδώ

συμμετέχεις και παρακολουθείς τις
Μέρες Άνοιξης,
το νέο μας δρώμενο!
κι 
εδώ

μαθαίνεις για το 

11ο Συμπόσιο Ποίησης 

που τρέχει ήδη!

Καλό Σαββατοκύριακο
Σας γλυκοφιλώ
@ριστέα

Μέσα από τις γρίλιες...

Πόσοι και πόσοι δεν κοιτάζουν τη ζωή από μακριά;
Μένουν ακινητοποιημένοι 
και παρακολουθούν μέσα από τις γρίλιες;
Επιθυμούν, ονειρεύονται, φαντάζονται.....

Η ζωή είναι εκεί έξω!

(Αφήστε τις υποψίες ζωής μόνο 
για καλλιτεχνικές φωτογραφίες!)

◙

Η φωτογραφία μου αυτή πήρε μέρος στο 
21ο Φωτογραφίζειν 
της Μαρίας Νικολάου, στο μπλογκ
Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά 
και την ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία της.



Τα παραμύθια μας αύριο ολοκληρώνουν 
την πρώτη επιτυχημένη τους σεζόν!


Διαβάστε σήμερα

Το πηγάδι που τραγουδούσε, 
από την Πίπη, 
στο Οξεία Γλωσσοπάθεια

◙

Τα πιο πρόσφατα τα είδες;

Η Πλουβίνια στη Φυσικούπολη, 
από την katerina koko, στο 
Follow me, σκέψεις, απόψεις 

Όταν οι πεταλούδες άργησαν να φανούν, 
από την Ελένη Φλογερά

στα Μονοπάτια της Φαντασίας μου

Ο σκύλος που ήθελε να γίνει άνθρωπος, 
από τη Μαρίνα, στο e-periodiko mas

◙


Όλες συμμετοχές ως τώρα  τις παρακολουθείς
εδώ!

63 παραμύθια ως τώρα
1 μέρα ακόμα!


υγ: Ο Καφές της Κυριακής που ήταν προγραμματισμένος 
για σήμερα πήγε ... διακοπές!

Αυτά τα Χριστούγεννα αφήστε την αγάπη να σας αγγίξει !

«Εννοείται ότι δεν στολίζω, για τέτοια είμαστε τώρα; 

Κατ’ αρχάς, είναι λάθος να γιορτάζουμε τη γέννηση του Χριστού 

στις 25 Δεκεμβρίου και αν κάποιος διαβάσει ιστορία, 

θα καταλάβει το γιατί. Όλο αυτό είναι μια εμπορική πραγματικότητα. 

Οι μόνοι ευχαριστημένοι άνθρωποι από τις γιορτές είναι οι έμποροι. 

Είναι μια γιορτή καταναλωτισμού, τελεία και παύλα. 

Γιατί, δηλαδή, να χαρώ που ο απέναντί μου έβαλε λαμπάκια; 

Εγώ τα έχω όλο το χρόνο στο σπίτι μου».

Δεν έχει σημασία ποιος είπε τα λόγια πιο πάνω.

Τα πέτυχα στο διαδίκτυο.

Είναι μια θέση όμως που εμένα δεν με βρίσκει 
καθόλου σύμφωνη!

Μπορεί να είσαι ανάμεσα σε αυτούς που γελοιοποιούν τα πάντα,

ειρωνεύονται όσους πιστεύουν,

μπορεί να είσαι από αυτούς που μισούν τα Χριστούγεννα ή μελαγχολούν.

Το τι θα επιλέξεις είναι πάντα στο χέρι σου!

Αν καταναλώνεις μόνο, ναι συμμετέχεις σε μια γιορτή καταναλωτισμού.

Αν σε ενδιαφέρουν μόνο οι στολισμοί, τα εδέσματα και τα γλυκά,

και μένεις στην επιφάνεια,
 ποτέ δεν θα σε αγγίξει η γαλήνη 

και το μήνυμα της αγάπης!
Αν είσαι τσιγκούνης στη ψυχή,
θα είσαι τσιγκούνης και ανικανοποίητος παντού!



Αυτά τα Χριστούγεννα επιλέξτε αυτό που σας ταιριάζει.
Αλλά όχι άλλη χολή για τους άλλους!

Εγώ πάλι εύχομαι να περάσετε 
γλυκά,
ζεστά,
τρυφερά,
αγαπησιάρικα.

Με πολλούς ή με λίγους
με ρεβεγιόν ή κάπου ήσυχα,
σημασία έχει να νιώσετε αγαλλίαση και χαρά.
Να αφήσετε την αγάπη να σας αγγίξει
και να δώσετε αγάπη!
Και πολλές αγκαλιές!

Ακόμα κι όσοι πονάτε,
κι ας είναι για λίγο, χαμογελάστε.
Ένα μικρό χάδι η ψυχή πάντα το χρειάζεται!

Καλές γιορτές αγαπημένοι!
Αύριο ανοίγω από το πρωί για ευχές 
με σουρπρίζ! 
Για σχόλια, ευχές, σιχτιρίσματα
και λοιπά ζαρζαβατικά 
εδώ βρίσκεις ανοιχτά

Καλά Χριστούγεννα
@ριστέα

Η πρώτη φωτογραφία μου συμμετείχε στο 19ο Φωτογραφίζειν
που ακούραστα διοργανώνει η Μαρία μας
στο Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά.

Εδώ

 μπορείτε να παρακολουθείτε όλες τις 

Μικρές ( ή μεγάλες) χριστουγεννιάτικες ιστορίες
που έχουν δημοσιευτεί ως τώρα.

25 Λέξεις και μια θηλιά!

Θηλιά.

απαπα!

το αφεντικό τρελάθηκε!

#1

Μετρούσε τις ώρες αχόρταγα, ώσπου να ξημερώσει.

Λες και το λιγοστό φως από το τζάμι θα τη λύτρωνε από το φόβο

Δεν έβλεπε τη φυλακή.



#2
Πτέρυγα "εγκατάλειψη ζωής"
Μη μετράς τους σοβάδες
Μην κρυφοκοιτάζεις απ' το τζάμι.
Σπάστο και πάρε ανάσες!
Χτες!



Θα νόμιζε κανείς με τούτα και με κείνα ότι είμαι μέσα στη θλίψη!
Ότι είμαι ένα βήμα πριν το απονενοημένο ....
Μα δεν φταίω εγώ καλοί μου άνθρωποι!
Αλήθεια σας λέω...
Δεν φταίω εγώ αν η Μαρία μας επέλεξε μια σκοτεινή φωτογραφία
για τις 25 Λέξεις #2
Τώρα θα μου πεις στο 18ο Φωτογραφίζειν ποιος έστειλε μια 
ανατριχιαστική θηλιά-αντιφέγγισμα στον τοίχο;

Εντάξει ήταν καθαρή τύχη που πέτυχα τούτη τη σκιά στον τοίχο
της αποθήκης μας.
Να'ναι καλά ο Μαξ που τον είχα χάσει και τον έψαχνα...
αχαχαχα!
Αφού σας λέω:
Χαζό παιδί, χαρά γεμάτο είμαι!
εξακριβωμένο αυτό

Ευχαριστώ πολύ όσους με τίμησαν με τη ψήφο τους.
Η πόρτα των σχολίων θα ανοίξει από αύριο. 
Μάλλον!
(τρομερή είδηση)

Εγώ χορεύω στο μιούζικαλ "Πυρετός στο εργαστήριο"
οπότε δείξτε ολίγη κατανόηση...ακόμα!
Έχω πολλές κληρώσεις ως το τέλος του μήνα!
Πρέπει να ετοιμάσω δώρα.
Δώρα πολλά!

Φιλιά κατάμουτρα!
@



Η νύχτα μας διανύει τις τελευταίες της μέρες.
Δες εδώ ποιοι και τι μας έχουν δώσει ως τώρα.
Από χτες σου έχω 
την Μαριάννα, στον Οnirokosmo
 με την ιστορία
Αγαπημένη μου μικρούλα

♥
και σήμερα
Συζήτηση με το φεγγάρι,
από τη mariakat, στο My Dreamland

Άσπρο- μαύρο

Άσπρο - Μαύρο.

Έτσι είναι η ζωή.

Ποτέ μόνο άσπρη!

Ποτέ μόνο μαύρη!

Πότε έτσι έτσι, πότε αλλιώς,

τα χρώματα θα βάφουν τη ζωή μας.

Άλλοτε θα ξεβάφουν.

Άλλοτε θα σκοτεινιάζουν.

Άλλοτε θα είναι χαρά θεού.

Κι άλλοτε κατακλυσμοί.

Όσο όμως έξω είναι χαρά θεού...

ζήστην!

Η πρώτη φωτογραφία ήταν η συμμετοχή μου στο 14ο Φωτογραφίζειν 

της Μαρία Νι , με θέμα: "ασπρόμαυρο".

Δεν συνηθίζω να πηγαίνω καλά σε αυτό τον διαγωνισμό, 

μα πάντα συμμετέχω με χαρά.

Καλή σας μέρα

@