Κλεμμένες στιγμές ...

Είναι στιγμές που θέλω να σε αγγίξω.
Να φτάσω κοντά σου,
να πλημμυρίσω 
μονάχα από το φως σου!
Είναι στιγμές που κλείνω τα μάτια
και νιώθω πως κυλιέμαι πάνω σου.
Στη άμμο σου χαράζω λέξεις
που δεν μπορώ να φωνάξω.
"Κλεμμένο φως,
κλεμμένες στιγμές"!
Ας είναι!
Έλα ....
Μπες ομορφιά μου από τις γρίλιες μου κι απόψε..
Αγκάλιασέ με τρυφερά,
μέχρι γλυκά να αποκοιμηθώ!
Και στου ονείρου τις ακρογιαλιές άσε με να δροσιστώ.
Το πρωί, το ξέρω, πάλι θα λείπεις!
Το πρωί, 
αυτόφωτη λες ξανά,
θα συνεχίσω τα έργα της ημέρας.

(Είναι μονάχα οι πανσέληνες νύχτες που με κάνουν
να λυγίζω)

@ριστέα

________________________________________________

Καθυστερημένα βλέπουν το φως 
τούτα τα λόγια
μα το φεγγάρι ακόμα κι όταν χάνεται
είναι πάντα εκεί!

Καλημέρα σας!