Λέξεις

Λέξεις απαλές σαν χάδι
βαμβακερές, σαν παιδικό ρούχο
καθαρές, σαν έγνοια μητέρας. 
Λέξεις ασημένιες, σαν το φεγγάρι
κρυστάλλινες, σαν γοερό κλάμα βρέφους
Λέξεις θρέψης, σαν μητρικό γάλα

Λέξεις βυθισμένες στο ηλιοβασίλεμα.
Διαλεγμένες στο ζωηρό
παιγνίδισμα του κύματος·
αθώες, σαν δόλωμα
ερασιτέχνη ψαρά

Αν θέλεις να μ' αγγίξεις βαθιά
μην πιέζεις την πένα όταν γράφεις
γιατί μου ματώνεις την ψυχή.


Κωνσταντίνος Κόλιος

Παρά Αυτά

Παρά τα υπόλοιπα γραμμάτια των χειμώνων
τις πιστώσεις και τις ανοχές
των ιδιοκτητών ανθρώπων.
Παρά τους επιβλαβείς υποστηριχτές νυχτών
παρά τους ανθρακωρύχους
που δεν κράτησαν ποτέ
ένα διαμάντι στο χέρι τους.

Παρά τα ζιζάνια π’ αντέχουν
να φυτρώνουν στον ήλιο
παρά την θερμοκρασία σκιάς
που ξεπαγιάσει ιδρωμένη
στης σπηλιά το ανάκλιντρο.

Παρά όλα αυτά
δεν γίνεται να αγνοήσεις το καλοκαίρι.
Δεν γίνεται να πεις δεν υπάρχει
επειδή έπιασε λιγάκι ψύχρα.

Δεν γίνεται να βλέπεις τη θάλασσα στεγνή
επειδή ξεράθηκε το σάλιο σου.

Κωνσταντίνος Κόλιος