Αντίστροφη μέτρηση !

Η ζωή είναι γεμάτη προκλήσεις.
Άλλες όμορφες, άλλες δύσκολες.
Βέβαια νιώθεις πολλές φορές ότι υπερτερούν οι δύσκολες.

Κάποιες φορές ακόμα και καθημερινά.

Υπάρχουν άτομα, που παρά την καλή σου διάθεση 
θα σε "δοκιμάσουν" σκληρά ίσως.

Μπορείς να αντιδράσεις με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους.

Ένας από αυτούς είναι να φουντώσεις

και να δράσεις χωρίς λογική.

Ως αυθόρμητος άνθρωπος και εξαιτίας μιας τεράστιας υπομονής
που διαθέτει ο εξοπλισμός μου εκ γεννητής μάλλον
(που δεν είναι πάντα για καλό)

για πολλά χρόνια βασάνιζα τον εαυτό μου.

Μα μέσα στο πέρασμα των χρόνων και έπειτα 
από πολύ κόπο έμαθα 

στα δύσκολα να βάζω μπρος τη λογική μου.

Πριν καιρό σας είχα μιλήσει για τη διαχείριση θυμού.

Συνηθίζω να το κάνω τακτικά.

Μια ολόκληρη εβδομάδα την ονομάζω "εβδομάδα διαχείρισης θυμού".
Παρατηρώ περισσότερο και σκέφτομαι πολύ πριν αντιδράσω.

Προσωπικά με βοηθάει πολύ αυτό.

Υπάρχουν βέβαια καταστάσεις που κάποια στιγμή 
μπορεί να σε πνίξουν.

Πού και άγιος να είσαι μπορεί να σε βγάλουν από τα ρούχα σου.

Ή άλλες περιπτώσεις που οργίζεσαι και τότε η λογική πάει περίπατο.

Σε αυτές τις περιπτώσεις η ψυχολογία προτείνει να βάλεις 

τη λογική διεργασία σε λειτουργία.

Ή αλλιώς το αριστερό ημισφαίριο (της λογικής σκέψης δηλαδή).

Και πώς μπορείς να το πετύχεις αυτό στα σίγουρα;

Ένας πρακτικός τρόπος είναι να μετρήσεις ανάποδα!

Το γνωστό 10,9,8,7....
Ή 100,98,96,94,..... για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα

Ή κάνε κάποιες αριθμητικές πράξεις με το μυαλό σου.
Κάποια λογική τέλος πάντων διαδικασία που απαιτεί σκέψη

και η οποία θα ενεργοποιήσει το αριστερό ημισφαίριο της λογικής.

Τότε λοιπόν,υπάρχουν πάρα πολλές πιθανότητες να 

εκτονωθεί το συναίσθημα που σε έχει κυριεύσει 
ή να συνειδητοποιήσεις πόσο λάθος θα αντιδρούσες 
καθώς ήσουν εν βρασμώ ψυχής.
Πόσα εγκλήματα δεν θα είχαν διαπραχθεί ποτέ αν είχαν 
κάνει κάποια λογική διεργασία οι άνθρωποι αυτοί 
που κατόπιν ονομάστηκαν εγκληματίες....

Ένας άλλος τρόπος είναι να μιλήσεις με κάποιον.

Στις περιπτώσεις που πνίγεσαι 
και ίσως τρελές σκέψεις περνούν από το μυαλό σου

σήκωσε το @@@@ τηλέφωνο και κάλεσε έναν έμπιστο φίλο σου!

Αν δεν έχεις, βγες έξω και μίλα για άσχετα με το... μανάβη!

Μετά γύρνα πίσω στα προβλήματα σου και κοίταξε τα πάλι 

από άλλο πρίσμα!
Πόσες αυτοκτονίες θα είχαν αποφευχθεί αν 
την ώρα της τρέλας είχαν συζητήσει με κάποιον
οι άνθρωποι που αργότερα ονομάστηκαν αυτόχειρες!

Προβλήματα,

δυσκολίες,

απώλειες,

άρρωστοι άνθρωποι,

προκλητικοί άνθρωποι,

λιμοί και

καταποντισμοί 

ίσως να μην είναι πάντα στο χέρι μας να αποκλειστούν
από τη ζωή μας!
Υπάρχει τόση δυστυχία εκεί έξω.

Για αυτό ...

Κράτα το υγιές κομμάτι του εαυτού σου ανέπαφο.

"Να αντιπαρέρχεσαι"

μου είπε ένας καλός φίλος 

ουκ ολίγες φορές!

Είναι η πιο σοφή κουβέντα που άκουσα τελευταία κι έχει γίνει 
φάρος μου για το 2014 
κι όχι μόνο!

Καλή σας ημέρα.
@ριστέα.

πηγή φωτογραφιών

Είναι ωραίο να λαβαίνεις αγάπη....

...από μακριά!

Από το ψυχρό κόσμο του διαδικτύου.
Αφορμή ένα giveaway, ένα δώρο, ένας φάκελος! Από την αγαπημένη μου mystickland. 
Έχουμε ανταλλάξει όμορφα μηνύματα στο γραμματοκιβώτιό μας! Εκτός μπλογκ. Κάποιες καταστάσεις που μοιραστήκαμε μας έφεραν κοντά. Ήδη τη νιώθω σαν μια τρυφερή φίλη από μακριά, πάντα με τα γλυκόλογα της και με μια ανοιχτή αγκαλιά! Έχω πιει καφέ μαζί της (μπορεί και τσάι) κι ας μας χωρίζουν τόσα χιλιόμετρα. Έχω πει τον πόνο μου, τους προβληματισμούς μου, τις σκέψεις μου. Μου έχει στείλει ό,τι ακριβώς θα περίμενα από μία φίλη στην πραγματική ζωή: όχι να μου χαϊδέψει τα αυτιά ( για αυτό και την ξεχωρίζω και την εκτιμώ) αλλά τη δική της οπτική πάνω σε αυτά που συζητούμε. Δεν ξέρω κατά πόσο ξέρει την αντανακλαστική ακοή στην επικοινωνία, σαν θεωρία! Στην πράξη την εφαρμόζει πάντα με τεράστια επιτυχία.
Πρόσφατα πραγματοποίησε ένα giveaway στο χώρο της κι είχα την τύχη να είμαι μία από τις νικήτριες! Έλαβα μια κρέμα χεριών από τα mastic spa. Μυρίζει υπέροχα. Αλλά ακόμα πιο υπέροχα μύριζαν τα καλλιγραφικά γραμματάκια της φιλενάδας μου. Μια κάρτα κι ένα γράμμα! 
Η μαμά που έλαβε το φάκελο  αντί για μένα δεν κρατήθηκε και τ΄άνοιξε. Πώς να της θυμώσω όταν μου είπε στο τηλέφωνο συγκινημένη: Αριστέα...σε αγαπάνε πολύ. Δεν ξέρω τι κάνεις εκεί που κλείνεσαι και γράφεις αλλά τώρα κατάλαβα ότι κάτι καλό κάνεις!

Δεν θα σας διαβάσω τι μου έγραψε στο γράμμα της η αγαπημένη φίλη. Είναι ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Και μόνο που μου είπε να τα βάλω στο κουτί με τις αναμνήσεις με κατασυγκίνησε και μου αρκεί!

Είναι ωραίο να λαβαίνεις αγάπη από μακριά. Όταν αυτό γίνεται από ανθρώπους που έχεις σε εκτίμηση αυτό έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία. 

ΥΓ: Η μάνα μου με γέννησε προβληματική. Συγκινούμαι εύκολα βρε αδερφέ. Δεν είναι ότι μου χάιδεψε κάποιος τα αυτιά κι άκουσα αυτά που είχα ανάγκη να ακούσω. Η μάνα μου με γέννησε πνιγμένη από το ρήμα "νιώθω"!
Νιώθω και είμαι ζωντανή!
Νιώθω την αγάπη, νιώθω την εκτίμηση, νιώθω πότε αμφιβάλλεις για μένα, νιώθω πολλά!
Νιώθω χαρά με κάτι τόσο δα μικρό!
Είμαι η @ριστέα κι ολόκληρη είμαι το ρήμα "νιώθω" Αυτό δεν πρόκειται ποτέ να δεχτώ ότι είναι λάθος!

Φιλιά
@ριστέα

Δώσε χαρά ....

Κάνε κάποιον χαρούμενο σήμερα.

Κόψε ένα λουλούδι, μια πρασινάδα έστω,

πάρε ένα τηλέφωνο

στείλε ένα mail,

ένα μήνυμα αγάπης,

ή ενδιαφέροντος

δώσε μια αγκαλιά!

Θα χαρείς πολύ, 

όσο κι ο αποδέκτης

ΥΓ: Σας αφήνω για λίγο....

Έχω να στείλω δυο μηνύματα και να δώσω μια αγκαλιά!

Καλή Κυριακή

@ριστέα

Να άκουγα μόνο τη θάλασσα...

Συννέφιασε. 

Έβαλε ψύχρα.

Έπιασε και ψιλόβροχο,

σαν χιόνι.

Θα 'θελα να ήμουν στη θάλασσα 

κι ας κρύωνα,

ας με έβρεχε το ανταριασμένο κύμα.

Να άκουγα μόνο τη θάλασσα

.......

κι αυτό.

Δε ζητώ περισσότερα..

λίγη θάλασσα 

.....

airis

Ένα υπέροχο πρωινό

Και ξημέρωσε η Κυριακή.

Καθυστερημένα για μένα. Χουζούρεψα όσο καμία άλλη Κυριακή στο κρεβάτι. Άνοιξα για λίγο το παράθυρο και ένας υπέροχος ήλιος αχόρταγα όρμησε στο δωμάτιο κάνοντας τις πορτοκαλί κουρτίνες ακόμα πιο πορτοκαλί, το παγωμένο δωμάτιο να δείχνει πιο ζεστό ( ιδέα μου το ξέρω ...) και μένα να μην θέλω να βγω μέσα από τα ζεστά, πουπουλένια, παπλώματα! Και ποιος ο λόγος να βιαστώ; Πήρα το πρωινό στο κρεβάτι κι απόλαυσα τις σκέψεις μου!

Κι ήρθα με μια κούπα ζεστό καφέ να μοιραστώ μαζί σας πολύτιμα συναισθήματα ... Μια απίστευτη χαρά με πλημμυρίζει κάθε φορά που αντικρίζω τον ήλιο, τα σύννεφα, το πράσινο από το μπαλκόνι μου.

 Νιώθω τυχερή που και σήμερα είμαι εδώ , στις επάλξεις, που αναπνέω καθαρό αέρα, που έχω ανθρώπους που αγαπώ και με αγαπάνε, που έχω και φίλους μακρινούς ακόμα ακόμα και μοιράζομαι μαζί τους όνειρα, επιθυμίες , θυμούς, θλίψεις, χαρές, σκέψεις.... νιώθω τυχερή για τα δυο σκυλιά μου, που μου δίνουν τόσα πολλά, με αντάλλαγμα ένα χάδι στο κεφάλι και λίγη -μόνο λίγη φροντίδα- νιώθω τυχερή που είμαι ακόμα ζωντανή στη σκηνή, μόνη μου ένα ολόκληρο ροκ συγκρότημα!

Να σας ευχηθώ πολύ καθυστερημένα Καλή Κυριακή! Το χουζούρι τελείωσε για μένα! Τώρα με περιμένει το σπίτι!

Βάζω τσεμπέρι, γίνομαι μια καλή νοικοκυρά

και βουρ για σφουγγαρίστρες κουβάδες, ξεσκονόπανα !

 Γιατί ως είθισται να λέγεται...

η καθαριότητα είναι η μισή αρχοντιά!

Η άλλη μισή ποια είναι;

Σας ασπάζομαι!

airis

Η αγάπη είναι μονάχα ανθρώπινο προνόμιο;

Υπάρχουν Άνθρωποι και άνθρωποι!

Υπάρχουν Ζώα και ζώα!

Και υπάρχουν και τα συναισθήματα.

Άσχετα από το αν είσαι άνθρωπος ή ζώο.

Μονάχα οι εθνοπατέρες μας δεν μπορούν να συναισθανθούν τα ζόρια και τις δυσκολίες του ελληνικού λαού!

ΥΓ: Δεν ξέρω για σας.... εγώ με κάτι τέτοιες εικόνες λυγίζω! Βλέπω τον άλλο που τραβάει με το κινητό και τα παίρνω! Αν ήμουν εκεί θα ήθελα να κάνω αγκαλίτσα τον απεγνωσμένο και πονεμένο σκύλο!
Μόνο αυτό! Μια αγκαλιά!

Καλή σας ημέρα και καλή εβδομάδα! 
airis

Το πιο συναρπαστικό ταξίδι της ζωής.....

"Έτσι λοιπόν κι εγώ άλλαξα. Δεν είμαι πια ο ίδιος άνθρωπος που μπήκε εδώ μέσα το πρωί. Είμαι κάτι καινούργιο, γιατί έζησα κάτι καινούργιο μαζί σας. Γι' αυτό είναι τόσο συναρπαστικό πράγμα η μάθηση και δε θα'πρεπε ποτέ να γίνει αγγαρεία. Κάθε βιβλίο σε οδηγεί σε καινούργια βιβλία. Κάθε φορά που ακούς ένα μουσικό κομμάτι, γνωρίζεις χίλια νέα κομμάτια— ακούς μια σονάτα του Μπετόβεν και χάνεσαι!

Διαβάζεις ένα βιβλίο με ποίηση και χάνεσαι!

Υπάρχουν χιλιάδες πράγματα να διαβάσεις, να δεις, να κάνεις, ν' αγγίξεις, να νιώσεις. Το καθένα τους σε κάνει διαφορετικό άνθρωπο. Ποιος είσαι λοιπόν πραγματικά, αυτός που είσαι ή αυτό που μαθαίνεις ή αυτό που σου είπαν για χρόνια οι άλλοι ότι είσαι;

Η κουβέντα του Σαιντ Εξυπερύ για την επιστροφή στον εαυτό σου είναι πολύ ωραία, αλλά για να οδηγηθείς ξανά πίσω στον εαυτό σου πρέπει να αποφασίσεις, σε κάποιο βαθμό, ποιος αισθάνεσαι ότι πρέπει να γίνεις. Σου υπόσχομαι πως, αν αφοσιωθείς πραγματικά στην προσπάθεια ν' ανακαλύψεις ποιος πραγματικά είσαι, θα είναι το πιο συναρπαστικό ταξίδι της ζωής σου. Δεν είσαι άσχημος. Δεν είσαι κακός. Είσαι μια χαρά..........."

Λ.Μπουσκάλια, Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις

Δεν θέλω να γράψω τίποτα πάνω σε αυτό. Τα έχει πει τόσο μοναδικά ο Μπουσκάλια. 

Θέλω να μιλήσω για τη φιλοσοφία του και τον ίδιο τον Άθρωπο Μπουσκάλια.

Τον είπαν κάποτε υποτιμητικά  mr αγκαλίτσα, άκουσα ότι "καλός είναι, αλλά κουραστικός, επαναλαμβάνεται διαρκώς, υπερτιμημένος ίσως".... και τι δεν άκουσα! Εγώ πάλι ξέρω ότι σήμερα, περισσότερο από ποτέ , έχουμε ανάγκη από τέτοιους τρελούς, φωτισμένους ανθρώπους! Από ανθρώπους που τα λένε απλά, όχι περίτεχνα! Καθηγητής πανεπιστημίου ήταν ο Μπουσκάλια...Τα βιβλία του όμως διαβάζονται και κυρίως κατανοούνται από όλους μας, ασχέτως αν τελειώσαμε πανεπιστήμιο ή όχι! 

Το απλό έχει μια ομορφιά που όλα τα περίτεχνα και φαντασμένα του κόσμου δεν πρόκειται ποτέ να φτάσουν....

Ας αφοσιωθούμε λοιπόν στην προσπάθειά μας να ανακαλύψουμε ό,τι όμορφο κρύβουμε μέσα μας! Με απλό τρόπο. Όχι περίτεχνο.

Καλημέρα σας

airis

Θα μπορούσε να ήταν ένα ακόμα Diary of Bliss!

Επιστρέφοντας σπίτι σήμερα το απόγευμα, με περίμενε μια έκπληξη: Είχα λάβει ένα δεματάκι με την μπλούζα που κέρδισα στο διαγωνισμό του  Dreamlife,το μπλογκ του Κώστα και της Κατερίνας (από το positive-thinking-greece.blogspot )

Η μπλουζίτσα είναι μαύρη, με φούξια γράμματα, αλλά εγώ, ως άσχετη φωτογράφος, την έβγαλα κάπως έτσι (μπρος)

..και κάπως έτσι από πίσω!

Τα συνθήματα είναι από αυτά που λατρεύω και θέλω να μεταφέρω κι εγώ στους άλλους! Είμαι υπέρ του motivation και ό,τι συνεπάγεται αυτό!

Ιδιαίτερη αναφορά θέλω να κάνω στην καρτούλα που συνόδευε το δωράκι μου... Ήταν λίγα , απλά, μα συγκινητικά λογάκια κι αν κρίνω από το γραφικό χαρακτήρα είναι της γλυκύτατης Κατερίνας.

Ένα δώρο είναι για μένα είναι πάντα σημαντικό , άσχετο από την αξία του!  Η μεγαλύτερη αξία είναι η χαρά που δίνουμε στον άλλον, το χαμόγελό του! Κι επίσης όμορφες και σημαντικές είναι και τέτοιες διοργανώσεις παιχνιδιών και διαγωνισμών στην μπλογκόσφαιρα!  Ερχόμαστε λίγο πιο κοντά και σκορπίζουμε χαμόγελα, τόσο που τα έχουμε ανάγκη στις δύσκολες εποχές που ζούμε!

Και τώρα η μπλούζα φορεμένη ... Ωραία γίναμε και μοντελάκια τη θρέψαμε κι απόψε τη ματαιοδοξία μας!

Καλό σας βράδυ....

airis

Εγώ επιτρέπω !

Δεν μου χαλάει κανείς τη διάθεση! Αφήνω να έχουν επιρροή πάνω μου γεγονότα ή άνθρωποι και να με δυναμιτίζουν!

Δεν μου φτιάχνει κανείς τη διάθεση! Αφήνω τη χαρά να με πλημμυρίσει... Εγώ βλέπω τα πράγματα με άλλο μάτι και τα εισπράττω ως θετικά! Έπειτα είναι θέμα χρόνου το πέταγμα ...

Ξέρω... ενστάσεις θα υπάρχουν πολλές ! Η βασική αρχή όμως είναι αυτή και
την υποστηρίζουν όλοι οι μεγάλοι διαλογιστές: Εγώ επιτρέπω!

Καλό σας βράδυ!

airis

Κάποτε μισούσα τη βροχή....

Κάποτε μισούσα τη βροχή ! Κάποτε μκρούλα που δεν είχα μάθει να μη μισώ ότι δεν μου κάνει, που δεν είχα μάθει ότι ακόμα και τα άσχημα έχουν μια απίστευτη ομορφιά μέσα τους. Αναγκαζόμουν βλέπετε για 6 χρόνια μέχρι να τελειώσει το σχολείο (γυμνάσιο-λύκειο) να περπατώ γύρω στο 25λεπτο για να πάω κι άλλο τόσο (ίσως και περισσότερο το μεσημέρι μετά από την 6ωρη κούραση ) για να επιστρέψω σπίτι αφού έμενα στην εξοχή. Μέσο μεταφοράς δεν υπήρχε και εγώ παντός καιρού έπρεπε να πάω να μάθω γράμματα! Κάπως έτσι λοιπόν όταν φθινοπώριαζε έτρεμα... Και τελειώνοντας το σχολείο, φαίνεται μου έμεινε η φοβία...

Έλα όμως που ο άνθρωπος αλλάζει τελικά!
Στην πορεία μεγαλώνοντας, έμαθα ό,τι φοβάμαι, ό,τι με ενοχλεί, ό,τι δεν μου κάνει, να το κοιτάζω κατάματα! Να ψάχνω και να βρίσκω κάτι θετικό μέσα σε όλα τα πράγματα (και σε όλους τους ανθρώπους)!
Να βρίσκω έστω κι ένα λόγο για τον οποίο μπορώ να το (ή να τον) αντέξω!
Κι έτσι κάπως έμαθα να μη λέω εύκολα "μισώ"! 
Αγάπησα και τη βροχή. Είναι όμορφα να βρέχει και να κοιτάζεις προστατευμένος πίσω από το τζάμι τις σταγόνες. Να αστράφτει και να βλέπεις τον ουρανό να φωτίζεται στιγμιαία.... Να είσαι τυλιγμένος στα ζεστά σου σκεπάσματα και να ακούς τους ήχους της. Να μελαγχολείς κιόλας πού και πού. Δεν είναι κακό. Λίγη μελαγχολία σε γεμίζει πολλές σκέψεις και συναισθήματα...
Έπειτα όταν τελειώσει η βροχή , όταν τελειώσει και η μελαγχολία και βγει ο ήλιος και πάλι, όλα θα λάμψουν , όλα θα ζεσταθούν και εσύ θα επανεκτιμήσεις τη χαρά, το χαμόγελο , τον κύκλο της ζωής.

Καλημέρα φίλοι μου!
Είμαστε μέρος του κύκλου της ζωής.
Απολαύστε τον!

airis

Κρύο ή ζεστό; Τίποτα από τα δυο!

Ακολουθούν αποσπάσματα από το βιβλίο του Γ. Πιντέρη, ψυχολόγου Ph.D,  Οι μανούβρες- Μαθήματα συναισθηματικής αυτοάμυνας εκδ. Θυμάρι.

"Όταν ήμασταν παιδιά παίζαμε ένα παιχνίδι. Έβγαινε κάποιος από το δωμάτιο και οι υπόλοιποι κρύβαμε κάποιο αντικείμενο. Μετά ξανάμπαινε στο δωμάτιο και έπρεπε να βρει που κρύψαμε το αντικείμενο αυτό. Καθώς έψαχνε τον βοηθούσαμε λέγοντας του "κρύο" όταν απομακρυνόταν από το σωστό σημείο, "χλιαρό" όταν πλησίαζε και  "ζεστό" όταν ήταν πολύ κοντά!

Κάπως έτσι βλέπω και τον ρόλο της κριτικής που κάνουμε ο ένας στον άλλον. Υπάρχει μια κοινωνικά αναμενόμενη συμπεριφορά η οποία αντιστοιχεί με το "σωστό" σημείο του παιχνιδιού που ανέφερα.

Η κριτική παίζει τον ίδιο ρόλο με τις λέξεις "κρύο" και  "ζεστό" του παιχνιδιού. Κάθε φορά που οι πράξεις και τα λεγόμενά μας συμβαδίζουν με τα κοινωνικά αναμενόμενα, το περιβάλλον αντιδρά με θετική κριτική, η οποία είναι της μορφής του "μπράβο" και του "ζήτω" και η οποία έχει σαν στόχο να ενισχύσει αυτήν τη συμπεριφορά, επιβραβεύοντάς την. Όταν πάλι το άτομο ξεφεύγει από τα κοινωνικά αποδεκτά όρια, τότε πιέζεται να συμμορφωθεί. Η πίεση αυτή γίνεται με την αρνητική κριτική,  η οποία είναι και η ηπιότερη μορφή τιμωρίας.

Βλέπουμε λοιπόν ότι η κριτική δεν είναι απλά και μόνο μια γνώμη. Είναι και μια πίεση που δεχόμαστε από την κοινωνία και τους γύρω μας, ώστε η συμπεριφορά μας να συμβαδίζει με τις προσδοκίες τους.

Όταν κάποιος σου κάνει κριτική προϋποθέτει δύο πράγματα: Πρώτον, επιβάλλει αυθαίρετα το δικό του σύστημα αξιών. (προϋποθέτει δηλαδή- και χωρίς καν να σε ρωτήσει- ότι έχετε ταυτόσημο σύστημα αξιών. Λέω τουλάχιστον, γιατί μπορεί και να υποθέτει ότι το δικό του σύστημα αξιών είναι καλύτερο από το δικό σου).  Δεύτερον, ορίζει - πάλι αυθαίρετα- ότι αυτή θα είναι μια σχέση στην οποία αυτός θα κάνει κριτική και εσύ θα λογοδοτείς σ'εκείνον (αποφασίζει δηλαδή αυθαίρετα ότι αυτή θα είναι μια σχέση όπου εκείνος θα είναι Ο κριτής και εσύ Ο κρινόμενος. 

Και εδώ ακριβώς είναι το λεπτό σημείο: Όταν εσύ απολογείσαι , δικαιολογείσαι ή εξηγείς, είναι σαν να αποδέχεσαι τον δικό του αυθαίρετο ορισμό σχέσης.

(...) Παρ'όλο που κάθε κριτική εκφέρει και μια γνώμη, κάθε γνώμη δεν είναι και απαραίτητα κριτική. Όταν κάνουμε κριτική χρησιμοποιούμε τα προσωπικά μας πιστεύω τα οποία όμως θεωρούμε σαν αντικειμενικά κριτήρια.

Λέγοντας σε κάποιον για παράδειγμα ότι είναι "κακόγουστος" σου διαφεύγει ότι το γούστο είναι προσωπική υπόθεση. Μετατρέπεις λοιπόν ένα προσωπικό σου, υποκειμενικό κριτήριο σε αντικειμενικό και κρίνεις σαν αν κρατάς στα χέρια σου ένα πανανθρώπινο μέτρο. Αυτή η αυθαίρετη μετατροπή ενός υποκειμενικού κριτηρίου σε αντικειμενικό είναι το βασικό στοιχείο που ξεχωρίζει μια κριτική από μια γνώμη.

Η κριτική διέπεται από δυσκαμψία, από δογματισμό.

Μια γνώμη όμως εκφράζεται με τέτοιο τρόπο που φαίνεται καθαρά ότι ο ομιλητής έχει επίγνωση της υποκειμενικότητάς των όσων λέει."

Γ. Πιντέρης

~~~~~~~~~~~~~~~

Συμπερασματικά:
Το κείμενό σου είναι βαρετό. Αυτό είναι κριτική.

Βαρέθηκα το κείμενό σου. Αυτό είναι μια γνώμη.

Οι διαφορές μοιάζουν να είναι λεπτές. Οι ζημιές όμως κάποιες φορές είναι ανεπανόρθωτες.

Ο ταπεινός άνθρωπος κατ' εμένα φροντίζει πως να γίνεται ο ίδιος καλύτερος. Δεν αναλώνεται στο να παρουσιάζει τους άλλους χειρότερους! 

Ας σκεφτούμε καλύτερα λοιπόν κάθε φορά που ανοίγουμε το στοματάκι μας να πούμε κάτι, κατά πόσο μειώνουμε τον άλλον με τα λεγόμενά μας, αν εκφράζουμε γνώμη ή κριτική, και ποια είναι η σχέση που δημιουργούμε με τον συνομιλητή μας. 

Όλοι είμαστε άνθρωποι ! Άλλοι είναι ευαίσθητοι πολύ, άλλοι λιγότερο, όλοι όμως έχουμε αισθήματα και ευαισθησίες! 

Δεν πιστεύω στον αναίσθητο άνθρωπο εγώ.Τουλάχιστον δεν γεννιέται κανείς έτσι.  Πιστεύω ότι καταστάσεις οδηγούν τους ανθρώπους να σκληραίνουν ή να φοβούνται να εκφράσουν το συναισθηματισμό τους, φοβούμενοι μην παρεξηγηθούν για γλυκανάλατοι, αδύναμοι ή στην χειρότερη  ( στην περίπτωση που είναι  άντρες ) ομοφυλόφιλοι !  Είναι και τα στερεότυπα που υπάρχουν και οδηγούν σε λάθος δρόμους.

Ας γυρίσουμε τα φώτα μας πρώτα μέσα μας! Ένας τρόπος είναι να σκεφτόμαστε τι δεν θα θέλαμε εμείς να μας κάνουν.

Καλό δρόμο!

 airis

Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά!

5,30 το πρωί σήμερα. 

Ξυπνάω από τη δυσφορία, την κάπνα στο ρουθούνι και το ήχο τριξίματος ...λες και έβρεχε... 
Ο αγαπητός μου αλλά πυρομανής πατερούλης είχε βάλει φωτιά στα ξερόκλαδα και στους θάμνους που είχε κόψει πριν μέρες,ξημερώματα, για να αποφύγει τις γκρίνιες των γειτόνων -και τις δικές μου! (μένουμε στην ίδια αυλή!) 
Έλα όμως που όλη η κάπνα μπήκε από την ανοιχτή μπαλκονόπορτα και κόντεψα να σκάσω η γυναίκα...
Βέβαια μέχρι να επιστρέψω από τη δουλειά θα έχει καταλαγιάσει ο θυμός μου και το πολύ πολύ να κάνω πλάκα μαζί του για πιθανή καταγγελία στην πυροσβεστική!

Εκεί λοιπόν που έχασα τον ύπνο μου άρχισα να σκέφτομαι για άλλες φωτιές!

Κάπου κάπου ανάβουμε φωτιές και εμείς οι ίδιοι και δεν σκεφτόμαστε ότι οι καπνοί  μας θα πνίξουν τον διπλανό μας. Δεν ρωτάμε αν ενοχλούμε, αν δυσκολεύεται ο άλλος να αναπνεύσει.Εκεί εμείς το χαβά μας! Και οι καπνοί να σκορπίζουν πανταχόθεν και να δηλητηριάζουν τις ψυχές και εμείς περιχαρείς κοιτάζουμε τις λάμψεις της φωτιάς μας!
Είναι αδηφάγα ζώα κάποιοι άνθρωποι... Κατασπαράζουν τα πάντα κι αφήνουν πίσω τους καμμένη γη!

Όταν επιστρέψω σπίτι δεν θα τα βάλω με τον μπαμπά..Εξάλλου τι θα έκανε με τα ξερόχορτα; Θα τα έτρωγε; Θα του δώσω ένα γλυκό φιλί του μπαμπά! Άλλα πράγματα δηλητηριάζουν τις ψυχές μας!

Καλημέρα
@iris 

Επιδερμικά!

Επιδερμικά συναισθήματα

Επιδερμικές σχέσεις

Επιδερμικές επαφές

Δεν πάνε πιο κάτω από την πέτσα

Δεν εισχωρούν στο κόκαλο

Δεν έχουν χρόνο για πιο κάτω

Μένουν σε μια επάλειψη

(Ακόμα κι εκείνη την έρμη, την κρέμα νυκτός

την πασαλείβεις κάμποσο χρόνο,

ώσπου να ποτίσει η μάπα καλά, 

να δράσει!)

Οι κρέμες είναι πιο χρήσιμες από τις σχέσεις

Δεν εξηγείται διαφορετικά...

Είναι που και οι σκέψεις επιδερμικές είναι κι αυτές!

airis