Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Η αυλή των θαυμάτων. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Η αυλή των θαυμάτων. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2015

Η αυλή των θαυμάτων, Μέρος 2ο

Ήταν θυμάμαι, λίγο πριν το Πάσχα.
Εγώ ως τότε άκουγα για ντεκουπάζ και κρακελέ
κι αναρωτιόμουν σε ποια γλώσσα μιλάνε θεέ μου!
Έβλεπα, θαύμαζα αλλά δεν καταλάβαινα και πολλά.
Ήθελα δηλαδή να καταλάβω, αλλά 
δεν αρκούσαν τα βιντεάκια και οι οδηγίες της Μαρλέν μου 
την οποία βέβαια και ευχαριστώ γιατί με τσιγκλούσε επί τριμήνου:
"Μπορείς, δεν είναι τίποτα, θα τα καταφέρεις!"
Εγώ πάντως νόμιζα ότι ήμουν ανεπίδεκτη μαθήσεως, μέχρι.....

...που περνάω ένα ωραίο Σάββατο, πρωινό με λιακάδα, λίγο πριν το Πάσχα,
την πόρτα τούτη
Κι ανακαλύπτω....
...παραδείσους που δεν τους περίμενα...
.... μια καταπληκτική δασκάλα
ακούραστη, χαμογελαστή, πρόθυμη, υπομονετική,
εξαιρετική σε όλα της!
 ...τεχνοτροπίες πέρα από το ντεκουπάζ για το οποίο πήγα αρχικά
και πολλές πολλές φιλενάδες! ☺

Ντεκουπάζ, κρακελέ ενός και δύο συστατικών, shabby chic,
χρύσωση, παλαίωση, πατινάρισμα, powertex & powerprint....
Το ένα μάθημα διαδεχόταν το άλλο!
Νέοι κόσμοι άνοιγαν μπρος στα μάτια μου!
*
Θυμάμαι την πρώτη φορά το σκεφτόμουν πολύ....
Οικονομικά ήμουν πολύ στριμωγμένη (και πότε δεν ήμουν ;☺) 
και το ζύγισα από δω, το μετρούσα από κει 
και αμφιταλαντευόμουν για μέρες!
Ευτυχώς για μένα που πήρα τη σωστή απόφαση!
Ήταν ό,τι καλύτερο είχα αποφασίσει τελικά
και το πιο χρήσιμο και ευχάριστο ξόδεμα χρημάτων!
*
Μετά το πρώτο σεμινάριο άρχισαν οι περικοπές!
Μνημόνιο επί του μνημονίου στο μπάτζετ της @ριστούλας !
Ελαχιστοποίηση εξόδων και "εξόδων", 
στρίμωγμα από όλες τις μεριές.
Περικοπή περιττών, καλλυντικών, ειδών ρουχισμού, 
μείωση στο ελάχιστο εξόδων στο σούπερ μάρκετ...

Έτσι όμως χτίστηκε σιγά σιγά το εργαστήρι μου! 
Και να σας πω κάτι;
ΑΞΙΖΕ 
κάθε περικοπή, κάθε στέρηση, κάθε ευρώ που ξόδεψα!

Γιατί πέρα από την ικανοποίηση της νέας μάθησης,
πέρα από τα έργα που έφτιαχνα, καμάρωνα και δώριζα,
πέρα από το "μάθε τέχνη κι άσ'τηνε και άμα πεινάσεις 
πιάσ'τηνε"
για μένα ήταν κάθε φορά η ψυχοθεραπεία μου!

Δεν πήγαινα σε ένα εργαστήρι απλά.
Περνούσα πραγματικά στην αυλή των θαυμάτων.
Κάθε στεναχώρια, κάθε αγωνία, κάθε απογοήτευση.
έμεναν έξω από την πόρτα του εργαστηρίου
και φεύγοντας ένας άλλος άνθρωπος επέστρεφε στο σπίτι!
Στο δρόμο δεν περπατούσα.
Χοροπηδούσα!
Ιδίως όταν κρατούσα στα χέρια μου τη νέα μου δημιουργία! ☺

Μένουν κι άλλες τεχνικές στην πορεία βέβαια.
Τώρα έχει επιβληθεί ένα νέο μνημόνιο,
δυστυχώς το πιο δυσβάσταχτο και παρά τη θέληση μου αυτή τη φορά!
Και δεν μπορώ και να ελπίζω και σε εκλογές! ☺

Αλλά δεν χάνω το κουράγιο μου!
Ούτε την ελπίδα!

Η μάθηση σου δίνει φτερά!

Καλή σας μέρα
Καλή εβδομάδα!

@
_______________________________

ΥΓ: Θέλω να ευχαριστήσω  θερμά:

Τη δασκάλα, και φίλη μου πια, Διονυσία για την πολύτιμη βοήθεια της !

Την καλή μου νεράιδα που μου βρήκε την άκρη (όπως πάντα)!

Την Μαριλένα που με παρακινούσε διαρκώς!

Την Μαριάννα που οι εξαιρετικές δημιουργίες της με προκαλούσαν,
με την καλή πάντα έννοια και ήθελα να της μοιάσω!

Τέλος, όλους εσάς που είστε εδώ και με ενθαρρύνετε με 
τα καλά σας λόγια!

Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2015

Η αυλή των θαυμάτων! Μέρος 1ο

Κοιτάζοντας πίσω τον χρόνο που άφησα
θα είχα πολλούς λόγους να θέλω να το σβήσω από το χάρτη της ζωής μου.
Το έκανα πέρυσι για το '13.
-Για κάτσε ήσυχα πουλάκι μου...
Τι το πέρασες εδώ; Αμέρικαν μπαρ;
Δεν θα σβήνεις κάθε χρόνο σου λες και δεν υπήρξε ποτέ!
Και όχι δεν μικραίνεις έτσι ☺
Εκεί, θα τα κρατάς ΟΛΑ στη μνήμη κι όσο μπορείς
θα παίρνεις τα μαθήματα σου!
Δεν μπορεί, θα είχε και καλές στιγμές η χρονιά που έφυγε...."
είπε η φωνή μέσα μου αγριεμένη τόσο, που τρόμαξα!
(στο είχα πει ότι ακούω φωνές, αλλά δεν με πήρες στα σοβαρά ☺)

Και κοίτα να δεις ...
Τώρα που έφυγε ο γεροχρόνος, κοιτάζω πίσω και θυμάμαι 
τις δοκιμασίες, τις θλίψεις, τις απώλειες, 
μα δεν θλίβομαι!
Δεν απογοητεύομαι!
Δεν θυμώνω!

Γιατί θυμάμαι και άλλα...
Θυμάμαι
πρόσωπα,
αγκαλιές,
στιγμές,
συναισθήματα,
δάκρυα λυτρωτικά,
και σχέσεις που έσφιξαν ακόμα περισσότερο 
μέσα από τις δυσκολίες!

Ο χρόνος που έφυγε δεν είχε μόνο αγώνα και αγωνίες!
Ο χρόνος που πέρασε μου έδωσε χαρές και ευκαιρίες.

Και μία από αυτές ήταν το πέρασμα από ένα κατώφλι:

"Η αυλή των θαυμάτων!"

Ευλογημένη η στιγμή που η καλή μου νεράιδα
μου έστειλε σε μήνυμα μια σελίδα και ένα τηλέφωνο!
"Πάρε να μάθεις 
Είμαι σίγουρη ότι σε ενδιαφέρει...."

Και ναι ..... ήταν ΤΟ δώρο που μου επιφύλασσε το 14!

συνεχίζεται....

@

Η καλή μου νεράιδα ακούει στο όνομα
Αφροδίτη!