Κυριακή πρωί.
Με μάθατε πια.
Με τον καφέ τον μερακλίδικο να μου κρατάει υπέροχη συντροφιά,
καθώς διατυπώνω τις σούπερ γάου σκέψεις όλης της βδομάδας!
-Μα κι εσύ καλή μου μια βδομάδα τις κουβαλάς, την Κυριακή περιμένεις
για την εκτόνωση;
Τώρα φταίω να του πω να σκάσει; (στο alter ego μου η αναφορά).
Αλλά όχι δεν θα το πω. Γιατί (και) για την ευγένεια θέλω να μιλήσω σήμερα.
Μη δίνω το κακό παράδειγμα εγώ!
Όλες οι φωτογραφίες της σημερινής ανάρτησης είναι από το vi.sualize.us/
Τώρα φταίω να του πω να σκάσει; (στο alter ego μου η αναφορά).
Αλλά όχι δεν θα το πω. Γιατί (και) για την ευγένεια θέλω να μιλήσω σήμερα.
Μη δίνω το κακό παράδειγμα εγώ!
Υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων που λέτε, που θεωρεί πως
ο χώρος των γραμμάτων "βιάζεται"
από όλους τους σαρδανάπαλους οι οποίοι έπιασαν ένα χώρο στο διαδίκτυο,
γράφουν την κάθε παπαριά τους και νομίζουν ότι είναι θεοί!
Μπαίνει κι ο θίασος από κάτω και χειροκροτεί
και έτσι το κακό διαιωνίζεται!
Σήμερα θέλω να πω ότι χαίρομαι πολύ με όσους τολμούν
και γράφουν τη σκέψη τους.
Που τολμούν και δημοσιεύουν κάτι που έγραψαν
και λένε: Να! Αυτό είναι κομμάτι από τη ψυχούλα μου!
Αν για παράδειγμα δεν ήταν το TEXNIS STORIES
και το Παιχνίδι των λέξεων της γλυκύτατης Φλώρας μας
ίσως αρκετοί από μας να μην είχαμε μπει στη διαδικασία
να γράψουμε μικρές ιστορίες.
Προσωπικά δεν πίστεψα λεπτό ότι είμαι συγγραφέας, μα ούτε και θεωρώ
ότι κάνω κάτι πέρα από μια δημιουργική απασχόληση,
που με ωφελεί πολλαπλά και με ψυχαγωγεί.
Ίσως και κάποιους ακόμα μαζί μου!
Και στο Συμπόσιο υπήρξαν φίλοι που δοκιμάστηκαν για πρώτη φορά στην ποίηση.
Αυτό δε σημαίνει ότι πιστέψαμε ότι είμαστε ποιητές!
Για μένα όλο αυτό σημαίνει
δημιουργία, προσπάθεια, εξέλιξη.
Προς τι λοιπόν η ανατριχίλα για τη μετριότητα των συγγραφέων στο διαδίκτυο;
Έτσι κι αλλιώς δεν είμαστε ελεύθεροι να επιλέγουμε τι θα διαβάσουμε και τι όχι;
Από την άλλη με στεναχωρεί η έλλειψη ευγένειας.
Είδα στο όνομα της αλήθειας να εκφράζεται τόσο ωμά αυτή,
η οποία στο τέλος δεν υπηρετεί τίποτα κι αφήνει και πληγές πίσω της.
Θα πει κάποιος ίσως ότι το χάιδεμα των αυτιών δεν κάνει καλό
και το άτομο δεν βελτιώνεται πιστεύοντας μόνο τα καλύτερα.
Ανάμεσα όμως στην ενθάρρυνση και στην επιβράβευση
υπάρχει τεράστια απόσταση.
Όπως ανάμεσα στην κριτική και στη γνώμη.
Η προσωπική γνώμη,βασίζεται σε προσωπικά κριτήρια έχοντας επίγνωση
ότι μπορεί και να μην είναι σωστή!
Όταν κάνουμε κριτική χρησιμοποιούμε αυθαίρετα τα προσωπικά μας πιστεύω
τα οποία θεωρούμε ως αντικειμενικά κριτήρια.
(Κι αυτό ισχύει και για τη θετική κριτική!)
Προϋποθέτει ότι θεωρώ τον εαυτό μου ανώτερο, καλύτερο, πιο σημαντικό.
Άλλο το "δεν μου αρέσει"
κι άλλο το "Δεν είναι ωραίο".
Παρ'όλα αυτά επιμένω:
δεν πας στο ξένο σπίτι να πεις την άποψη σου για τη διακόσμηση του.
Ιδίως αν δεν ερωτηθείς.
Πού και να ερωτηθείς, έχει τεράστια σημασία η διατύπωση σου.
Κρατάς και για τον εαυτό σου κάποια πράγματα.
Εκτός κι αν δεν σε απασχολεί πόσο ξινός γίνεσαι!
Πάω πάσο τότε...
Σε λίγο την κάνω με ελαφρά να συνεχίσω .... τη ζωγραφική μου!
Σύντομα ευελπιστώ να δείξω τους πίνακες που θα λάβουν οι νικήτριες
του 2ου Συμποσίου, ώστε να μπαίνει μπροστά και το 3ο !
Καλή Κυριακή εύχομαι!
Χαρούμενη και ξεκούραστη!
@ριστέα
Όλες οι φωτογραφίες της σημερινής ανάρτησης είναι από το vi.sualize.us/