Ανοίγουμε τον νέο χρόνο με μια αυλαία: Μικρή Χριστουγεννιάτικη ιστορία- η κλήρωση.

Η

"Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία"

ρίχνει την αυλαία της σήμερα και το γιορτάζει!

Σας έδωσα ένα μήνα καιρό 
για να μου γράψετε μια ιστορία με φόντο 

"ένα Χριστουγεννιάτικο δέντρο,

δίπλα σε μια φάτνη,

σε ένα γιορτινό τραπέζι, γεμάτο ή άδειο

ή στο δρόμο, 

δυο χέρια που προσπαθούν να ζεσταθούν

και μια ψυχή να αντέξει τα Χριστούγεννα του δρόμου"...

Μου δώσατε 52 μικρές ή μεγάλες ιστορίες,
που μας κράτησαν μια υπέροχη συντροφιά 
τις γιορτάρες μέρες☺

Ας τις θυμηθούμε (με τη σειρά δημοσίευσης πάντα) :

1.In Santaland, από τη Μαρίνα, τη διπλανούλα

2.Ελπίδας Γέννηση, από τον Δημήτρη Ασλάνογλου

3.Χριστούγεννα στο χωριό, από τον Γαβριήλ Παναγιωσούλη, στον Pylaro

4.Το δικό του άστρο, από την Ελένη μας στο Ποιώ

5.Τα κάλαντα ~α΄ μέρος, από τη Διονυσία, στο To love life  for what it is

6.Γράμμα στο θεό, από τις Μπραϊνώ Μαθηνού & Βασιλική Παναγιωτέλη

στο Χορεύοντας με τις λέξεις 

7.Μια Παράξενη Χριστουγεννιάτικη ιστορία από τον

Γαβριήλ Παναγιωσούλη, στον Pylaro

8.Καισάρεια - Ωραία Ρούμελη.από τη Maria Kanellaki, στο Απάγκιο

9.Πρώτη φορά Χριστούγεννα στο χωριό, από την  ANNA Flo, στο Ατενίζοντας

10."Ποιος μου φέρνει τα δώρα κάτω από το δέντρο @ριστούλα;", 

από την @iris~ οικοδέσποινα

11.Τρίγωνα κάλαντα..μια τόσο δα μικρή χριστουγεννιάτικη ιστορία.

από τη Μία Πέτρα, στον Πιο πιστό φίλο του σκύλου

12.Ο Άγγελός μου,από τον Πέτρο Κ., στο Ακυβέρνητος

13.Τα κάλαντα ~β΄ μέρος, από τη Διονυσία, στο To love life  for what it is

14."Διάλογος με τον Rudolf" από τη Mariakat, στο My Dreamland 

15.Το θαύμα των Χριστουγέννων, από τη Μαρία Νι, στο Κείμενο

16.A Little Christmas (NotSo)FairyTale, από τον Euzona, στο Asx3t0s Τύπος

17.Χριστουγεννιάτικο Παραμύθι, από τη Στέλλα ♥ στο Με το φεγγάρι αγκαλιά

18."Για μεθαύριο έχει ο Θεός", από τη Φλώρα μας, στο TEXNIS STORIES

19.Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία! από τη Giwta Ar, στη Μικρή μου Εδέμ

20.Σαν πολλές, μικρές χριστουγεννιάτικες ιστορίες,από τη Στέλλα ♥,

στο Με το φεγγάρι αγκαλιά

21.Πού πήγαν τα Χριστούγεννα; από τον Πέτρο Δ., (μπλόγκερ ετών 8!)

22.Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία, από τον Νικόλα Δ.(μπλόγκερ ετών 8!)

23. Ο Μητρόγιαννης, από τον Τάσο Γ. Κάβουρα

24.Το αστέρι που ήθελε να γίνει αληθινό, από τη des tzav, στο Μαμά σε κρίση

25.Τα πρώτα μου Χριστούγεννα στην Νέα Υόρκη,

από τον Γαβριήλ Παναγιωσούλη, στον Pylaro

26.Η ζωή είναι το ταξίδι,από την @iris~ οικοδέσποινα

27.Γράμμα στον Αη Βασίλη, από τη mariakat, στο My Dreamland

28.LET'S COUNT OUR BLESSINGS..., από την Butterfly~Χριστίνα μας

29.Κυλιόμενο Ωράριο, από τη Maria Kanellaki, στο Απάγκιο

30.Ραγισμένη ζωή, από την Woman in blogs, στο A button on the moon

31.Μια μικρή (σκοτεινή) Χριστουγεννιάτικη ιστορία, από τη me maria,

στο mytripsonblog

32.Έτσι όλα ξεκίνησαν , από τη Μαρίνα, στο to e periodiko mas

33.Χιονοθύελλα, από τον Maki Del, στο My Way...

34."Πάντα να Πιστεύεις!", από την Katerina Valsamidi, στο Άποψη Τέχνης

35.Σύγχρονα θαύματα, από την katerina koko, στο follow me

36.Μια φορά και ένα καιρό ήταν η μικρή Μαρία...

από την Mary Liodou στο Mommy Jammi

37.Χαρούμενα Χριστούγεννα, από τον Γαβριήλ Παναγιωσούλη, 

στον Pylaro

38. Ντριμ ε λιτλ ντριμ,από τον Euzona, στο Άσχ3τ0ς Τύπος 

39.Επιτέλους μπαμπά θα γιορτάσουμε μαζί,από τη Φλώρα μας,

στο TEXNIS STORIES

40.Χριστουγεννιάτικες Αναμνήσεις (Part 1)

από τη Mariakat στο My Dreamland

41.Αν θες να πάρεις ένα χαμόγελο, δώσε λίγο από το δικό σου!

από τον Δημήτρη Ασλάνογλου

42.Ο μικρός άγγελος των ευχών..!, από τη Ρούλα, στο Σμαραγδένια

43.Ξημέρωσαν Χριστούγεννα, από τη Δέσποινα, στο My world

44.Πρωτοχρονιά στο Πέλαγος, από τον Γαβριήλ Παναγιωσούλη, 

στον Pylaro

45.Σκηνές από το παρελθόν, από την Ωραιοζήλη, στο Ένα κάθε μέρα

46.Με καθυστέρηση ετών, από την Pipi, στο Οξεία Γλωσσοπάθεια

47.Γιορτή είναι τα πρόσωπα, από την @iris~ οικοδέσποινα

48.Σώζοντας τα Χριστούγεννα, από το 13χρονο Στέλιο, στο 

Midnight in Brussels

49.Άγια Νύχτα, από τη Μαριάννα, στο Onirokosmos

50.Αγαπημένε μου Άϊ Βασίλη, από τη Μαριάννα, στο Onirokosmos

51.Χριστουγεννιάτικες Αναμνήσεις (Part 2)

από τη Mariakat στο My Dreamland

52.Ο σκύλος των Χριστουγέννων, από την Christina Andromeda,

στο Andromeda my Galaxy

και δύο ιστορίες μπόνους, με το νέο έτος
53.Στον απόηχο των Χριστουγέννων από την Κική μας, στο ΕΚΦΡΑΣΟΥ
54.Μια χριστουγεννιάτικη Ιστορία( ετεροχρονισμένη), 
από την Evonita, στο Beloved ideas

Ακολούθησε κλασικά κλήρωση για δύο τυχερούς μας φίλους 
Και κληρώθηκαν ....

Διονυσία, από το To love life  for what it is
και Mariakat στο My Dreamland

Διονυσία και Μαρία 
πάντα καλότυχες να είστε κορίτσια!

Ολόψυχα ευχαριστώ όλους όσοι συμμετείχατε,
γράφοντας αλλά και διαβάζοντας τις ιστορίες μας!
Χωρίς τη στήριξή σας τίποτα δεν θα υπήρχε!

Να είστε όλοι καλά και να έχετε μια πανέμορφη χρονιά,
γεμάτη!
Υγεία, αγάπη και γαλήνη,
είναι το φετινό μου τρίπτυχο ευχών!

Μπροστά μας τώρα έχουμε το 10ο Συμπόσιο, 
που περιμένει τις συμμετοχές σας έως 
και την Πέμπτη 14/01 και 8 μμ

προς το παρόν ...☺

Φιλιά κατάμουτρα!

@ριστέα

Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία: Γιορτή είναι τα πρόσωπα !

Πριν 27 χρόνια.

Παραμονή Πρωτοχρονιάς.

Στην κουζίνα του σπιτικού τέσσερα πρόσωπα:

η μητέρα, ο γαμπρός, η μικρή κόρη, η μεγάλη κόρη.

Ένα απλό, ταπεινό δείπνο, παραμονή Πρωτοχρονιάς.

Χωρίς στολισμούς.

Χωρίς μπιχλιμπίδια.

Ένα φαγητό στη φωτιά μόνο.

Μα τα πρόσωπα λάμπουν.

Κι ας λείπει ο πατέρας στη ξενιτιά.

Το μόνο μαύρο σημείο της ιστορίας μας.

Που όμως, εκείνο το βράδυ έχει αντικαταστήσει 

μία άλλη ψυχούλα.

Χτυπάει στο μέσα δωμάτιο.

Κι είναι το πιο όμορφο μωρό του κόσμου!

Πριν 27 χρόνια,

έζησα την πιο μοναδική παραμονή πρωτοχρονιάς της ζωής μου.

Τρεις μέρες πριν, σαν σήμερα, 28 του Δεκέμβρη,

η αδερφή μου είχε γίνει μητέρα.

Κι είχε μόλις βγει από την κλινική για να κάνει πρωτοχρονιά μαζί μας.

Ποιος νοιαζόταν, εκείνο, το πρώτο βράδυ, 

για μουσικές, κορδέλες, φαγοπότι και στολισμούς;

Είχαμε στο σπίτι μας το πιο όμορφο στολίδι!

Κι από τότε η οικογένεια μεγάλωσε.
Γιατί στην πορεία έκανε κι άλλο ένα στολιδάκι! ☺
Αλλά αυτή είναι μια άλλη, αγαπησιάρικη ιστορία.

Λίγο πριν κάνει τη δική του οικογένεια,

σήμερα που γιορτάζει τα 27 του χρόνια, 
το πρώτο ανιψούδι μου -παιδί μου το νιώθω-
του εύχομαι ολόψυχα

να μπορεί να χαίρεται σαν μικρό παιδί,

να ξεχωρίζει τα σημαντικά από τα ασήμαντα,

να γιορτάζει τα πρόσωπα,

όχι το πανηγύρι!

Στη ψυχούλα μου που λατρεύω.

Η χαζοθεία από το Σικάγο! ♥ 
(τρου στόρι κι αυτό☺ !)

Η πρώτη του φωτογραφία στο πυργόσπιτο,

όπου φιλοξενήθηκε τις πρώτες μέρες της ζωής του (κι όχι μόνο)

Εντάξει όταν λέω εγώ ότι ήταν το πιο όμορφο μωρό!

Κι εξακολουθεί να είναι

λέει και υπογράφει η κουκουβαγιοθεία 

(από το Σικάγο, μην ξεχνιόμαστε!)

Στον μεγάλο μου ανιψιό έχω κάνει αφιέρωμα εδώ
και στις Μικρές ερωτευμένες ελπίδες 
ακόμα περισσότερα.
Καλή σας μέρα
@ριστέα



Στη Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία
διαβάστε σήμερα

από την Ωραιοζήλη μας, στο Ένα κάθε μέρα
Σκηνές από το παρελθόν

από την Pipi μας, στο Οξεία Γλωσσοπάθεια
Με καθυστέρηση ετών

Και μία ακόμα έκπληξη 
(μετά τα 8χρόνα διδυμάκια της Νάσιας μας)
από το 13χρονο Στέλιο, αδερφό της Αναστασίας μας
στο Midnight in Brussels, με την ιστορία:
Σώζοντας τα Χριστούγεννα

Εδώ 
βρίσκεις και τις 48 ιστορίες 
που έχουν δημοσιευτεί ως τώρα



Το 10ο Συμπόσιο (ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ) 
άνοιξε τις πύλες του 
και περιμένει τις εμπνεύσεις σου 
(μέχρι και 2 συμμετοχές έκαστος)

Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία: Αν θες να πάρεις ένα χαμόγελο, δώσε λίγο από το δικό σου! ( φιλοξενία)

Tο Καλύτερο δώρο, είναι όταν χαρίζεις ένα  μέρος του εαυτού σου. 

Χρόνια πριν, τα ταξίδια στις θάλασσες, έκαναν ένα πλοίο τις παραμονές Χριστουγέννων, να μοιάζει με μαχαίρι καρφωμένο στο χάρτη ενός λιμανιού  της  Βόρειας Αγγλίας και να ξεφορτώνει πετρέλαιο.

Ο καπετάνιος βολτάροντας στο κατάστρωμα, ένιωθε το χιονόνερο να τρυπάει το προσώπου του αλλά και τη καρδιά του, αφού μέσα στο πλήρωμα , έβοσκε μια άφωνη θλίψη. Το τσουχτερό  κρύο, δεν ήταν αρκετό, να τους κάνει να ξεχάσουν, ότι οι μέρες που έρχονταν, θα τους έβρισκαν, μακριά από τα σπίτια τους, να ονειροπολούν οικογενειακές στιγμές και  οικεία χαμόγελα.

Οι άνθρωποι είναι μια μεγάλη οικογένεια, που πολλές φορές είναι σκορπισμένη  στα πέρατα της γης. Όταν νοιώσουν την ανάγκη της συντροφικότητας, τότε η ζεστασιά της οικογένειας, έρχεται μέσα τους και τρίβεται στα σωθικά τους, σαν τη γάτα που τρίβεται στα ποδάρια μας, όταν χαριεντίζεται.

Θα έφευγαν τη παραμονή των Χριστουγέννων, για τον επόμενο προορισμό. Η παραμονή των Χριστουγέννων, ήταν ριζωμένη στο μυαλό του καπετάνιου. Αποκαμωμένοι από το ξενύχτι και τη δουλειά, θα έπρεπε να πάνε να ξεκουραστούν κι εκείνος,  έψαχνε να βρει τις συνθήκες για να αλλάξουν δυο ευχές, όλοι μαζί.

Σχεδίαζε το Χριστουγεννιάτικο μεσημεριανό τραπέζι και τό' θελε γεμάτο χαμόγελα.

Μυστικά, αγόρασε από το λιμάνι, ένα δώρο για τον καθένα του πληρώματος. Φεύγοντας το πλοίο από το λιμάνι, όταν οι περισσότεροι αποκαμωμένοι πήγαν να ξεκουραστούν, μπήκε στο σαλόνι, αφήνοντας στο χριστουγεννιάτικο δέντρο τα δώρα του. 

Σε κάθε δώρο κι ένα όνομα γραμμένο.

Κόντευε μεσημέρι, το πλήρωμα, εμφανίζονταν στο σαλόνι, με σκοπό να καθίσουν όλοι μαζί στο Χριστουγεννιάτικο γεύμα.

Ο καπετάνιος έπινε το καφέ στο σαλόνι, κλέβοντας χαμόγελα από τον καθένα, που άνοιγε το δώρο του. Ρωτούσαν, ποιος τα έφερε τα δώρα. Κι ο καπετάνιος τους έλεγε: 

- ¨Ο Άγιος Βασίλης με ευθύνη και προσοχή, τα έφερε με την πιλοτίνα*, γιατί το  έλκηθρο δυσκολεύεται  στα κύματα.

Όλοι σχεδόν είχαν πάρει το δώρο τους. Τελευταίος ο μάγειρας, πήγε να πάρει το δικό του. Παίρνοντάς το, γυρίζει προς το καπετάνιο και του λέει:  

- Καπετάνιε δεν θα πάρεις το δώρο σου; Ο καπετάνιος ξαφνιάστηκε. Ο μάγειρας συνέχισε:

- Ένα δώρο γράφει,  "Για τον Καπετάνιο".

Ο καπετάνιος πιάνοντάς το, έμεινε σαν ξύλο, ακίνητος και σαστισμένος. Πώς δεν μπόρεσε, να το δει στο δέντρο, όταν έφερνε τα δικά του, νωρίτερα;

 Μέσα στο κουτί, ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου, ολόιδια με εκείνα, πού' χαν σπάσει, μέρες πριν στη γέφυρα, σε ένα κούνημα του καραβιού. Ένα σημείωμα έγραφε: 

" Γιατί ο καπετάνιος, πρέπει να βλέπει πάντα καλά". 

Στρέφει το βλέμμα του στο σαλόνι.Παντού χαμόγελα για την έκπληξή του.

Ένα χειροκρότημα ξέσπασε. Χαμογελώντας, ο καπετάνιος ρώτησε: 

-  Ποιος αγόρασε τα γυαλιά; 

Ο ηλεκτρολόγος του απάντησε: 

- Ο Άγιος Βασίλης τά' φερε, γιατί ο Άγιος Βασίλης δεν φέρνει δώρα μόνο στο πλήρωμα, φέρνει και στο Καπετάνιο.

Μόλις είχε συμβεί ένα Χριστουγεννιάτικο θαύμα.

Ένα παιδί ξύπνησε μέσα τους, ίδιο με κείνο, που γεμίζει με αγάπη, συντροφικότητα και χαμόγελο σαν θωρεί τον Άι Βασίλη.

Δ.Λ.Α. 

*Πιλοτίνα = η βάρκα που μεταφέρει τον πλοηγό στο πλοίο για να μπει στο λιμάνι.

Αυτή ήταν η συμμετοχή του αγαπητού μου ποιητή και καπετάνιου
Δημήτρη Ασλάνογλου
 στο 5ο Παιχνίδι με τις Λέξεις

που διοργανώνει ακούραστα και με αγάπη

η Μαρία μας στο mytripsonblog
και η οποία ήρθε δεύτερη στις προτιμήσεις και στις καρδιές μας!

Δημήτρη μου, σε ευχαριστώ πολύ που μ' άκουσες κι έλαβες μέρος
χαρίζοντας μας μια τρυφερή ιστορία
που βρίσκεται μέσα στο πνεύμα των ημερών, 
οπότε την καταχωρώ και στη Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία μας

Εδώ

 μπορείτε να παρακολουθείτε όλες τις ιστορίες

που έχουν δημοσιευτεί.

10 ακόμα μερούλες 

για να τελειώσει κι αυτό το δρώμενο!

☺

Ανακεφαλαίωση!

Μπαίνω κατευθείαν στο ζουμί γιατί βιάζουμαι.

Θα στα πω, όχι τα κάλαντα, αλλά όχι τώρα 

αγάπη μου!

Πάμε που σου λέω, γιατί είναι και πολλά!

Η Αλεξάνδρα μας επέστρεψε μετά από καιρό 

στο Ένα κουμπί στο φεγγάρι 

και ήρθε και φορτσάτη.

Σήμερα έχει τρεις Ιστορίες~

η μία πάει κατευθείαν στη 

Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία!

Ραγισμένη ζωή 

μας σερβίρει σήμερα κι αν κρίνω από τον τίτλο

πάει να με ξεπεράσει στη δική μου χθεσινή ιστορία...

Η Πεταλουδίτσα μας Χριστίνα 

στέλνει το δικό της 

Γράμμα στον Άγιο Βασίλη

ή αλλιώς

LET'S COUNT OUR BLESSINGS...

γιατί τι σόι καθηγήτρια αγγλικών θα ήταν αλλιώς μου λες;

Το μυρωδάτο κανελλάκι μου 
κάνει και δεύτερη εμφάνιση
μ' ένα μικρό 
Κυλιόμενο Ωράριο

Το Μαράκι μας που πάντα όλα τα προλαβαίνει

πέταξε κι αυτή μια

Μια μικρή (σκοτεινή) Χριστουγεννιάτικη ιστορία

(γιατί με τα σκοτεινά το'χει...πώς να το κάνουμε!)

κι αν κρίνω από τα σχόλια

θα σκιαχτούμε στα σίγουρα!

Έτσι όλα ξεκίνησαν 

μας λέει το Μαρινάκι μας

στο to e periodiko mas

Να΄τος όμως και ο Μάκης μας που τόλμησε

και ρίχνει μια

Χιονοθύελλα
εκεί να μας βρίσκεται!

&

Last but not least
το Κατερινιώ μας λέει .....
"Πάντα να Πιστεύεις!"

Κάτι θα ξέρει , για να το λέει! 

Και μετά απ όλα αυτά

εγώ σκέφτομαι τι καλά που ανάρτησα χτες 

γιατί με τόσες ιστορίες σιγά που θα με διαβάζατε!☺

Λοιπόν αγάπες μου ξεκινάτε εσείς να διαβάζετε 

και να σχολιάζετε στα παιδιά 

γιατί η οικοδέσποινα θα αργήσει να περάσει!!!

Σας φιλώ γλυκά, χαρούμενα, τραγουδιστά

και αν χάσατε τις υπόλοιπες Ιστορίες μας

και έχετε δύναμη και κουράγια

δείτε εδώ 

τον πανικό που γίνεται!

@ριστέα

Ps: το στεφάνι είναι για τους ήρωες

που θα καταφέρουν όλες τις ιστορίες σήμερα!!!

Κι αύριο σας έρχομαι πάλι με κάτι σπεσιάλε!

___________________________________

Στης Μαρίας μας (me maria) πέρασες που μας έχει το Παιχνίδι των λέξεων

με 19 υπέροχες συμμετοχές

Στης άλλης Μαρίας μας (Νικολάου) που έχει στο Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά
το 19ο Φωτογραφίζειν
και 
στο Κείμενο τις 25 Λέξεις;

Η μπλογκογειτονιά μας γράφει, δημιουργεί, στιγμή δεν ησυχάζει!

Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία: Η Ζωή είναι το ταξίδι!

Κάποια περασμένα Χριστούγεννα. Μέρες γιορτής και οικογενειακής θαλπωρής. Όταν όλοι χαμογελούν και χαίρονται δίπλα στο στολισμένο τους δέντρο , ανοίγοντας δώρα και μοιράζοντας αγκαλιές, αυτή ξεστολίζει. Με δάκρυα στα μάτια δεν βλέπει τις αυτοκόλλητες ταινίες για να βγάλει προσεκτικά τα φωτάκια. Ποιος νοιάζεται; Τα ξεριζώνει βίαια και άτακτα, αδιαφορώντας αν χαλάσουν, όπως πριν λίγη ώρα ξερίζωσαν βάναυσα τη ψυχή της, τα λόγια του: "Δεν είμαι ευτυχισμένος, Και δεν είσαι ούτε και εσύ. Γιατί δεν το παραδέχεσαι; Νομίζω ότι το ταξίδι μας έχει ήδη τελειώσει!"

Τα μαζεύει όλα όπως-όπως. Καμία σειρά και τάξη. Τα πετάει όλα μέσα σ΄ένα κουτί. Σκέφτεται να το κάψει. Να μην της θυμίζει τίποτα ότι είναι γιορτή. Γιορτή αγάπης! Τι ειρωνεία! Η αγάπη της τελείωσε τις άγιες αυτές μέρες που όλοι είθισται να δίνουν και να παίρνουν αγάπη!. 
Δεν νομίζει ότι θα γιορτάσει πάλι Χριστούγεννα. Είναι βέβαιη. Δεν θα γιορτάσει ποτέ ξανά!
Αυτό που έτρεμε περισσότερο στη ζωή της συνέβη τόσο αναπάντεχα και τόσο άκαιρα!
Καταβάθος γνωρίζει ότι δεν ήταν καθόλου αναπάντεχα. Όσο για το άκαιρα... πότε αλήθεια είναι η σωστή στιγμή για να χωρίσει κανείς;
Ποτέ δεν θα ήταν έτοιμη για αυτόν τον αποχωρισμό. Αλλά να, μια καινούργια χρονιά ξεκινάει και η αρχή της είναι ήδη προδιαγεγραμμένη. Μέσα στον πόνο και στο βαθύ σκοτάδι. 
Μέσα στην ανασφάλεια και στον τρόμο μιας άδειας ζωής! 
Ο φόβος της μοναξιάς την τραντάζει συθέμελα. 
Πώς θα το αντέξει άραγε αυτό; Δεν έμαθε ποτέ της ως τώρα μόνη!

Όλα της φαντάζουν αστεία, γελοία σχεδόν. Γιατί στολίζουν οι άνθρωποι; Το ξεστόλισμα μετά δεν είναι πάλι ένας μικρός αποχωρισμός; αναρωτιέται!
Τα αγγελάκια στο δέντρο της χαμογελούν και εκείνη θυμώνει όλο και περισσότερο.
Μία γρήγορη σκέψη περνάει από το σαλεμένο της μυαλό: να τα πετάξει όλα στη φωτιά. 
Παρέα και τα πράγματά του. Να τον πονέσει όσο την πόνεσε η απόφασή του. Το μυαλό σκαρφίζεται σκηνές έκρηξης και οργής ...
Μέχρι να επιστρέψει αυτός, αργά το βράδυ, όπως της είχε πει, να πάρει τα πράγματα του, έχει ήδη μετανιώσει. Η οργή έχει καταλαγιάσει μέσα της και το μόνο που θέλει είναι να κουρνιάσει σαν πληγωμένο ζώο στην αγκαλιά του. 
Δεν μπορεί όμως πια. Δεν έχει το δικαίωμα. 
Δεν είναι πια μαζί ! Με μια απόφαση, δεν είναι πια ζευγάρι. 
Χτες είχε τα πάντα : ασφάλεια, αγάπη, παρέα, ένα στολισμένο σπίτι, γιορτή.
Σήμερα δεν έχει τίποτα: είναι μόνη, φοβάται, σε ένα άδειο, τσακισμένο σπίτι, γεμάτο πένθος!
Σε λίγο και γεμάτο φαντάσματα. 
Θέλει να μην υπάρχει. Να μην βλέπει. Η γωνιά του θα είναι άδεια, η ντουλάπα του επίσης. 
Το κρεβάτι θα είναι τεράστιο για μία μόνη ψυχή. Πώς θα αντέξει όλα αυτά;
Δάκρυα, πόνος, μοναξιά, πόνος, δάκρυα,πολλά δάκρυα, θλίψη, βουβαμάρα, πόνος, δυσκολίες...
Μαθήματα. Ζωή. 

Θα περάσει πολλά. Αλλά θα μάθει επίσης πολλά στην πορεία.Και θα σταθεί και πάλι όρθια!
Αυτός είναι ο δρόμος: Πτώση. Ανηφόρα. Γολγοθάς. Σταύρωση. Ανάσταση. Ζωή!
......................................................................................................

Χριστούγεννα πάλι. Σήμερα.
Κάποια χρόνια μεσολάβησαν.
Η ηρωίδα μας ξανά στο σήμερα. Κάθεται δίπλα στο στολισμένο της δέντρο και χαμογελά με αγαλλίαση.
Τριγυρίζει στα ίδια δωμάτια, όπως τότε, μόνο που τώρα είναι όλα στολισμένα με τάξη και προσοχή. Δεν κράτησε το λόγο της! Συνέχισε να στολίζει. Να γιορτάζει! 

Πολύχρωμα φωτάκια παντού... Όλα στο κόκκινο των Χριστουγέννων.Το χρυσό τυλίγει τα πάντα μ' ένα μαγικό πέπλο. Τα μάτια της δεν είναι θολά από δάκρυα και έτσι ξεκάθαρα κι απόλυτα ήρεμη, απολαμβάνει.
Μόνη. Αλλά γεμάτη. Χαρούμενη. Έχει κερδίσει το στοίχημα. Έχει κερδίσει την πίστη στον εαυτό της. Δεν έχει ανάγκη εκείνον και κανέναν άλλον για να νιώθει πλήρης. Μπορεί να δίνει και να μην αδειάζει ποτέ. 
Είναι που η αγάπη μαλακώνει τη ψυχή. Συγχωράει. Και βρίσκει πάντα δρόμους. Κι όσο δίνεις, τόσο γεμίζεις.

Το ποτήρι άδειασε.... 
Η φωτιά έσβησε.
Σβήνει και τα τελευταία φώτα και αποχωρεί σιγοτραγουδώντας.... 
"γέρε χρόνε φύγε τώρα πάει η δική σου η σειρά ...♫ ♪ ♫

Κρυφογελάει!
Το ταξίδι δεν τελείωσε...
Γιατί η Ζωή είναι το ταξίδι!

Η Ζωή θα είναι πάντα το καλύτερο δώρο!

Αυτή ήταν η δική μου (δεύτερη) συμμετοχή 
στη Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία μας.

Το ταξίδι, ω ναι, συνεχίζεται....☺

Φιλιά κατάμουτρα!
@ριστέα




Διαβάστε σήμερα επίσης ,
Γράμμα στον Αη Βασίλη
από τη mariakat, στο My Dreamland

κι από χτες όσοι τις χάσατε

 από τη des tzav, στο Μαμά σε κρίση
Το αστέρι που ήθελε να γίνει αληθινό
και 

Τα πρώτα μου Χριστούγεννα στην Νέα Υόρκη,

από τον Γαβριήλ Παναγιωσούλη, στον Pylaro

Εδώ 

παρακολουθείστε όλες 

τις Χριστουγεννιάτικες ιστορίες μας

Στης Μαρίας μας (me maria) πέρασες που μας έχει το Παιχνίδι των λέξεων

με 19 υπέροχες συμμετοχές

Στης άλλης Μαρίας μας (Νικολάου) που έχει στο Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά
το 19ο Φωτογραφίζειν
και 
στο Κείμενο τις 25 Λέξεις;

Η μπλογκογειτονιά μας γράφει, δημιουργεί, στιγμή δεν ησυχάζει!