Ένα γελαστό απόγευμα!

Κατάκολο, Πύργος Ηλείας

Σκεφτόμουν χτες που λέτε...

Ναι! Το κάνω! Δεν είμαι μόνο "καλλιτεχνίες" (λέμε τώρα)!

Πού και πού ...που λέτε, σκέφτομαι! 

(Σταμάτα να γελάς .. σε βλέπω!)

Σκεφτόμουν χτες που λέτε ότι είμαι πολύ τυχερή!

Εκεί που νομίζω ότι όλα στραβά μου πάνε, 
κάτι γίνεται και μου ανατρέπει το σκηνικό!

Βασικά έχω έναν άγγελο!

Έχω ξαναμιλήσει για αυτόν, ή μάλλον για αυτήν!

(Αν θες διάβασε το πρώτα να ξέρεις για τι πάστα ανθρώπου μιλάω).

Ένας υπέροχος άνθρωπος!

Που θέλει να με βλέπει μόνο να χαμογελάω.
Που για κάποιον ανεξήγητο λόγο, ακόμα με αντέχει.

Που με ξέρει επίσης τόσο καλά που δεν κάνει ανοιχτές ερωτήσεις 

που επιδέχονται απαντήσεις του τύπου:

Ναι ή Όχι!

Κάνει ερωτήσεις-παγίδες.

Δεν μου λέει ...θες να πάμε για μπάνιο;

Μου λέει (καλή ώρα όπως προχτές βράδυ)

"Αύριο πάρε το μαγιουδάκι σου και τα σχετικά μπανιερά σου μαζί σου.

Θα έρθω να σε πάρω από τη δουλειά να πάμε για μπάνιο ...Ναι;"

Άκουσε την κραυγή μου ...για" κι άλλο καλοκαίρι"!

Τη συνδύασε με τις δημιουργίες που θέλω να συνεχίσω 
και χρειάζονται κι άλλα κοχύλια.

Και με πήγε σε μια παραλία γεμάτη κοχύλια!

'"Eδώ θα βρεις ό,τι χρειάζεσαι!" μου είπε με αγάπη.

Κι είχα πράγματι ό,τι χρειαζόμουν:

Θάλασσα

Ήλιο

Ζεστασιά
(όχι ζέστη)

Παρέα
Ξεγνοιασιά

κι

Αγάπη!

Παρεμπιπτόντως, είχε και κοχύλια!

Το καλοκαίρι συνεχίζεται....

Καλή σας μέρα!

@ριστέα