Ήμουν πάντα ο πιο αυστηρός μου κριτής!
Και δως του αυτομαστιγώματα από την τελειομανία μου!
Και δως του αισθήματα ανεπάρκειας ...
Αλλά στην πορεία κατάλαβα πως η τελειομανία είναι δίκοπο μαχαίρι!
Κι αυτοκαταστροφή τελικά!
Κι άρχισα κάποια στιγμή να βάζω νερό στο κρασί μου!
Πολύ νερό.
Πολύ νερό.
Γιατί ...
Αν δεν συγχωρώ τον εαυτό μου για κάτι
πώς θα μπορέσω να συγχωρέσω τους άλλους;
Η συγχώρεση του εαυτού μας λοιπόν,
στην ημερήσια διάταξη σήμερα!
Ένα βήμα πιο κοντά στην αγάπη!
Τολμήστε να παραδεχθείτε τις ατέλειες σας!
Έχουμε γιορτή σήμερα!
Των Ατελειών, βοήθειά μας!
Καλή σας μέρα φίλοι μου!
Σας φιλώ
@ριστέα