Photo a Day Μέρα 29η

Photo a Day 29 March : goodnight

Καληνύχτα, Kαληνύχτα,

 τούτη η πίκρα του χωρισμού έχει μια γλύκα τόση
που καληνύχτα θα σου λέω μέχρι να ξημερώσει...

Ύπνος να 'ρθει στα μάτια σου και στην καρδιά σου ειρήνη...
Ύπνος και ειρήνη θα 'θελα για σένα να 'χα γίνει...

("Ρωμαίος και Ιουλιέτα" , Σαίξπηρ)

Μετά από μία δύσκολη μέρα, έρχεται επιτέλους η νύχτα.
Τα μάτια θα σφαλήσουν και ο ύπνος, αυτός ο μικρός καθημερινός θάνατος, έρχεται να σε ξεκουράσει, να σε συμφιλιώσει με τα ζητήματα της ημέρας, να ανακουφίσει το εγώ από όλα όσα πιθανόν είχε απωθήσει (επιθυμίες ή συναισθήματα)  μέσω των απίστευτων σκηνών που δημιουργεί το υποσυνείδητο....

Μη σε τρομάζουν τα όνειρα ...Σου μιλούν σε μια γλώσσα περίεργη, σε μια γλώσσα ξεχασμένη...
Καλή σου νύχτα!
Αύριο πάλι!
@ριστέα

Photo a Day Μέρα 28η

Photo a Day 28 March :  in the mirror

Μέσα στο καθρέφτη.

Μέσα στο καθρέφτη συνηθίζουμε να κοιτάζουμε τη ματαιοδοξία μας και να τη ταΐζουμε! 

Ναι , ο καθρέφτης μας δείχνει αυτό που αρχικά βλέπουν κι οι άλλοι. Αν μείνεις μονάχα σε αυτή την εικόνα, είσαι απλά χαμένος, σαν άλλος Νάρκισσος, φυλακισμένος σε μια εικόνα και δυστυχής.

Βλέπω πολλές νεαρές κοπέλες, καθημερινά. Στο facebook παρελαύνουν πολλές μικρές θεότητες!

Θεσπέσιες, φανταστικές, οπτασίες! Φωτογραφίες από κλαμπάκια, φώτα, αγκαλιές, χαμόγελα, ποτό στο χέρι, φαρδιές ζωνούλες για φουστίτσες, ατελείωτα κορμιά με μικροσκοπικά μαγιουδάκια στον ήλιο...... Τι υπάρχει άραγε πέρα από αυτά; Πόσος χρόνος ξοδεύεται για το μέσα;

Δεν τα βάζω όλα στο σωρό! Σίγουρα πάντα υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις. Μιλάω για την τάση.....
Αν κάνω λάθος, σας παρακαλώ, διαψεύστε με. 

Έγραφα τον περασμένο Αύγουστο...

Κοιτάζεσαι συχνά στο καθρέφτη... 

Φτιάχνεις το make up,το τσουλούφι που πετάει, 

βάζεις το ζελέ ...
Τονίζεις το κόκκινο κραγιόν.

(Θα κάψεις καρδιές με το κόκκινο).

Τσεκάρεις αν πήρες ή αν έχασες πόντο!

Όλα στην εντέλεια.

Πόσο συχνά κοιτάζεις τη ψυχή σου ; 

Να κοιτάζεσαι, να φτιάχνεσαι, δεν είναι κακό!

Κακό είναι να είναι αυτό μονάχα ένα άδειο περιτύλιγμα!

Καλή σας μέρα!
@ριστέα

Photo a Day Μέρα 27η

Photo a Day 27 March :  pair

Ζευγάρι!
Είχε ζητήσει ξανά η Chantelle στις 16 Ιανουαρίου δύο πράγματα.Κι εκεί θα βρεις όλα όσα ήθελα να πω για τη δυάδα!
Σήμερα σας έχω υλικό σε έμψυχο, άψυχο και φυσικό φαινόμενο! Πάντα σε ζεύγος!

 Ένα ζευγαράκι που λατρεύω!

Και κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια!

 Ένα ζευγάρι περίεργα μπουκάλια με χάντρες

 Ένα διπλό ουράνιο τόξο!

Σας το έχω δείξει ξανά!

Αλλά αυτό θα βάλω στη σελίδα της Chantelle!

Όμορφα τα ζευγάρια. Γεννηθήκαμε για να ζούμε παρέα. Όχι μονάδες. 
Όλοι στο βάθος μια παρέα να ζευγαρώσουμε δεν αναζητάμε; Τυχεροί όσοι  βρήκαν τον άνθρωπό τους.. Ας τον κρατήσουν σφιχτά στους δύσκολους καιρούς που ζούμε. Αυτά είναι που μετράνε κι αξίζουν τελικά!
Τα έμψυχα ζευγάρια της ζωής μας....

Σας φιλώ!
Καλημέρα σας...
@ριστέα

Photo a Day Μέρα 26η

Photo a Day 26 March : something you did

Κάτι που έκανα. Το θέμα έχει ξαναπαιχτεί στο Photoday πολλάκις! Όπως  στις 2 Μαρτίου, στις  21 Ιανουαρίου αλλά και στις 16 Δεκεμβρίου.
Αυτή τη φορά το "κάτι που έκανα" δεν αφορά κατασκευή ( αν και σκέφτηκα να βάλω τις λαγάνες που έφτιαξα την Κ. Δευτέρα). 
Είπα να σας δείξω την χθεσινή μου εξόρμηση στη θάλασσα, να ανοίξει η καρδιά σας. Είναι ίσως μελαγχολικές γιατί το τοπίο κρατούσε λίγο από χειμώνα. Αλλά οι μέρες του Χειμώνα  μετριούνται πια στα δάχτυλα.
Η άνοιξη έρχεται καλπάζοντας σαν έφηβο άτι.....

Αυτή θα μπορούσε να ήταν και καλοκαιρινό σούρουπο!

Κι όμως φυσούσε πολύ!

Αλλά ο φακός μου δεν μπορούσε να το πιάσει καλύτερα!

Μέρος της φαμίλιας μου!

Ή μάλλον οι σκιές τους!

Σας αφήνω προσωρινά!

@ριστέα

Έρχεται ο Απρίλης!

Στο photoday αναφέρομαι φυσικά και πιο πάνω βλέπουμε τη λίστα του! Η οποία καθόλου δεν με ενθουσίασε (και πάλι) και είπα να τη βάλω να πω τον πόνο μου! Μα από φαντασία καθόλου; Μήπως να φτιάξουμε μια δικιά μας λίστα κορίτσια που ακολουθείτε;
Την αφήνω εδώ προς κρίση. Έχω μέρες να αποφασίσω αν θα τον πάω και τον Απρίλη ή θα κάνω διάλειμμα για να αφιερωθώ στη ζωγραφική μου! 

(Για όσους θυμόσαστε την υπόσχεση που είχα δώσει πριν λίγες μέρες, ξεκίνησα την ολοκλήρωση του πίνακα. Σας έχω και ντοκουμέντο παρακάτω.

Έκανα ρετούς στην άμμο μου, γέμισα τα κενά, έχτισα και τα πλαϊνά του, ενώ πρόσθεσα μαύρη άμμο κάτω από το κορμί για δώσω την υποτιθέμενη σκιά.
Το χρώμα στα μαλλιά κι η θάλασσα μου απόμειναν. Αν χθες δεν έμπλεκα με γιορτές, πανηγύρια και οινοκρατάνυξη ίσως και να τον είχα τελειώσει!
Τι χρώμα να τα κάνω αλήθεια τα μαλλιά;

Σας καλημερίζω ανάλαφρα. Ας ξεχαστούμε λιγάκι από τα άσχημα που μας βαραίνουν! Δεν σας υπόσχομαι όμως ότι θα συνεχίσω έτσι την ημέρα μου! 
Η ζωή έχει απ' όλα, μην ξεχνάτε!

@ριστέα

Photo a Day Μέρα 25η

Photo a Day 24 March : in your drawer

Στο συρτάρι μου μέσα!
Πού να ήξερε η Chantelle ότι εμείς εθνικοεορτάζουμε στις 25 του Μάρτη να βάλει ένα λάβαρο,  κάτι σε γαλανόλευκο τέλος πάντων να φωτογραφίσουμε σήμερα;
Όχι, ζητάει αδιακρισίες! Στο συρτάρι μου κρύβω πολλά! Κι από τα τόσα μου συρτάρια διάλεξα δύο αγαπημένα!

Το συρτάρι με τα εργόχειρα της μαμάς!

Καμαρώνω για αυτά  εξάλλου!

Σιγά μην σας είχα μόνο τα κεντήματα και τα πλεκτά.

Πάρτε και μάτι στο συρτάρι με το χάος!

Πώς βγάζω άκρη ούτε κι εγώ ξέρω!

Σας καληνυχτώ 
Καλή εβδομάδα να έχουμε.
@ριστέα

Photo a Day 24η Μέρα

Photo a Day 24 March : up

Πάνω, ψηλά!
Τι σου έρχεται στο νου όταν ακούς το "up" ;  
Up, up to the sky...... έλεγε ένα παιδικό με το σούπερμαν όταν ήμουν μικρή, στην Αμερική και το έλεγα τραγουδιστά ...Τι το έλεγα ; Ακόμα το λέω ! Και κοιτάζω τον ουρανό, τόσο που τον λατρεύω. 
Κοιτάζω το απέραντο γαλάζιο κι ανοίγει η καρδιά μου. Βλέπω τα σύννεφα και φαντάζομαι σχήματα. Βλέπω τον ήλιο και ζεσταίνεται η καρδιά μου!

Πάνω το ηθικό θέλω να ψελλίσω εγώ σήμερα, με τόσα που τραβάμε!  Αυτή να είναι η εκδίκησή μας!
Να μην πέσουμε, να συνεχίσουμε να είμαστε με το κεφάλι ψηλά, με αξιοπρέπεια!

Κοιτάξτε πάνω κι όχι χαμηλά.

Με μια μέρα πίσω στο Photoday επιλέγω σήμερα, 25η Μαρτίου, με αυτό το θέμα, το "πάνω", να σας καλημερίσω, να σας ευχηθώ χρόνια πολλά και  να δώσω το δικό μου στίγμα στον εορτασμό του συμβολισμού της ημέρας: οι λίγοι ορθώνουν ανάστημα και ξεκινούν για την "ανάσταση". 
Όλα τα άλλα που έχουν ειπωθεί για την επανάσταση, το έθνος και τη θρησκευτική χροιά της επανάστασης τα αφήνω όλα απ' έξω! 

@ριστέα

Photo a Day Μέρες 19η, 20η, 21η, 22η,23η

Αλαλούμ και το τουρλούμ και σήμερα, σε ένα κατά πολύ αυτή τη φορά, ξεχασμένο και ξεχειλωμένο, Photoday. Καθόλου δεν ξεχνάμε τη σοβαρότητα των ημερών, απλά ζούμε. Κι η ζωή έχει απ' όλα. Και χαρές και λύπες και αγωνίες...και τρέλα! Κι από αυτή θέλω να πιστεύω ότι έχω αρκετή!

Οι μέρες 19-23 ζητούν διάφορα-αδιάφορα και διαφορετικά πραγματάκια.

***

Photo a Day 19 March : a sign

Πολλές οι έννοιες που συνοδεύουν μια τόσο μικρή λεξούλα. Η Chantelle τη ζήτησε κυρίως ως πινακίδα. Εκτός από αυτό, μπορεί να σημαίνει σημείο, σημάδι, σήμα,μήνυμα, επιγραφή,νεύμα, προγνωστικό αλλά και τα ρήματα υπογράφω και κάνω νεύμα!

Μου αρέσουν τα μηνύματα motivation  & inspiration, αυτά που τα συναντάς με το κιλό πια στο διαδίκτυο. Αν έχεις σελίδα στο facebook σίγουρα βλέπεις καθημερινά πολλές τέτοιες αναδημοσιεύσεις. Κάποιες φωτογραφίες με μηνύματα παρακίνησης ή ενθάρρυνσης, ρητά από αρχαίους, λόγια μεγάλων αντρών. Σπάνια μπορεί να δούμε κι από σπουδαίες γυναίκες.

Εγώ πάλι προτιμώ να με "φτιάχνουν" τα δικά μου μηνύματα. Έχω φτιάξει κι έχω κολλήσει τέτοια, αρκετά στο ψυγείο μου. Επίσης στον πίνακα ανακοινώσεων στο γραφείο μου (στο σπίτι) όπου περνώ και πολλές ώρες, έχω ζωγραφιές μαθητών μου -πολλές έχουν ξεθωριάσει πια- γράμματα τους με εκφράσεις αγάπης και ένα καταπληκτικό μήνυμα από τον μικρό ανιψιό μου -ότι είχε μάθει να γράφει τότε-,που όμως με τα χρόνια ξέβαψε και δεν αποτυπωνόταν καλά σε φωτογραφία.
Έτσι φωτογράφισα ένα άλλο μήνυμα που το βλέπω και μου θυμίζει πολλά....

Έχει κι ημερομηνία : 03/04/2007

Ένα fax που έλαβα κάποτε στην προηγούμενη δουλειά μου

από την κολλητούλα μου, έτσι στα ξαφνικά.Δεν είναι υπέροχο

να λαβαίνεις ένα τέτοιο μήνυμα χωρίς να το περιμένεις;

Από τότε το βλέπω κάθε μέρα.

Photo a Day 20 March :  Clean

Το γραφείο μου στη δουλειά.

Πάντα λάμπει από καθαριότητα!

Photo a Day 21 March :  working

Επί τω έργω

Ζυμώνοντας ψωμί....

Λαγάνες για την ακρίβεια.

Photo a Day 22 March :  About me

Λατρεύω τη φύση, 

λατρεύω να την αποτυπώνω με το φακό μου,

λατρεύω να επεξεργάζομαι έπειτα τις φωτογραφίες μου.

 Photo a Day 23 March : what you do for fun

Τι κάνω για διασκέδαση; 

Χορεύω; 

Με παρέα ή μόνη λατρεύω το χορό.

Η φωτό δεν τραβήχτηκε από μένα αλλά

είναι η πιο πρόσφατη, από το γλέντι της Κ. Δευτέρας, 

στο χαγιάτι των γονιών μου!

Δεν χορεύω συχνά ζεϊμπέκικο καθώς τον θεωρώ καθαρά

αντρικό χορό. 

Αλλά αν το τραγούδι είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μου 

του δίνω και καταλαβαίνει!

Χαρούμενη καλημέρα σήμερα.

Η άνοιξη απλώνεται παντού για τα καλά!

@ριστέα 

Photo a Day Μέρες 16η, 17η, 18η

Κι οι αδιάφορες μέρες του Photoday συνεχίζονται! Όπως και το αλαλούμ και το τουρλούμ! Και σήμερα έχει πολύ !

Photo a Day 16 March : 9 o'clock

9:00 το πρωί δεν με βρίσκει ποτέ στο κρεβάτι. Ακόμα κι αν είναι Σαββατοκύριακο ή αργία. Όπως έγραφα χτες ακούω την εσωτερική φωνή και πετάγομαι πάνω για να αδράξω τη μέρα!
Επειδή το θέμα το ζητούσε το Σάββατο, που δεν δουλεύω τι άλλο θα έβαζα από τη λάτρα μου;

Photo a Day 17 March : green

Πράσινο είχε ζητήσει και το Δεκέμβρη η Chantelle! Στις 14 του Δεκέμβρη είχα αφιερώσει λίγα λόγια στο πράσινο, το χρώμα της ελπίδας.
Αν και Παναθηναϊκός δεν είναι μέσα στις συμπάθειες μου το πράσινο! Και στην ζωγραφική το αποφεύγω. Όσο λατρεύω το πράσινο να το αγναντεύω, δεν το θέλω στα ρούχα μου, στα αξεσουάρ μου ή στο χώρο μου. Αν και με το πορτοκαλί μπορώ να το ανεχτώ λιγάκι!
Έτσι τι φωτογράφισα για το πράσινο;

Τα άθιχτα σχεδόν πράσινα λάδια που έχω για τη ζωγραφική μου! 

Photo a Day 18 March : shoes

Χωρίς άλλα λόγια, οι πανύψηλες γόβες μου σε πρώτο πλάνο! Η λάμψη που μου πέταξα δεν ήταν γιατί ντρέπομαι καλέ, αλλά για να επικεντρωθείτε στα φοβερά, καταπληκτικά μαύρα παπουτσάκια μου ( που άμα τα ξαναφορέσω εγώ να μη με λένε @ριστέα αλλά Φρειδερίκη! Οι κράμπες χτες πήγαν κι ήρθαν!)

Όχι, δεν είναι Manolo blahnik! 

Ούτε καν ένας Τσακίρης Μαλλάς ! 

Είναι οι μαύρες μου γόβες σε πρώτη αποκλειστικότητα στον αέρα!

Σας φιλώ.

Να έχετε ένα όμορφο βράδυ!

@ριστέα

ΥΓ: Ποιο κουφό Photoday δεν έχω βγάλει στον αέρα. Δεν συμφωνείς;

Photo a Day Μέρες 14η, 15η

Καθυστερημένες οι δημοσιεύσεις του Photoday, αλλά όχι ξεχασμένες! Πήρα ένα γερό διάλειμμα, το χρειαζόμουν εξάλλου! Οι μέρες οι αδιάφορες συγκεντρώθηκαν παρέα. Και θα παίξουν σε δύο συνέχειες Σας προειδοποιώ: Θα είναι λιγάκι έως πολύ αλαλούμ και τουρλούμ η δημοσίευση αυτή κι η επόμενη!

Photo a Day 14 March : tasty!

Πώς το ξεπετάνε το νόστιμο-γευστικό;
Στις 19 Ιανουαρίου το Photoday είχε ζητήσει delicious, δηλαδή νόστιμο!
Κι ήδη θα γνωρίζετε όσοι παρακολουθείτε την πρόκληση αυτή, ότι είμαι λιγάκι περίεργη στις γεύσεις μου. Πολλά παλιά γευστικά μου θέματα ( και στη μαγειρική και στη ζαχαροπλαστική) έχουν φάει απόλυτη διαγραφή από τη λίστα με τις προτιμήσεις μου! 
Βάλε με σε ένα ζαχαροπλαστείο μέσα. Θα πλήξω αφόρητα αν δεν με αφήσεις να φύγω! Δεν περνάνε στην αντίληψή μου καν .....έχει καταρράκτη μπροστά ...δεν βλέπω... Μόνο στις μυρωδιές χρειάζομαι λίγη αντίσταση.... Ε! Οι μυρωδιές αν φτάσουν στα ρουθούνια μπορεί και να τα σπάσουν! Αλλά αρκούμαι στο να μυρίζω!
Κι αντί κάποιου εδέσματος φωτογράφισα ένα σαπούνι-εκμέκ! Αν τρωγόταν θα ήταν tasty και με μηδέν θερμίδες! Αχ να μπορούσατε να το μυρίσετε κιόλας!

Photo a Day 15 March : explore

Εξερεύνηση.
Γράφει ο αγαπημένος μου  Χόρχε Μπουκάι στην ιστορία του "Ο ερευνητής" (από το βιβλίο του : Ιστορίες για να σκεφτείς)

Ερευνητής είναι κάποιος που ψάχνει,  όχι απαραιτήτως κάποιος που βρίσκει. Ούτε είναι κάποιος που ξέρει στα σίγουρα τι είναι αυτό που ψάχνει. Είναι, απλώς, κάποιος για τον οποίο η ζωή αποτελεί μια αναζήτηση. 

Η ζωή που μας δόθηκε χρειάζεται εξερεύνηση. Το ανθρώπινο κορμί χρειάζεται εξερεύνηση. Οι ανθρώπινες σχέσεις χρειάζονται εξερεύνηση,  ο ίδιος μας ο εαυτός χρειάζεται εξερεύνηση. Κι αν δεν ξεκινήσεις από εκεί όλες οι υπόλοιπες εξερευνήσεις θα πάνε χαμένες! Ψάχνω. Στο φως, στο σκοτάδι. Ψάχνω να μάθω. Δεν είναι σίγουρο ότι θα καταλήξω κάπου. Αλλά από παιδί έμαθα μα ρωτάω. Να μην κουράζομαι να ρωτάω! Μεγαλώνοντας έμαθα να είμαι πιο διακριτική βέβαια στους άλλους, προσέχω τι λένε, παρατηρώ συμπεριφορές κι αντιδράσεις και δεν βιάζω απαντήσεις αν ο άλλος δεν είναι έτοιμος να ανοιχτεί. Περιμένω. Αλλά πάντα έχω το ενδιαφέρον να μάθω πραγματικά. Αλλιώς δεν χτίζονται οι σχέσεις!

Τώρα αν περίμενες να μιλήσω για εξερευνητές, ανακαλύψεις, ηπείρους και άγνωστα μέρη να σου πω ότι εγώ πιστεύω ότι το μέσα μου έχει ακόμα απάτητες εκτάσεις! Κάθε μέρα χαίρομαι να ανακαλύπτω καινούργιες οπτικές και δεν βαριέμαι να εκπλήσσομαι! Ακόμα κι αν αρχικά είναι δυσάρεστη η έκπληξη, η διαπίστωση και μόνο βοηθάει να δουλέψω για το καλύτερο!

Φυσικά τις εσωτερικές εξερευνήσεις δεν θα μπορούσα να τις φωτογραφίσω! Αλλά φωτογράφισα την επιμονή μου να δω τα πρώτα σημάδια της άνοιξης στον κήπο μου! Είναι ίδια με την επιμονή μου να συνεχίζω το εσωτερικό μου ταξίδι!

Σας εύχομαι ένα υπέροχο βράδυ!
@ριστέα

Photo a Day Μέρα 13η

Photo a Day 13 March : sound

Ήχος! 
Μουσικής, τηλεφώνου,πουλιού, θρόισμα του ανέμου, βροχής, κομπρεσέρ, μονότονος, ενοχλητικός, αγαπημένος!

Από όλα έχει ο μπαξές! Υπάρχουν αγαπημένοι ήχοι. Χαιρόμαστε να τους ακούμε.Μας ταξιδεύουν. Ανασύρουν αναμνήσεις, μας πάνε πίσω ή μας πάνε κάπου καλά τέλος πάντων!

Υπάρχουν κι ήχοι εκνευριστικοί...μια σταγόνα που στάζει ενώ εσύ κοιμάσαι...Κορναρίσματα, μαρσαρίσματα- δεν έχω χειρότερο! Ή ο ήχος του ξυπνητηριού που γκρινιάζει: σήκω ...μπρος!Ο ήχος από τα κοκόρια σαν ξημερώνει! (Βασικά εγώ τον λατρεύω).Του τηλεφώνου όταν θες την ησυχία σου και τη μοναξιά σου...Ήχοι τριξίματος όταν φοβάσαι στο μισοσκόταδο! Ήχοι που σε τρελαίνουν....

Αλλά υπάρχουν και τόσοι ήχοι που σε ηρεμούν.Σκεφτείτε το νανούρισμα της μάνας, το θρόισμα των φύλλων, τον παφλασμό των κυμάτων, την αγαπημένη σας μουσική, τον ήχο του τηλεφώνου από τον αγαπημένο-η, το μήνυμα που περίμενες με αγωνία, τον ήχο του yahoo messenger για όσους το έχουν ενεργοποιημένο και σε ειδοποιεί για νέο mail!
Ο ήχος της καμπάνας, πένθιμος τη Μ.Παρασκευή, σπαράζεις κι εσύ μαζί του, χαρμόσυνος στην Ανάσταση!

Τόσα όργανα, βιολί, κιθάρα, τύμπανο, πιάνο αλλά κι αντικείμενα που τα χτυπάς κι ηχούν!
Κι εδώ, άσχετα, θυμήθηκα μια παροιμία που την χρησιμοποιούσα στο σχολείο στις εκθέσεις μου ( από τις ατάκες που είχα στο τσεπάκι για να με ξελασπώνουν): τα κενά δοχεία ηχούν περισσότερο!
Προσέξτε το αυτό! Τους ήχους που εσείς βγάζετε... Μπορεί να είναι μελωδικοί και να αφήνετε ένα υπέροχο αποτύπωμα πίσω σας....
Μπορεί πάλι να είστε όλο φασαρία και τυμπανοκρουσίες. Αλλά το μόνο που θα αφήνετε είναι χιονάκια....σαν της χαλασμένης ασπρόμαυρης TV!

Τα κρεμαστά της μαμάς! 
Τα χτυπώ ελαφρά πριν μπω αντί για κουδούνι!

Ο ήχος από το τουμπερλέκι

Όταν έχουμε κέφια...

Να και τα κοκόρια μου !

Ενοχλητικά για όσους δεν τα έχουν συνηθίσει!

Εμένα πάλι ....

Αν πω λατρεμένος ήχος;

Έλα κι έφυγε κι αυτό το Photoday-photoalbum!

Με έναν ήχο "ουφ" σας καληνυχτώ!

@ριστέα

Photo a Day Μέρα 12η

Photo a Day 12 March : in the distance

Από απόσταση!

Μετά από όνειρα φυλαγμένα σε χρονοντούλαπα και στοιβαγμένα όπως-όπως που πρέπει να τα τινάζουμε και να τα λιάζουμε, ας επιστρέψω στο Photoday (με μισή καρδιά πια...το νιώθετε κι εσείς ε; Δεν είναι ιδέα μου;)

Από απόσταση. Θα μπορούσα να φωτογραφίσω ένα σύννεφο, ένα αεροπλάνο, το φεγγάρι (δεν έχει) και με συνοπτικές διαδικασίες να ξεπετάξω το θέμα αυτό στο Photoday τσάκα τσάκα!

Αλλά μου άρεσε το "από απόσταση",  το δικό μου ...."σε παρακαλώ δες τα πράγματα λίγο αποστασιοποιημένα! Μην βιάζεσαι...Στάσου μύγδαλα!...Όχι λάθος ! Αυτό είναι ατάκα από άλλη ταινία! ( Βόγλης με κάπα να τρέχει!) 

Στάσου από απόσταση λοιπόν κάποιες φορές , βγες έξω από σένα και δες τα πράγματα χωρίς συναισθηματισμό! Μερικές φορές χρειάζεται! Καλό το συναίσθημα αλλά εμποδίζει τη λογική! Τώρα θα μου πεις και με τα δίκια σου ότι ένστικτο απαιτείται , να μπορείς να διακρίνεις πότε πρέπει να το κάνεις! Γιατί ποιος είπε ότι η καρδιά πάντα λαθαίνει;

Τώρα από την άλλη, μην κρατάς τους άλλους σε απόσταση! Όχι όλους! Όχι πάντα!
Πιθανόν η απόσταση να είναι μέσο προστασίας. Να σε προφυλάσσει από πολλούς κραδασμούς κι ιστορίες.
Αλλά αν κρατάς τους άλλους σε απόσταση πώς θα αγγίξει ο άλλος την καρδιά σου, καρδιά μου; ε; Κι εσύ τη δική του. Ξέρεις πόσα καλά σου στερεί η απόσταση; Όχι, καθόλου δεν μου αρέσει αυτή η απόσταση! Τη μισώ την απόσταση! Εμένα μου αρέσει το κοντά!

Επιστρέφω στο Photoday και αποτυπώνω φωτογραφικά:

Η βροχή από μακριά, χωρίς να μουσκεύεσαι

μπορεί να είναι ρομαντική.

 Ή ένα μοναχικό δέντρο.

Μερικές φορές η απόσταση μεγαλώνει τα αισθήματα! Μερικές φορές είναι καλή!
Ωχου! Μη μου ζητάτε να διαλέξω. Είναι από τις φορές που δεν έχω ξεκαθαρίσει την κατάσταση μέσα μου!
Σας αφήνω με τα ερωτηματικά μου!
Αφήστε ό,τι έχετε ευχαρίστηση.
Καληνύχτα από τώρα!
Έχει έξοδο απόψε........

@ριστέα

ΥΓ:.. α! και άθλια σύνδεση στη δουλειά. Όταν με χάνετε εντελώς να ξέρετε ότι βασανίζομαι και υποφέρω μακριά σας χωρίς ιντερνέτι!

Photo a Day Μέρες 10η & 11η

Photo a Day 10 March : I want
Photo a Day 11 March : important

Τι θέλω & Σημαντικό, σήμερα ( κι αύριο).
Κι είναι η πρώτη φορά που στο Photoday προτρέχω! 
Αυτά τα δύο αποφάσισα να τα συνδυάσω και να τα κάνω 2 σε 1 !

Τι θέλω.... Πολλά θέλω, όπως κάθε άνθρωπος έχω κι εγώ επιθυμίες. Βέβαια υπάρχουν μεγάλες επιθυμίες, λογικές επιθυμίες, ανεδαφικές επιθυμίες. Εξαρτάται από τον άνθρωπο. Παραφράζοντας λιγάκι τη ρήση του Βούδα σχετικά με τις προσδοκίες, εγώ θα πω ότι οι μεγάλες επιθυμίες μπορεί να φέρουν μεγάλες απογοητεύσεις. Ή να κρατάμε αλλιώς μικρό καλάθι. Όχι, δεν εννοώ να μην έχουμε επιθυμίες, αλίμονο! Πώς θα πάμε μπροστά αν δεν βάζουμε στόχους και δεν έχουμε θέληση έπειτα να τους πετύχουμε. Όλα ξεκινούν από τη θέληση: επιθυμώ πολύ και προσπαθώ σκληρά για αυτό!  Απλά αν έχουμε ανεδαφικές επιθυμίες από τη μια ή δεν προσπαθούμε από την άλλη πώς θα γίνουν όλες αυτές πραγματικότητα; Κι αν δεν γίνουν, ποιο είναι μετά το κόστος για τη ψυχή μας; 
( Βγάζω από τη μέση τις αμαρτωλές επιθυμίες. Αν έχεις τέτοιες και σκανδαλίζεσαι ...πέταξέ τες μακριά πριν σε διαβρώσουν ! οκ Ανταίε; )

Για μένα είναι σημαντικό όταν βάζω κάτι στο νου, να το ολοκληρώνω. Να στρώνομαι και να εργάζομαι. Όταν υπόσχομαι , να το τηρώ. Μερικές φορές είναι καταπιεστικό αλλά το να μην προσπαθώ, μου είναι πολύ πιο ψυχοφθόρο!

Για το Photoday δεν θα μιλήσω για τις κρυφές μου επιθυμίες, τα όνειρά μου, τις επιδιώξεις μου. Να κρατήσω κάτι και για μένα ε;
Θα μιλήσω για κάτι που το θέλω ήδη καιρό κι αν στρωθώ είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί.

 Έχω πολλά άδεια τελάρα που θέλω να γεμίσω.

Ιδέες για θέματα, ιδέες για δώρα, ιδέες για κρέμασμα!

Ιδέες πολλές.

Τώρα που τακτοποίησα πολλές εκκρεμότητες από τον καιρό

της απογραφής νομίζω ότι θα έχω και χρόνο!

Άντε μπας και κάτσει και κάνω και κανένα πώς τα λέτε giveaway!

Εγώ θα το πω δώρο καρδιάς!

*

 Σημαντικό όμως για να ξεκινήσω 

είναι να τελειώσω επιτέλους τούτον τον ταλαίπωρο πίνακα 

που κατάντησε το γιοφύρι της Άρτας

 Έχω φάει το βόδι. Η ουρά του μου έμεινε!

Σας στέλνω την καλημέρα μου και την αγάπη μου!

Χαρούμενη Κυριακή να έχετε!

@ριστέα

Photo a Day Μέρα 9η

Photo a Day 9 March : faceless self-portrait

Ένα πορτραίτο μας χωρίς πρόσωπο!
Γιατί καλή μας Chantelle; Τι έχει το προσωπάκι μας; Πώς μπορεί να υπάρξει πορτραίτο χωρίς πρόσωπο; Δεν πάω καλά ε; Όταν ζητούσε άλλες φορές αυτοπορτραίτο γκρίνιαζα! Ε δεν με βρίσκει πουθενά αυτό το παιχνίδι! 
Απλά σκέφτομαι αυτό το "χωρίς πρόσωπο" και το βρίσκω λιγάκι φρικιαστικό από μία άποψη. 
Κι εντελώς τυχαία το βιβλίο που διαβάζω αυτόν τον καιρό τιτλοφορείται: "γυναίκες χωρίς πρόσωπο". 
Τι θα ήμασταν χωρίς το πρόσωπό μας άραγε; Τι είναι αυτό που μας κάνει εξωτερικά διαφορετικούς; Δεν ξέρω για τη δική σας απάντηση αλλά εγώ νομίζω τα μάτια. Γιατί τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής δε λένε;

Δεν μπορούσα να με αποκεφαλίσω  

και μου πέταξα λάμψη! 

Σας φιλώ

Να έχετε ένα όμορφο Σαββατόβραδο!

@ριστέα

Photo a Day Μέρα 8η

Photo a Day 8 March : favourite

Αγαπημένος-η-ο

Με ρώτησε  εντελώς πρόσφατα η αδερφή μου, ποιο παιδί αγαπάω περισσότερο από τα δύο (ανίψια μου). Αδόκιμη ερώτηση για πρόσωπα που αγαπάς. Η αγάπη είναι μία. Θυμήθηκα τη μαμά μου που έλεγε ότι τα παιδιά για το γονιό είναι όπως τα δάχτυλα του χεριού. Όποιο και να κόψεις πονάει το ίδιο. Βέβαια ο αντίχειρας για παράδειγμα είναι πολύ πιο απαραίτητος και άκρως πιο λειτουργικό δάχτυλο από το μικρό.
Ευτυχώς είχα την απάντηση έτοιμη: έχω δύο αντίχειρες! Μου είναι και οι δύο το ίδιο ζωτικοί!

Αυτά τα ομορφόπαιδα λοιπόν είναι είναι ένα για μένα: 

αγαπημένο ,ζωτικό κομμάτι μου!

Τα έχω κοιμίσει, τα έχω ταΐσει, τα έχω διαβάσει, τα έχω μαλώσει, τα έχω κανακέψει, τα έχω πάει βόλτες, τους έχω διαβάσει αμέτρητα παραμύθια, έχω ξενυχτίσει στο προσκεφάλι τους (και στο νοσοκομείο) με συνόδεψαν στο γάμο μου, μου στάθηκαν στη μοναξιά μου, είμαστε όλοι μια οικογένεια.  Είμαι για αυτά κάτι παραπάνω από μία θεία. Είναι για μένα κάτι παραπάνω από ανίψια.

Ψιλά γράμματα: Αν μάθει ο μικρός ότι του έκανα ξανά αφιέρωμα, μαύρο φίδι που με έφαγε!  Για τον μεγάλο δεν τίθεται θέμα ...έχω το οκ του. Τον κέρδισα με το πρώτο αφιέρωμα  που του είχα κάνει! Ε δεν είναι όλοι ίδιοι! 

Photo a Day Μέρα 7η

Photo a Day 7 March : fear

Φόβος!
Αλήθεια, εσύ φοβάσαι; 

Είμαι σίγουρη ότι όσοι είστε γονείς οι φόβοι σας έχουν να κάνουν κυρίως με τα παιδιά σας. Το μέλλον τους, η υγεία τους, η ίδια τους η ζωή.
Βέβαια υπάρχουν διαβαθμίσεις στη φοβία. Ξέρω πολλούς γονείς που ανησυχούν για τα παιδιά τους. Ξέρω κι άλλους που η φοβία τους αυτή γίνεται υπερπροστατευτικότητα και που φτάνει μάλιστα να ξεπερνάει τα όρια και να γίνεται παρανοϊκή φοβία.  
Είναι διαφορετικό να φοβάται κανείς τον θάνατο και διαφορετικό το σκοτάδι.
Υπάρχει ένας μικρός φόβος, που μεταφράζεται με ένα μικρό σφίξιμο..... όμως υπάρχουν και φοβίες που φτάνουν στα όρια της νεύρωσης. Όταν μιλάμε για φοβική νεύρωση,εννοούμε τον αδικαιολόγητο φόβο ενός αντικειμένου ή μιας κατάστασης όπου ο πάσχοντας (για να μην τον πω ασθενή) καταλαμβάνεται από άγχος μέχρι και πανικό, όταν εκτίθεται στον παράγοντα αυτό, που του δημιουργεί αυτά τα συναισθήματα. Η επιστράτευση της λογικής σε αυτές τις περιπτώσεις δεν βοηθάει καθόλου! Κι ο ίδιος ο πάσχοντας ξέρει το παράλογο του φόβου του.
Υπάρχουν διαφορετικά είδη φοβίας για όλα τα γούστα.... Αγοραφοβία, μικροβιοφοβία, κλειστοφοβία, υψοφοβία, καρκινοφοβία, φοβίες σχετικά με τα Μ.Μ.Μ ( μην τα μπερδέψετε με τα ΜΜΕ ...νομίζω ότι σε αυτά όλο και περισσότεροι θα αποκτάμε φοβία - και όχι αδικαιολόγητη!) τα μέσα μαζικής μεταφοράς εννοώ με επικρατέστερη τη φοβία στα αεροπλάνα...κ.α.)

Πιστεύω ότι μαθαίνουμε το φόβο από μικροί, όπως διδασκόμαστε πολλά άλλα...
Γνωρίζετε ότι όταν κάνει ένα παιδί τα πρώτα του βήματα, αν πέσει (και δεν χτυπήσει πραγματικά) η αντίδραση του θα εξαρτηθεί από την αντίδραση της μαμάς του, ή την αντίδραση των παρευρισκόμενων στο χώρο;
Πολλοί φόβοι έχουν εδραιωθεί μέσα μας από μικράκια και εξακολουθούμε απλά να τους κουβαλάμε και στην ενήλικη ζωή μας! Κάτι σαν τον αλυσοδεμένο ελέφαντα του Μπουκάι στο τσίρκο που παρ'ότι έχει τη δύναμη να κουνήσει το πασαλάκι του δεν το κάνει, γιατί από μικρό έμαθε ότι δεν μπορεί! Έμαθε να φοβάται! Έμαθε στην παραίτηση! ( Την υπέροχη αυτή ιστορία αν θες τη βρίσκεις εδώ )

Αν η φοβία αυτή συνεχίζει να μας δημιουργεί πρακτικά προβλήματα απαιτείται όπως καταλαβαίνουμε επέμβαση του ειδικού και συνήθως αντιμετωπίζεται μέσω ψυχοθεραπείας.
 Μια ενδιαφέρουσα αντιμετώπιση ( που εμένα με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη) είναι αυτή που προτείνει ο Όσσο.
"Ο μόνος τρόπος να αποβάλεις οποιονδήποτε φόβο είναι να κινηθείς προς το πράγμα ακριβώς που φοβάσαι. Όταν έρχεται κάποιος σ' εμένα και λέει: ''Φοβάμαι το σκοτάδι", τότε πάντα του προτείνω: "πήγαινε και κάθισε μόνος σου, μέσα στη σκοτεινή νύχτα, έξω από την πόλη, κάτω από ένα δέντρο. Τρέμε, ίδρωνε, νιώσε ανήσυχος, αλλά μείνε εκεί !

Κάποτε φοβόμουν να μην μείνω μόνη. Είχα μάθει από την εφηβεία μου να είμαι δίπλα στο σύντροφό μου! Ήταν η ασφάλεια μου. Κάποτε έμεινα μόνη,! Κι όταν διαπίστωσα ότι δεν ήταν το τέλος του κόσμου και συνήλθα, έμαθα μόνη! Κι έτσι έμαθα να αντιμετωπίζω πολλές άλλες φοβίες!
Δεν χρειάζομαι φωτάκια το βράδυ, την παρουσία ενός άλλου μέσα στο σπίτι μου όταν κλείνω την πόρτα μου, δεν τρομάζω πια με τους σεισμούς, ή τα τριξίματα των κουφωμάτων, δεν φοβάμαι σχετικά με το τι μέλλει γενέσθαι... Έχει ο θεός! Είναι η κουβέντα που λέω και πιστεύω!Νομίζω ότι η πίστη σου δίνει μεγάλη χαρά κι απελευθέρωση στην καρδιά!
Φοβάμαι μόνο μήπως πάθουν κάτι αυτοί που αγαπώ. Ο φόβος μου αυτός όμως δεν επηρεάζει την καθημερινή μου λειτουργία. Δεν με παγώνει. Δεν αρχίζω τις ανησυχίες ή και τις υστερίες. Έχει τεράστια διαφορά η ανησυχία από το φόβο. Η μία απλά είναι λογική. Ο φόβος σε παραλύει. Σου δυσκολεύει τη ζωή. 

Για το PhotoDay ζορίστηκα λιγάκι...τι να φωτογραφίσω....

Μια φοβία τύπου κλειστοφοβίας εντοπίζω σε μένα, αλλά δεν την έχω παντού! Για παράδειγμα δεν έχω πρόβλημα με τους ανελκυστήρες. ΄Η τους μικρούς χώρους. Αλλά όταν είμαι σε τρίπορτο αυτοκίνητο και δεν ανοίγει το κάθισμα για να βγω εγώ ιδρωκοπώ! Γενικά δεν μου αρέσει το πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου, για αυτό και κάθομαι στη μέση! Θέλω να βλέπω μπροστά! Α να σας πω εδώ ότι κάθε μέρα πηγαίνοντας στη δουλειά κι επιστρέφοντας κάθομαι πίσω! Στο τρίπορτο της αδερφής μου !  Άντε μετά εγώ να είμαι στα καλά μου ! 

Κλείνω αυτό το "μίνι" αφιέρωμα στο φόβο μ' ένα ποίημα μου, που είχα δημοσιεύσει κάποια στιγμή το φθινόπωρο εδώ μέσα ....μπορεί και να το θυμάσαι αν με παρακολουθείς από τότε.....

Ο Κρόνος έτρωγε τα παιδιά του!

Όχι πως δεν τα αγαπούσε.

Όχι πως πεινούσε!

Αλλά όταν το μυαλό θολώνει 

λέει και κάνει πολλά!

Από φόβο.

Ο φόβος παραλύει τα πάντα.

Σε κάνει αδύναμο.

Μικρό.

Και δεν καθοδηγείς εσύ πια τα έργα και τις ημέρες σου.

Μετά μετανιώνεις... 

ίσως.

Δεν ξέρω αν μετάνιωσε ο Κρόνος ποτέ.

Το μόνο σίγουρο:

έπαθε αυτό ακριβώς που φοβόταν.

Καλή σας ημέρα,

Χρόνια πολλά, Τσικνοπέμπτη σήμερα!

Καλά να περάσετε!

@ριστέα