Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Μοναξιά μου...

φωτό: Julie De Waroquier
Η μουσική είναι φίλη μου...
Τα βιβλία μου ... 
κι αυτά, 
δική μου παρέα είναι!
Καλή παρέα,
όμορφη!
Έχουμε περάσει μερόνυχτα αϋπνίας
μαζί.
Μετρώντας τις σελίδες
μετρώντας τις μέρες
ίσαμε το επόμενο....
Ποτέ πιο πέρα!

Και το λιγοστό φως -που επίτηδες χαμηλώνω τις νύχτες!
Σύντροφος κι αυτός
πιστός

Σιωπηρός
Μυστήριος
Επιβλητικός

Κάνει σκιές στους τοίχους μου
(Χορεύει άραγε ή πνίγεται;)

Μα πιότερο απ' όλα
Εσένα
αγάπησα
Μοναξιά

Παγερή
Απρόσκλητη
Απροσπέλαστη

Σε μίσησα

Ναι σε μίσησα!
Και σε μίσησα τόσο
που στο τέλος
(δεν μου έμενε άλλο)
Σ' αγάπησα!

@iris

07/03/12

2 σχόλια:

  1. Χορεύει γλυκια μου. Ευχαριστεί την συντροφιά σου το χαμηλωμένο φώς, όμως...Τόλμησες ?
    Τόλμησες και αγάπησες την μοναξιά σου ?
    Δύναμη που δεν έχω κρατάς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσο λες δεν μπορώ.πράγματι δεν μπορείς!
      Αφέσου...μην τη φοβάσαι..νιώστην! Ως το κόκκαλο!
      Μπορεί να μην την αγαπήσεις...Μα δεν θα την τρέμεις!

      Διαγραφή