Τρίτη 14 Νοεμβρίου 2017

“ Τέλεψε το έργο μας!” Άνθρωποι του Αγώνα ~ χτες και σήμερα


μας ζήτησε η Αλεξάνδρα να δώσουμε.
Λίγο πριν από την εκπνοή του 2017
να κάνουμε ένα αφιέρωμα στους αμέτρητους εκείνους ανθρώπους,
του χτες ή του σήμερα, γνωστούς ή άγνωστους,
που αντιστάθηκαν ή αντιστέκονται ακόμα στη βαρβαρότητα,
που δεν δίστασαν να βροντοφωνάξουν ή να υπερασπιστούν τις ιδέες τους,
ακόμα και μπροστά στο φόβο του θανάτου.
Για να θυμηθούμε, να μάθουμε, να πάρουμε κουράγιο και παράδειγμα.
Με αφορμή το Έτος Καζαντζάκη που διανύουμε,
μας κάλεσε να δώσουμε το δικό μας στίγμα. 

Γράφει στην Ασκητική του ο Καζαντζάκης...

“Δεν προφτάσαμε να κάνουμε έργα τις ιδέες μας, 
κάμε τις έργα εσύ. 
Δεν προφτάσαμε να συλλάβουμε και να στερεώσουμε 
το πρόσωπο της ελπίδας, 
στερέωσέ το εσύ. 
Τέλεψε το έργο μας! ”


Το πρόσωπο της ελπίδας για μένα έχει 
χρώμα κόκκινο,
μέσα από τους αγωνιστές της ζωής, 
παρά τη φυσική τους μειονεξία,
(δες εδώεδώ, εδώεδώ κι εδώ )
είτε γιατί υπερασπίστηκαν τα πιστεύω τους,
(βλέπε εδώ).

Έχει γεύση αλμύρας
από τον ιδρώτα της προσπάθειας ή της μη παραίτησης.
(δες εδώ)

Έχει τον αέρα της αισιοδοξίας 
πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που δίνονται σιωπηρά στον άνθρωπο,
 και δίνουν την ψυχή τους στο έργο τους, κάνοντάς μας περήφανους ως Έλληνες.
(δες εδώ).

Έχει τέλος, άρωμα μανούλας.
Ακόμα κι αν δεν έχει σκιστεί να γεννήσει.
(δες εδώ κι εδώ).

boris bendikov 

Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς σε όλους 
τους γνωστούς κι άγνωστους αγωνιστές, όλων των εποχών.
Σε αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για τα πιστεύω τους,
που πάλεψαν και διεκδίκησαν τα αυτονόητα,
μα και σε εκείνους που συνεχίζουν να προσφέρουν στον άνθρωπο 
σιωπηρά, με όποιο τρόπο,
παραμερίζοντας τον εγωισμό τους!

Πήξαμε στους παρτάκηδες, τους ωχαδερφιστές
 και δαχτυλοδείχνουμε σαν ηλίθιους
όσους προσφέρουν!
Θα μνημονεύσω εδώ μία άγνωστη σε σας, απλή γυναίκα,
του μόχθου και του μεροκάματου.
Που έδωσε τη ψυχή της να μεγαλώσει 6 παιδιά
-δύο δικά της και τέσσερα ορφανά από μάνα.
Που παράλληλα κρατούσε και δύο ξένα, όταν οι μαμάδες τους δούλευαν,
σε μια εποχή που δεν υπήρχαν παιδικοί σταθμοί ή χρήματα για κουβερνάντες! 
Χωρίς να παραπονεθεί ποτέ. Χωρίς να πικράνει άνθρωπο-
σύμφωνα με τις πηγές μου.
Που δεν πρόλαβα να γνωρίσω, αλλά είμαι υπερήφανη γι' αυτήν,
και φέρω το όνομά της.
Ήταν η γιαγιά μου και νομίζω ότι στερέωσε με μία κλωστή 
μέσα μου το πρόσωπο της ελπίδας...

Σας φιλώ
@ριστέα


27 σχόλια:

  1. Είδα ανοιχτά σχόλια και έσπευσα!!!
    Έσπευσα πρώτα να τιμήσω όσες και όσους σιωπηλά πρόσφεραν και προσφέρουν στο συνάνθρωπο τους, φροντίδα και εκτός από την πρακτική καθημερινή φροντίδα, έδωσαν και δίνουν αγάπη χωρίς να περιμένουν τίποτα και αυτό το έκαναν και το κάνουν για τη χαρά που δίνει η προσφορά!
    Χαίρομαι Αριστέα μου που η γιαγιά σου υπήρξε ένα ζωντανό παράδειγμα προσφοράς και Αγάπης, γιατί μόνο αν αγαπάς τον συνάνθρωπο σου μπορείς να δώσεις!
    Πολλά ΑΦιλάκια καρδιάς σου στέλνω!
    ΥΓ: Επιστρέφω να διαβάσω τα "εδώ" σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αριστέα μου,
    η αναφορά σου στους απλούς αυτούς αγωνιστές της ζωής ξεχωρίζει με μια άλλη οπτική γωνία που έβαλες στο θέμα μας.
    Και καλώς την έβαλες γιατί και αυτή η πλευρά χρειάζεται να είναι απέναντί μας, να μας εμπνέει, ως κάδρο ζωής και μάχης.
    Άλλωστε εδώ έχεις αναδείξει μια σειρά τέτοιους αγωνιστές που μας δίνεις την ευκαιρία να τους δούμε συγκεντρωτικά.
    Τα φιλιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φυσικά πρέπει να είσαι υπερήφανη για τη γιαγιά σου. Ήταν ένα πρότυπο ανθρώπου προσφοράς χωρίς αντάλλαγμα.
    Και χρειάζεται να παραδειγματιζόμαστε από τους αγωνιστές όχι μόνο ιδεών και πιστεύω αλλά και της ζωής που έγινε τόσο δύσκολη
    Φιλιά πολλά κορίτσι μου γλυκό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όμορφη ανάρτηση, Αριστέα μου. Συγκλονίστηκα με την ιστορία της γιαγιάς σου. Ήταν άξια γυναίκα, μοναδικός άνθρωπος. Να τη θυμάσαι πάντα με αγάπη, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλησπερα Αριστεα μου! Μια προς μια ο αναρτησεις σου υμνος στην ανθρωπια και τη δυναμη! Πολυ χαρηκα που μας τις θυμισες! Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χρώματα, αρώματα, γεύση, αέρας... όλα κλειδώνουν τις μνήμες μας και μες στην καθημερινότητα ξεκλειδώνουν και μας δυναμώνουν, μας συγκινούν με πολλές αφορμές.
    Όσο ψάχνουμε, τόσο βρίσκουμε ανθρώπους που προσφέρουν, παλεύουν για να γκρεμίσει η αγάπη βουνά, αγωνίζονται για να πάψει η βαρβαρότητα να μας κυβερνά.
    Μου άρεσε όπως έμπλεξες τις αναρτήσεις σου. Ήταν ένα τρυφερό μπλέξιμο. ❤
    (Θα επισκεφτώ ξανά τις αναρτήσεις από τον υπολογθστή.)
    Συγκινήθηκα με τη γιαγιά Αριστέα. Και το πιστεύω πως σας δένει αυτή η παραμυθένια κλωστούλα.
    Σε ευχαριστώ, Αριστάκι μου, για αυτόωτο πολύχρωμο και συγκινητικό παζλ ελπίδας. 😊🌼😙

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Να είσαι περήφανη που φέρεις το όνομά της!..
    Ηρωΐδα ήταν!..
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σ' αυτό το προσκλητήριο ηρώων, υποκλινόμαστε όλοι μας με σεβασμό. Και προσωπικά, θυμώνω με τον εαυτό μου (όπως γράφεις κι εσύ στον τίτλο σου), που παρασύρομαι και γκρινιάζω για τα "παπούτσια μου". Κι αυτό το κορίτσι με τη μπάλα του μπάσκετ για κάτω άκρα, με στήνει στον τοίχο και με πυροβολάει...
    Αχ βρε Αριστέα γιαγιά, τι τράβηξες! Πόσο θαρραλέοι και δοτικοί οι άνθρωποι τότε. Μπράβο σου που τη μνημονεύεις κι ας μη την γνώρισες. Όταν αγαπάς τις ρίζες σου, εκτιμάς καλύτερα το παρόν σου.
    Συγχαρητήρια γι αυτό το μοναδικό άλμπουμ ηρώων Αριστέα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αχ Αριστάκι μου είναι αυτοί οι αγωνιστές της ζωής που με όλο τους το είναι και τη δύναμη της ψυχής τους, πήγαν και πηγαίνουν κόντρα στις πιθανότητες.
    Και πόσοι ακόμα άραγε, που δεν θα μάθουμε ποτέ.
    Και μόνο όμως η γνώση της ύπαρξης τους, είναι (ή θα έπρεπε να είναι) έμπνευση για όλους μας!
    Να είσαι καλά να μνημονεύεις πάντα την γιαγιά σου την Αριστέα που ακούγεται ένας εξαιρετικός άνθρωπος. Αν η κοινωνία, είχε περισσότερους τέτοιους ανθρώπους ίσως και να ήταν καλύτερη.
    Να 'σαι καλά Αριστάκι μου.
    Καλό βράδυ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλημέρα αγαπημένη μου Αριστέα μου.
    Η αφιερωματική σου ανάρτηση εξαιρετική και με πολλές πλευρές - κατευθύνσεις.
    Μου άρεσε που εστίασες σε τόσα πολλά και λαμπρά σε ψυχή και σθένος, παραδείγματα.
    Και κυρίως, μου άρεσε ο τρόπος που επέλεξες να κλείσεις και να μνημονεύσεις την γυναίκα του μόχθου!

    Οι ευχαριστίες σου προς όλους αυτούς τους ανθρώπους είναι και δικές μου!

    Να είσαι πάντα καλά! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τα έχεις πει σχεδόν όλα.
    Ειδικά με το "Άνθρωποι και ανθρωπάκια"...
    Να μην ξεχνάμε πολύ σωστά και κάποιους από τους δικούς μας ανθρώπους, που αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για την ανθρωπιά τους, τν αυτοθυσία και την άπλετη, ανιδιοτελή προσφορά τους, γιατί αισθάνονταν ότι έτσι είναι τα πράγματα!
    Ας ευχόμαστε για μια φορά στην ζωή του κάθε άνθρωπος να καταφέρει να γίνει Άνθρωπος από ανθρωπάκι και αυτό θα αρκεί...
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αγωνιστες της ζωής παραδείγματα με αξίες Αριστακι μου.. πραγματι..ανθρωποι και δυστηχώς υπαρχουν πολλοι λιγοι πια..!!
    Οι περισσοτεροι ειναι ανρωπακια οπως το λες κορίτσι μου.. θυμηθηκα όταν πήγα στα ΕΔΩ σου και ξανά γεμισα συγκίνηση με την δυναμη των ανθρώπων εκεινων και όπως σου ειχα γραψει νιωθω τοσο μικρή μπροστα αυτό το μεγαλειο της ψυχής τους..!!
    Μα είναι και κατι κλωστούλες που είναι αόρατες..και τις λενε ρίζες..!
    Η γιαγια σου θα είναι περήφανη εκει που είναι που την μελετας.. εστω και χωρίς να την έχεις γνωρισει Αριστακι μου..
    Να περασεις ενα ομορφο Σαββατοκύριακο..!! φιλακιααααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Σας ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα σχόλιά σας!
    Πολλά φιλιά σε όλους!
    🍓🍬🍭💗

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Χαίρομαι τόσο που με την ιδέα της Αλεξάνδρας θυμηθήκαμε και γνωρίσαμε Ανθρώπους!! Κι όπως σωστά τονίζεις Αριστέα μου κι ανθρώπους απλούς, της διπλανής πόρτας, που χαμηλόφωνα έδιναν και δίνουν μάχες αγόγγυστα και με αξιοπρέπεια!!
    Να την έχεις φυλαχτό την γιαγιούλα και να σε προσέχει από κει ψηλά!!
    Εξαιρετικό το αφιέρωμα κι οι παραπομπες σου!!
    🌹😙

    ΑπάντησηΔιαγραφή